กฐินธรรมชัย พ.ศ.2554 ณ วัดพระธรรมกาย

 

 

 

        ที่ดูดีโดดเด่นโดนใจ และสง่างามมากที่สุดในงาน จะเป็นใครอื่นไปไม่ได้ นอกจากประธานกฐินปีนี้ ได้แก่ กัลฯผกามาศ อาจารีย์, กัลฯพวงเพ็ญ ทิสยากร, กัลฯพิศมัย แสงหิรัญ และ กัลฯรัตนา ตันกิม ทั้งสี่ท่านเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของการสร้างทุกสิ่ง เพราะทั้งสี่ท่านเป็นยอดนักสร้างบารมีตั้งแต่ยุคบุกเบิกสร้างวัดพระธรรมกาย ประธานกฐินธรรมชัยทั้งสี่ท่านได้กล่าวว่า “เกิดมาจนอายุป่านนี้ วันนี้เป็นวันที่ปลื้มมากที่สุดในชีวิต เพราะไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะได้มาเป็นประธานกฐิน วันนี้ถือว่าชีวิตของเราทั้งสี่คนสมปรารถนาแล้วค่ะ ซึ่งก็ต้องขอกราบขอบพระคุณในความรักและเมตตาอย่างสูงสุดของพระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) หรือคุณครูไม่ใหญ่ ที่ได้ให้โอกาส ซึ่งการอัญเชิญผ้าไตรในครั้งนี้ ทำให้พวกเราย้อนนึกถึงภาพบุญทุกบุญที่พวกเราเคยทำมา ตั้งแต่ยุคบุกเบิกสร้างวัดได้แบบฉากต่อฉาก พอนึกถึงก็เกิดอาการปลื้มปีติซาบซ่านจนขนลุกชูชันอย่างที่สุดแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และยิ่งเห็นคุณครูไม่ใหญ่มองพวกเราอยู่ข้างหน้าขบวน พวกเราก็รู้สึกว่า ช่างเป็นช่วงเวลาที่พิเศษสุด เป็นช่วงเวลาแห่งความปลื้มที่ไม่มีวันลืม และจะขอจดจำไปชั่วชีวิตค่ะ”

 

 

 

 

 

 

 

        ทางด้านท่านประธานเหมาชั้น (สร้างอาคารพระผู้ปราบมาร) ดร.เค. เนเจอร์กิฟ หรือ ดร.กฤษฎา จ่างใจมนต์ และ คู่บุญคู่บารมี กัลทัศนีย์ จ่างใจมนต์ แม้ที่หน้าโรงงานจะมีน้ำท่วมสูงถึง 60 เซนติเมตร อีกทั้งถนนแถวนั้นน้ำยังท่วมสูงถึงเมตรกว่าๆ แต่ดร.กฤษฎาก็ไม่เคยท้อ ยังยืนกรานหยัดสู้ พายเรือแจวออกจากบ้านกันตั้งแต่ตีสาม แล้วมาต่อรถหกล้อ ซึ่งเป็นรถของครอบครัวของกัลฯอภิชาติ จิวัจฉรานุกูล ประธานเหมาห้อง (สร้างอาคารพระผู้ปราบมาร) 2 ห้องครึ่ง เดินทางมาจนถึงพระราม 2 จากนั้นก็มาต่อรถบัสที่จ้างเอาไว้ แต่เมื่อรถบัสวิ่งลุยน้ำมาจนถึงเขตธัญบุรี เครื่องยนต์เกิดดับ ไปต่อไม่ได้ แต่ด้วยความที่เป็นดร.กฤษฎาเป็นผู้ที่มีจิตใจมุ่งมั่นไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรค ท่านจึงยืนโบกรถปิ๊กอัพ ขออาศัยฝ่าน้ำท่วมมาถึงวัดทันเวลา 9.00 น. อย่างพอดิบพอดี ดร.กฤษฎา จ่างใจมนต์ กล่าวว่า “การทอดกฐินปีนี้ ได้บุญ...ทั้งแรง ทั้งหนัก กว่าทุกปี เพราะเราต้องใช้ความพยายามแบบเหนือชั้นในการเดินทางมาทำบุญ ซึ่งพอทำบุญแล้ว ก็เกิดอาการปลื้มแบบเหนือชั้น เพราะเกิดความปลื้มแบบซาบซ่าน กำซาบไปทั่วทุกอณูเซลล์ของร่างกายเลยครับ”

 

 

 

