ผลแห่งบุญมีจริง และให้ผลเกินควรเกินคาด

 

คำถามข้อที่ 1.ตอนนี้พี่ชายฝาแฝดของผมอยู่ที่ไหน เขารู้ตัวเองหรือยังว่าตายแล้ว เขานึกถึงบุญได้หรือไม่ครับ เขาอยากจะฝากบอกอะไรกับภรรยา อยากฝากบอกอะไรกับญาติพี่น้องในครอบครัว อยากฝากบอกอะไรกับเพื่อนๆที่ร่วมธุรกิจแอมเวย์ ผมอยากฝากถามเขาว่า ถ้ามีโอกาสกลับมาเกิดอีกครั้ง เขาอยากจะทำอะไรครับ

 

        ในช่วงที่พี่ชายของลูกใกล้จะเสียชีวิต พี่ชายของลูกมีอาการหายใจไม่ออก ตัวเกร็ง ปากคอเกร็ง และเพ้อว่าจะมีคนมาเอาชีวิต ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะเหตุสองประการ ได้แก่ เหตุในปัจจุบัน ที่ตัวพี่ชายของลูกมีความกังวลเกี่ยวกับเรื่องโรคภัยไข้เจ็บที่กำลังมารุมเร้าตัวเขาอยู่ในตอนนั้น ทำให้ในใจของพี่ชายของลูกเกิดความกังวล เพราะตัวเขาเองยังไม่อยากตายในตอนนี้ 

 

        เมื่อความกังวลจากอาการเจ็บป่วยดังกล่าว ได้มารวมส่งผลกับเหตุในอดีต ซึ่งก็คือวิบากกรรมปาณาติบาต (อันโหดเหี้ยม) ที่พี่ชายของลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในพุทธันดรที่ผ่านมา (ซึ่งเราจะกล่าวเรื่องราวในส่วนนี้โดยละเอียดในตอนต่อไป) ซึ่งถือเป็นวิบากกรรมที่มีกำลังเร็วแรงมาก และกำลังได้ช่องส่งผลต่อตัวพี่ชายของลูกในช่วงนั้นพอดี ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ในช่วงที่พี่ชายของลูกใกล้จะเสียชีวิต พี่ชายของลูกจึงมีอาการเพ้อเหมือนเกิดภาพหลอนต่างๆ มาปรากฏฉายให้ตัวเขาได้เห็น

 

 

 

        แต่อย่างไรก็ตาม แม้พี่ชายของลูกจะเห็นภาพหลอนจนดูเหมือนตัวเขาพร่ำเพ้ออย่างคนที่ไม่มีสติ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีบ้างในบางช่วงที่พี่ชายของลูกพอจะเรียกสติกลับคืนมาได้ ซึ่งในช่วงที่เขามีสติกลับคืนมานั้น ตัวเขาก็จะพยายามนึกถึงบุญ นึกถึงองค์พระที่ตัวเขาได้เคยร่วมบุญเอาไว้ แม้ในช่วงนั้น พี่ชายของลูกจะสามารถตรึกระลึกนึกถึงองค์พระได้แล้วก็ตาม แต่ในใจของเขาก็ยังมีความรู้สึกที่หวั่นกลัวเกิดขึ้น แทรกสลับกับภาพของบุญ ภาพขององค์พระ อยู่ตลอดเวลา จนในที่สุด เมื่อลมหายใจสุดท้ายของพี่ชายของลูกได้หมดไป ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง ภาพของการสร้างบุญที่ตัวเขาได้ทำอยู่เป็นประจำ เช่น ภาพของการสวดมนต์ นั่งสมาธิ ภาพการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เป็นต้น ก็ได้มาแทรกและมาปรากฏฉายให้พี่ชายของลูกได้เห็นในช่วงศึกชิงภพ

 

 

 

