สมาธิ
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2559
เล่าเรื่องคุณยายฯ
ตอน แม้คุณยายฯละสังขารแล้วก็ช่วยได้
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ ลูกชื่อเรวดีปาลวัฒน์วิไชยเจ้าของบริษัทตติยะพลจำกัด ทำธุรกิจขนตู้คอนเทนเนอร์ให้สายการเดินเรือระหว่างประเทศที่ท่าเรือแหลมฉบังเจ้าค่ะ
กัลฯ เรวดี ปาลวัฒน์วิไชย
หลวงพ่อคะ เมื่อก่อนลูกไม่ยอมมาวัดพระธรรมกายเลยค่ะ แม้น้องสาวทั้ง 2 คน จะชวนลูกเข้าวัดนี้อย่างไร ลูกก็ยังไม่ยอมเข้าอยู่ดีแม้เขาจะพยายามเล่าถึงเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ฯ หลวงพ่อฯ คุณยายฯ ลูกก็ยังไม่อินค่ะ จนเมื่อลูกอายุได้ 40 ปี ลูกเกิดความรู้สึกว่าความชรามาเยือนแล้ว ลูกจึงไปนั่งกราบพระพุทธรูปในบ้าน แล้วอธิษฐานว่า “ลูกมีชีวิตอยู่มาจนบัดนี้ยังไม่ได้ศึกษาแก่นแท้พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย ขอให้ลูกได้พบเส้นทางธรรมะได้พบครูอาจารย์ที่ถูกต้องที่จะพาลูกไปสู่แสงสว่างที่แท้จริงของชีวิตด้วยเทอญ” และในเวลาเดียวกันนั้นเอง ก็เป็นช่วงที่แม่ป่วยหนักเข้าโรงพยาบาลค่ะ น้องสาวของลูกจึงได้ชวนให้ทำบุญถวายมหาสังฆทาน 3 หมื่นวัดให้แม่ ลูกก็ยอมเพราะอยากให้แม่หายป่วย แต่พอน้องสาวเห็นลูกยอมทำก็เลยเอาใหญ่ คือบอกบุญให้ลูกทำเพิ่มให้ตัวลูกเองอีก 3 หมื่นบาท แต่ลูกปฏิเสธทันควันและรีบสวนกลับไปว่า หากจะให้ทำต้องพาไปดูวัดก่อน ถ้าไปดูแล้วพอใจก็จะทำ หากไม่พอใจก็ไม่ทำ !!!
และพอมาดูถึงวัดลูกก็ถึงกับตะลึง ว่าทำไมวัดที่ใหญ่โตขนาดนี้ สามารถรักษาความสะอาดได้ยอดเยี่ยมอีกทั้งยังสงบ เป็นระเบียบ พระสงฆ์มีศีลาจารวัตรที่งดงาม สิ่งก่อสร้างต่างๆ ก็เน้นความคงทนเรียบง่ายเป็นหลัก ทำให้ลูกรู้สึกพอใจมาก จนต้องถามน้องสาวต่อว่า“ไหนพาไปหาคุณยายฯของเธอหน่อยที่เธอว่าศักดิ์สิทธิ์มากน่ะ”ตอนนั้นคุณยายเพิ่งละสังขารใหม่ๆ น้องสาวจึงพาไปกราบร่างท่านแทน แต่พอลูกได้เห็นแววตาที่เด็ดเดี่ยวของท่านจากรูปเท่านั้น ก็รู้สึกเหมือนถูกสะกดให้สงบอย่างบอกไม่ถูก
ลูกมองภาพคุณยายแล้วรู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก
ลูกจึงได้กราบบอกท่านว่า“คุณแม่นอนป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาลธนบุรี 1 ด้วยโรคเส้นประสาทไขสันหลัง แม่ปวดทรมานมากจนต้องให้มอร์ฟีน ทำอย่างไรก็ไม่หาย อีก 2 วันหมอจะให้ผ่าตัดแล้ว แต่ลูกไม่อยากให้แม่ผ่าเลย เพราะอายุมากแล้วขอคุณยายฯช่วยให้แม่หายป่วยโดยไม่ต้องผ่าตัดด้วยเถิด”จากนั้นลูกก็กลับไปหาคุณแม่ที่โรงพยาบาล แล้วเข้าไปเขย่าตัวแม่ซึ่งกำลังสะลึมสะลือด้วยฤทธิ์มอร์ฟีนอยู่แล้วคุณแม่ก็พูดขึ้นว่า “แม่เห็นแม่ชีมา แม่ชีลอยอยู่บนเพดาน โยนหมอนมาให้บอกว่า ให้เอาหนุนใต้น่องแล้วจะหายปวด” พอฟังเสร็จ..ลูกก็ขนลุกซู่เลยค่ะแต่เพื่อความแน่ใจลูกจึงย้ำถามแม่ให้ชัดอีกทีว่า แม่พูดอะไรนะ ซึ่งแม่ก็บอกเหมือนเดิม
