รอดพ้นอบายได้ด้วยบุญ

 

คำถามข้อที่ 1.คุณพ่อของลูกตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่ลูกทำให้หรือไม่ ตอนนี้ท่านรู้สึกอย่างไร เชื่อเรื่องบาปบุญที่ลูกพูดให้ฟังหรือยังคะ

 

        หลังจากที่คุณพ่อของลูกเสียชีวิตไปแล้ว กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ ซึ่งในช่วงแรก...ท่านก็ยังรู้สึกมึนๆงงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่า...ตนเองได้ตายไปแล้ว ด้วยเหตุนี้เอง กายละเอียดของท่านจึงยังคงวนเวียนไปตามที่ต่างๆ เหมือนตอนที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่

 

 

        จนกระทั่ง เมื่อเวลาผ่านไปได้เจ็ดวัน คุณพ่อของลูกก็ได้แวบกลับมายังสถานที่ที่ตัวท่านเสียชีวิต เมื่อคุณพ่อของลูกได้กลับมาอยู่ ณ สถานที่ที่ตัวท่านเสียชีวิตแล้ว ทันใดนั้นเอง...ผลแห่งบุญที่ท่านได้บวชเป็นพระในบั้นปลายของชีวิต และผลแห่งบุญอันเกิดจากบุญทุกบุญที่ตัวลูกได้ทุ่มเทสร้างบารมีอยู่เขตในกับหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ก็พลันส่งผลทำให้กายละเอียดของคุณพ่อของลูกได้แวบไปบังเกิดเป็นบริวารของภุมมเทวาตนหนึ่งที่มีวิมานเป็นบ้านไม้อยู่ในโลกมนุษย์

 

 

        ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว หากคุณพ่อของลูกไม่มีบุญดังกล่าวมาช่วยอุ้มท่านไว้ ตัวท่านก็จะต้องไปเกิดเป็นสัตว์นรก ชดใช้กรรมอยู่ในมหานรกเป็นระยะเวลายาวนานเลยทีเดียว อีกทั้ง ท่านอาจจะต้องไปตกนรกต่ออีกหลายขุมอีกด้วย เพราะในสมัยที่ยังมีชีวิต ท่านชอบดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ทุบตีภรรยา เล่นม้าแทงหวย และชอบแอบไปมีภรรยาน้อยอยู่เป็นประจำ

 

 

        แต่ด้วยผลบุญที่ตัวท่านได้บวชในช่วงบั้นปลายของชีวิต และบุญทุกๆบุญที่ตัวลูกได้ทุ่มเทสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังอยู่เขตในกับหมู่คณะนี้เอง จึงทำให้คุณพ่อของลูกสามารถรอดพ้นจากมหานรกมาได้ แต่อย่างไรก็ตาม ผลบุญที่ส่งให้คุณพ่อของลูกได้มาเกิดเป็นบริวารของภุมมเทวานี้ ก็ยังถือว่าเป็นบุญที่มีปริมาณไม่มากพอ เมื่อเทียบกับกำลังของบาปอกุศลที่เกิดจากวิบากกรรมที่ตัวท่านเคยทำผิดพลาดเอาไว้ ซึ่งมันกำลังรอชิงช่วงส่งผลอยู่ตลอดเวลา

 

 

        ดังนั้น หากวันใดที่คุณพ่อของลูกเกิดความประมาท และไม่ได้สร้างบุญใหม่เพิ่มขึ้นอีก เมื่อถึงวันนั้น...ท่านก็อาจจะต้องไปชดใช้วิบากกรรมต่างๆเหล่านั้น อยู่ในมหานรกอีกยาวนานเลยทีเดียว (กล่าวคือ เมื่อไหร่ที่บุญของคุณพ่อของลูกอ่อนกำลังลง บาปที่ตัวท่านเคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ ก็จะได้ช่องส่งผลทำงานในทันที)

 

 

