พี่ชายที่แสนดี...ยอดกัลยาณมิตร

คำถามข้อที่ 1. เรื่องราวในพุทธันดรที่ผ่านมาของตัวลูกกับเพื่อนสาวเป็นอย่างไร ได้เกิดมาเจอกันหรือไม่ และเคยสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะหรือไม่ครับ

 

        สำหรับเรื่องราวในพุทธันดรที่ผ่านมาของตัวลูกกับเพื่อนสาวของลูกในภพชาติปัจจุบันนั้น ลูกกับเธอก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกันกับหมู่คณะด้วย เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกและเพื่อนสาวได้เกิดมาเป็นพี่น้องร่วมอุทรเดียวกัน โดยที่ตัวลูกได้เกิดเป็นพี่ชาย ส่วนเพื่อนสาวของลูกได้เกิดเป็นน้องสาว ซึ่งลูกทั้งสองได้เกิดอยู่ในครอบครัวของข้าราชการพลเรือนที่ทำงานอยู่ในหัวเมืองที่อยู่ติดกับเมืองหลวงของแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช 

 

        ในช่วงที่ลูกทั้งสองยังเป็นเด็กน้อยอยู่นั้น พระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายได้เสด็จออกผนวช เมื่อพระองค์ได้เสด็จออกผนวชแล้ว คุณพ่อของลูกในภพชาตินั้น ก็ได้ทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรพาทุกคนในครอบครัวไปทำบุญกับพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชที่วัดป่าอย่างสม่ำเสมอ (ในตอนนั้น พระเถระยังไม่ได้สร้างวัดใหม่) เมื่อลูกได้ไปสั่งสมบุญกับพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชที่วัดป่าอย่างสม่ำเสมอแล้ว ลูกก็รู้สึกชอบอกชอบใจเป็นอย่างมาก แม้ในตอนนั้นลูกจะยังเป็นเด็กน้อยอยู่ก็ตาม (ถ้าเทียบกับอายุขัยเฉลี่ยของมนุษย์ยุคปัจจุบัน ในตอนนั้นลูกจะมีอายุราวๆ 10-12 ขวบ) แต่ทุกครั้งที่ลูกได้มีโอกาสฟังธรรมะจากพระเถระ ลูกก็จะรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาในคำสอนและพระธรรมเทศนาของพระเถระอย่างจับจิตจับใจเลยทีเดียว 

 

        เมื่อลูกมีความเลื่อมใสศรัทธาในพระธรรมเทศนาของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชเช่นนั้น ลูกจึงได้ไปชักชวนเพื่อนๆให้ไปทำบุญที่วัดของพระเถระด้วยกัน (เพื่อนๆของลูกกลุ่มนี้ ถ้าเทียบกับอายุขัยเฉลี่ยของมนุษย์ในยุคปัจจุบัน จะมีอายุประมาณ 10-12 ขวบ และทั้งหมดก็เป็นลูกๆของข้าราชการพลเรือนเหมือนกับตัวลูกอีกด้วย) ซึ่งวิธีการชักชวนเพื่อนๆให้ไปสั่งสมบุญด้วยกันนั้น ลูกจะนำธรรมะที่ได้ยินได้ฟังจากพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช ไปถ่ายทอดให้กับเพื่อนๆฟังด้วยความตั้งใจ เมื่อเพื่อนๆได้ฟังธรรมะจากลูกแล้ว พวกเขาก็อยากจะไปสั่งสมบุญกับลูกที่วัดป่าของพระเถระด้วย นอกจากเพื่อนๆจะตามลูกไปทำบุญที่วัดของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชแล้ว พวกเขายังยกให้ลูกเป็นหัวหน้ากลุ่มของพวกเขาอีกด้วย

 

 

 

 

