ปรโลกนิวส์ ของทีมชนะสกุลนิยม ตอนที่ 1


[ 18 ต.ค. 2555 ] - [ 18273 ] LINE it!

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ.2555
ปรโลกนิวส์ ของ ทีมชนะสกุลนิยม
 
 
ปรโลกนิวส์ ตอน โยมแม่ละโลกแล้วไปไหน ตอนที่ 1
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
 
 
        คำถามข้อที่ 1 โยมแม่ของลูกละโลกแล้วไปไหน และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกๆ ของท่านบ้างครับ
 
        คำตอบ...ก่อนที่โยมแม่ของลูกจะเสียชีวิต ในช่วงที่ตัวท่านกำลังพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่นั้น ตัวท่านมีความรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยู่เป็นระยะๆ ไม่เพียงแค่นั้น ตัวท่านยังรู้สึกอีกว่า “ชีวิตของท่านนั้นคงจะเหลือน้อยลงไปทุกทีๆ แล้ว และการป่วยในคราวนี้ ก็คงจะทำให้ตัวท่านต้องเสียชีวิตลงอย่างแน่นอน”
 
ตัวท่านไม่ได้หวาดหวั่นต่อมรณะภัยที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวท่านเลย
 
ตัวท่านไม่ได้หวาดหวั่นต่อมรณะภัยที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวท่านเลย
 
        แต่อย่างไรก็ตาม แม้โยมแม่ของลูกจะมีความรู้สึกเช่นนี้เกิดขึ้นมาในใจของท่าน แต่ตัวท่านกลับสามารถทำใจได้ว่า “ความตายนั้นเป็นเรื่องธรรมดา อีกทั้ง ในตอนนี้ตัวท่านก็มีอายุอานามที่มากแล้ว ถ้าหากตัวท่านจะต้องละโลกไปในตอนนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไร” เมื่อโยมแม่ของตัวลูกคิดสอนตนเองได้เช่นนี้ ตัวท่านจึงไม่ได้หวาดหวั่นต่อมรณะภัยที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวท่านเลย
 
        โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อโยมแม่ของลูกได้เห็นลูกๆ ที่ท่านรักทุกคน โดยเฉพาะพระลูกชายสุดรักของท่าน ที่มาเยี่ยมและมาดูแลตัวท่านที่โรงพยาบาล ตัวท่านก็จะยิ่งรู้สึกอบอุ่นและเป็นสุขใจทุกครั้ง ที่ตัวท่านได้อยู่ท่ามกลางครอบครัวที่อบอุ่นเช่นนี้
 
เมื่อท่านรู้สึกไม่สบายตัวมากๆ ตัวท่านจะนึกถึงองค์พระ, นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ, นึกถึงพระเถระที่ตัวท่านเคารพเลื่อมใส, นึกถึงพระลูกชายสุดรักของท่าน พร้อมกับทำใจนิ่งๆ
 
เมื่อท่านรู้สึกไม่สบายตัวมากๆ ตัวท่านจะนึกถึงองค์พระ, นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ, นึกถึงพระเถระที่ตัวท่านเคารพเลื่อมใส, นึกถึงพระลูกชายสุดรักของท่าน พร้อมกับทำใจนิ่งๆ
 
        ซึ่ง ณ ช่วงเวลาที่ตัวท่านกำลังนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ถ้าหากตัวท่านมีความรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวมากๆ ตัวท่านก็จะนึกถึงองค์พระ, นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ, นึกถึงพระเถระที่ตัวท่านเคารพเลื่อมใส, และก็นึกถึงพระลูกชายสุดรักของท่าน พร้อมกับทำใจนิ่งๆ เพื่อให้ใจของท่านอยู่กับองค์พระ, อยู่กับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และพระเถระไปเรื่อยๆ หรือบางทีตัวท่านก็จะสวดมนต์อยู่ภายในใจของท่านไปเรื่อยๆ จนอาการครั่นเนื้อครั่นตัวที่รุมเร้าตัวท่านอยู่ มันค่อยๆ ทุเลาเบาบางลงไป หรือจนกระทั่งตัวท่านหลับไปในที่สุด
 
