ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555
ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา
ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา
ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา จ.สงขลา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
สองเท้าของคณะพระธุดงค์ คือสิริมงคล คือสิ่งที่สูงค่า
พระพุทธศาสนาในแดนใต้กำลังสว่างไสว เมื่อพุทธบุตรผู้กล้า ในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ประจำศูนย์อบรม 7 จังหวัด ภาคใต้ตอนล่าง ได้รวมทีมรวมทัพ ออกเดินธุดงค์ธรรมชัยประกาศพระพุทธศาสนา มุ่งหน้าไปพัฒนาวัดสิกขาราม อ.ระโนด จ.สงขลา ซึ่งก็เป็นปรากฏการณ์บุญ กระตุกหัวใจ ที่ทำให้พี่น้องชาวพุทธในแดนใต้ตื่นตัว แม้เส้นทางที่มุ่งสู่วัดสิกขาราม จะค่อนข้างทุรกันดาร แต่ชาวบ้านที่อยู่ตามสองข้างทางมีความตื่นตัวสูงมาก ในการออกมาคอยต้อนรับ ถวายน้ำดื่ม น้ำปานะแด่คณะพระธุดงค์ บางบ้านยกข้าวสารมาถวายเป็นถุงๆเลยก็มี บางแห่งก็เอาเสื่อและดอกไม้ มาปูให้คณะพระธุดงค์ย่ำผ่าน อย่างคุณลุง-คุณป้าคู่หนึ่ง ก็พร้อมใจเอาผ้าขนหนูผืนใหม่ พร้อมดอกไม้ที่เก็บมาใหม่ๆ เอามาปูต่างพรมรองรับสองเท้าอันเป็นมงคลของพระธุดงค์ ลุงกับป้าบอกว่า จะเก็บผ้าขนหนูผืนนี้เอาไว้บูชา จะเอาไว้เป็นมรดกตกทอดให้รุ่นลูกรุ่นหลานด้วย
ชาวพุทธในแดนใต้ ยังคงเปี่ยมศรัทธาในพระพุทธศาสนา
คณะพระธุดงค์ ผู้พลิกแผ่นดินวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง
ความศรัทธาที่ยังติดแน่นในดวงใจของชาวใต้
เมื่อมาถึงวัดสิกขาราม คณะพระธุดงค์ก็พร้อมใจพัฒนาวัดในทันที โดยลุยถางหญ้า รื้อเถาวัลย์ ตัดแต่งกิ่งไม้ที่ระเกะระกะตั้งแต่นอกกำแพงวัดจนถึงพื้นที่ในวัด เช็ดล้างศาลา ทำความสะอาดอุโบสถ จนสะอาดเอี่ยมอ่อง สว่างไสวไปทั้งวัดเลย อดีตผู้ใหญ่บ้าน นายพรชัย หนูแก้ว เล่าให้ฟังว่า “วัดสิกขาราม เป็นวัดที่เจริญมาก่อน ในอดีตเคยเป็นศูนย์รวมจิตใจ เป็นวัดประจำตำบลเลยก็ว่าได้ แต่ต่อมาพระค่อยๆสึกออกไปทีละรูป จนตอนนี้มีเจ้าอาวาสอยู่ 1 รูป กับสามเณรอีก 1 รูป เดี๋ยวนี้ชาวบ้านก็แทบจะไม่เข้าวัด วัดก็เลยดูเหมือนจะร้าง แต่พอมีคณะพระธุดงค์จากวัดพระธรรมกายเข้ามา มาช่วยพัฒนาวัดจนสะอาด มาบิณฑบาตเป็นแถวเป็นขบวนสวยงาม ก็ดูเหมือนจะดึงจิต ดึงศรัทธาชาวบ้านให้สนใจมาร่วมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาได้มากขึ้น ดึงดูดชาวบ้านให้เข้าวัดได้เยอะเลยครับ”
