ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทนาชาติ รุ่นสถาปนา

        ขณะนี้ ได้มีพระธรรมทายาทนานาชาติปฏิบัติธรรมอยู่ที่สวนพนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่ ตั้งแต่วันที่ 18-29 ตุลาคม พ.ศ.2553 และมีผลการปฏิบัติธรรมมาถวายคุณครูไม่ใหญ่ ดังต่อไปนี้

 

1.พระธรรมทายาทวู โรจโน

 

 

        ผมชื่อ พระวู โรจโน อายุ 54ปี เป็นชาวมาเลเซียครับ ผมเป็นผู้บริหารของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำในมาเลเซีย มีหน้าที่ดูแลนโยบายการเงินของบริษัท ปกติชีวิตประจำวันของผมจะยุ่งมากๆ แต่เมื่อผมได้มาเจอหมู่คณะแล้ว ผมรักการนั่งสมาธิมากๆ จึงได้จัดสรรเวลามาบวชเพื่อฝึกสมณธรรม และครั้งนี้เป็นการบวชครั้งที่สองของผมแล้วครับ ผมเริ่มต้นการนั่งสมาธิด้วยการผ่อนคลายร่างกายและจิตใจ จากนั้นก็หลับตาเบาๆแล้วก็นึกถึงมหาปูชนียาจารย์ แล้วสักครู่หนึ่ง ผมก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯผุดขึ้นมา สลับกับคุณยายอาจารย์ แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นองค์พระที่ใสสว่างมากๆ สว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน

 

 

 

 

        ผมก็ทำใจนิ่งๆต่อไปเรื่อยๆกับสิ่งที่เห็น จากนั้นก็มีดวงแก้วที่ชัดใสสว่างผุดซ้อนขึ้นมาแทน ที่กลางท้อง ดวงแก้วก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ผมมีความสุขมากๆครับ ผมดูไปที่กลางดวงแก้ว แล้วก็เห็นดวงแก้วอีกดวงผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ ซึ่งดวงแก้วดวงใหม่ก็สว่างขึ้นไปอีก สักพักหนึ่งที่กลางดวงแก้ว ผมก็เห็นเป็นเหมือนแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ หลังจากที่เข้าไปในอุโมงค์แล้วผมก็ได้เห็นองค์พระที่สว่างมากๆ ที่องค์พระก็มีดวงแก้วที่สว่าง ผมมีความสุขมากๆอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ

 

        ผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อมากๆครับ ที่ทำให้ผมมีโอกาสได้บวชเป็นพระแท้ และได้พบกับความสุขที่แท้จริงเช่นนี้ครับ

 

2.พระธรรมทายาทรูเน่อ กมโล

 

 

 

        ผมชื่อ พระรูเน่อ กมโล อายุ 46ปี เป็นชาวนอร์เวย์ครับ ก่อนหน้านี้ผมเป็นชาวคริสต์ที่แสวงหาความจริงของชีวิตมาตลอด จนปี พ.ศ.2551 ผมได้เข้าร่วมกับชุมชนชาวพุทธในประเทศนอร์เวย์ เพื่อศึกษาพระพุทธศาสนา ต่อมาเมื่อได้มีโอกาสเดินทางมาประเทศไทยทำให้ผมอยากศึกษาพระพุทธศาสนาให้มากขึ้น จึงได้ค้นหาข้อมูลเรื่องการบวชในอินเทอร์เน็ตและพบกับโครงการบวชพระนานาชาติรุ่นพิเศษของวัดพระธรรมกาย จึงตัดสินใจเข้าร่วมโครงการในที่สุด

 

        เวลานั่งสมาธิ ผมก็จะเริ่มด้วยการผ่อนคลายร่างกายให้สบาย แล้วก็จะค่อยๆนึกนิมิตอย่างเบาๆที่ศูนย์กลางกาย มีอยู่วันหนึ่ง ผมก็นึกถึงดวงแก้วที่กลางท้องอย่างเบาสบายเหมือนกับลูกโป่ง จากนั้น ผมก็เห็นแสงสว่างเป็นจุดเล็กๆที่กลางดวงแก้ว ร่างกายผมเบาราวกับกระดาษ ผมมีความสุขมากๆจนไม่สามารถอธิบายได้เลย เป็นความรู้สึกที่เอ่อล้นจนท่วมท้นไปหมด ผมรู้สึกปีติมากๆเหมือนน้ำตาจะไหลเลยครับ

 

 

 

 

        บางรอบของการนั่งสมาธิ ผมรู้สึกว่านั่งไปแค่สิบนาทีเท่านั้น ทั้งๆที่นั่งไปเป็นชั่วโมง ผมมีความสุขมากๆ สบายไปหมดทั้งตัว ซึ่งปกติแล้วผมจะมีปัญหาเรื่องปวดหลังรบกวนอยู่ตลอด แต่ตอนนั้นอาการปวดหายไปหมดเลย แปลกมากเลยครับที่ดวงจันทร์มีขนาดใหญ่มากๆ ใหญ่กว่าตัวผมอีก แล้วดวงจันทร์ก็ย่อเล็กลงเข้าไปอยู่ในตัวผม ผมรู้สึกได้ว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรต้องกลัวต้องกังวลอีกแล้วครับ เหมือนได้ย้อนวัยกลับเป็นเด็กหนุ่มที่มีพลังงานมหาศาล สามารถทำทุกอย่างได้เลย