        และเมื่อมาถึงวันสุดท้ายแห่งอัตภาพความเป็นมนุษย์ของโยมแม่ของลูก ในขณะที่โยมแม่ของตัวลูกกำลังจะนอนหลับ ตัวท่านก็ได้นึกถึงองค์พระ นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่และพระเถระเหมือนอย่างเคย
 
เมื่อถึงวันสุดท้ายแห่งอัตภาพความเป็นมนุษย์ของโยมแม่ของลูก ตัวท่านก็ได้นึกถึงองค์พระ นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่และพระเถระเหมือนอย่างเคย
 
เมื่อถึงวันสุดท้ายแห่งอัตภาพความเป็นมนุษย์ของโยมแม่ของลูก ตัวท่านก็ได้นึกถึงองค์พระ นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่และพระเถระเหมือนอย่างเคย
 
        แต่ ณ ช่วงเวลานั้น อวัยวะภายในและระบบหัวใจของท่านเริ่มอ่อนแรงลงไปมากแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้โยมแม่ของลูกค่อยๆ หมดสติลง แล้วตัวท่านก็ได้จากไปพร้อมกับการหยุดทำงานของหัวใจในที่สุด
 
        หลังจากที่โยมแม่ของลูกได้เสียชีวิตลงไปแล้ว กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ แล้วก็มายืนอยู่ข้างๆ ร่างของตัวท่าน ซึ่งในช่วงแรกๆ หลังจากที่กายละเอียดของท่านได้หลุดออกมาใหม่ๆ นั้น ตัวท่านก็ยังรู้สึกมึนๆ งงๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะอยู่ดีๆ อาการเจ็บป่วยของท่านก็ได้มลายหายไปหมดเลย อีกทั้งตัวท่านก็ยังสามารถลุกขึ้นมาจากเตียงผู้ป่วยได้เหมือนกับคนปกติที่แข็งแรง เมื่อตัวท่านมีอาการที่แข็งแรงขึ้นเช่นนี้ ตัวท่านก็เลยรู้สึกดีใจและก็ปลื้มปีติใจว่า “พระได้มาช่วยคุ้มครองให้ตัวท่านหายจากโรคภัยไข้เจ็บแล้ว”
 
กายละเอียดของท่านได้หลุดออกมาจากกายหยาบ แล้วก็มายืนอยู่ข้างๆ ร่างของตัวท่าน
 
 กายละเอียดของท่านได้หลุดออกมาจากกายหยาบ แล้วก็มายืนอยู่ข้างๆ ร่างของตัวท่าน
 
        แต่พอเวลาผ่านไปได้สักพักหนึ่ง กายละเอียดโยมแม่ของลูกก็เริ่มรู้ตัวและเริ่มเข้าใจตัวเองมากขึ้น แล้วตัวท่านก็ได้เหลือบไปเห็นลูกๆ อันเป็นที่รักของท่าน กำลังยืนมุงดูอยู่รอบๆ เตียงผู้ป่วยของท่าน ซึ่งบนเตียงนั้นก็มีร่างของตัวท่านเองนอนสงบนิ่งอยู่
 
        ทันทีที่กายละเอียดโยมแม่ของลูกได้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ณ ช่วงเวลานั้น ตัวท่านก็ถึงกับอึ้งและรู้สึกตัวได้ในทันทีว่า “ในตอนนี้ ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว”
 
ตัวท่านก็รู้สึกตัวได้ในทันทีว่า ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว
 
ตัวท่านก็รู้สึกตัวได้ในทันทีว่า ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว
 
        หลังจากที่กายละเอียดโยมแม่ของลูกได้ทราบเช่นนั้นแล้ว แม้ว่าภายในใจของท่านจะยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นได้ก็ตาม แต่ด้วยความรักความผูกพันที่ตัวท่านยังมีต่อลูกๆ ของท่านทุกคน จึงทำให้ตัวท่านมีความรู้สึกว่า “ตัวท่านยังไม่พร้อมที่จะจากลูกๆ ของท่านทุกคนไป เพราะตัวท่านปรารถนาอยากที่จะอยู่กับลูกๆ ของท่านไปอีกนานๆ และไม่อยากที่จะจากทุกคนไปไหนเลย”
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูกคอยเดินตามลูกๆ ของท่านไปด้วยทุกที่
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูกคอยเดินตามลูกๆ ของท่านไปด้วยทุกที่
 