        มากันที่ กัลฯวนิดา ศรีระวัตร ยอดนักสร้างบารมีจังหวัดพิจิตร เธอเล่าว่า “ตั้งแต่เกิดมา ก็ไม่เคยเดินทางมาทอดกฐินด้วยความเบิกบาน และมาราธอนได้ถึงขนาดนี้ เพราะทันทีที่เห็นหลวงพ่อประกาศทางดีเอ็มซี (DMC) ว่าให้มาล่วงหน้า ดิฉันก็เดินทางออกจากบ้านล่วงหน้าก่อนวันงาน 3 วัน ด้วยรถปิ๊กอัพส่วนตัว ออกจากจังหวัดพิจิตรตั้งแต่ก่อนเที่ยง กว่าจะฝ่าน้ำมาถึงบางปะอินก็ค่ำ แต่พอมาเจอน้ำท่วมหนักๆรถก็เลยดับไปต่อไม่ได้ ดิฉันไม่รู้จะทำอย่างไรได้แต่ยืนดูน้ำด้วยความตื่นเต้นอยู่ตรงนั้น จนไม่ได้นอนทั้งคืน เพื่อรอจนถึงรุ่งเช้า...

 

 

 

        พอรุ่งเช้าดิฉันจึงตัดสินใจทิ้งรถไว้ตรงนั้น และพยายามอ้อนวอนจ้างแท็กซี่ให้ขับฝ่าน้ำมาส่งที่วัด แต่พอขับมาถึงประตู 8 ด้านหลังวัดพระธรรมกาย แท็กซี่ก็ครื่องยนต์ดับอีกค่ะ ดิฉันจึงต้องลงลุยน้ำไปอ้อนวอนวินมอเตอร์ไซค์ให้ช่วยเข้ามาส่งในวัด และพอมาถึงวัด ดิฉันก็รีบกระโดดลงในสภาพที่สะบักสะบอม แล้วรีบทรุดตัวลงกับพื้น ก้มลงกราบที่พื้นวัดพร้อมกับตะโกนดังๆว่า “หลวงปู่คะ ลูกมาถึงวัดแล้วค่ะ” จะไม่ให้ดิฉันทำอย่างนี้ได้อย่างไร ในเมื่อปกติเวลาดิฉันเดินทางจากจังหวัดพิจิตรมาวัดพระธรรมกาย อย่างมากก็ใช้เวลาแค่  3 ชั่วโมงเท่านั้น แต่นี่นานถึง 2 วันกว่าจะถึง เรียกว่า นานเหมือนเดินทางไปอเมริกาเลยค่ะ และเมื่อดิฉันนึกถึงความยากลำบากในการเดินทางมาทอดกฐินในครั้งนี้ ทำให้ดิฉันปลื้มแบบสุดฤทธิ์สุดเดช ปลื้มแบบผู้ชนะค่ะ”

 

 

 

        มากันที่การเดินทางมาทอดกฐินของชาวจันทบุรีกันบ้าง ซึ่งตัวแทนชาวจันทบุรีเล่าว่า “ทันทีที่พวกเราได้ยินพระเดชพระคุณหลวงพ่อเทศน์ผ่านดีเอ็มซี (DMC) ทำนองว่า “กฐินครั้งนี้เป็นกฐินวัดใจ กล่าวคือ ถ้าหากเราจะไปที่สุดแห่งธรรม เรื่องฝ่าน้ำแค่นี้ เป็นเรื่องเล็กน้อย” เมื่อชาวจันทบุรีฟังดังนี้ ก็เกิดการตื่นตัวพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย กล่าวคือ พากันมาจองรถเพื่อมาทอดกฐิน ณ วัดพระธรรมกาย อย่างมากมาย มากกว่าทุกปีที่ผ่านมา คือ จากเดิมปกติจะมากันมากที่สุดก็ประมาณ 765 คน แต่ปีนี้แม้ว่าน้ำจะท่วมแต่จำนวนคนมาทอดกฐินกลับเพิ่มขึ้นเป็นเกือบ 1,000 คน ครั้นพอถึงวันเดินทางก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดฝันขึ้น กล่าวคือ จู่ๆรถบัส 1 ในจำนวน 17 คัน เกิดเปลี่ยนใจกลัวภัยน้ำท่วมจึงไม่ยอมขับมาส่ง ทำให้ชาวจันทบุรีที่เหลืออีก 57 คน ต้องเดินทางมาด้วยรถสิบล้อ มากันอย่างสนุกสนานบุญบันเทิง

 

        แม้สถานการณ์น้ำท่วมที่กำลังสร้างความเดือนร้อนให้แก่พี่น้องชาวไทยในขณะนี้ ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อยอดนักสร้างบารมีแต่อย่างใด ทุกท่านยังคงมุ่งมั่นเดินทางมาร่วมบุญใหญ่ มหากาลทาน ซึ่งหนึ่งปีมีเพียงครั้งเดียว ด้วยความปีติเบิกบาน เพื่อรักษาวัฒนธรรมชาวพุทธอันดีงาม เพื่อสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา เพื่อให้บุญนี้ช่วยคุ้มภัยให้พี่น้องชาวไทยผ่านพ้นมหาอุทกภัยครั้งนี้ไปได้