        ส่วนความเชื่อในเรื่องบุญบาปของคุณพ่อของลูกนั้น ตอนนี้ท่านเริ่มเข้าใจและเริ่มซาบซึ้งในเรื่องผลของบุญและบาปแล้ว ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว...ในช่วงบั้นปลายของชีวิตท่าน เมื่อลูกได้ไปทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรแนะนำท่านในเรื่องบุญบาป ท่านก็เริ่มเชื่อและเข้าใจมากขึ้น แต่ด้วยทิฐิมานะ หรือศักดิ์ศรีแห่งความเป็นพ่อ ที่มีอยู่ในใจของท่านนี้เอง จึงทำให้ท่านมีอาการต่อต้านบ้าง ประมาณว่า...ปากก็ว่าไปอย่างนั้น แต่ใจของท่านกลับเริ่มเข้าใจและเริ่มเห็นด้วย จนในที่สุด ด้วยความเชื่อเรื่องบุญบาปที่มาคอยกระตุ้นเตือนอยู่ในใจของท่านนี้เอง จึงทำให้ท่านตัดสินใจออกบวชในบั้นปลายของชีวิต

 

 

        ในเวลาต่อมา ภายหลังจากที่คุณพ่อของลูกได้ใช้ชีวิตเป็นบริวารของภุมมเทวาอยู่ได้ระยะหนึ่ง ท่านก็ยิ่งเข้าใจเรื่องของบุญมากขึ้น ยิ่งเวลาที่ลูกทำบุญแล้วอุทิศส่งไปให้ท่าน ภาพการสร้างบุญของลูกก็จะไปปรากฏอยู่ภายในใจของท่านในทันที เมื่อท่านได้เห็นภาพบุญต่างๆที่ลูกได้ทำและอุทิศส่งไปให้ท่านแล้ว ท่านก็จะยิ่งรู้สึกปลื้มปีติและอนุโมทนาในบุญทุกบุญที่ลูกได้อุทิศส่งไปให้ท่านทุกครั้ง

 

 

        ด้วยความที่คุณพ่อของลูกมีความเข้าใจในเรื่องบุญมากขึ้นนี้เอง จึงเป็นผลทำให้ใจของท่านสามารถรับบุญทุกบุญที่ลูกอุทิศส่งไปให้ได้อย่างเต็มที่ จนในที่สุด...เมื่อบุญของท่านเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นบุญที่ท่านได้รับจากการอุทิศบุญของลูกทั้งสิ้น คุณพ่อของลูกจึงพ้นจากการเป็นบริวารของภุมมเทวา และกลายเป็นภุมมเทวาที่มีวิมานเป็นของตนเอง โดยวิมานใหม่ของท่านเป็นวิมานที่ทำด้วยไม้ซึ่งสวยและโดดเด่นไม่แพ้วิมานของภุมมเทวาเพื่อนบ้านเลย

 

 

        ท่านมีข้อความฝากมาถึงลูกว่า “ขอบคุณลูกมากๆในทุกความพยายามที่ลูกคอยเป็นกัลยาณมิตรให้กับพ่อมาตลอด ตอนนี้...พ่อเชื่อเรื่องผลของกรรมแล้ว เพราะแต่เดิมพ่อยังเป็นเพียงบริวารของภุมมเทวาที่มีความเป็นอยู่ไม่สุขสบายนัก เพราะในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์ พ่อไม่ค่อยได้ทำบุญทำทานเลย แต่เมื่อลูกทำบุญแล้วอุทิศส่งมาให้ ภาพของบุญทุกบุญที่ลูกได้ทำก็มาปรากฏฉายให้พ่อได้เห็น พ่อรู้สึกปลื้มใจและสุขใจเป็นอย่างมาก ซึ่งพ่อก็จะอนุโมทนากับบุญทุกบุญของลูกที่ลูกส่งมาทุกครั้ง และด้วยบุญนี้เอง...จึงทำให้พ่อได้มีวิมานเป็นของตนเอง ให้ลูกทำบุญมาให้พ่ออีกบ่อยๆ และให้คอยดูแลแม่และพี่ชาย ให้ทั้งสองเข้าใจเรื่องบุญและบาปให้ได้ อย่าให้มาซาบซึ้งตอนตายแล้วเหมือนอย่างพ่อ”

 

 

        สำหรับบุพกรรมที่ทำให้คุณพ่อของลูก ต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคติดเชื้อในกระแสเลือด ทั้งนี้ก็เป็นเพราะเศษกรรมปาณาติบาตที่ท่านได้เคยฆ่าสัตว์ทำอาหารในหลายๆชาติที่ผ่านมา ได้มารวมกันส่งผล

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป คลิกที่นี่