ลูกติดเพื่อนและกำลังมีแฟน
โดย : พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ
เจริญพร วันนี้มีคำถามจากคุณโยมท่านหนึ่งมาว่า โยมมีเรื่องทุกข์ใจ เกี่ยวกับพฤติกรรมของบุตรสาววัย 17 ปี อยู่ ม.5 เหลือเกินเจ้าค่ะ ตอนนี้ติดเพื่อนและกำลังมีแฟน ให้ความสำคัญกับแฟนกับเพื่อนมากโดยไม่คิดถึงคนในครอบครัว ชอบทำตามใจตัวเอง หลังเลิกเรียนชอบกลับบ้านดึกๆ อยู่บ่อยๆ ฐานะครอบครัวของโยมก็เพียบพร้อมทุกอย่าง ไม่รู้ว่าโยมจะเลี้ยงลูกอย่างไรให้ได้ดี แต่ยังดีอย่างคือเขาไม่ทิ้งเรื่องเรียน การเรียนก็ปานกลางเจ้าค่ะ
เจริญพรคุณโยม ฝากคุณโยมไว้ 2 ข้อนะ ข้อแรกคือว่า เราต้องเข้าใจลูก เราอยากให้ลูกเข้าใจเราเนี่ย แล้วพอเขาไม่เข้าใจ ทำไม่ได้อย่างที่เต้องการ เราก็จะหงุดหงิด น้อยอกน้อยใจ บ้าง บ่นบ้าง ดุบ้าง ยิ่งเป็นการผลักให้ลูกห่างออกไป ฉะนั้นเราต้องเปลี่ยนมุมมองใหม่ว่า ไม่ได้คิดโดยเอาความคิดตัวเองเป็นที่ตั้ง แต่ต้องคิดดูว่า เอ๊ะลูกเขาเนี่ยคิดยังไง เขารู้สึกยังไง พอเราเข้าใจลูกเนี่ยเดี๋ยวลูกจะเข้าใจเรา แล้วเขาจะปรับเข้ามาดีได้อย่างที่เราต้องการ แต่ถ้าเกิดเราไม่เข้าใจเขา จะเป็นการผลักเขาออกไป ต้องให้ลูกมีความรู้สึกว่า พ่อแม่เนี่ยเข้าใจเขา แล้วรักเขา มีอะไรปั๊บเนี่ย มีความไว้วางใจ สนิทสนมกับคุณพ่อคุณแม่มากที่สุด ยิ่งกว่ากับเพื่อนและกับแฟน รู้สึกว่าพ่อแม่เป็นที่พึ่งได้เสมอ และเข้าใจเขา มีอะไรเขาอยากจะมาปรึกษา มาพูดมาคุย ถ้าอย่างนี้เรามีโอกาสคัดท้ายหางเสือ อารมณ์ของวัยรุ่นน่ะมันแรง แล้วเตลิดได้เร็ว ในช่วงนี้พ่อแม่ยิ่งต้องให้ความใส่ใจมากเป็นพิเศษ แล้วย้ำอีกครั้งว่า ต้องเข้าใจลูก ปรับให้เราเป็นบุคคลที่ลูกไว้วางใจ พร้อมจะปรึกษาหารือ พร้อมจะพูดคุย ขอคำแนะนำด้วย นี่ข้อแรก
ข้อที่สองคือว่า เอ่อ ถ้ารู้สึกว่ามันชักเกินกำลังชักไม่ไหวนะ ก็ต้องหาตัวช่วย ก็คือ พาลูกเข้าวัดไปหาพระอาจารย์และพระภิกษุช่วยคำแนะนำด้วยอีกทางหนึ่ง สองแรงแข็งขันช่วยกันล่ะก็ เดี๋ยวลูกเราก็จะดีได้อย่างใจ เอาความสุขใจ ชื่นใจมาสู่เราตลอดชีวิตเลยทีเดียว เจริญพร
รับชมวิดีโอ
Desktop Version