พระครูฉันทวรากร เจ้าอาวาสวัดสิกขาราม
หลวงพ่อพระครูฉันทวรากร หรือ หลวงตาฉ่อง ฉนฺทวโร อายุ 83 ปี เจ้าอาวาสวัดสิกขาราม ได้เปิดใจด้วยแววตาที่เปี่ยมสุขว่า “หลวงพ่อดูโทรทัศน์ของวัดพระธรรมกายทุกคืน ทุกวัน ดูเป็นประจำ เห็นพระธุดงค์ไปพัฒนาตรงนั้นตรงนี้ ทำให้คิดบ่นน้อยใจมานาน ว่าทำไม เขาไม่เดินมาที่วัดเราบ้าง จนมาปีนี้สมปรารถนาแล้ว พอเห็นพระธุดงค์มาโอ้ มันปลื้มใจมาก ทุกรูปเรียบร้อย ดูงาม สมกับที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีจากวัดพระธรรมกาย โยมเห็นก็ศรัทธาเลื่อมใสในอาการกิริยาทุกอย่าง เมื่อก่อนวัดของหลวงพ่อนี่ มีพระเยอะ เด็กวัดก็เยอะ ตอนสมัยหลวงพ่อยังหนุ่มๆ หลวงพ่อไม่ได้แค่พัฒนาวัดอย่างเดียวนะ ถนนหนทาง สะพาน โรงเรียน สถานีอนามัย หลวงพ่อเป็นคนนำพัฒนาทั้งนั้น พัฒนาด้วยกำลังแรงของตัวเองนี่แหละ แต่ตอนนี้มันไม่ไหวแล้ว หลวงพ่อเห็นวัดโดยเฉพาะใน อ.ระโนด กำลังจะร้างไปหลายวัด วัดหนึ่งๆมีพระแค่ 1 รูปบ้าง 2 รูปบ้าง อย่างมากก็ 3 รูป เห็นแล้วเป็นห่วง เวลาเข้าพรรษาก็บวชกันแค่ 7 วัน 15 วัน แล้วก็สึกกันไปหมด แต่พอเห็นโครงการของวัดพระธรรมกาย ได้เห็นพระธุดงค์มาจากวัดพระธรรมกาย ทำให้หลวงพ่อมีความหวัง ดีใจว่าพระพุทธศาสนายังจะต้องรุ่งเรืองไปได้อีกยาวนาน หลวงพ่อกราบพระอยู่ทุกคืน ทุกวัน ขอให้มีพระจากวัดพระธรรมกายมาอยู่ที่นี่ เพราะตัวหลวงพ่อเองก็จะไปไม่รอดแล้ว อายุ 83 แล้ว มันปวดไปหมดทั้งตัว เอ็นย่อยๆมันขาดหมดแล้ว ถ้ามีพระวัดพระธรรมกายมาอยู่ มานำชาวบ้านให้เข้าวัด ให้รู้หลักในพระพุทธศาสนา วัดสิกขารามจะได้เป็นวัดรุ่ง หลวงพ่อไม่อยากให้วัดของหลวงพ่อกลายเป็นวัดร้างเลย”
วัดสิกขาราม...สว่างแล้ว
วัดสิกขาราม...สว่างแล้ว
นอกจากนี้ ท่านยังขอฝากถ้อยคำจากหัวใจ มาถึงคุณครูไม่ใหญ่ว่า “กราบเรียน นมัสการ หลวงพ่อพระเทพญาณมหามุนี กระผมพระครูฉันทวรากร เจ้าอาวาสวัดสิกขาราม ขอความกรุณาเมตตาจากใต้เท้า ว่าจะขอให้วัดสิกขารามได้เป็นวัดสาขาของวัดพระธรรมกาย ขอให้หลวงพ่อช่วยสนับสนุน เพราะกำลังแรงของผมเองนั้นทำไม่ได้แล้ว ถ้าหลวงพ่อช่วยสนับสนุน วัดสิกขารามจะได้ดำรงต่อไป ไม่กลายเป็นวัดร้างครับ”
Desktop Version
