ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2554

บุญส่งผลคุณครูบุญเพียรบังเกิดเป็นเทพธิดาคนธรรพ์ระดับกลาง

                                                                                          

 

 

ปรโลกนิวส์ ถูกดักยิงแล้วจุดไฟเผารถ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

 

คุณครูบุญเพียรเสียชีวิต เพราะถูกดักยิงแล้วจุดไฟเผารถ

 

                />

        คุณครูบุญเพียรเป็นคุณครูโรงเรียน อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา เป็นแกนนำครูไทยพุทธและเป็นครูผู้นำกลุ่มชมรมครูพุทธรักษา (ชมรมครูที่ตั้งขึ้นจากคุณครูที่ได้รับกองทุนหนุนแรงใจช่วยครูใต้) รับราชาการครั้งแรกในท้องที่จังหวัดปัตตานี  หลังจากสมรสแล้วได้ย้ายมารับราชการในท้องที่อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา จนกระทั่งปัจจุบัน คุณครูบุญเพียรจะเข้าร่วมงานบุญทางพุทธศาสนาทุกครั้งที่มีโอกาส ก่อนที่คุณครูบุญเพียรจะเสียชีวิต ได้เดินทางไปร่วมพิธีทำบุญที่บ้านเดิมที่บ้านโต๊ะชูด อำเภอทุ่งยางแดง จังหวัดปัตตานี แล้วเดินทางกลับไปบ้านที่อำเภอบันนังสตา ระหว่างทางได้ถูกคนร้ายซุ่มดักยิงทั้งคันรถ  คุณครูบุญเพียรได้เสียชีวิตพร้อมกับชาวบ้านไทยพุทธอีก 2 คน โดยคนร้ายได้ใช้น้ำมันราดทั้งคันและจุดไฟเผาย่างสด ณ ที่เกิดเหตุบริเวณ อำเภอทุ่งยางแดง จังหวัดปัตตานี

 

                  />

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

  />

 

        ก่อนที่คุณครูจะเสียชีวิต ในตอนที่ท่านถูกยิงและถูกไฟครอก ท่านมีความรู้สึกทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ใจของท่านเศร้าหมอง และไม่สามารถที่จะนึกถึงบุญต่างๆได้ ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ภายหลังจากที่ท่านเสียชีวิตไปแล้ว กายละเอียดของท่านก็ได้เดินร้องขอความช่วยเหลือไปในที่ต่างๆ และในขณะนั้นเอง...ใจของท่านก็พลันนึกถึงที่บ้านขึ้นมา พอนึกปุ๊บ...กายละเอียดของท่านก็ได้แวบกลับไปอยู่ที่บ้านของท่านในทันที เมื่อกายละเอียดของคุณครู กลับไปอยู่ที่บ้านของท่านแล้วท่านก็พยายามที่จะพูดคุยสื่อสารกับคนในบ้าน แต่กลับไม่มีใครรับรู้ถึงการกลับมาของท่านเลยสักคน เพราะไม่มีใครเห็นและได้ยินเสียงของท่าน และด้วยความที่ท่านยังสับสนกับเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น กายละเอียดของท่านจึงเดินวนไปเวียนมาอยู่รอบๆบริเวณบ้านเป็นเวลาประมาณ 7 วัน    />

 