        แต่ด้วยความที่ก่อนจะเสียชีวิต พี่ชายของลูกยังนึกถึงบุญได้ไม่เต็มที่ เพราะตัวเขายังมีความรู้สึกที่หวั่นกลัวเกิดขึ้น แทรกสลับกับภาพของบุญและภาพขององค์พระ จึงทำให้ในช่วงที่กายละเอียดของพี่ชายของลูกหลุดออกมาจากกายหยาบใหม่ๆ พี่ชายของลูกจึงอยู่ในอาการมึนๆงงๆ และยังไม่รู้ตัวว่าตนเองได้เสียชีวิตไปแล้ว จนกระทั่ง เมื่อเขาได้เห็นร่างของตนเองนอนอยู่ เขาจึงเริ่มได้สติ และรู้สึกตัวแล้วว่าตัวเขาได้เสียชีวิตไปแล้ว เมื่อพี่ชายของลูกรู้สึกตัวเช่นนั้น เขาก็เริ่มนึกถึงครอบครัวของเขาขึ้นมา ทันทีที่พี่ชายของลูกนึกถึงครอบครัวของเขา ความห่วงความกังวลก็ได้เข้าไปเกาะกุมอยู่ภายในใจของเขาอีกครั้งหนึ่ง (พูดง่ายๆว่า ในช่วงที่พี่ชายของลูกละจากโลกไปใหม่ๆนั้น ถ้าเขาเผลอใจ คือ ไม่ได้นึกถึงบุญเมื่อไหร่ ความห่วง ความกังวล หรืออารมณ์ต่างๆที่ติดค้างอยู่ภายในใจก่อนตาย ก็จะเข้ามาแทรกและเกาะกินอยู่ภายในใจของเขาทันที)

 

 

 

        แต่ด้วยความที่พี่ชายของลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เขาจึงพอจะจำได้ถึงหลักวิชชาที่เคยได้ยินได้ฟังมาจากในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ด้วยเหตุนี้เอง พี่ชายของลูกจึงเริ่มทำตามหลักวิชชาที่ได้ร่ำเรียนมา ด้วยการนึกถึงองค์พระ และนึกถึงบุญทุกๆบุญที่ตัวเขาได้เคยกระทำเอาไว้ นอกจากพี่ชายของลูกจะนึกถึงภาพของบุญต่างๆแล้ว เขายังนึกถึงพระมหาเถระรูปหนึ่ง ซึ่งเขาเคารพรักอย่างสูงสุด 

 

 

 

พี่ชายของลูกทำตามหลักวิชชา ด้วยการนึกถึงบุญทุกๆบุญ

และนึกถึงพระมหาเถระที่เขาเคารพรัก

        เมื่อพี่ชายของลูกตรึกระลึกนึกถึงองค์พระและบุญต่างๆแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน ใจของเขาก็เริ่มสงบลง นอกจากใจของพี่ชายของลูกจะสงบลงแล้ว ใจของเขายังสว่างขึ้น สว่างขึ้น...และสว่างขึ้นไปเรื่อยๆ นอกจากใจของเขาจะสว่างไสวด้วยบุญในปัจจุบันที่เขานึกถึงแล้ว บุญใหม่ในปัจจุบันยังไปดึงดูดเอาบุญเก่าที่เขาได้เคยกระทำไว้ในหลายภพหลายชาติที่ผ่านมา ให้มาจรดเชื่อมที่ศูนย์กลางกายของเขา ซึ่งเป็นผลทำให้ใจของพี่ชายของลูกมีความชุ่มชื่น สว่างไสว และมีความปีติเบิกบานใจในบุญเป็นอย่างมาก นอกจากนั้น กระแสบุญเหล่านี้ยังส่งผลทำให้ใจของเขา ค่อยๆคลายจากความกังวลและความผูกพันในครอบครัว จนในที่สุด ใจของเขาก็มีแต่ภาพบุญล้วนๆ ซึ่งเป็นผลทำให้ใจของเขารู้สึกชุ่มเย็นและสว่างไสวขึ้นเป็นอย่างมาก 

 

 

 