 

        ผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้ผมมีโอกาสได้บวช และพบกับประสบการณ์ที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนด้วยครับ หลวงพ่อครับ...ผมอยากจะบวชเป็นพระภิกษุต่อไปเรื่อยๆเลยครับ

 

3.พระธรรมทายาทโจนัส ชนาโภ

 

 

 

        ผมชื่อ พระโจนัส ชนาโภ อายุ 22ปี เป็นชาวนอร์เวย์ครับ ผมรู้สึกว่าชีวิตของผมเหมือนขาดอะไรไปบางอย่าง จึงเริ่มแสวงหาความจริงของชีวิตตั้งแต่จบ ม.ปลาย และอินเทอร์เน็ตก็เป็นเส้นทางที่ผมค้นหา แต่ไม่ว่าผมจะค้นหาเรื่องอะไร คำตอบสุดท้ายที่พบก็จะมาจบที่การฝึกสมาธิ จึงทำให้ผมสนใจและเริ่มต้นฝึกทำสมาธิ แต่ก็ยังไม่ได้ผลอะไรมาก จึงตัดสินเดินทางมาประเทศไทย เพื่อศึกษาเพิ่มเติม ผมไปฝึกปฏิบัติธรรมตามที่ต่างๆ จนได้ทราบข่าวเกี่ยวกับโครงการปฏิบัติธรรมสำหรับชาวต่างชาติของวัดพระธรรมกาย จึงได้เดินทางมา ซึ่งตอนแรกผมยังไม่มีความสนใจที่จะบวชเป็นพระภิกษุ เพราะคิดว่าเร็วเกินไปสำหรับผมที่จะเรียนรู้ แต่ก็ได้รับคำแนะนำให้ทดลองบวชดู ผมจึงตัดสินใจเข้าร่วมโครงการบวชพระนานาชาติ

 

        ผมเริ่มนั่งสมาธิโดยการผ่อนคลายร่างกาย และหลับตาเบาๆ ในนาทีแรกผมทำเพียงแค่เฝ้าดูความคิดต่างๆที่ผ่านเข้ามาและผ่านออกไปโดยไม่สนใจ ผมใช้คำภาวนา...สัมมา อะระหัง ใจก็ค่อยๆสงบนิ่งมากขึ้น ทันใดนั้นเอง แสงสว่างที่มีรูปร่างเหมือนกับดวงอาทิตย์ดวงเล็กก็ผุดขึ้นมาบริเวณด้านหน้าของผม ดวงกลมนั้นมีแสงที่สว่างมาก สว่างราวๆกับพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน จากนั้น ดวงนั้นก็เริ่มใกล้เข้ามาและมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ดวงนั้นมีความใสและความสว่างในเวลาเดียวกันครับ

 

 

 

 

        หลังจากนั้น ใจของผมก็ค่อยๆเคลื่อนลงมาที่กลางท้อง ความสว่างก็แผ่ขยายออกจากกลางท้องเหมือนเกิดการระเบิดของแสงสว่าง ผมมีความสุขอย่างท่วมท้นเป็นความสุขที่ไม่มีประมาณ กระทั่งรู้สึกว่ามันมากเกินไปสำหรับผม แต่ก็เป็นความสุขที่น่าพึงพอใจที่ทำให้ผมไม่อยากได้อะไรอีก เป็นความสุขท่วมท้นจนผมอยากจะเผื่อแผ่ความสุขนี้ออกไปให้กับคนทั้งโลก และอยากนั่งสมาธิต่อไปไม่อยากให้พระอาจารย์กล่าวสัพเพฯ...เลยครับ

 

        ผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่ทำให้ผมได้มีโอกาสบวชเป็นพระภิกษุในครั้งนี้ ทำให้ผมได้เรียนรู้พระพุทธศาสนา ได้ปฏิบัติธรรม ผมภูมิใจมากในชีวิตความเป็นพระของผม แต่ผมสงสัยอยู่อย่างหนึ่งว่า ตอนแรกผมคิดว่าผมต้องปรับตัวอย่างมาก เมื่อต้องมาเป็นพระภิกษุที่ผมไม่คุ้นเคย แต่พอมาบวชจริงๆผมรู้สึกว่าทำได้ง่ายและเป็นธรรมชาติมากๆครับ ทำไมผมถึงรู้สึกเช่นนั้น

 

        หลวงพ่อครับ ตอนนี้ผมติดใจชีวิตนักบวชแล้วล่ะครับ ผมขอโอกาสหลวงพ่อ เพื่อบวชอยู่ต่อศึกษาธรรมะต่อไปเรื่อยๆอีกสักพักนะครับ