เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวกัมเขมร
ระบำอัปสรา ประเทศกัมพูชา
กัมพูชานั้นเป็นแหล่งอารยธรรมขอมที่รุ่งเรืองอยู่ในสมัยโบราณ ซึ่งไม่เพียงแต่มีอิทธิพลต่อกัมพูชาในปัจจุบันเท่านั้น ยังรวมถึงอาณาจักรอยุธยาของประเทศไทยในสมัยก่อนที่มีการถ่ายทอดแลกเปลี่ยนด้านวัฒนธรรมมาเช่นการ
การแสดงร่ายรำแบบพื้นเมือง
การแสดงที่สำคัญของชาวกัมพูชามีดังนี้
ระบำอัปสรา
ระบำที่ชุบชีวิตนางอัปสรา ภาพสลักในนครวัดออกมา นครวัดเป็นสถานที่ที่สำคัญของชาวกัมพูชาและนางอัปสราก็เป็นสตรีในอุดมคติของสตรีกัมพูชา
ระบำพื้นบ้าน ประเทศกัมพูชา
ระบำพื้นบ้าน
มักเป็นระบำที่แสดงวิถีชีวิตชาวบ้าน การทำมาหากิน หรือการเลี้ยวฉลองพิธีกรรมของชนกลุ่มน้อย เช่น ระบำจับปลา ระบำเก็บกระวาน ระบำสวิง ระบำกยูง ระบำกะลา ระบำของชาวกลุ่มน้อยต่างๆ ทั้งชาวจาม ชาวส่วย ชาวพนอง ลักษณะการรำแตกต่างจากไทยตรงที่ไม่จีบนิ้ว ร่ายรำโดยหมุนมือเข้าหาตัวแล้วหมุนขึ้นด้านบนและผายมือออก
เทศกาลประเพณี
กัมพูชามีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติเหมือนประเทศไทย ประเพณีต่าง ๆ จึงสอดคล้องใกล้เคียงกันมาก กัมพูชายึดวันสำคัญทางพุทธศาสนาตามจันทรคติเป็นวันหยุดราชการเช่นเดียวกับบ้านเรา ได้แก่ วันมาฆบูชา วันปีใหม่เขมร (Khmer New Year) ซึ่งตรงกับวันสงกรานต์ของเรา วันวิสาขบูชา วันสารทเดือน 10 เรียกว่างานวันปรอจุนเบน และงานวันลอยกระทง (Water Festival) เรียกว่างานบุญอมตุก นองจากนี้วันหยุดนักขัตฤกษ์ในโอกาสต่างๆ ประกอบด้วย
วันชาติ (วันที่ได้รับอิสรภาพจากฝรั่งเศส) ประเทศกัมพูชา
วันที่ 7 มกราคม วันปลดปล่อยกัมพูชาจากเขมรแดง
วันที่ 8 มีนาคม วันสตรีสากล
วันที่ 1 พฤษภาคม วันแรงงาน
แรม 4 ค่ำเดือนพฤษภาคม วันแรกนาขวัญ
วันที่ 1 มิถุนายน วันเด็กสากล
วันที่ 24 กันยายน วันรัฐธรรมนูญ
วันที่ 29 ตุลาคม วันฉัตรมงคล (วันขึ้นครองราชย์)
วันที่ 9 พฤศจิกายน วันชาติ (วันที่ได้รับอิสรภาพจากฝรั่งเศส)
วันที่ 10 ธันวาคม วันสิทธิมนุษยชนสากล
จันทรคติ
คือการนับช่วงเวลาโดยถือเอาการเปลี่ยนแปลงของดวงจันทร์เป็นหลัก เช่น จันทร์เสี้ยว จันทร์เต็มดวง การนับวันทางจันทรคติเริ่มนับ วัน 1 ค่ำ จนถึงขึ้น 15 ค่ำ แล้วจึงขึ้นวันแรม 14 ค่ำในเดือนคี่ และวันแรม 15 ค่ำในเดือนคู่ ส่วนการนับเดือนทางจันทรคติเริ่มต้น นับเดือนธันวาคมเป็นเดือน 1 เรียกว่า เดือนอ้าย มกราคมเป็นเดือนที่ 2 เรียกว่า เดือนยี่ และนับเดือน 3 เดือน 4 ไปจนถึงเดือน 12 คือเดือนพฤศจิกายน