        />

        เมื่อเข้าสู่วันที่ 7 ท่านก็เริ่มรู้สึกตัวว่าท่านคงเสียชีวิตไปแล้ว เมื่อนึกได้เช่นนี้...ท่านจึงเริ่มนึกถึงบุญต่างๆที่ท่านได้เคยทำเอาไว้ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิต เช่น...บุญที่ท่านได้เป็นแกนนำครูพุทธรักษา รวมถึงบุญที่ท่านเคยสั่งสมเอาไว้กับวัดใกล้บ้าน หรือบุญที่ท่านเคยไปปฏิบัติธรรม 3 วัน ณ สวนเพชรรีสอร์ท จังหวัดเพชรบุรี หรือบุญที่ท่านเคยปฏิบัติธรรม 7 วัน ณ World Peace Valley จังหวัดนครราชสีมา เป็นต้น และด้วยผลบุญเหล่านี้นี่เอง...จึงทำให้ใจของท่านสว่างขึ้น   สว่างขึ้น แล้วก็สว่างขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด...ท่านก็ได้ แวบไปบังเกิดเป็น อากาสเทวาที่มีวิมานอยู่ในอากาศ ซึ่งวิมานของท่านเป็นวิมานแก้วขนาดใหญ่ที่มีสีขาวขุ่น และในระหว่างที่ท่านอากาสเทวา กำลังตรวจตราดูทิพยสมบัติของตัวท่านอยู่นั้น ก็ได้มีพรธรรมกายไปหาท่านที่วิมาน จากนั้น...พระธรรมกายก็ได้บอกให้ท่านอากาสเทวานึกถึงบุญและปลื้มปีติในบุญทุกบุญที่ท่านได้ทำผ่านมา เมื่อท่านอากาสเทวา ได้ทำตามที่พระธรรมกายสอนแล้ว ใจของท่านจึงเกิดความรู้สึกปลื้มปีติอยู่ในบุญ จนเป็นผลทำให้กายของท่านสว่างไสวขึ้นไปเรื่อยๆ

 

       />

        เมื่อพระธรรมกายเห็นว่า...บุญของท่านอากาสเทวา ได้ช่องเข้าไปทำงานอยู่ภายในใจแล้ว พระธรรมกายจึงได้นำตัวท่านอากาสเทวา ไปบังเกิดเป็น เทพธิดาคนธรรพ์ระดับกลาง อยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ที่มีวิมานเป็นไม้ประดับด้วยทองสำหรับบุพกรรมที่ทำให้คุณครูถูกลอบยิงและถูกไฟครอกนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...วิบากกรรมปาณาติบาตที่ตัวท่านได้เคยทำผิดพลาดเอาไว้ในภพชาติก่อนๆนู้นได้ช่องตามมาส่งผล เรื่องก็มีอยู่ว่า ในภพชาติดังกล่าว  ตัวท่านได้เกิดเป็นนายพรานล่าสัตว์ ในเวลาที่ท่านออกล่าสัตว์ ท่านก็จะใช้วิธีจุดไฟล้อมป่าเพื่อให้สัตว์หนีออกมา เมื่อสัตว์ต่างๆหนีออกมาตามที่ท่านได้วางแผนเอาไว้แล้ว ท่านก็จะจับสัตว์เหล่านั้นมาฆ่าเพื่อขายและทำเป็นอาหาร หรือในบางครั้งท่านก็มักจะจับสัตว์ที่ยังเป็นๆ มาเผาทำอาหาร เช่น จับปลาเป็นๆมาหมกไฟ เป็นต้น ด้วยวิบากกรรมปาณาติบาต จากการจุดไฟล้อมป่าและชอบจับสัตว์เป็นๆมาเผาเพื่อทำเป็นอาหาร นี่เอง จึงได้ติดตามตัวท่านมาส่งผลจนทำให้ในภพชาติปัจจุบัน ท่านต้องถูกยิงและถูกเผาทั้งเป็นในที่สุด   

 

 

        จาก Case ของคุณครูเราจะเห็นได้ว่า...วิบากกรรมต่างๆที่เราได้เคยทำผิดพลาดเอาไว้ในอดีต มันจะคอยหาช่องตามส่งผลอยู่ตลอดเวลา เปรียบเสมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดขึ้นได้ทุกเมื่อ แม้จะไม่สมแก่กรรมในภพชาติปัจจุบัน แต่ก็สมแก่เหตุที่ทำเอาไว้ในอดีต ดังนั้น...ลูกๆ ทุกคนจะต้องไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต โดยให้หมั่นสั่งสมบุญสร้างบารมีให้เต็มที่เต็มกำลัง และที่สำคัญ ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ เราจะได้มีที่พึ่งที่ระลึกภายในอย่างแท้จริง ทั้งตอนเป็นและตอนที่เราละจากโลกไปแล้ว