กลับมาแล้ว ลูกที่เคยหายไปพร้อมอากาศ

 

        กระผม พระธรรมทายาทมนูญ ทยาฐิโต อายุ 61-ปี จากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ขอกราบรายงานตัวด้วยความระลึกถึงหลวงพ่ออย่างสูงสุดครับ หลวงพ่อครับ...กว่า 40-ปีแล้วที่กระผมไม่เคยได้มาสัมผัสผืนดินวัดพระธรรมกายเลย จนกระทั่งเมื่อปีที่แล้ว ที่กระผมได้มีโอกาสพบสิ่งดีๆ สิ่งนั้นก็คือดีเอ็มซี สื่อสีขาวเพื่อชาวโลก พอเปิดปุ๊บ กระผมก็ได้รับสัญญาณใจจากหลวงพ่อสู่ใจของกระผมปั๊บว่า “มนูญ Comeback”-กระผมจึงได้กลับมาเป็นลูกหลวงพ่อแบบเต็มตัวและเต็มใจ ในโครงการบวชพระแสนรูปรุ่นเข้าพรรษานี้ครับ

 

        กระผมได้รู้จักวัดพระธรรมกาย มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2516-แล้วครับ เคยมาทำบุญกับเพื่อนตั้งแต่วัดยังเป็นทุ่งนาฟ้าโล่ง จากนั้นกระผมก็หายไป...หายไปกับคลื่นในอากาศ เพราะกระผมต้องไปทำงานวางระบบการสื่อสารให้กับวงการตำรวจที่ประเทศซาอุดิอาระเบียนานถึงสิบปี เมื่อกลับมาเมืองไทยกระผมก็ยึดธุรกิจสื่อสารเป็นธุรกิจหลักของครอบครัว บริษัทของกระผมรับติดตั้งเสาทีวี แต่ไม่ใช่เสาทีวีแบบก้างปลาตามบ้านที่เห็นกันทั่วไปนะครับ แต่เป็นเสาส่งสัญญาณโทรทัศน์ขนาดใหญ่ที่ติดตั้งอยู่บนยอดตึกใบหยก ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย พร้อมทั้งติดตั้งเคเบิลใยแก้วให้กับองค์กรใหญ่ๆอีกด้วยครับ

 

        กระผมตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินด้วยความเพลิดเพลิน ในวิทยาการสื่อสารที่ก้าวไปข้างหน้าตลอดเวลา ทำให้กระผมกลับหลงลืมเรื่องสำคัญของชีวิตไว้ข้างหลัง กว่าจะเจอสุดยอดกัลยาณมิตรอย่างดีเอ็มซี กระผมก็เกือบต้องตายฟรีไปอีกชาติ เพราะขาดการสั่งสมบุญ ซึ่งเป็นหัวใจหลักของชีวิต มนูญ Comeback-ครั้งนี้ กระผมจึงตั้งใจกลับมาสร้างบารมีอย่างเข้มข้น

 

        แรกๆ อดีตเทพธิดาข้างกายของกระผม (ภรรยา)-เธอก็ยังไม่ค่อยปลื้มที่กระผมมาวัดสักเท่าไหร่ครับ เธอจึงแอบเปิดดูดีเอ็มซี ดูไปดูมาเธอก็ทนไม่ได้ หากวันใดไม่ได้ดูดีเอ็มซี จากนั้นเธอก็บอกให้กระผมพาเธอมาที่วัดพระธรรมกายบ้าง เธออยากสร้างพระธรรมกายประจำตัวก่อนปิดมหาธรรมกายเจดีย์ ครอบครัวของกระผมจึงได้มาทำบุญและมาปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกายเป็นประจำสม่ำเสมอครับ

 

