หลับแล้วตื่นกลางวิมาน ตอนที่ 4

        เมื่อโยมพ่อของลูกในภพชาตินั้น คิดวิธีการแกล้งบริวารคนสนิทที่มีนิสัยเฉื่อยชา เงอะๆงะๆ เซื่องๆ และไม่ค่อยทันใครได้แล้ว ท่านก็ไม่รอช้ารีบกระโดดขึ้นไปบนรถม้าในทันที จากนั้น ท่านได้ขับรถม้าพุ่งเข้าหาบริวารคนสนิทของท่านอย่างรวดเร็ว ซึ่งในตอนนั้น โยมพ่อของลูกไม่ได้มีเจตนาที่คิดจะทำร้ายบริวารคนสนิทของท่านแต่อย่างใด เพียงแค่ท่านอยากจะขับรถม้าเข้าไปเฉี่ยวๆเพื่อจะหยอกให้เขาตกอกตกใจเล่นเท่านั้น

 

 

 

        แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะทันทีที่บริวารคนสนิทได้เห็นรถม้ากำลังพุ่งเข้ามาหาอย่างจวนตัว เขาก็เกิดอาการตกใจอย่างสุดขีด จนมือเท้าสั่นไม่มีแรงที่จะกระโดดหลบรถม้าที่กำลังพุ่งเข้ามาหาด้วยความเร็วได้เลย ด้วยเหตุนี้เอง รถม้าที่โยมพ่อของลูกขับมา จึงได้พุ่งชนบริวารคนนั้นอย่างเต็มแรง จนเป็นผลทำให้เขาเสียชีวิตในทันที

 

 

        จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นอกจากโยมพ่อของลูกจะสูญเสียบริวารคนสนิทของท่านไปแล้ว ท่านยังรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตนเองได้ทำลงไปเป็นอย่างมากอีกด้วย อีกทั้งยังรู้สึกว่าตนเองได้ทำผิดไปแล้ว แม้ว่าในตอนนั้น โยมพ่อของลูกจะรู้สึกผิดบาปและรู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่ท่านได้ขับรถม้าพุ่งชนบริวารคนสนิทจนเสียชีวิต

 

 

        แต่เมื่อกาลเวลาได้ผ่านไป ความเสียใจและความรู้สึกผิดบาปที่ท่านเคยมี ก็เริ่มเจือจางเบาบางและหายไปกับกาลเวลา แล้วนิสัยเดิมๆที่ท่านชอบแกล้งบริวารของท่านก็ได้กลับมาอีกครั้ง จนเป็นเหตุทำให้บริวารคนสนิทของท่านต้องมาเสียชีวิตไปอีกคน เรื่องก็มีอยู่ว่า...ภายหลังจากที่โยมพ่อของลูกเริ่มกลับมามีนิสัยชอบแกล้งเหล่าบริวารของท่านอีก ก็จะมีบริวารคนสนิทผู้เคราะห์ร้ายอยู่คนหนึ่งที่ถูกท่านแกล้งตอนไปขี่ม้าด้วยกันในป่าอยู่เป็นประจำ

 

 

        โดยเฉพาะในเวลาที่บริวารคนสนิทคนนี้กำลังขี่ม้านำหน้าม้าของโยมพ่อของลูกไปอย่างเพลินๆ ด้วยอารมณ์ที่สบาย เมื่อโยมพ่อของลูกเห็นว่าบริวารคนสนิทของท่านกำลังเผลอ ท่านก็จะควบม้าของท่านพุ่งเข้าไปประกบอยู่ข้างๆม้าของเขาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเอื้อมมือไปกระตุกเชือกสายบังเหียนที่ควบคุมม้าของเขาอย่างแรง ซึ่งเป็นผลทำให้ม้าที่บริวารคนสนิทกำลังขี่อยู่เกิดอาการสะดุ้งตกใจ จนม้านั้นดีดตัวบ้าง, พยศบ้าง เป็นต้น นอกจากม้าจะตกใจแล้ว บริวารคนสนิทที่นั่งอยู่บนหลังม้าก็พลอยตกใจ และเสียหลักเซถลำไปกับม้าด้วยเช่นกัน ซึ่งก็มีอยู่หลายครั้งที่เขาถึงกับเสียหลักพลัดตกจากหลังม้าไปนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนพื้น แม้เขาจะบาดเจ็บเล็กๆน้อยๆไม่เป็นอะไรมาก แต่ทุกครั้งที่บริวารคนสนิทคนนี้ตกจากหลังม้า กลับเรียกเสียงหัวเราะของโยมพ่อของลูกได้เป็นอย่างมาก

 

 

        อยู่มาวันหนึ่ง ในระหว่างที่โยมพ่อของลูกกำลังขี่ม้าเที่ยวเล่นไปตามที่ต่างๆกับบริวารคนสนิทคนนี้ เมื่อเขากำลังขี่ม้าอย่างเพลินๆ ท่านก็นึกสนุกคิดจะแกล้งเขาอีก แล้วท่านก็ไม่รอช้ารีบควบม้าพุ่งมาจากด้านหลังด้วยความเร็วที่สูงกว่าปกติเพื่อแกล้งเขา ทันทีที่โยมพ่อของลูกควบม้าเข้าไปประกบอยู่ข้างๆม้าของบริวารคนสนิทของท่านแล้ว ท่านได้เอื้อมมือไปกระตุกสายบังเหียนที่ควบคุมม้าของเขาอย่างแรง จนเป็นผลทำให้ม้าที่บริวารคนสนิทกำลังขี่อยู่เกิดอาการตกใจอย่างสุดขีด แล้วพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แบบรั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ ส่วนว่า...เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไร บริวารคนสนิทคนนี้จะควบคุมม้าตัวนั้นได้หรือไม่ เราก็คงจะต้องติดตามกันในตอนต่อไป