ลูกชื่อ ศศิ แซ่ลิ่ม อาชีพอาสาสมัครสาธารณสุขของชุมชนหลังคาแดง ตัวแทนอุบาสิกาแก้วจากศูนย์อบรมสหกรณ์คลองจั่น จำกัด (สาขาร่มเกล้า)-ของผู้ใหญ่ใจดี หลวงพ่อคะ...ทุกวันพฤหัสบดี ลูกจะมาสวดมนต์และนั่งสมาธิที่ศูนย์นี้เป็นประจำเลยค่ะ จนวันหนึ่ง พระอาจารย์ที่ศูนย์ได้ชวนลูกเข้าอบรมอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนึ่งล้านคน พอลูกได้ยินชื่อโครงการเท่านั้น ลูกก็ตัดสินใจสมัครในตอนนั้นทันทีเลยค่ะ และก็ได้ชวนเพื่อนมาสมัครกับลูกได้อีกสองคนด้วยค่ะ ซึ่งพอลูกเข้าโครงการแล้ว ลูกก็ตั้งใจถือศีล ปฏิบัติธรรม และนั่งสมาธิ

 

 

 

        ตอนนั่งสมาธิแรกๆ ลูกรู้สึกสับสนมาก พยายามคิดตามที่หลวงพี่บอกว่า ให้นึกว่ามีองค์พระอยู่ที่กลางท้อง ลูกก็พยายามคิดตามว่า องค์พระกลางท้องที่อยู่เหนือสะดือสองนิ้วมือนี้ มันอยู่ตรงไหนนะ นึกอย่างไรก็นึกไม่ออกค่ะ หลวงพี่ก็บอกว่า ให้นึกว่าในท้องของเรามันโล่งๆ ไม่มีอะไร ลูกนึกอย่างไรก็ยังเห็นในท้องของเรามีตับไตไส้พุงเต็มไปหมดเลยค่ะ นึกอย่างไรก็นึกไม่ออกค่ะ จนถึงวันรับสไบแก้ว ลูกตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น วันนั้นลูกใจใสทั้งวันเลยค่ะ รู้สึกปลื้มใจมาก จนถึงตอนที่หลวงพ่อนำนั่งสมาธิที่ลานธรรม มหารัตนวิหารคด ตอนนั้นลูกรู้สึกว่าหลวงพ่อเสียงนุ่มมาก ลูกนั่งสมาธิตามเสียงหลวงพ่อไปเรื่อยๆ ทำใจนิ่งๆ และนึกถึงภาพบุญต่างๆที่เคยทำมา

 

        ตอนนั้น รู้สึกโล่งและนิ่งมาก เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แล้วลูกก็เห็นเหมือนแสงสว่างเป็นลำแก้ว สว่างไปหมด ลูกก็พยายามทำใจนิ่งๆไม่สนใจอะไร และไม่นานลูกเริ่มเห็นเหมือนองค์พระประธานอยู่ที่กลางสะดือ และแผ่ขยาย...ใหญ่ขึ้นๆ จนทับร่างของลูก ลูกรู้สึกเหมือนตัวของท่านเบามาก เบาเหมือนไม่มีน้ำหนักเลย ตัวลูกเองก็รู้สึกเบามาก เหมือนมีแสงสว่างไปทั่วตัว รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอาบน้ำแสงจันทร์ มีความสุขมาก วินาทีนั้นลูกรู้สึกปีติจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ และรู้สึกอยากจะแผ่ความสุขนี้ไปให้กับเพื่อนมนุษย์ทั้งโลกเลยค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตอนนั้นถึงคิดแบบนี้ ลูกรู้สึกนิ่งและสว่าง รู้สึกว่าไม่อยากให้เวลาในตอนนี้ผ่านไปเลย อยากหยุดเวลาไว้ทั้งโลกเลยค่ะ ลูกรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในองค์พระตลอดเวลาเลยค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่มีความสุข และปีติใจมากค่ะ ลูกพยายามประคองใจตัวเองไปเรื่อยๆให้นิ่งๆ ลูกเห็นองค์พระชัดใสตลอดเลยค่ะ ท่านขยายใหญ่และใสสว่างมาก ลูกคิดว่าเงินหลายๆล้านก็ไม่สามารถที่จะซื้อความสุขนี้ได้จากที่ไหน ลูกประคองใจเรื่อยๆนึกถึงองค์พระ ทุกฝีก้าวของลูกมีองค์พระอยู่กลางท้องตลอดเลยค่ะ ลูกมองกี่ครั้งก็เห็นองค์พระชัดใสตลอดค่ะ รู้สึกตับไตไส้พุงของลูก...ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนหมดแล้ว รู้สึกตัวโล่งๆเหมือนเป็นแก้วเลยค่ะ