        เมื่อกายละเอียดโยมแม่ของลูกมีความคิดเช่นนั้น ตัวท่านจึงได้เดินวนไปเวียนมาอยู่ใกล้ๆ ลูกๆ ของท่านคนนั้นบ้างคนนี้บ้าง ด้วยความรักและความเป็นห่วงที่มีอยู่เปี่ยมล้นในดวงใจของผู้เป็นแม่นี้เอง จึงทำให้ไม่ว่าลูกๆ ของท่านจะเดินไปที่ไหนในโรงพยาบาล กายละเอียดโยมแม่ของลูกก็จะคอยเดินตามลูกๆ ของท่านไปด้วย
 
        นอกจากกายละเอียดโยมแม่ของลูกจะคอยเดินตามลูกๆ ของท่านไปแล้ว ตัวท่านก็ยังพยายามที่จะสื่อสารและปลอบโยนลูกๆ ของท่านอีกด้วย แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามสื่อสารกับลูกๆ ของท่านสักเพียงใดก็ตาม ลูกๆ ของท่านก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ในสิ่งที่ตัวท่านพยายามที่จะสื่อสารได้เลย เมื่อเป็นเช่นนี้ ตัวท่านจึงคิดถึงบ้าน ทันทีที่ตัวท่านคิดถึงที่บ้าน ทันใดนั้นเอง กายละเอียดของท่านก็ได้ “แว้บ” จากโรงพยาบาล กลับไปที่บ้านของท่านในทันที แล้วกายละเอียดโยมแม่ของลูกก็ได้เดินไปนั่งรอลูกๆ ของท่านอยู่ในบริเวณที่ตัวท่านชอบนั่งอยู่เป็นประจำ
 
เมื่อตัวท่านรู้สึกคิดถึงบ้าน กายละเอียดของท่านก็แว้บกลับไปที่บ้านของท่านในทันที
 
เมื่อตัวท่านรู้สึกคิดถึงบ้าน กายละเอียดของท่านก็แว้บกลับไปที่บ้านของท่านในทันที
 
        ในเวลาต่อมา ด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ทำให้โยมแม่ของลูก ในช่วงที่ตัวท่านได้เสียชีวิตลงไปใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็น บุญที่ตัวลูกได้ถวายปัจจัยพระเถระเพื่อทำบุญทุกสิ่งทุกอย่างในพระพุทธศาสนา บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม และบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้นึกทบทวนแล้วก็อุทิศส่งไปให้กับโยมแม่ของลูก เป็นต้น ก็ได้มาประมวลรวมกัน แล้วก็ส่งผลทำให้ใจของท่านมีความผ่องใสสว่างไสว แล้วก็เริ่มปล่อยวาง หรือคลายจากความรักความผูกพันในตัวลูกๆ และครอบครัวของท่านได้มากขึ้น
 
        ไม่เพียงแค่นั้น กระแสธารแห่งบุญที่ตัวลูกได้ทำแล้วก็อุทิศส่งไปให้กับกายละเอียดโยมแม่ของลูก ยังส่งผลทำให้กายละเอียดโยมแม่ของลูกสามารถสอนตัวเองได้อีกว่า “การเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ทุกคน และการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่มนุษย์ทุกคนจะต้องเจอ ดังนั้น ตัวท่านควรจะปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ เสียเถิด”
 
ตัวท่านสามารถสอนตัวเองได้ว่า ควรจะปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ เสียเถิด
 
ตัวท่านสามารถสอนตัวเองได้ว่า ควรจะปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ เสียเถิด
 
        เมื่อกายละเอียดโยมแม่ของตัวลูกคิดสอนตัวท่านเองได้เช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้ ความกังวลใจในตัวลูกๆ อันเป็นที่รักของท่านได้ค่อยๆ ทุเลาเบาบางลงไปเรื่อยๆ แล้วในที่สุด กายละเอียดของท่านก็เริ่มผ่องใสและสว่างไสวมากขึ้นไปเรื่อยๆ ตามลำดับ  
      
