ความประทับใจของ สามเณรกองพันอัญเชิญ

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 10 เมษายน พ.ศ.2555
ธุดงค์ธรรมชัยอัญเชิญหลวงปู่ทองคำ

ความประทับใจของ สามเณรกองพันอัญเชิญ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

1.ลูกเณร ชื่อ สามเณร สุโทมุ๊ วาตานาเบะ อายุ 11 ปี สามเณรเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นครับ และเป็นตัวแทนสามเณรหนึ่งในกองพันอัญเชิญ จากโรงเรียนเตรียมพุทธศาสตร์ ศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จ จ.ปราจีนบุรีครับ ครั้งแรกที่ลูกเณรรู้ว่าจะได้เดินธุดงค์ธรรมชัย อัญเชิญหลวงปู่ทองคำ ลูกเณรดีใจมากเลยครับ รู้สึกหัวใจมันเบิกบานอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ลูกเณรคิดว่าในชีวิตนี้ ปลื้มที่สุดแล้ว ปลื้มสุดขีดเลยครับหลวงพ่อ ยิ่งพอลูกเณรได้เดินนำ เป็นสามเณรรูปที่สอง ก็เหมือนกับว่ากำลังจะได้ไปผจญภัยครับ แล้วตลอดทางเดิน ก็เห็นญาติโยมมาโปรยกลีบกุหลาบให้เยอะแยะ ได้ยินเสียงสาธุการดังตลอด ทำให้ลูกเณรปลื้มมากๆ รู้สึกตื้นตันใจจนอยากจะร้องไห้เลยครับ ก็ลูกเณรเป็นสามเณรตัวเล็กๆ อายุแค่ 11 ขวบ แต่ญาติโยมที่มาโปรยกลีบกุหลาบให้ มีตั้งแต่รุ่นโยมตา โยมยาย โยมพ่อ โยมแม่ โยมลุง โยมป้า ก็เลยทำให้ลูกเณรซึ้งใจ ตื้นตันใจ และภาคภูมิใจตลอดเส้นทางเลยครับ

สามเณร สุโทมุ๊ วาตานาเบะ
สามเณรโรงเรียนเตรียมพุทธศาสตร์ ศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จ

หลวงพ่อครับ เวลาลูกเณรเดินธุดงค์ ลูกเณรรู้สึกว่าก้าวหนึ่งๆ ที่เดินไปนั้น เป็นบุญใหญ่มาก แม้ลูกเณรจะต้องเดินไกลยังไง ร้อนยังไง ลูกเณรก็สู้ครับ พอมาถึงจุดพักระหว่างทาง มีญาติโยมมาคอยถวายน้ำปานะเยอะแยะไปหมด แล้วก็อร่อยมากๆ ด้วยครับ พอได้ฉันแล้วก็รู้สึกว่า พลังจะกลับมา มีแรงเดินต่อสบายๆ เลยครับ ลูกเณรก็ขออวยพรให้ญาติโยม รวย เป็นมหาเศรษฐีกันทุกคนเลยนะครับ

ในวันแห่งชัยชนะ ลูกเณรต้องเดินเป็นระยะทาง 6 กิโลเมตรกว่าๆ แบบรวดเดียวถึง โดยยังไม่ได้ฉันเช้า เป็นอะไรที่วัดกำลังใจ และต้องใช้ความอดทนสุดๆ เลยครับ ซึ่งลูกเณรก็เดินอย่างสงบ เพราะรู้ว่าทุกนาทีนั้นสำคัญมาก แล้วพอเดินมาถึงวัดนาคปรก ในช่วงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะชีโว เดินนำหน้าพระธุดงค์ มีช่วงหนึ่งที่ต้องเดินขึ้นเนิน พอลูกเณรมองไปด้านหน้าสุด ก็เห็นเงาของบุคคลผู้หนึ่งชัดเจนมาก สว่างมากๆ เดินแบกกลด นำหน้าหลวงพ่อทัตตะชีโว มุ่งสู่วัดปากน้ำด้วย เป็นภาพที่มหัศจรรย์มากเลยครับ

การเดินธุดงค์ในครั้งนี้ สอนให้ลูกเณรมีความอดทน รู้จักคุณค่าในการบวช ซึ่งลูกเณรจะตั้งใจบวชให้ดี แล้วถ้าโตขึ้น ก็จะบวชเป็นพระแท้ จะอยู่เป็นพระลูกชายของหลวงพ่อตลอดไปนะครับ ซึ่งลูกเณรก็ดีใจมากครับ ที่ได้ทำความฝันของหลวงพ่อให้สำเร็จ เพราะถ้าไม่มีหลวงพ่อ ลูกเณรก็ไม่สามารถสร้างบุญอย่างนี้ได้ หลวงพ่อครับ ลูกเณรขอให้มีบิ๊กบุญแบบนี้อีกนะครับ และขอให้ลูกเณรได้เดินอีก ด้วยเทอญ

