บวชพระ คือ แสงตะวันในชีวิตของผม

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระกิตติคุณ กิตฺติคุโณ อายุ 42 ปี ปัจจุบันเป็นพระพี่เลี้ยง อยู่ที่ศูนย์อบรมวัดสำโรง อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช ขอรายงานตัวครับ หลวงพ่อครับ กระผมไม่ใช่คนใต้นะครับ แต่กระผมเป็นคนจังหวัดสมุทรปราการครับ กระผมเกิดที่อำเภอบางบ่อ ซึ่งเป็นอำเภอที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่องปลาสลิดสุดอร่อยครับ ก่อนมาบวช กระผมเคยเป็นครูด้วยนะครับ กล่าวคือ กระผมได้ไปสอนหนังสือที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งอยู่ 5 ปีครับ พอดีว่าตอนนั้นเป็นช่วงที่กระผมเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีจากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร แล้วหลังจากนั้น ครอบครัวของกระผมก็ให้กลับไปช่วยงานทางบ้าน ซึ่งมีกิจการหลายอย่างด้วยกัน คือ ทำทั้งเกษตรกรรมและค้าขายควบคู่กันไปครับ

 

 

 

        ตอนนั้น ที่บ้านของกระผมทำบ่อเลี้ยงปลาสลิดและเลี้ยงกุ้ง ซึ่งทำรายได้เป็นกอบเป็นกำ คิดเป็นกำไรต่อปีก็ตกประมาณปีละ 16 ล้านบาทครับ นอกจากนี้ที่บ้านของกระผมยังทำแปลงปลูกผักและผลไม้เช่น มะม่วง, กล้วย, ข่า, ตะไคร้, มะกรูดและดอกแค เพื่อเอาไว้ขายส่งในตลาดคลองด่านอีกด้วยครับ นอกจากนี้แม่ของกระผม ยังได้ไปเปิดกิจการร้านขายของชำ และร้านขายส่งผักผลไม้อยู่ในตลาดด้วยครับ และด้วยความที่กระผมเป็นลูกชายคนโต กระผมจึงต้องเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงดูแลงานทุกอย่างรอบด้าน ชนิดตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อตเลยครับ คือ กระผมต้องดูแลทั้งเรื่องของผลผลิต, ดูแลการเงิน, การส่งสินค้า และการติดต่อลูกค้า

 

        หลวงพ่อครับ กระผมทำงานหนักมากโดยทุกๆเช้า กระผมจะต้องตื่นก่อนไก่โห่ เพื่อช่วยน้องชายให้อาหารปลาและกุ้งในบ่อเลี้ยง พอเสร็จแล้วกระผมก็จะเก็บผักผลไม้ไปส่งให้แม่ขายที่ตลาด จากนั้นกระผมก็จะอยู่ช่วยแม่ขายของที่ร้านขายของชำจนดึก จึงค่อยกลับบ้านครับ กระผมต้องวิ่งรอกอย่างโดดเดี่ยวเอกาอย่างนี้ทุกวันอยู่หลายปี จนกระทั่งวันหนึ่ง กระผมได้ไปรู้จักกับเพื่อนสาวคนหนึ่ง ซึ่งเธอคนนี้ได้มาช่วยกระผมขายของที่ตลาดเกือบทุกวัน เธอนิสัยดีแถมยังขายของเก่งด้วยนะครับ และที่โบราณเขาว่า “น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน” มันเป็นเรื่องจริงครับ เพราะกระผมมีความรู้สึกดีๆกับเธอมาก จนคิดว่า “เราคงต้องเป็นแฟนกัน” แต่ความรักของเราก็ไม่ได้ราบรื่นนะครับ เพราะแม่ของกระผมไม่รู้สึกปลื้มกับเธอเลยสักนิด เนื่องจากเธอเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้ว และยังมีลูกติดมาด้วย แต่กระผมก็ไม่สนใจหรอกนะครับ เพราะเธอดีกับกระผมจริงๆ ตอนนั้นเรารักกันถึงขนาดพากันไปปรึกษาหมอเพื่อจะมีลูกด้วยกันครับ แต่ก็ต้องผิดหวัง เพราะเธอทำหมันเสียแล้ว ซึ่งถ้าจะมีลูกกันจริงๆคงต้องเสียค่าใช้จ่ายอีกมาก เราจึงต้องยุติโครงการเรื่องลูกไว้เพียงเท่านั้นครับ

