จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 8

 

ประการที่ 1. ลูกรู้สึกติดใจและคาใจมาโดยตลอดว่า ทำไมภรรยาของลูกจึงปกปิดไม่ยอมบอกความจริงในเรื่องที่เธอได้เคยมีสามีมาก่อนแล้ว ซึ่งความรู้สึกนี้เป็นปมที่ติดอยู่ในใจของลูกมาโดยตลอด

 

ประการที่ 2. เกิดจากปัญหาการกระทบกระทั่งกันระหว่างตัวลูกกับภรรยา ซึ่งในช่วงแรกๆที่ลูกกับเธอได้แต่งงานกัน ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตก็ดูดีมีชีวิตชีวาไปหมด แต่เมื่อวันเวลาได้ผ่านไป ความรักที่ลูกมีต่อภรรยาก็เริ่มจืดจางลงไปเรื่อยๆ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะเธอไม่ได้เป็นภรรยาที่ดีเหมือนอย่างที่ลูกได้คาดหวังเอาไว้ อีกทั้งเธอจะชอบหวาดระแวงและหึงหวงในตัวลูกเป็นอย่างมาก เพราะเธอกลัวว่าลูกจะแอบไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น ด้วยเหตุนี้ ภรรยาของลูกจะชอบซักถามเรื่องโน้นเรื่องนี้ เพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของตัวลูกอยู่เป็นประจำว่า วันนี้ลูกจะไปไหน, จะไปกับใคร, จะไปทำไม, จะกลับมาเมื่อไหร่, แล้วทำไมต้องไปด้วย ไม่ไปไม่ได้หรือ เป็นต้น เมื่อลูกต้องถูกภรรยาซักไซ้ไล่เลียงเช่นนี้บ่อยเข้าๆ ลูกจึงรู้สึกเบื่อหน่ายในตัวเธอเป็นอย่างยิ่ง เรียกได้ว่าจากเดิมที่เธอเคยเป็นนางฟ้า แต่ต่อมาเธอได้กลายร่างเป็นนางยักษ์ไปเสียแล้ว

 

ประการที่ 3. เกิดจากปัญหาการใช้ทรัพย์ของภรรยาของลูก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะทรัพย์ที่ลูกเหน็ดเหนื่อยหามาด้วยความยากลำบาก จะหมดไปกับเสื้อผ้า, หน้า, ผม และค่าใช้จ่ายที่สุรุ่ยสุร่ายของภรรยาของลูกทั้งสิ้น ซึ่งกว่าตัวลูกจะหาทรัพย์มาได้แต่ละบาทแต่ละสตางค์นั้น ลูกจะต้องเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมาก เมื่อภรรยาของลูกใช้ทรัพย์อย่างสุรุ่ยสุร่ายแบบชักหน้าไม่ถึงหลังเช่นนี้ ตัวลูกในภพชาตินั้นจึงรู้สึกเบื่อหน่ายในตัวภรรยาอย่างที่สุด

 

 

 

ประการที่ 4. ปัญหานี้เกิดจากตัวลูกเองที่เห็นความเสื่อมในสังขารของตนเอง และที่สำคัญลูกก็ได้แลเห็นความเสื่อมในสังขารของภรรยาของลูกด้วย กล่าวคือ จากเดิมที่เธอเคยดูดีสดใสสวยสมวัย แต่พอวันเวลาผ่านไปแม้ว่าเธอจะแต่งองค์ทรงเครื่องขนาดไหน แต่หน้าตาของเธอ, ผิวพรรณของเธอ, รูปร่างของเธอ ก็เริ่มมีริ้วรอยและเหี่ยวย่นไปตามลำดับ (ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะทุกๆคนบนโลกใบนี้ ล้วนมีความแก่เป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้) เมื่อลูกเห็นภรรยาแก่ลงๆ ใจของลูกก็เลยพาลเกิดอาการห่อเหี่ยว ด้วยเหตุนี้ ลูกจึงยิ่งรู้สึกเบื่อหน่ายคลายกำหนัดหนักยิ่งขึ้นไปกว่าเดิมเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

        ด้วยสาเหตุหลักๆทั้ง 4 ประการดังที่กล่าวมานี้ จึงทำให้ตัวลูกในภพชาตินั้น ต้องทนทุกข์กายทุกข์ใจมาโดยตลอด ซึ่งตัวลูกเองก็ไม่รู้ว่าจะมีหนทางไหนที่จะมาช่วยแก้ไขปัญหาดังกล่าวนี้ได้ จวบจนกระทั่ง...พระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายได้เสด็จออกผนวช ลูกก็เกิดความสงสัยขึ้นมาว่า “ทำไม พระราชาผู้สมบูรณ์พร้อมในทุกสิ่งทุกอย่าง จึงตัดสินพระทัยเสด็จออกบวชเช่นนั้น” เมื่อความสงสัยได้เกิดขึ้นกับตัวลูกเช่นนี้ ลูกจึงได้ชักชวนเพื่อนสนิทที่สุดของลูกซึ่งก็คือ กุลบุตรรูปงามผู้มีนิสัยเรียบร้อย (พระอาจารย์หัวหน้างาน หรือท่านผู้อำนวยการของลูกในภพชาติปัจจุบัน) ให้ไปทำบุญและฟังธรรมที่วัดของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชด้วยกัน เมื่อลูกและเพื่อนสนิทของลูกได้ฟังธรรมจากพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชแล้ว ตัวลูกก็รู้สึกว่าธรรมะที่พระเถระได้แสดงนั้นโดนใจลูกเป็นอย่างยิ่ง ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชได้แสดงธรรมเกี่ยวกับเรื่องโทษของกาม และอานิสงส์ของการออกบวช ด้วยเหตุนี้ เมื่อพระธรรมเทศนาดังกล่าวจบลง ตัวลูกในภพชาตินั้นจึงได้พบกับหนทางสว่างที่จะช่วยแก้ไขปัญหาชีวิตของตนเองได้