2. กระผม สามเณรธานินทร์ ตะวะนะ อายุ 21 ปี (ป.ธ.4) จากหมู่กุฏิสามเณรเปรียญธรรม วัดพระธรรมกายครับก่อนหน้าที่จะมีการเดินธุดงค์ธรรมชัย อัญเชิญหลวงปู่ทองคำ ตัวลูกเณรเองก็กำลังติวหนังสือ เตรียมตัวสอบพระบาลี รอบที่ 2 อยู่ครับ และด้วยจิตวิญญาณของความเป็นนักศึกษาภาษาบาลี เพื่อนๆ สามเณรหลายรูป ก็พกหนังสือบาลีไปดูระหว่างการฝึกอบรม ก่อนการเดินธุดงค์ธรรมชัยด้วยนะครับ

สามเณร ธานินทร์ ตะวะนะ
สามเณรเปรียญธรรม วัดพระธรรมกาย

การเดินธุดงค์นั้น ทำให้ลูกเณรได้รู้ว่า ข้าวของ บริขารยิ่งมีมาก ยิ่งทุกข์มาก เพราะหลังจากที่ลูกเณรได้บรรจุข้าวของ บริขารต่างๆ ลงในย่าม ตอนแรกก็ยังไม่รู้สึกอะไร แต่พอต้องแบกไปบนหนทางไกล ทำให้ลูกเณรมองเห็นความทุกข์ ด้วยเหตุนี้ ลูกเณรจึงได้เรียนรู้ที่จะลดทอนความอยากในจิตใจของตนเองลง ด้วยการสละบริขารบางอย่างครับ พอตัดใจสละได้ ก็ดูเหมือนกิเลสจะได้รับการขัดเกลาให้ลดลงไปด้วย และลูกเณรยังได้เรียนรู้ถึงการประมาณในการขบฉัน ว่าฉันอย่างไร ให้เพียงพอ ไม่ก่อให้เกิดโทษ ซึ่งก็ไม่ง่ายเลยนะครับ กับการต้องประมาณการขบฉัน ท่ามกลางเครื่องดื่ม และภัตตาหารเลิศรส ที่สาธุชนพร้อมใจนำมาถวาย แล้วในทุกๆ ย่างก้าว ลูกเณรยังได้เรียนรู้ถึงสิ่งที่สำคัญที่สุด นั่นคือ การบริหารจิตใจ ในยามที่ทุกขเวทนาเกิดขึ้น ลูกเณรพบว่า ไม่มีวิธีใดที่จะทำให้ร่างกาย ที่กำลังปวด เหนื่อยล้า เบาบางจางหายไปได้ นอกจากการทำใจให้หยุดนิ่ง ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 เพราะความสบายภายใน ทำให้ลูกเณรลืมความทุกข์ภายนอกไปหมดสิ้น และยังทำให้ลูกเณรมีพลังที่จะก้าวต่อก้าวได้อย่างองอาจสง่างาม ซึ่งการฝึกฝนอบรมตนเอง ตลอดเส้นทางการเดินธุดงค์ธรรมชัยนี้เอง ทำให้วิถีชีวิตของพระภิกษุ-สามเณร ดูสูงส่งและน่าเคารพครับ

หลวงพ่อครับ สามเณรคิดว่า นักวิทยาศาสตร์ นักประดิษฐ์ หรือศิลปินเอกระดับโลก ที่สร้างผลงานเอาไว้เป็นอนุสรณ์ให้คนรุ่นหลังได้ระลึกถึง ก็ไม่อาจเทียบได้กับความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ที่ต้องการให้ชาวโลกพ้นทุกข์ ดังนั้นจึงควรค่าอย่างยิ่ง ที่เราจะต้องหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำ และแห่แหนท่านไปรอบเมือง ซึ่งจะทำให้ผู้ที่ยังไม่มีศรัทธา เกิดความสงสัยขึ้นในใจ ว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่เป็นใคร..? สำคัญอย่างไร..? แล้วทำไมต้องหล่อท่านด้วยทองคำ..? ซึ่งคนเหล่านั้นก็จะทำความสงสัยของตนให้ดับไป ด้วยการศึกษาชีวประวัติของท่าน เมื่อได้ศึกษาแล้ว ผู้ที่มีบุญ มีปัญญา ก็จะเกิดความศรัทธาและอยากสร้างบารมีดำเนินรอยตามท่านครับ

ซึ่งวินาทีที่ได้อัญเชิญหลวงปู่ไปจนถึงวัดปากน้ำ เป็นวันแห่งชัยชนะ ที่จะอยู่ในใจของลูกเณรไปตราบนานเท่านานครับ