บุญในปัจจุบันที่พี่ชายของลูกได้ทำไว้ได้ไปดึงดูดบุญในอดีตชาติ

ให้มาจรดเชื่อมที่ศูนย์กลางกายของเขา

        เมื่อใจและกายของพี่ชายของลูกสว่างไสวด้วยกระแสแห่งบุญแล้ว กายของพี่ชายลูกก็พลันเปลี่ยนจากกายมนุษย์ละเอียด ไปเป็นกายทิพย์หรือกายเทพบุตรในทันที และในทันใดนั้นเอง พี่ชายของลูกก็ได้แวบไปปรากฏอยู่ที่รัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานของตนเอง ซึ่งอยู่บนสวรรค์ชั้นที่สี่ หรือ ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง (สำหรับการไปดุสิตบุรีในครั้งนี้ พี่ชายของลูกไม่ได้มีอาการเหมือนหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมาน เหมือนกรณีศึกษากฎแห่งกรรม (Case Study) หรือ ปรโลกนิวส์ ที่ผ่านๆมา ประมาณว่า...พี่ชายของลูกไปแบบมีสติ กล่าวคือ พอบุญได้ช่องส่งผลเต็มที่ เพียงแค่ช่วงกระพริบตา หรือช่วงเวลาไม่ถึงเสี้ยววินาที กายทิพย์ของเขาก็แวบจากโลกมนุษย์ไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง ในทันที)

 

 

 

        เมื่อท่านเทพบุตรใหม่ (พี่ชายของลูก) พบว่าตัวท่านได้ไปนั่งอยู่บนรัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานของตนเองที่ใหญ่โตอลังการ และเห็นเหล่าบริวารมารอต้อนรับ และเฝ้ามองดูตนเองด้วยความปลื้มปีติใจแล้ว ท่านเทพบุตรใหม่ก็ยิ่งรู้สึกปลื้มปีติใจในผลแห่งบุญเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้กระแสแห่งบุญหลั่งไหลมาหล่อเลี้ยงอยู่ที่ศูนย์กลางกายของท่านเทพบุตรใหม่ และก็ส่งผลทำให้กายของท่านเทพบุตรใหม่สว่างไสวขึ้นเป็นอย่างมาก และในตอนนี้ ท่านเทพบุตรใหม่ก็กำลังใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเป็นอย่างมาก และท่านก็กำลังเพลิดเพลินกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติของตัวท่านเองอยู่ 

 

 

 

ท่านเทพบุตรใหม่ปลื้มปีติในทิพยสมบัติเป็นอย่างมาก

        ในระหว่างที่ท่านเทพบุตรใหม่กำลังเพลิดเพลินกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติของตัวท่านเองอยู่นั้น ก็ได้มีพระธรรมกายไปเยี่ยมท่านเทพบุตรใหม่ที่วิมาน ซึ่งท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้ฝากสาส์นแห่งความห่วงใยและความคิดถึง มาถึงภรรยาของท่านด้วยว่า...ไม่ต้องเป็นห่วงท่าน และอย่าเศร้าโศกเสียใจไปเลย เพราะในตอนนี้ตัวท่านมีความสุขมาก แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วก็ตาม ก็ขอให้ภรรยาของท่านอดทน เข้มแข็ง ดูแลตัวเองให้ดี และที่สำคัญ ท่านอยากให้ภรรยาช่วยเป็นธุระทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้กับคุณพ่อและคุณแม่ แทนท่านด้วย เพราะบุญนี้เป็นบุญที่ท่านตั้งใจจะทำให้กับคุณพ่อคุณแม่ ก่อนที่ตัวท่านจะเสียชีวิต และเมื่อทำบุญแล้วก็ให้ภรรยาช่วยอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลตามหลักพุทธศาสนา ส่งมาให้ท่านด้วย แล้วสักวันหนึ่ง ภรรยาของท่านก็จะได้รู้และได้เห็นด้วยตาตัวเองเหมือนอย่างที่ท่านได้เห็นในตอนนี้ว่า ผลแห่งบุญ (ที่ทำตามหลักพระพุทธศาสนา) นั้นมีอยู่จริง ให้ผลจริง และให้ผลมากมายชนิดที่เรียกว่า เกินควรเกินคาดกว่าที่เราคิดเอาไว้จริงๆ 