อาหาร
อาหารหลักของชาวกัมพูชาคือข้าว และมีอาหารหลากหลาย ทั้งประเภทก๋วยเตี๋ยว แกง ซุป ทอด และผัด อาหารกัมพูชาคล้ายคลึงกับอาหารบ้านเรา แต่เผ็ดน้อยกว่า และยังได้รับวัฒนธรรมจากประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆ อย่างเวียดนาม อินเดีย จีน ละประเทศอาณานิคมอย่างฝรั่งเศส
ชาวกัมพูชานิยมกินปลา เนื่องจากกัมพูชามีปลาอุดมสมบูรณ์
อาม็อก
อาม็อก (amok)
คล้ายห่อหมกบ้านเรา ทำจากเนื้อปลา เครื่องแกง และกะทิ เป็นหนึ่งในอาหารยอดนิยมของกัมพูชา
ไข่เจียวใส่ปลาม้าเค็มสับ
ไข่เจียวใส่ปลาม้าเค็มสับ
กินแกล้มกับผักจิ้ม เช่น แตงกวา กะหล่ำ เพื่อดับรสเค็ม
ขนมปังฝรั่งเศส
ขนมปังฝรั่งเศส
เป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากยุคอาณานิคม ชาวกัมพูชา มักจะกินกับไข่ทอดและกาแฟใส่นมข้นหวามเป็นอาหารเช้า
ดนตรี
เครื่องดนตรีของไทยและกัมพูชามีความคล้ายคลึงใกล้เคียงกันมาก ต่างกัน ที่เรียกว่าและรูปลักษณ์รายละเอียดเท่านั้น
เครื่องดนตรี กระปือ หรือจะเข้
กระปือ (Krapeu) หรือจะเข้
เป็นเครื่องดนตรีที่มีรูปร่างเหมือนจะเข้บ้านเรา มีสามสาย เวลาเล่นใช้มือซ้ายกดสาย ขณะที่มือขวาใช้ไม้ดีด ดีดสาย กระปือมักใช้เล่นในงานแต่งงาน
เป็นกลองพื้นเมืองของกัมพูชา กลองซัมโฟ
กลองซัมโฟ (Sampho)
เป็นกลองพื้นเมืองของกัมพูชามีสองหน้า ใช้ตีให้จังหวะ รูปทรงคล้ายหน้า ขึงด้วยหนังวัว คล้ายกับตะโพนของไทย
เป็นเครื่องสายพื้นบ้านของกัมพูชา ซอตรัว
ซอตรัว (Tro)
เป็นเครื่องสายพื้นบ้านของกัมพูชา ตัวซอทำมาจากกะลามะพร้าว ปลายข้างหน้าขึงด้วยหนังสัตว์ สายทั้งสามทำมาจากเส้นไหม มีลักษณะคล้ายคลึงกับซอสามสายของไทย
การแต่งกาย
ชุดแต่งกายประจำชาติของกัมพูชาเรียกว่า ชุด (Sompot) ซึ่งดูคล้ายกับของบ้านเราและลาว เกิดจากการติดต่อสัมพันธ์กันอย่างคนบ้านใกล้เรือนนั่นเอง ซัมปอตทำจากผ้าทอมือมีทั้งผ้าไหมและผ้าฝ้าย มีหลายแบบ ถ้าใช้ในโอกาสพิเศษจะเลือกผ้าที่ทอด้วยวัสดุราคาแพง
ชุดแต่งกายประจำชาติของประเทศกัมพูชา
ผู้หญิง สวมเสื้อลูกไม้ นุ่งโจงกระเบนหรือผ้านั่ง ห่มสไบเฉียง ผมเกล้ามวยมีปิ่นปักเป็นดอกไม้ไหว ดูสวยงาม ประดับชุดด้วยเครื่องประดับทอง เช่น เข็มทอง สร้อยทอง
ผู้ชาย สวมเสื้อแขนยาวคอจีน มักระดุมด้านหน้า นุ่งโจงกระเบน ห่มไบเฉียง คาดเข็มขัดทอง หรือประดับด้วยเครื่องประดับทองอื่นๆ เช่นเดียวกับผู้หญิง
บทความที่เกี่ยวข้องกับเป็น อยู่ คือ.... วิถีชาวเขมร ตอนที่ 2
Desktop Version