 

 

        สุดท้ายนี้ ลูกอยากขอบคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ให้โอกาสลูกได้เข้ามาอบรม บุญที่ลูกได้ทำมานี้ ลูกขอถวายหลวงพ่อเจ้าค่ะ และลูกจะขอเป็นอุบาสิกาแก้วที่คอยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาไปตลอดชีวิตเลยค่ะ

 

อุบาสิกาแก้วเบญจมาศ เจียมงาม

 

        ลูกชื่อ เบญจมาศ เจียมงาม ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน แห่งทุ่งธารตะวัน ณ จังหวัดลพบุรี ลูกได้บวชอุบาสิกาแก้วตั้งแต่รุ่นหนึ่งแสนมาแล้วค่ะ แล้วรู้สึกชอบมากก็เลยมาบวชในรุ่นนี้อีกค่ะ พอเข้าโครงการแล้วลูกรู้สึกมีความสุขและเบิกบานใจมากค่ะ วันแรกที่ลูกนั่งสมาธิ ลูกพยายามทำใจว่างๆนิ่งๆไปเรื่อยๆ สักพักลูกก็เห็นเหมือนแสงเงินที่สว่างมาก และเห็นดวงแก้วที่ใสสว่างมาก อยู่ที่กลางท้อง ดวงแก้วสวยงามและใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมทั้งมีแสงส่องสว่างเต็มไปหมด ดวงแก้วและแสงสว่างนั้นยิ่งมองก็ยิ่งมีความสุขค่ะ ลูกก็ยังนั่งนิ่งๆไม่คิดอะไร มีให้มองก็ มองดูไปเรื่อยๆ เพราะลูกรู้สึกว่ามันสวยมาก

 

 

        สักพัก ลูกก็เห็นเหมือนคนใส่ชุดขาวนั่งอยู่ในกลางดวงแก้ว ตอนนั้นลูกก็นั่งดูไปเรื่อยๆ พอภาพชัดขึ้น ลูกก็เห็นชัดว่าเป็นตัวเองกำลังนั่งสมาธิอยู่กลางดวงแก้ว และมีพระพุทธรูปอยู่กลางท้องลูก ทุกครั้งที่ลูกนั่งสมาธิพอลูกหลับตา ลูกก็พบความสุขภายในตลอดค่ะ หลวงพ่อคะ...ลูกมีความสุขมากๆเลยค่ะ ที่ได้พบกับประสบการณ์ภายใน พบกับความสุขที่ไม่สามารถหาได้จากที่ใดๆ เป็นความสุขที่ลูกไม่มีวันลืมเลือนเลยค่ะ

 

        สุดท้ายนี้ อุบาสิกาแก้วจากทุ่งตะวันธรรม เราทุกคนจะสืบทอดมโนปณิธาน และจะปฏิบัติตนให้สมกับการที่ได้เป็นธิดาของพระชินสีห์ จะช่วยกันเผยแผ่พระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก พร้อมกับสนับสนุนทุกๆโครงการของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ อย่างเต็มที่เต็มกำลัง ให้รู้กันไปเลยว่า...ลูกหญิงแห่งตะวันธรรม ณ จังหวัดลพบุรี มีอานุภาพแค่ไหน และลูกๆขอฝากกลอนมาถวายด้วยเจ้าค่ะ