ธรรมะสอนใจ
เรือรั่ว
โดย : พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ
วันนี้มีเรื่องเรือรั่วมาเล่าให้พวกเราฟัง คือมีครอบครัวหนึ่งชอบไปพายเรือเล่นในทะเลสาบช่วงฤดูร้อน ของฝรั่งเขาฤดูกาลเขาจะเปลี่ยนแปลงชัด ร้อนก็ร้อนเลยใช่ไหม หนาวก็หิมะตกเนี่ยนะ หน้าร้อนเขาก็จะชอบไปตั้ง แคมป์ ไปพัก ไปเล่นกัน ครอบครัวนี้เขามีบ้านพักในช่วงฤดูร้อน อยู่ในเรียกว่ากลางท้องทุ่งเนี่ย และมีทะเลสาบ ก็ไปพายเรือเล่นกัน ทีนี้พอจะหมดช่วงพักฤดูร้อนปั๊บเนี่ย ก็ลากเรือขึ้นมาบนบก แล้วพ่อก็พบว่าเรือมีรูรั่วอยู่ แต่ก็คิดว่า เออ เดี๋ยวไว้ปีหน้าค่อยซ่อมก็แล้วกัน ไว้ซัมเมอร์หน้า ฤดูร้อนปีหน้าค่อยซ่อม แต่ก็เห็นสีเรือ ซีดมากก็เลยไปตามช่างสีมาช่วยทาสี ให้หน่อย พอถึงปีหน้ามาทะเลสาปอีก ระหว่างที่พ่อกำลังทำงานง่วนอยู่ที่บ้านนั่นเอง ทางภรรยาและก็ลูกๆอีก 2 คนเนี่ย ก็เอาเรือลงไปพายเล่นในทะเลสาป อีกสักพัก พ่อนึกได้ เฮ้ย ! รูมันรั่วยังไม่ได้ซ่อมนี่ แล้วลูกสองคนก็ว่ายน้ำไม่เป็นด้วย ตกใจใหญ่รีบวิ่งไปที่ทะเลสาป ปรากฏว่า เห็นว่าภรรยากับลูกยังพายเรือเล่นสบายอกสบายใจ นึกขึ้นมาปั๊บเนี่ยรู้ทันทีว่า ทำไมเรือถึงไม่จมแล้ว ก็รีบไปตามช่างทาสีมาพร้อมกับมอบของขวัญชิ้นใหญ่ไว้ให้ ขอบคุณที่ช่างทาสี ช่วยเห็นรูรั่ว และซ่อมรูไว้ให้ด้วยเนี่ย ภรรยา และลูกตัวเองก็เลยปลอดภัย เรื่องนี้ให้ข้อคิดเราไว้ 2 อย่างนะคือ
1. อย่าดูเบา เห็นเหตุสิ่งใด เป็นช่องโหว่ ช่องว่าง เป็นจุดอ่อน ล่ะก็ รีบแก้ไขทันที อย่าผัดวันประกันพรุ่ง เดี๋ยวเรื่องเล็กๆจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ ไม้ขีดก้านเดียวยังเผาเมืองได้นี่นะ
2. คือ อย่าดูดายบางอย่างไม่ใช่หน้าที่เราเองโดยตรงแต่ถ้าเกิดเห็นว่าสิ่งใดพอจะทำได้ แก้ไขได้ ไม่หนักหนาสาหัส เกินไป ช่วยกันเถอะ คนละไม้คนละมือ สำรวจให้ดีเราจะพบว่า ชีวิตของเรารอดปลอดภัยมาถึงปัจจุบันนี้ได้ด้วยการไม่ดูดายของคนอีกหลายๆคนทีเดียว ถ้าสังคมอยู่ด้วยความมีน้ำใจต่อกันอย่างนี้ แล้วหล่ะก็ จะน่าอยู่ แล้วทุกคนก็จะมีความสุข เจริญพร
รับชมวิดีโอ
Desktop Version
