ทันโลกทันธรรมตอน การบริหารความเสี่ยงชีวิตมีความเสี่ยง ชีวิตมีความไม่แน่นอน ซึ่งเราจะต้องพบเจอ เพราะฉะนั้นจะดีไม่น้อยเลย ที่เราจะรู้วิธีการจัดการและบริหารความเสี่ยง แต่ว่าเราจะทำอย่างไร?
ความเสี่ยงความเสี่ยงก็คือโอกาสที่จะผิดพลาด โอกาสที่จะล้มเหลว มันก็คือความไม่แน่นอนนั่นเอง แต่เป็นความไม่แน่นอนที่มีผลกระทบต่อ ความสำเร็จ มีผลกระทบต่อความล้มเหลว ก็คือว่า เมื่อไหร่ก็ตามที่มีโอกาสที่เราจะล้มเหลวได้ นั่นแหละคือความเสี่ยง ในเรื่องของการบริหารความเสี่ยงก็เพื่อลดปัญหา ลดอุปสรรค์ แล้วก็เพิ่มความสำเร็จนั่นเองความเสี่ยงด้านขององค์กร1. ความเสี่ยงทางด้านงบประมาณ2. ความเสี่ยงทางด้านค่าใช้จ่าย3. ความเสี่ยงด้านกำหนดการ4. ความเสี่ยงด้านเทคนิคความเสี่ยง จำแนกได้ 4 ลักษณะ1. ผลกระทบทางด้านยุทธศาสตร์และกลยุทธ์ในการทำงาน2. ผลกระทบทางด้านการปฏิบัติการ3. ผลกระทบทางด้านนโยบาย4. ผลกระทบด้านการเงิน5. ผลกระทบด้านปัจจัยภายนอกผลกระทบด้านปัจจัยภายใน1. สถานที่ทำงานที่ไม่ปลอดภัย2. ระบบบัญชีที่ไม่น่าเชื่อถือ3. วัฒนธรรมขององค์กรที่ไม่เอื้อต่อการสร้างประสิทธิภาพการทำงาน4. การฝึกอบรมพนักงานที่ไม่เพียงพอ5. ความขัดแย้งทางผลประโยชน์ผลกระทบด้านกระแสโลกาภิวัตน์ผลกระทบด้านปัจจัยภายนอก1. การเปลี่ยนแปลงในกฎหมาย2. การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ3. กระแสโลกาภิวัตน์4. การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมผู้บริโภค5. กระแสสังคมสิ่งแวดล้อม6. การเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยี7. เสถียรภาพทางการเมืองถ้าองค์กรไหนได้บริหารจัดการความเสี่ยงแล้ว จะมีหลักประกันที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ เป้าหมายขององค์กรได้ดีกว่า เพราะความเสี่ยงหมายถึงว่าเหตุการณ์ที่จะมีสิ่งที่จะเกิด ถ้าไม่เกิด ก็แล้วไป แต่ถ้าเกิดขึ้น องค์กรที่วางแผนไว้ เขาก็จะบรรลุวัตถุประสงค์ได้ง่ายกว่า เพราะว่ามีเหตุมาเท่าไหร่ เขาก็ได้บริหารจัดการลดความเสี่ยงลงไปเรียบร้อย ความเสียหายถ้าเกิดขึ้นก็น้อยลง แต่ถ้าเราบริหารจัดการความเสี่ยง บางครั้งเราก็ป้องกันความเสียหายได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นการบริหารจัดการความเสี่ยง เป็นเรื่องส่วนรวม ไม่ใช่ผู้นำองค์กรอย่างเดียว เพราะฉะนั้น ผู้บริหาร ระดับสูง ระดับล่าง พนักงาน ต้องมาวางแผนร่วมกัน ว่าความเสี่ยงนั้นมีอะไรบ้างขั้นตอนในการบริหารความเสี่ยง1. การกำหนดวัตถุประสงค์2. การระบุความเสี่ยง3. การประเมินความเสี่ยง4. การสร้างแผนการจัดการ5. การติดตามสอบทานการวิเคราะห์ความเสี่ยงการวิเคราะห์ความเสี่ยง1.ให้เราถามตัวเองว่า เราหวังอะไร ที่จะทำให้เกิดความบรรลุผลสำเร็จ ของเรา หรือว่าขององค์กรเรา เราตั้งความหวังอะไรไว้ เราต้องการอะไร เราหวังอะไร2.เรากังวลอะไรบ้าง คือเหตุที่เรากังวลอยู่ลึกๆ อาจจะมีผลกระทบที่ทำให้เราไม่บรรลุวัตถุประสงค์ตามที่เราหวังเอาไว้3.เราได้เตรียมแผนไว้แล้วหรือยัง ถ้ายังไม่มีก็เซ็ตแผนขึ้นมา4.