ทนทุกข์ทรมานมาข้ามภพข้ามชาติ ตอนที่ 8

        ในระหว่างที่หมอกลุ่มนี้ได้เดินทางร่วมขบวนไปกับลูกและอดีตภรรยาของลูก ลูกทั้งสองก็ได้มีโอกาสพูดคุยกับหมอกลุ่มนี้ในช่วงที่ได้รับประทานอาหารด้วยกัน จนทำให้ลูกทั้งสองและหมอกลุ่มนี้เกิดความสนิทสนมคุ้นเคยกัน หลังจากนั้น ลูกได้ปรึกษากับหมอกลุ่มนี้เกี่ยวกับเรื่องอาการของอดีตภรรยาของลูกว่า “จะมีวิธีการรักษาอาการของเธอให้หายขาดได้หรือไม่” เมื่อหมอท่านหนึ่งที่อยู่ในกลุ่ม ซึ่งมีความเชี่ยวชาญทางด้านการรักษาโรคที่อดีตภรรยาของลูกเป็นอยู่ ได้ยินลูกถามอย่างนั้น เขาจึงได้บอกกับลูกว่า จริงๆแล้ว เมื่อเขาได้เห็นท่าทางการเดินการนั่งของอดีตภรรยาของลูกในตอนแรก ก็รู้ในทันทีว่า เธอน่าจะมีอาการป่วยแบบเจ็บปวดไปทั้งตัวจนแทบจะขยับตัวไม่ค่อยได้ แต่ด้วยความที่เขาเห็นว่าเธอยังเดินเหินได้คล่องแคล่วเป็นปกติ เขาจึงไม่ได้เข้าไปทักถึงเรื่องนี้

 

 

 

        ลูกจึงได้บอกกับหมอท่านนั้นไปว่า ในช่วงนี้ อดีตภรรยาของลูกมีอาการดีขึ้นมากแล้ว แต่ก็ยังมีอาการแบบเป็นๆหายๆอยู่ เมื่อหมอได้ฟังเช่นนั้น จึงได้ลองตรวจดูอาการของเธอ หลังจากที่หมอได้ตรวจดูอาการของเธอแล้ว หมอก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านๆมาได้พบว่า ถ้าหากร่างกายมีอาการผิดปกติถึงขนาดนี้ ก็ไม่น่าที่จะเดินได้แล้ว แต่ทำไมเธอจึงยังเดินเหินได้เป็นปกติ ด้วยเหตุนี้เอง หมอจึงได้ทำการตรวจดูอาการของเธออย่างละเอียด จนกระทั่ง เมื่อขบวนทั้งหมดได้เดินทางมาถึงเมืองของลูกแล้ว หมอก็ได้ทำการรักษาอาการของเธออย่างเต็มที่

 

 

 

        เมื่อบุญเก่าในอดีตชาติที่อดีตภรรยาของลูกได้เคยกระทำเอาไว้ ได้แก่ บุญที่เธอได้เคยถวายยารักษาโรคแด่คณะพระภิกษุสงฆ์, บุญที่เธอได้พาหมอมารักษาพระภิกษุในยามที่ท่านป่วยไข้ และบุญที่เธอได้ตั้งใจกระทำเอาไว้ในพุทธันดรก่อนๆโน้น ไม่ว่าจะเป็นบุญที่เธอได้เคยทำทาน, รักษาศีลห้า และศีลแปด รวมทั้งปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ให้ชีวิตสัตว์เล็กและสัตว์ใหญ่เป็นทานอยู่เป็นประจำ เป็นต้น และบุญใหม่ในพุทธันดรที่ผ่านมา ที่เธอได้ทุ่มเทรับบุญสร้างวัดใหม่ของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช อย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจอย่างสุดๆ ได้มารวมกันส่งผล จึงทำให้ยาสามารถออกฤทธิ์ได้ผลเป็นอัศจรรย์ จนทำให้หมอรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก จนถึงขั้นเอ่ยปากบอกกับลูกทั้งสองว่า แม้ว่าตัวเขาจะรักษาโรคมานาน แต่ก็ยังไม่เคยเจอกรณีแบบอดีตภรรยาของลูกที่มีอาการดีขึ้นอย่างยิ่งยวดและหายป่วยได้เร็วมาก อย่างนี้มาก่อนเลย

 

 

 

        ครั้นลูกและอดีตภรรยาของลูกได้ฟังหมอบอกอย่างนั้น ก็ทำให้ลูกทั้งสองรู้สึกดีใจมากๆ และรู้สึกอัศจรรย์ใจในผลแห่งบุญเป็นอย่างยิ่ง เพราะได้เห็นผลแห่งบุญด้วยตนเองว่า “ผลแห่งบุญมีจริงและให้ผลมากมายจริงๆ” ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ลูกทั้งสองเกิดความเชื่อมั่นและศรัทธาในพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย เป็นอย่างมาก ภายหลังจากที่อดีตภรรยาของลูกหายป่วยดีแล้ว ลูกทั้งสองก็ได้ชวนกันไปทำบุญที่วัดใหม่ของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช อยู่เป็นประจำ

 

 

 

        ในเวลาต่อมา ลูกและอดีตภรรยาของลูกมีความปรารถนาที่จะสร้างวัดสาขาไว้ที่เมืองของตน เพื่อให้สาธุชนที่อาศัยอยู่ในเมืองแห่งนั้นสามารถสั่งสมบุญได้อย่างตลอดต่อเนื่อง และมีวัดสำหรับประกอบพิธีกรรมงานบุญร่วมกัน ด้วยเหตุนี้เอง ลูกทั้งสองจึงได้ไปชักชวนเพื่อนๆให้มาร่วมกันสร้างวัดสาขาแห่งนั้น ซึ่งลูกทั้งสองและเพื่อนๆก็ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจสร้างวัดจนเสร็จเรียบร้อย หลังจากนั้น ลูกก็ได้ออกบวชเป็นพระภิกษุประจำอยู่ที่วัดสาขาแห่งนั้น เมื่อลูกออกบวชแล้ว ลูกได้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง ทั้งฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ที่โลกต้องการ และได้ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรชักชวนหมู่ญาติและเพื่อนๆให้มาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกัน ซึ่งในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถเข้าถึงดวงธรรมภายใน และเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ได้ในที่สุด

 

 

 

        ส่วนอดีตภรรยาของลูกก็ได้ทำหน้าที่อุปัฏฐากพระอุปัฏฐากวัด อย่างเต็มที่เต็มกำลัง และเธอได้ทำเช่นนี้อย่างตลอดต่อเนื่องจนกระทั่งหมดอายุขัย ซึ่งในพุทธันดรที่ผ่านมา เธอก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีเช่นเดียวกัน กล่าวคือ สามารถเข้าถึงดวงธรรมใสๆ และเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ได้ในที่สุด