แสงแห่งธรรม สว่างขึ้นแล้ว ที่ประเทศเม็กซิโก
“เมื่อเราสว่าง โลกก็สว่างด้วย” ถ้อยคำที่คุณครูไม่ใหญ่ได้สอนให้ลูกๆได้ท่องจนขึ้นใจประโยคนี้ เป็นอมตะวาจาที่นำมาซึ่งคุณค่าแห่งชีวิตสุดที่จะประมาณได้ ไฉนใครเลยจะคิดว่า ชีวิตธรรมดาๆจะมีค่าต่อชาวโลกได้ เพียงแค่รู้จักจุดกำเนิดแห่งแสงสว่างภายในเท่านั้น
ดังชีวิตน้อยๆของผม กัลยาณมิตร ศรีชัย แป้งศรี จากประเทศเม็กซิโก แต่เดิมผมเป็นคนเมืองดอกบัว จังหวัดปทุมธานีครับ แต่โชคชะตาบันดาลให้ย้ายมาอยู่ประเทศเม็กซิโกได้ประมาณ 29ปีแล้ว มาเป็นเจ้าของร้านอาหารไทย 2แห่ง จากที่เคยได้ให้อาหารกาย บุญก็ดลบันดาลให้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการมอบอาหารใจให้กับผู้คนชาวเม็กซิกัน จากการชักชวนของ กัลยาณมิตร นิด ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของ วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย
เธอได้เดินทางมาพบผมที่ร้านอาหาร และบอกว่า จะนิมนต์พระสงฆ์มาที่เม็กซิโก ถ้อยคำประโยคนี้ เปรียบดั่งดวงตะวันในใจของผม เพราะเป็นเวลากว่า 10ปีแล้ว ที่ไม่มีพระสงฆ์เดินทางมาที่นี่เลย
จากนั้น เรามีความเห็นตรงกันว่า น่าจะจัดปฏิบัติธรรมเป็นระยะเวลา 3วัน โดยเลือกวันที่ดีที่สุด คือ วันที่ 6-8 กรกฎาคม พ.ศ.2550 เพื่อให้ชาวเม็กซิกัน ได้มีโอกาสเรียนรู้วิธีการฝึกสมาธิ จากนั้นเหมือนจังหวะทุกอย่างลงตัวไปหมด เพราะอยู่ๆ เพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเป็นนักข่าวสถานีโทรทัศน์ ช่อง 11 ของเม็กซิโกบอกผมว่า “คุณนิมนต์พระมาสอนสมาธิทำไมไม่พามาออกข่าว เผื่อมีคนอื่นสนใจมาร่วมงานด้วย”
ผมจึงพาคณะพระอาจารย์ และทีมงานไปที่สถานีโทรทัศน์ช่อง11 ในตอนเช้าตรู่ของวันศุกร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ.2550 เพื่อออกอากาศถ่ายทอดสด ซึ่งเป็นครั้งแรกของเม็กซิโกที่พระภิกษุมาออกทีวี โดยพิธีกรชื่อดังมาสัมภาษณ์ซักถามเกี่ยวกับธรรมะสลับกับการให้ผู้ชมทางบ้านได้รับชมภาพกิจกรรมต่างๆของทางวัดพระธรรมกาย หลังจากออกรายการก็มีคนโทรศัพท์เข้ามาขอปฏิบัติธรรมด้วยจำนวนมาก และล้วนเป็นชาวเม็กซิกันทั้งสิ้น
เราได้ใช้บ้านพักตากอากาศของเพื่อนชาวเม็กซิกัน คือ คุณอาเรียน เอสพีโนซ่า เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม โดยตัวเขาเอง เสียสละไปกางเต็นท์นอนข้างห้องปฏิบัติธรรม และเข้าร่วมปฏิบัติธรรมตลอดทุกรอบ โดยมีผู้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมกว่า 60คน ขอยืนยันว่าเป็นชาวเม็กซิกันล้วนๆครับ ทุกสาขาอาชีพ ทุกเพศทุกวัย ตั้งแต่เด็กตัวเล็กๆ วัยรุ่น วัยทำงาน ไปถึงคุณป้า วัย 80กว่าปี โดยเฉพาะสามี-ภรรยา คู่หนึ่ง ได้ขับรถเดินทางมาไกลถึง 7ชั่วโมง เพื่อที่จะขอมาฝึกสมาธิด้วย
และที่ประทับใจที่สุดคือ ทุกคนแต่งชุดขาวหมด ขาวทั้งนอกทั้งใน ถือศีลแปด ไม่ทานอาหารเย็น และปฏิบัติธรรม 3วันตามคอร์ส ซึ่งตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง เข้านอน 4ทุ่ม ไม่มีการกลับบ้าน ทุกคนตั้งใจปฏิบัติธรรมเป็นอย่างดี ถึงเวลาปลุกตื่นมาสวดมนต์ ชาวเม็กซิกันก็จะนำฆ้องอันเล็กๆมาตี เพื่อปลุกกันเอง ทำให้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่สามารถร่วมกิจกรรมได้ครบทุกคน และเวลาพระอาจารย์เทศน์ ช่วงไหนที่ไม่เข้าใจ เพื่อนๆที่มาด้วยกันที่ใช้อังกฤษได้ ก็จะช่วยแปลให้แก่กัน และกัน