ด้วยเหตุนี้ ลูกจึงตามน้องสาวให้มาถามแม่บ้าง ซึ่งแม่ก็ยังพูดเหมือนเดิมอยู่ดีค่ะ ด้วยเหตุนี้..ลูกจึงมั่นใจว่า คุณยายตามลูกจากวัดมาช่วยแม่จริงๆทั้งๆที่แม่ก็ไม่เคยไปวัดพระธรรมกาย ไม่เคยรู้จักคุณยายมาก่อน และที่เหลือเชื่อไปกว่านั้นคือ เย็นวันนั้นก็มีคนรู้จักกันมาเยี่ยมแม่แล้วบอกว่า แม่ไม่ต้องผ่าตัดหรอก เพราะเขาเคยเป็นโรคนี้มาก่อน ให้หมอใช้เครื่องมือช่วยดึงขาดึงหลังเดี๋ยวก็ดีขึ้น ด้วยเหตุนี้ลูกจึงให้แม่ไปกายภาพบำบัดทันทีตอน 2 ทุ่มของวันนั้น ซึ่งก็ปรากฏว่า แม่มีอาการดีขึ้นจริงๆ จนไม่ต้องฉีดมอร์ฟีนอีก และยกเลิกการผ่าตัดในวันถัดมา เพราะคุณแม่หายขาด จนกลับบ้านได้เป็นอัศจรรย์ตามที่ได้ขอกับคุณยายไว้จริงๆ ซึ่งปัจจุบันคุณแม่ก็ยังแข็งแรงและอยู่มาถึงทุกวันนี้ค่ะ
คุณแม่ของลูก คนกลางที่นั่งอยู่ค่ะ
จนกระทั่งเดือนต่อมา ลูกก็ได้ไปร่วมงานสลายร่างคุณยาย และทำบุญถวายสังฆทาน 3 หมื่นวัด ลูกรู้สึกปลื้มมาก เพราะไม่เคยเห็นงานบุญอะไรที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต เพราะทั้งพระทั้งคนให้เกียรติมาร่วมงานหลายแสนคนอย่างล้นหลาม ซึ่งงานที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ไม่ใช่ใครมีเงินอยากจัดก็จัดได้ แต่เกิดขึ้นได้ด้วยหัวใจของความทุ่มเทของหลวงพ่อและทีมงานกัลยาณมิตรด้วยเหตุนี้ลูกจึงประจักษ์ด้วยตัวเองว่า คุณยายเป็นบุคคลที่ได้สร้างคุณงามความดีไว้มากมายเป็นอนันต์หลวงพ่อท่านจึงแสดงความกตัญญูกตเวทิตาต่อครูบาอาจารย์ได้อย่างงดงามถึงเพียงนี้ซึ่งระหว่างพิธี ลูกก็ปลื้มมากจนน้ำตาแห่งความศรัทธาและเทิดทูนคุณยายหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย จนรู้สึกเสียดายวันเวลาที่ผ่านไปกับการที่ลูกปฏิเสธน้องสาวแล้วไม่ยอมเข้าวัด ทำให้ต้องพลาดโอกาสที่จะได้กราบคุณยายในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่
และพอถึงวันนี้ พอลูกทราบว่าวัดมีข่าวบุญให้หล่อคุณยายฯอีก ลูกจึงทำทันทีที่ 1 กิโลทองค่ะคือ ไม่รอช้าอีกแล้ว เพราะความช้าทำให้เราพลาดโอกาสดีๆมาเยอะแล้วค่ะและลูกก็อยากชวนทุกคนรีบมาเอาบุญกับคุณยายฯกันนะคะ เพราะโอกาสไม่เคยรอใคร อีกทั้งความพร้อมก็ไม่มีอยู่จริง แต่เราสามารถทำให้พร้อมเต็มศักยภาพ ณ โอกาสที่มาถึงได้ค่ะ ลูกกราบขอพรจากหลวงพ่อด้วยค่ะ
Desktop Version