        ซึ่งในช่วง 2-3 วันแรก หลังจากที่โยมแม่ของลูกได้เสียชีวิตไปแล้ว กายละเอียดของท่านก็ได้ไปอยู่ที่บ้านของท่าน เพื่อนึกทบทวนบุญต่างๆ ตามหลักวิชชาที่ตัวท่านได้เคยศึกษาเรียนรู้มาอย่างดีจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา และจากพระลูกชายสุดเลิฟของท่าน รวมถึงลูกๆ ของท่าน ที่คอยแนะนำตัวท่านอยู่เสมอว่า “เมื่อตัวท่านละจากโลกนี้ไปแล้ว ให้ตัวท่านหมั่นนึกถึงบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่” ซึ่งตัวท่านก็ได้พยายามนึกทบทวนบุญต่างๆ ไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นบุญที่ตัวท่านได้ยกพระลูกชายให้มาบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา บุญที่ตัวท่านได้สวดมนต์ทำวัตรอยู่เป็นประจำ บุญที่ตัวท่านได้ทำร่วมบุญกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ เป็นต้น สลับกับการสวดมนต์ทำวัตร ที่ตัวท่านชอบสวดอยู่เป็นประจำ
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูกได้ไปอยู่ที่บ้านของท่าน เพื่อนึกทบทวนบุญต่างๆ ตามหลักวิชชาที่ตัวท่านได้เคยศึกษาเรียนรู้มาอย่างดี
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูกได้ไปอยู่ที่บ้านของท่าน เพื่อนึกทบทวนบุญต่างๆ ตามหลักวิชชาที่ตัวท่านได้เคยศึกษาเรียนรู้มาอย่างดี
 
        เมื่อกายละเอียดโยมแม่ของตัวลูกได้นึกทบทวนบุญทุกๆ บุญสลับกับการสวดมนต์ทำวัตรอย่างนี้แบบนี้มากเข้าๆ ความปลื้มปีติเบิกบานใจในบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจสั่งสมเอาไว้ ก็ได้เข้าไปแทรกซึมและแผ่ขยายอยู่ภายในใจของท่านตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้ใจของท่านเกิดความผ่องใสและสว่างไสวมากขึ้นไปเรื่อยๆ
 
        ส่วนในช่วงเวลาเย็น กายละเอียดของท่านก็จะแว้บ ไปร่วมงานบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรมร่างของท่านที่วัด
 
กายละเอียดของท่านก็ไปร่วมงานบำเพ็ญกุศล สวดพระอภิธรรมร่างของท่านที่วัดด้วย
 
    กายละเอียดของท่านก็ไปร่วมงานบำเพ็ญกุศล สวดพระอภิธรรมร่างของท่านที่วัดด้วย
 
        จนกระทั่ง เมื่อมาถึงวันอาทิตย์ต้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ตัวลูกก็มีความปรารถนาอยากที่จะเอาบุญใหญ่ทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ส่งไปให้กับโยมแม่ของลูก เมื่อตัวลูกมีความปรารถนาเช่นนี้ จึงส่งผลทำให้กระแสบุญต่างๆ ที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้อย่างดีแล้ว ก็ได้ไหลไปจรดเชื่อมที่ศูนย์กลางกายของกายละเอียดโยมแม่ของตัวลูก
 
        ทันทีที่กระแสบุญดังกล่าว ได้ช่องไปจรดเชื่อมที่ศูนย์กลางกายของกายละเอียดของท่าน ทันใดนั้นเอง กายละเอียดโยมแม่ของตัวลูกก็สามารถนึกถึงคำสอนของพระเถระที่ตัวท่านได้เคยศึกษาเรียนรู้ผ่านทางช่อง DMC ได้ว่า “ในยามที่นักเรียนอนุบาลฯ ละจากโลกนี้ไปแล้ว ให้กลับมาที่วัดเพื่อมานั่งสมาธิและเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์”
 
