กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        ลูกชื่อ นลิลภัสร์ ฤทธิวงศ์ภัสร์ อายุ 38-ปี ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนจากศูนย์อบรม วัดจินดิตวิหาร กรุงเทพมหานครค่ะ ลูกเป็นคนสองภาค หลากอารมณ์ กล่าวคือ ภาคหนึ่งลูกชอบการปฏิบัติธรรม และมักจะไปนุ่งขาวห่มขาว ถือศีลที่วัดเป็นประจำค่ะ แต่อีกภาคเป็นอะไรที่ตรงข้ามกันสุดๆ คือ ลูกเป็นคนใจร้อน ใจนักเลง ไม่ยอมใคร ปากคมยิ่งกว่ากรรไกร (ปากจัดมาก)-ถ้าใครโดนลูกด่าล่ะก็ จะเจ็บไปทั้งทรวง จนใครๆต่างยกให้ลูกเป็นสาวแสบประจำหมู่บ้าน เนื่องจากลูกเป็นประเภทสู้คน ไม่ยอมใครค่ะ แถมลูกยังชอบดื่มเหล้า พอตกเย็นเป็นต้องนั่งซดเหล้าเป็นประจำ แต่ถึงจะกินเหล้า พอถึงเวลาเข้านอน ลูกจะต้องอ่านหนังสือธรรมะก่อนนอนค่ะ ลูกเป็นอยู่อย่างนี้ จนลูกๆและสามีต่างเอือมระอา ไม่มีใครปลื้มกับการที่ลูกไปปฏิบัติธรรมเลยสักคนค่ะ

 

        ลูกรู้ข่าวโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนหนึ่งล้านคน เพราะตอนนั้นลูกกำลังปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดจินดิตวิหาร ซึ่งลูกก็เป็นคนแรกของศูนย์ที่ลงทะเบียนเข้าอบรมค่ะ โครงการนี้ดีมากๆ ลูกได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องนรก-สวรรค์ เห็นภาพในนรกขุมห้าแล้ว กลัวมาก ไม่อยากตกนรก ลูกจึงตั้งใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่า จะเลิกดื่มเหล้าให้ได้ และลูกก็ตั้งใจปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก

 

 

 

        วันแรกที่นั่งสมาธิ ลูกยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เพราะยังไม่รู้วิธี แต่พอวันที่สอง พระอาจารย์บอกให้ภาวนา...สัมมาอะระหัง และเอาใจไปไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ให้ดูไปด้วยใจสบาย พอนึกตามก็ทำได้เลยค่ะ ลูกเอาใจไปตั้งตรงจุดกลางกาย นั่งภาวนาไปเรื่อยๆ ปลดปล่อยความรู้สึกทุกอย่าง ไม่คิดอะไรเลย สักพักก็เริ่มรู้สึกปล่อยวาง ใจมันโล่งๆ มีสมาธิมาก อยู่ๆก็เห็นแสงสว่างเกิดขึ้นในตัว สว่างมาก พอจรดใจไปนิ่งๆก็เหมือนจะลืมตัวค่ะ ไม่รู้ว่าตัวมันหายไปไหน แล้วอยู่ดีๆก็เห็นองค์พระค่อยๆลอยขึ้นมาจนเต็มองค์ ลูกเห็นท่านชัดมาก ชัดแจ๋วเลยค่ะ องค์พระเป็นองค์ขาวๆใสๆ เล็กกว่าฝ่ามือนิดหน่อย สว่างมาก สว่างสดใส เหมือนแสงแดดยามเช้า ท่านนั่งนิ่งๆอยู่ในตัวลูก ตอนนั้นใจนิ่งมาก นิ่งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พอเอาความรู้สึกไปไว้กับองค์พระ ดูไปเฉยๆก็เห็นท่านสว่างอยู่ตลอดเวลาจนพระอาจารย์กล่าว...สัพเพฯ ลูกยังคิดว่า ทำไมพระอาจารย์ให้เลิกนั่งเร็วจัง แต่จริงๆแล้วเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เป็นการนั่งสมาธิครั้งแรกในชีวิตที่มีความสุขมากค่ะ พอลืมตาแล้ว รู้สึกใจมันโล่งๆโปร่งๆ มีแต่ความสบายเหมือนขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ และไม่ว่าจะทำอะไร ลูกจะมีสมาธิมากขึ้น พอนึกถึงองค์พระ ก็จะเห็นท่านชัด ใส สว่าง อยู่ในกลางกาย เพียงแต่ว่าถ้าหลับตาจะชัดกว่าลืมตาค่ะ

 

        เมื่อกลับมาบ้านแล้ว ลูกยังนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ และองค์พระก็ยังอยู่ ทำให้ลูกมีความสุขมาก ที่สำคัญที่สุด คือ ลูกสามารถเลิกดื่มเหล้าได้จริงๆ ใครๆก็บอกว่าลูกเปลี่ยนไป ลูกอารมณ์ดี  ใจเย็น ไม่เหวี่ยงอารมณ์ใส่ใครแล้วค่ะ และไม่ว่าจะไปบ้านไหน ลูกจะพูดถึงแต่วัดพระธรรมกาย และชวนให้เพื่อนบ้านมาบวช ชวนให้พวกเขาดูดีเอ็มซี เพื่อนๆและลูกๆของลูกชอบหลวงพ่อมากๆค่ะ พวกเขาเรียกหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อนะจ๊ะ”-พวกเขาบอกกันว่า หลวงพ่อน่ารัก พูดภาษาใต้ก็ได้ สอนธรรมะสนุกที่สุด แล้วก็มีแต่คนอยากจะมาวัดของหลวงพ่อนะจ๊ะกันทั้งนั้นเลยค่ะ

 

        ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้ลูกได้พบกับหนทางสว่าง โครงการของหลวงพ่อสร้างคนให้เป็นคนที่สมบูรณ์เต็มร้อย และนำแต่สิ่งดีๆมาสู่ชีวิตของลูก ลูกขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกๆหลานๆไปนานๆ แล้วโครงการหน้า ลูกจะมาบวชอีกอย่างแน่นอน และจะชวนเพื่อนบ้านให้มาบวชด้วยกันเยอะๆค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลฯนลิลภัสร์ ฤทธิวงศ์ภัสร์

 

************************