 

        หลวงพ่อครับ ตอนนั้นกระผมเสียใจและผิดหวังที่สร้างครอบครัวอันอบอุ่นไม่ได้ เธอจึงพากระผมไปปลอบใจด้วยการพาไปนั่งสมาธิที่วัดพระธรรมกาย และเธอก็เป็นกัลยาณมิตรแนะนำให้กระผมเข้าบวชในรุ่นเจ็ดพันรูปเจ็ดพันตำบลด้วยครับ ซึ่งชีวิตของกระผมช่วงนั้น ก็อีรุงตุงนังด้วยปัญหาเงินๆทองๆและปัญหาอื่นๆของทางบ้านที่ต่างประเดประดังเข้ามาสารพัด ทำเอากระผมทั้งกลุ้มทั้งเครียดมาก ครั้นพอแฟนของกระผมบอกให้มาบวช เผื่อว่าอะไรๆจะได้ดีขึ้น กระผมจึงเชื่อเธอทันที ตั้งแต่กระผมมาบวช บุญบวชได้ช่วยกลั่นแก้สถานการณ์ร้ายๆทางบ้านของกระผมให้คลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น กระผมเชื่อแล้วในพลังแห่งบุญครับ

 

 

        กระผมมักจะอธิษฐานกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯและคุณยายอาจารย์อยู่เสมอๆว่า “ขอให้ผมได้บวชต่อไปอีกเรื่อยๆ” และสิ่งหนึ่งที่ทำให้กระผมมีความสุข คือ การที่กระผมได้นั่งสมาธิ และพบกับธรรมะภายในครับ ซึ่งกระผมขอบอกตรงๆนะครับว่า ตอนแรกๆที่กระผมนั่งสมาธิ มันมีแต่ปวดกับเมื่อยไปทั้งตัวเลยครับ แต่พอสามอาทิตย์ผ่านไป กระผมก็เริ่มนั่งได้ครับ มีอยู่วันหนึ่งตอนที่กระผมนั่งสมาธิอยู่ที่สภาธรรมกายสากล ขณะที่กระผมกำลังฟังเสียงของหลวงพ่ออยู่เพลินๆนั้น กระผมก็รู้สึกว่าตัวเองตกวูบลงไปเหมือนถูกดูดครับ และขนก็ลุกซู่ชูชันไปทั้งตัว แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาด้วยครับ ตอนนั้นกระผมนึกถึงแต่หน้าของคุณยายอาจารย์ แล้วหน้าของท่านก็ลอยมาอยู่ตรงหน้ากระผม แล้วหน้าของท่านก็ใสขึ้นๆ ใสมากจนกลายเป็นดวงใสๆ จากนั้น กระผมก็เห็นดวงแก้วใสๆซึ่งภายในมีองค์พระอยู่ด้วย มาปรากฏอยู่ที่ศูนย์กลางกายของกระผมครับ กระผมปลื้มมาก มีความสุขมาก เดี๋ยวนี้แม้ขณะลืมตา กระผมก็มองเห็นดวงแก้วและองค์พระชัดใสอยู่ตลอดเวลาเลยครับ และทำให้กระผมมั่นใจว่าชีวิตของกระผมมาถูกทางแล้วครับ

 

 

        สุดท้ายนี้ กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อมากครับที่ได้ชี้ทางสว่างให้แก่ชีวิตของกระผมและโลกใบนี้ กระผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง และขอให้ทุกความฝันของหลวงพ่อเป็นจริงครับ ส่วนตัวกระผมจะขอบวชไปวันต่อวัน และจะขอยึดหลวงพ่อเป็นต้นแบบในชีวิตตลอดไปครับ

 

กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระกิตติคุณ กิตฺติคุโณ