มีช่องโหว่อะไรอีกไหมที่เราจะต้องใส่ใจ ซึ่งเรื่องเล็กน้อยก็อาจนำปัญหามาสู่เรื่องใหญ่โตก็เป็นได้5.แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า ปัญหาหรืออุปสรรค์ต่างๆที่มันอาจจะเป็นไปได้ เราจะเอาเรื่องอะไรมาพิจารณาก่อน ต้องจัดลำดับความสำคัญให้ได้6.ถามตัวเองว่า จำเป็นต้องมีวิธีการ วิธีการอะไรหรือเปล่า ในการจัดการกับรอยโหว่เล็กๆน้อยๆเหล่านั้น7.ให้เราประเมินให้ได้ว่าแนวโน้ม หรือโอกาสที่จะเล็ดลอดเหล่านั้น มีแนวโน้มที่จะเกิดมากน้อยได้เท่าไหร่การพัฒนาทางเลือกเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เมื่อเรารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เราต้องมีตัวเลือกให้ดี การพัฒนาทางเลือกไม่ได้หมายความว่าเผื่อเอาไว้ แต่เป็นการเตรียมทรัพยากรทุกอย่างให้พร้อมเลย จึงมีผลที่ว่า ลดความเสี่ยงลงความเสี่ยงด้านบุคคลความเสี่ยงด้านบุคคล มี 2 อย่าง1.ความเสี่ยงในการดำรงชีพ2.ความเสี่ยงในการพัฒนาชีวิตด้านทางหยาบ หรือทางโลกด้านทางหยาบ หรือทางโลก คือไม่ประมาท สังเกตว่าใครก็ตาม ตอนนี้รู้สึกว่าชีวิตกำลังลำเค็ญ หรือว่าอยู่ในช่วงที่ต้องต่อสู้ เค้าจะยังไปได้ แต่เมื่อไหร่รู้สึกว่า เฟิร์มแล้ว กำลังสบายๆ รู้สึกว่าทุกอย่าง เหมือนรถวิ่งบนทางราบแล้ว เมื่อนั้น เริ่มเสี่ยง ต่อการปักหัวลง บริษัท บุคคล หรือ ประเทศ ก็เหมือนกัน ประมาทเมื่อไหร่เริ่มเสื่อมเมื่อนั้นด้านละเอียด หรือ ด้านจิตใจด้านละเอียด หรือ ด้านจิตใจ2.1 บุญและบาป เป็นผู้อยู่เบื้องหลัง ทุกอย่างที่เราเองพบ ประสบ มันเกิดจากแรงขับเคลื่อนของบุญบาป ถ้าบุญยังหล่อเลี้ยงอยู่ เราไม่เป็นไร แต่เมื่อไหร่บาปได้ช่องแล้ว ชีวิตเราเสี่ยง รู้อย่างนี้แล้วอย่าขี้เกียจในการสร้างบุญ ทั้งการ ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ทำให้สม่ำเสมอ แล้วบาปกรรมอกุศลทั้งหลาย หลีกเลี่ยง อย่าไปสร้าง มันจะเพิ่มความเสี่ยงให้กับชีวิตของเรา2.2 เป็นกัลยาณมิตร ชวนคนทำความดี การประกันความเสี่ยงในชีวิตการสร้างบารมี หลักการเดียวกัน ชวนคนทำความดีเยอะๆ บุญตรงนี้จะค้ำตัวเรา คนเราต้องยอมรับนะ ว่ายังไม่หมดกิเลส มันมีขึ้นมีลง บางตอน ศรัทธาดี ก็ทำความดีเต็มที่ บางตอนศรัทธาถอย จะเผลอไปทำบาป ยังมีอยู่นะ ยังไม่แน่นะ ถ้าเราชวนคนทำความดีเยอะๆ อีกหน่อยผู้คนทั้งหลายจะมาช่วยเรา ตอนเราเองกำลังแย่ ศรัทธากำลังตก เผลอไปทำบาปทำไง คนเหล่านี้จะมาห้อมล้อม แล้วก็ดึงเรากลับมาหนทางที่ถูกต้อง ไม่ปล่อยให้เราเองถลำไปทางที่เสื่อม นี้คือการประกันความเสี่ยง ในเส้นทางการสร้างความดี ที่ดีที่สุดเลย เพราะฉะนั้นทำความดีอย่าทำคนเดียว ให้ชวนกันทำพระพุทธเจ้าถึงฝากไว้เป็นปัจฉิมโอวาทว่า“ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราเตือนเธอทั้งหลายสังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดาเธอทั้งหลาย จงทำหน้าที่ให้สำเร็จด้วยความไม่ประมาทเถิด”ข้อมูลจาก พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค มหาปรินิพพานสูตรรับชมวิดีโอ