        หลังจากกระผมได้กลับมาปัดฝุ่นตัวเอง เริ่มศึกษาเรื่องราวความจริงของชีวิตที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตานำมาสอน ผ่านโรงเรียนอนุบาลฝันในฝัน โอ...เป็นสิ่งที่กระผมได้ยินแล้ว Amazing-มากๆครับ อย่าหาว่ากระผมเชยเลยนะครับ เพราะตั้งแต่อยู่มาจนปูนนี้ กระผมก็เพิ่งได้รับความรู้ใหม่ที่กระผมไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อนว่า เราสามารถออกแบบชีวิตหลังความตายได้ จะไปสุคติหรือทุคติไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครประสงค์ แต่อยู่ที่ตัวเราเท่านั้น กระผมเองเคยบวชเมื่อสมัยเป็นนักศึกษาอยู่ประมาณสองสัปดาห์ การบวชในครั้งนั้นสั้นไปหน่อย และไม่มีพระอาจารย์คอยดูแล ทำให้กระผมศึกษาธรรมะได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ความต้องการบวชเพื่อปฏิบัติธรรมและศึกษาธรรมะอย่างจริงจัง จึงเป็นสิ่งที่อยู่ในใจของกระผมมาโดยตลอด

 

        และแล้วก็ผ่านมาหลายเพลา จนมาถึงการบวชเข้าพรรษาครั้งนี้ ซึ่งกระผมถือว่าเป็นภารกิจครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตของกระผม กระผมจึงตั้งใจวางภารกิจที่ไม่ค่อยจะสำคัญทุกอย่าง (ตอนนี้คิดได้แล้ว)-ท่ามกลางการร่วมอนุโมทนาจากอดีตเทพธิดาข้างกายและลูกๆ ที่อาสารับภารกิจเหล่านั้นแทน แล้วหันหน้าเข้าสู่ร่มผ้ากาสาวพัสตร์อย่างไร้ความกังวล เพื่อชดเชยช่วงชีวิตที่ขาดหายไปตั้งแต่ช่วงหนุ่มจนแก่ ที่มัวติดอยู่แต่ในโลกียสมบัติ กว่าจะได้ออกตามหาอริยสมบัติก็ถึงเวลาค่ำของชีวิตแล้ว

 

        หลวงพ่อครับ อยู่ในเพศสมณะ กระผมมีความสุขทุกวันเลยครับ ยิ่งนึกถึงศีลที่กระผมตั้งใจรักษาให้บริสุทธิ์ ยิ่งนึกก็ยิ่งปลื้ม การเป็นพระถือเป็นความโชคดีอย่างที่สุดครับ เพราะมีศีลมากถึง 227-ข้อ รักษาศีลได้บริสุทธิ์บริบูรณ์ บุญก็จะทับทวีแบบยกกำลัง 227-เลยครับ ชีวิตสมณะเป็นชีวิตที่เรียบง่าย อยู่อย่างมักน้อยสันโดษ แม้ไม่สะดวกสบาย แต่ใจสบายเป็นที่สุดครับ

 

        หลวงพ่อครับ กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่จัดให้มีโครงการดีๆแบบนี้ ทำให้กระผมและธรรมทายาททุกคนได้มีโอกาสบวชเป็นพระแท้ เติมบุญบารมีให้ชีวิต ได้ศึกษาธรรมะทั้งภาคปริยัติและปฏิบัติอย่างเต็มที่ ยิ่งพอหลวงพ่อมีโครงการที่จะบวชล้านรูปช่วงเข้าพรรษาหน้า กระผมก็กระตือรือร้นอยากเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จทันทีครับ เป้าสิบคนที่หลวงพ่อให้การบ้านธรรมทายาทรุ่นแสนไปตาม กระผมไม่ได้โม้นะครับ แต่กระผมมั่นใจว่า สำเร็จชัวร์ครับ

 

        หลังผ่านพ้นบวชล้านรูปเข้าพรรษาหน้า กระผมว่า คำว่า “วัดร้าง”-คงไม่มีบรรจุอยู่ในผืนแผ่นดินไทยแน่นอนครับ เพราะพวกเราพุทธบริษัท 4-ต่างมีหัวใจเดียวกันในการทุ่มเทฟื้นฟูพระพุทธศาสนา และนับจากนี้เป็นต้นไป กระผมขออาสาใช้ความรู้ความสามารถ และประสบการณ์การทำงานที่มีอยู่ มาช่วยฟื้นฟูและเผยแผ่พระพุทธศาสนา เคียงบ่าเคียงไหล่กับหลวงพ่อและหมู่คณะไปจนถึงที่สุดแห่งธรรมครับ

 

 

ลูกพระธรรมทายาทมนูญ ทยาฐิโต