        ในเวลาต่อมาเมื่อลูกเติบใหญ่ ลูกกับเพื่อนๆบางคนจึงได้ไปสมัครเป็นนักเรียนเตรียมทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชในโรงเรียนเตรียมทหารของแคว้น ซึ่งลูกกับเพื่อนๆต่างก็ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างมาก นอกจากลูกกับเพื่อนๆจะตั้งใจศึกษาเล่าเรียนแล้ว ลูกกับเพื่อนๆยังหมั่นขยันไปทำบุญที่วัดของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช ในทุกๆช่วงวันหยุดของโรงเรียนเตรียมทหาร

 

 

 

 

        สำหรับน้องสาวของลูก (เพื่อนสาวของลูกในภพชาติปัจจุบัน) ลูกกับน้องสาวจะเป็นพี่น้องที่รักกันมาก ซึ่งลูกจะเป็นสุดยอดพี่ชายที่แสนดีที่หาตัวจับยากคนหนึ่ง ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะนอกจากลูกจะดูแล และให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆกับน้องสาวเป็นอย่างดีแล้ว ลูกยังทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร ด้วยการชักชวนให้เธอสั่งสมบุญอยู่เสมอ อีกทั้งลูกยังช่วยประคับประคองให้เธออยู่ในเส้นทางการสร้างบารมีอีกด้วย ซึ่งลูกจะรู้สึกรักและหวงแหนน้องสาวคนนี้อย่างที่สุด

 

 

 

 

        ในเวลาต่อมา น้องสาวของลูกได้มีความรักกับชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่ง เมื่อเธอมีความรัก ด้วยความรักนั้นจึงทำให้เธอเริ่มห่างๆจากวัดไปทีละนิด...ทีละนิด ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะเธอจะใช้เวลาไปกับการกระหนุงกระหนิงใกล้ชิดกับชายหนุ่มที่เธอรักมากกว่าการไปสั่งสมบุญที่วัด

 

 

 

 เมื่อน้องสาวของลูกมีความรัก ด้วยความรักนั้นจึงทำให้เธอเริ่มห่างๆจากวัดไปทีละนิด...ทีละนิด

 

        ตัวลูกในภพชาตินั้นก็จะคอยเตือนน้องสาวอยู่เสมอๆ ทั้งเรื่องการสร้างบารมีและเรื่องของความรัก โดยในเรื่องของการสร้างบารมี ลูกจะคอยแนะนำให้น้องสาวรักในการสั่งสมบุญ เพราะลูกอยากให้เธอสั่งสมบุญอย่างตลอดต่อเนื่อง ไม่อยากให้เธอสั่งสมบุญแบบทำตามอารมณ์ กล่าวคือ อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไปไม่ทำ เป็นต้น ส่วนในเรื่องของความรัก ด้วยความที่ลูกกับน้องสาวสนิทสนมกันมาก ดังนั้นเวลาที่เธอมีเรื่องอะไรก็จะเล่าให้ลูกฟังหมด ด้วยเหตุนี้ ลูกจึงได้ให้คำแนะนำเรื่องความรัก พร้อมกับดูแลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างน้องสาวของลูกกับชายหนุ่มที่มาเกี้ยวพาราสีเธอ อย่างละเอียดในทุกขั้นตอน โดยลูกจะดูว่าชายหนุ่มที่มาเกี้ยวพาราสีน้องสาว เป็นคนดีหรือไม่, จะมาหลอกน้องสาวของลูกหรือไม่, มีคุณสมบัติที่ผ่านเกณฑ์ในใจของตัวลูกหรือไม่ อีกทั้งลูกก็จะคอยตักเตือนน้องสาวไม่ให้มีความสัมพันธ์ที่เกินเลยไปในทางที่ไม่ดีกับชายหนุ่มที่มาเกี้ยวพาราสี เป็นต้น ซึ่งเธอก็เชื่อฟังพร้อมกับปฏิบัติตามคำแนะนำของลูกเป็นอย่างดี

 

 

 

 

        จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง ในขณะที่ครอบครัวของลูกกำลังตั้งใจจะไปทำบุญใหญ่ที่วัดของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวชกันทั้งบ้าน จู่ๆน้องสาวของลูกก็เกิดติดธุระเร่งด่วนสำคัญขึ้นมา ซึ่งธุระเร่งด่วนสำคัญนั้น คือ เธอมีนัดที่จะไปเที่ยวกับคนรักของเธอพอดี ทันทีที่ลูกทราบถึงเหตุผลที่แท้จริงว่า ทำไมวันนี้น้องสาวของลูกถึงไม่ยอมไปเอาบุญใหญ่ที่วัดพร้อมกับทุกคนในครอบครัว ลูกก็รู้สึกไม่พอใจ เพราะความรู้สึกของลูกในตอนนั้น ไม่อยากให้น้องสาวพลาดบุญใหญ่ในครั้งนี้ ด้วยเหตุนี้ ลูกจึงได้ขอร้องแกมบังคับให้น้องสาวไปวัด ส่วนเรื่องที่เธอมีนัดกับคนรักของเธอ ขอให้เลื่อนไปก่อน เพราะจะไปเมื่อไหร่ก็ได้ แต่วันนี้เป็นวันสำคัญ ดังนั้นเธอต้องไปทำบุญที่วัดพร้อมกับทุกคน

 

 

 

 

        เมื่อน้องสาวของลูกถูกตัวลูกในภพชาตินั้นบังคับให้ไปทำบุญ เธอจึงรู้สึกอึดอัดคับข้องใจและหงุดหงิดเป็นอย่างมาก เพราะในตอนนั้น เธออยากจะไปหาชายหนุ่มที่เธอรักมากกว่า แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อพี่ชายที่เธอรักสั่งเช่นนั้น เธอก็ไม่อาจที่จะปฏิเสธได้ ด้วยเหตุนี้เอง ตลอดทางที่ทุกคนเดินทางไปทำบุญที่วัด เธอจึงเงียบและเก็บความไม่พอใจเอาไว้ ครั้นน้องสาวของลูกสั่งสมบุญพร้อมกับครอบครัวเรียบร้อยแล้ว ด้วยความที่ในตอนนั้นเธอมีความรู้สึกที่อึดอัดและไม่พอใจที่พี่ชายบังคับให้เธอมาวัดในวันที่มีนัด จึงเป็นเหตุทำให้เธอไม่ได้ไปเที่ยวกับชายหนุ่มที่เธอรัก ด้วยเหตุนี้ น้องสาวของลูกจึงระบายความหงุดหงิดด้วยการอธิษฐานจิตว่า ภพชาติต่อไป ขอให้ตัวเธอได้ไปอยู่ในที่ไกลๆจากพี่ชายคนนี้ เพื่อที่จะได้ไม่มีใครมาคอยบังคับเธออีกต่อไป ซึ่งคำอธิษฐานจิตที่ประกอบด้วยความหงุดหงิดของเธอดังกล่าว ได้มาส่งผลในภพชาติปัจจุบัน จึงเป็นผลทำให้เธอต้องไปทำงานอยู่ในที่ซึ่งห่างไกลจากที่อยู่ของลูก

 

 

 

 

        แต่ต่อมาหลังจากที่น้องสาวของลูกหายอึดอัดคับข้องใจในเรื่องนั้นแล้ว ลูกก็ได้สวมหัวใจยอดกัลยาณมิตร ด้วยการอธิบายให้เธอฟัง ด้วยใจเย็นๆอย่างมีเหตุมีผล ถึงความสำคัญของการสั่งสมบุญ เมื่อน้องสาวของลูกได้ฟังเรื่องราวความสำคัญของการสั่งสมบุญที่ลูกได้ถ่ายทอดจากหัวใจของตัวลูกเองแล้ว เธอก็เข้าใจและซาบซึ้งใจในทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่ลูกได้บอกกับเธอในทำนองที่ว่า “โอ...ตัวเรานี้หนอ ช่างโชคดีเหลือเกินที่มีพี่ชายที่แสนดีที่คอยประคับประคองและคอยดูแลให้เราได้สั่งสมบุญสร้างบารมีอยู่เสมอ”