 

 

 

เมื่อพระธรรมกายไปหา ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากข้อความถึงภรรยา

        นอกจากนั้น ท่านเทพบุตรใหม่ยังได้ฝากสาส์นแห่งความรักและความคิดถึง มาถึงคุณพ่อและพี่น้องทุกๆคนของท่านด้วยว่า ในตอนนี้ ตัวท่านมีความสุขเป็นอย่างมาก ไม่ต้องเป็นห่วงท่าน ท่านเทพบุตรใหม่ได้เห็นผลของบุญแล้วว่า มีจริงและมากมายกว่าที่คิดเอาไว้เป็นอันมาก ขอให้คุณพ่อและพี่น้องทุกๆคนอย่าได้ประมาทในการดำเนินชีวิต ให้มั่นใจในบุญและให้ตั้งใจทำบุญทุกๆบุญอย่างเต็มที่ เพราะบุญเท่านั้นที่จะช่วยเราได้ ไม่มีอะไรที่จะสำคัญยิ่งไปกว่าบุญ อยากให้พวกพี่น้องทุกๆคนที่ยังมีโอกาสในการสั่งสมบุญสร้างบารมี อย่าได้ปล่อยโอกาสนี้ให้ผ่านเลยไป ขอบคุณหมู่ญาติทุกๆคนที่ได้ทำบุญให้ท่าน ท่านเทพบุตรใหม่ได้รับบุญทุกๆบุญที่หมู่ญาติได้ทำและอุทิศส่งมาให้แล้ว และเพราะบุญนี้เอง...ที่ทำให้ท่านมาอยู่ตรงนี้และมีความสุขมาก ขอให้หมู่ญาติได้ทำบุญและอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอีกเรื่อยๆ 

 

 

 

ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากข้อความถึงบิดาและพี่น้องทุกๆคน

        สุดท้าย ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากสาส์นแห่งความรักและความคิดถึงแบบสั้นๆ มาถึงเพื่อนๆที่ทำธุรกิจแอมเวย์ ด้วยว่า...ให้ทุกๆคนตั้งใจสั่งสมบุญให้เต็มที่ เพราะตัวท่านได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วว่า ผลแห่งบุญมีจริง สวรรค์มีจริง และไม่มีอะไรที่จะช่วยเราได้นอกจากบุญที่เราทำ ดังนั้น ให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกๆคน ตั้งใจทำงานให้สำเร็จตามที่ทุกคนได้ตั้งใจเอาไว้ ให้อดทนและให้อภัยซึ่งกันและกัน ท่านเทพบุตรใหม่จะเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคน ในการที่จะไปให้ถึงเป้าหมายที่ได้วางเอาไว้ 

 

 

 

ท่านเทพบุตรใหม่ยืนยันว่า สวรรค์มีจริง ผลแห่งบุญมีจริง

        ก่อนที่พระธรรมกายจะกลับ พระธรรมกายก็ได้ถามท่านเทพบุตรใหม่ตามที่ตัวลูกได้ฝากถามมาว่า...ถ้าหากท่านเทพบุตรใหม่มีโอกาสกลับมาเกิดอีกครั้ง ท่านอยากจะทำอะไร ซึ่งท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้กราบเรียนกับพระธรรมกายว่า ถ้าท่านเทพบุตรใหม่กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง ท่านอยากเกิดมาสร้างบุญสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ อีกทั้งอยากจะเกิดมาเป็นพี่น้องกับตัวลูกและพี่ๆ เหมือนอย่างในชาตินี้อีก แล้วท่านก็อยากจะมาเจอและได้ทำงานร่วมกับกลุ่มเพื่อนๆที่ร่วมกันสร้างธุรกิจและสร้างบารมีร่วมกันอีกครั้ง และที่สำคัญ...ท่านเทพบุตรใหม่อยากจะอยู่สร้างบุญสร้างบารมีให้ยาวนานกว่าในภพชาตินี้

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...วิบากกรรมปาณาติบาตอันโหดเหี้ยม