 

 

 

 เมื่อลูกและเพื่อนสนิทของลูกได้ฟังธรรมจากพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชแล้ว

 

        ในขณะเดียวกัน เมื่อกุลบุตรรูปงามผู้มีนิสัยเรียบร้อย (เพื่อนสนิทของลูก) ได้ฟังพระธรรมเทศนาจากพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชแล้ว กุลบุตรท่านนี้ก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาและปรารถนาอยากที่จะออกบวชเป็นอย่างมาก และด้วยความที่กุลบุตรท่านนี้ยังเป็นหนุ่มโสดที่ไม่มีครอบครัวเหมือนกับตัวลูก ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงไม่รอช้าได้ตัดสินใจจากเรือนเหมือนนกที่จากคอนออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาตามพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชในทันที ส่วนตัวลูกเอง แม้ในตอนนั้นลูกอยากจะบวชพร้อมกับเพื่อนสนิทของลูกสักแค่ไหนก็ตาม แต่ลูกก็ไม่สามารถที่จะบวชได้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะลูกจะต้องไปทำความเข้าใจกับภรรยาของลูกเสียก่อน อีกทั้งลูกก็อยากที่จะเตรียมทุกสิ่งทุกอย่างให้พร้อมก่อนที่ตนเองจะบวช (ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทอง และบ้านช่องห้องหับ เป็นต้น) เพราะถ้าตัวลูกบวชยาวตลอดชีวิตและไม่กลับมาเป็นคฤหัสถ์อีก ภรรยาของลูกจะได้ไม่ต้องลำบาก ซึ่งจะเป็นผลทำให้ตัวลูกปลอดความกังวลและสามารถบำเพ็ญสมณธรรมได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังอีกด้วย

 

 

 

 

        เมื่อลูกได้จัดเตรียมทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมแล้ว ลูกจึงได้ไปขอขมาต่อบิดามารดาและภรรยาเพื่อเตรียมตัวออกบวช หลังจากที่ลูกขอขมาและล่ำลาทุกๆคนในครอบครัวเรียบร้อยแล้ว ลูกก็ไม่รอช้าได้จากเรือนเหมือนนกที่จากคอนออกบวชตามพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชในทันที (ซึ่งในตอนนั้น ลูกอยู่ในช่วงวัยกลางคน โดยถ้าเทียบกับอายุของมนุษย์ในยุคปัจจุบันแล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้นจะแลดูมีอายุประมาณ 35-40 ปี) เมื่อลูกได้ออกบวชแล้ว ลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้ ควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่ ซึ่งในช่วงแรกๆที่ลูกประพฤติปฏิบัติธรรมนั้น ใจของลูกก็ยังไม่สงบนิ่งมากนัก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะใจของลูกยังคิดถึงเรื่องต่างๆ เช่น เรื่องครอบครัว ได้แก่ เรื่องของคุณพ่อคุณแม่ และที่สำคัญที่สุด คือ เรื่องของอดีตภรรยาของลูก เป็นต้น

 

 

 

 

        แต่เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นได้ฟังธรรมะมากเข้าๆ จึงทำให้ลูกเริ่มปล่อยวางจากเรื่องต่างๆได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคน สัตว์ และสิ่งของ เป็นต้น ครั้นลูกปล่อยวางจากเรื่องราวต่างๆได้แล้ว ก็ทำให้ใจของลูกหยุดนิ่งจนสามารถเข้าถึงความสว่างที่มาพร้อมกับความสุขภายใน ซึ่งเป็นความสุขที่ละเอียดและประณีตกว่าความสุขทางโลกที่ตัวลูกได้เคยสัมผัสมาจากการครองเรือน จนทำให้ลูกรู้สึกว่า การครองเรือนเป็นทุกข์เสียเหลือเกินสำหรับตัวลูก เพราะชีวิตคู่ดูแล้วคล้ายจะทำให้เกิดความสุข แต่แท้ที่จริงแล้ว มันเป็นแค่ความเพลินที่เจือด้วยความเพลียละเหี่ยใจ ซึ่งนั่นคือ ความทุกข์ เรียกได้ว่า “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์” พอมีความทุกข์ ที่กว้างก็กลายเป็นที่แคบ มันจะรู้สึกอึดอัดจริงหนอ ขัดข้องจริงหนอ วุ่นวายจริงหนอ มีแต่เรื่องเดิมๆจริงหนอ