ตลอดระยะเวลา 3วัน พระอาจารย์ และทีมงานพี่เลี้ยง ได้สอนให้รู้จักกับการวางใจให้หยุดให้นิ่ง ที่ศูนย์กลางกายฐานที่7 สอนการกราบ การไหว้ การถวายภัตตาหารพระ ตลอดจนสอนให้รู้จักกับการรักษาศีล ทั้งๆที่เป็นชาวคริสต์คาทอลิก ในชีวิตไม่เคยเจอกับคำสอนในพระพุทธศาสนาเลย ทุกคนมีคำถามที่อยากรู้ยิ่งๆขึ้นไป ไม่ใช่ถามเพื่อลองภูมิ เหมือนเขากำลังรอคอยคำสอนที่ทำให้เข้าถึงดวงปัญญาอันสว่างไสว และทั้งๆที่ทำเลของบ้านไม่มีเวลาที่ว่างเว้นจากเสียงรถยนต์แม้แต่ครึ่งนาที ทุกคนก็ยังปฏิบัติธรรมได้ดี เข้าถึงความสงบภายใน หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “นี่คือสิ่งที่พวกเรา รอคอยมานานแสนนาน อยากให้สิ่งนี้เกิดที่เม็กซิโกมานานแล้ว”
คืนวันเสาร์ ฝนเทลงมาราวกับฟ้ารั่ว ทีมงานวิตกกันว่า ชาวเม็กซิกันคงกลับบ้านกันหมดแน่ แต่ที่ไหนได้ ไม่มีใครหนี บางคนน้ำเข้าเต็นท์อยู่ไม่ได้ ก็ไปนอนโรงแรม พอเช้าก็ตื่นมาปฏิบัติธรรมเหมือนเดิม พอวันสุดท้าย ทำพิธีเลิกเสร็จแล้ว ให้พรเรียบร้อยแล้ว ก็ไม่ยอมกลับ พระอาจารย์ ต้องนำนั่งรอบบ่ายอีกรอบ
มีคนหนึ่งบอกว่า “ผมขอพูดหน่อยเถอะ ที่เราทุกคนมาวันนี้ เรามีความปลาบปลื้มใจมาก ชีวิตเรามีการเปลี่ยนแปลง และเราได้พบกับความสว่าง เราอยากให้สิ่งนี้เกิดขึ้นกับประเทศเม็กซิโก และทุกคนอยากให้มีศูนย์ปฏิบัติธรรม อยากให้มีวัดที่นี่ แล้วเราจะช่วยกัน”
หลังจากที่เสร็จการอบรม เพื่อนของผมคนหนึ่ง ซึ่งเป็นชาวเม็กซิกันได้เข้ามากราบ ขอคำแนะนำจากพระอาจารย์ว่า เขาควรทำอย่างไรดี ปัจจุบันเขาเป็นเจ้าของบาร์ และ ฟาร์มสัตว์ มีลูกน้องมากมาย ในตอนที่เปิดบาร์ก็รู้แต่ว่าเงินดี แต่ไม่รู้ว่าเป็นบาป เพราะไม่มีใครสอน แต่พอได้มาฟังธรรมะจากพระอาจารย์ ได้ฟังเรื่องกฎแห่งกรรม ก็รู้สึกกลัวมาก อยากเลิกอาชีพนี้ ซึ่งพระอาจารย์ท่านก็ได้เมตตาให้คำแนะนำ ซึ่งเขาก็ดีใจมากที่ได้พบทางสว่างสายนี้
พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ ผมได้รับการขอบคุณ อย่างมากมาย จากเพื่อนๆชาวเม็กซิกัน ซึ่งทุกคนมีความรู้สึกประทับใจ และอยากให้นิมนต์พระมาสอนสมาธิอีก ผมก็ได้แต่บอกกับพวกเขาว่า ถ้ามีการจัดปฏิบัติธรรมแบบนี้อีกก็จะโทรศัพท์ไปบอกทุกคน และขอให้ทุกคนกลับไปนั่งสมาธิทุกวัน เพราะสมาธิเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิต
พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ ผมมีข่าวดีที่อยากจะกราบเรียนกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และนักเรียนในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกว่า ตอนนี้จานดาวธรรมดวงแรกได้เกิดขึ้นแล้วที่ประเทศเม็กซิโกครับที่บ้านของ กัลยาณมิตร หอมฟุ้ง ปรีชา เธอดีใจมากครับ
ส่วนตัวผมมีความตั้งใจว่า ปีหน้าจะเหมาลำเครื่องบิน แล้วชักชวนเพื่อนๆชาวเม็กซิกัน บินไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เมื่อก่อนผมเคยพาชาวเม็กซิกันนับร้อยบินไปเที่ยวที่เมืองไทย แต่ไม่ได้ไปวัดพระธรรมกาย เพราะไม่รู้จัก แต่ครั้งนี้ตั้งใจแล้วว่าจะต้องพาหมู่คณะบินไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ได้
ผมมีความสุขมากที่ได้มาทำหน้าที่เป็นแสงสว่างให้ชาวโลก และจะขออุทิศชีวิตช่วยงานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อตลอดไปครับ ผมมีความในใจที่อยากจะบอกพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า ในตอนนี้ที่เม็กซิโกนับหนึ่งแล้ว ผมอยากจะให้มีก้าวต่อไป อยากให้เม็กซิโก นับสอง นับสาม และนับต่อๆไป จนถึงที่สุดแห่งธรรม ถ้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อจะสร้างวัดที่นี่ พวกลูกๆจะลุยช่วยอย่างเต็มที่ครับ
Desktop Version