กายละเอียดของท่านได้แว้บมาที่วัด แล้วก็มานั่งสมาธิอยู่ข้างๆ พระลูกชายของท่าน
 
กายละเอียดของท่านได้แว้บมาที่วัด แล้วก็มานั่งสมาธิอยู่ข้างๆ พระลูกชายของท่าน
 
        เมื่อตัวท่านคิดได้เช่นนั้น กายละเอียดของท่านจึงได้แว้บมาที่วัด แล้วก็มานั่งสมาธิอยู่ข้างๆ พระลูกชายของท่าน ซึ่งกำลังนั่งสมาธิอยู่ในทันที
 
        โดยในวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ผ่านมา กายละเอียดโยมแม่ของลูกก็ได้มานั่งสมาธิอยู่ข้างๆ พระลูกชายด้วยความรักและความปลื้มปีติใจ ทั้งรอบสายและรอบบ่ายโดยไม่ห่างหายไปไหนเลย
 
        นอกจากตัวท่านจะปลื้มปีติใจในตัวพระลูกชายแล้ว ตัวท่านยังรู้สึกภาคภูมิใจในตัวพระลูกชายเป็นอย่างมากอีกด้วย ที่ตัวท่านมีความรู้สึกเช่นนี้ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวท่านเห็นพระลูกชายของท่าน เป็นบุคคลสำคัญที่ได้ทำหน้าที่อุปัฏฐากดูแลพระเถระที่ตัวท่านเคารพเลื่อมใสเป็นอย่างดีมาโดยตลอด
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูก ได้ก้มลงกราบพระเถระ และกราบพระลูกชายของท่าน ด้วยดวงใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความรักและเคารพอย่างสูงสุด
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูก ได้ก้มลงกราบพระเถระ และกราบพระลูกชายของท่าน ด้วยดวงใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความรักและเคารพอย่างสูงสุด
 
        จนกระทั่ง เมื่อถึงช่วงเวลาเย็น ก่อนที่พระลูกชายของท่านจะกลับไปปฏิบัติศาสนกิจต่อไป กายละเอียดโยมแม่ของลูกก็ได้ก้มลงกราบพระเถระและกราบพระลูกชายของท่าน ด้วยดวงใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความรักและเคารพอย่างสูงสุด
 
        จากนั้น กายละเอียดโยมแม่ของลูก ก็ได้ไปเดินเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งในขณะที่ตัวท่านกำลังเดินเวียนประทักษิณอยู่นั้น ตัวท่านก็ได้ประนมมือพร้อมกับสวดมนต์ไปเรื่อยๆ ด้วยความเคารพในพระรัตนตรัย โดยที่ตัวท่านไม่ได้เดินแบบลอยๆ เหมือนกับกายละเอียดทั่วๆ ไป เพราะตัวท่านมีความคุ้นเคยกับการเดินเวียนประทักษิณโดยให้เท้าสัมผัสพื้นเหมือนกับในสมัยที่ตัวท่านมีชีวิตอยู่
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูก ได้ไปเดินเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์
 
กายละเอียดโยมแม่ของลูก ได้ไปเดินเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์
 
        เมื่อใจของท่านเกาะเกี่ยวอยู่กับพระรัตนตรัยและบุญกุศลเช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้ใจของท่านมีความผ่องใสและสว่างไสวอย่างสุดๆ และเมื่อบุญในตัวของท่านได้ช่องและกลั่นตัวอย่างเต็มที่แล้ว ทันใดนั้นเอง สิ่งอัศจรรย์ก็ได้พลันบังเกิดขึ้นกับกายละเอียดของโยมแม่ของลูก
 
        ส่วนว่า สิ่งอัศจรรย์ที่ว่านั้นจะเป็นเช่นไร จะเกิดอะไรขึ้นกับโยมแม่ของลูกบ้าง ก็คงจะต้องมารับฟังคำตอบนี้ในวันถัดไป
 
รับชมวิดีโอ
 
 
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

     บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

     "วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
DMC ที่โซโลมอนDMC ที่โซโลมอน

Solomon Islands หมู่เกาะมนุษย์กินคนSolomon Islands หมู่เกาะมนุษย์กินคน

เกาะที่ใกล้ขั้วโลกเหนือมากที่สุด ที่มนุษย์อยู่ได้เกาะที่ใกล้ขั้วโลกเหนือมากที่สุด ที่มนุษย์อยู่ได้



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ช่วงเด่นฝันในฝัน