ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2555
ความประทับใจของพระธรรมทายาทรุ่นสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์
ตอน...ความปลื้มของผมคือ..ความปลื้มประวัติศาสตร์
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
กระผมพระธรรมทายาทวิษณุ ปภสฺสโร อายุ 29 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาท รุ่นสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ขอรายงานตัวครับ
พระธรรมทายาทวิษณุ ปภสฺสโร
หลวงพ่อครับหลังจากจบภารกิจการเดินธุดงค์ในการสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ในครั้งนี้แล้ว ตัวผมก็มีความประทับใจมากๆเลยครับที่ตัวผมเองได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างประวัติศาสตร์หน้าสำคัญในครั้งนี้ เพราะการออกเดินธุดงค์เป็นหมู่คณะใหญ่ถึง 1,127 รูป โดยเดินผ่านบ้านเรือนและสถานที่สำคัญต่างๆในเขตชุมชนเป็นระยะทางถึง 381 กิโลเมตร รวมเวลาถึง 24 วันถือเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากยิ่ง แต่หลวงพ่อครับ ผมอยากบอกว่า เพื่อหลวงพ่อแล้ว ไม่ว่าจะให้เดินธุดงค์เป็นระยะทางที่ไกลกว่านี้ และแม้ต้องใช้เวลาเดินมากกว่านี้ ผมก็ทำให้หลวงพ่อได้ครับ เพราะภารกิจของพ่อก็คือหน้าที่ของลูกครับ
หลวงพ่อครับ การที่ได้เห็นภาพที่โยมตั้งใจออกมาโปรยกลีบกุหลาบกันอย่างแน่นขนัดในทุกๆ ระยะที่พระธุดงค์เดินผ่านนั้น ถือเป็นภาพแห่งความปลื้มซ้อนปลื้มและสุดปลื้มจริงๆเลยครับซึ่งการที่มีสาธุชนออกมาต้อนรับคณะพระธุดงค์กันอย่างล้นหลามตลอด 24 วันที่ผ่านมาก็ทำให้ผมได้ประจักษ์แก่สายตาตัวเองว่า ญาติโยมยังมีความเลื่อมใสและศรัทธาในพระพุทธศาสนาอยู่มาก ที่สำคัญภารกิจครั้งนี้ทำให้ผมรู้ว่า พวกเราพระธรรมทายาท กำลังทำสิ่งสำคัญที่สุดที่ญาติโยมรอคอย นั่นคือการให้โยมได้ออกมาสั่งสมบุญใหญ่ซึ่งตัวผมเองก็รู้สึกซาบซึ้งใจ ประทับใจมากๆเลยครับที่ได้ทำภารกิจนี้ซึ่งเป็นหนึ่งในหน้าที่ของพระแท้
หลวงพ่อครับ ถ้าผมไม่ได้มาบวชในโครงการของหลวงพ่อชีวิตของผมก็คงไม่ได้มาเจอสิ่งที่ดีๆเช่นนี้ หลวงพ่อทำให้ผมค้นพบคำตอบของการเกิดมามีชีวิตและได้พบกับคุณค่าของชีวิตสมณะที่แท้จริง โครงการของหลวงพ่อได้หล่อหลอมให้ผมเกิดความรักและผูกพันในเพศสมณะ ผมพูดจริงๆนะครับว่า หลวงพ่อทำให้ผมได้ฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะ จนทุกวันนี้ผมเป็นพระแท้แล้วนะครับ
หลวงพ่อครับ ในระหว่างการเดินธุดงค์ผมได้ทำตามที่หลวงพ่อบอกคือ ผมได้มองกลาง แล้วก็มองทาง โดยผมได้อาราธนาหลวงปู่ทองคำมาไว้ที่ศูนย์กลางกายของผมด้วยครับ ซึ่งผมก็เห็นท่านชัดมากๆเลยครับ นอกจากองค์หลวงปู่แล้ว ผมก็ยังเห็นหน้าของบุคคลที่ผมรักและเคารพเป็นที่สุด นั่นก็คือหลวงพ่อ ได้มาปรากฏชัดอยู่ในศูนย์กลางกายของผมสลับกับองค์หลวงปู่ด้วยครับ หลวงพ่อครับ ในขณะที่เดินอยู่นั้น ร่างกายของผมรู้สึกเบาสบายมากๆ ผมไม่รู้สึกถึงน้ำหนักของสัมภาระเลยแม้แต่น้อย ทุกๆย่างก้าวของผมนั้น เรียกได้ว่า เป็นย่างก้าวแห่งความปลาบปลื้ม เดินทุกก้าวก็ปลื้มทุกก้าวเลยครับ เป็นความรู้สึกที่ดีและอบอุ่นที่สุดในชีวิตเพราะผมรู้สึกได้ว่าเราอยู่ในความดูแลของครูบาอาจารย์ตลอดเวลา
หลวงพ่อครับ ผมก็ขอสารภาพกับหลวงพ่อนิดนึงนะครับว่า ในช่วงที่เดินอยู่นั้นนอกจากที่ผมจะได้มองกลาง มองทาง ตามที่หลวงพ่อบอกแล้ว พอดีว่าเสียงสาธุอันกึกก้องของโยม ได้เข้ามาซึมซับอยู่ในกลางใจของผม เลยทำให้ผมอดที่จะปลื้มจนแอบที่จะเหลือบไปมองดูโยมที่อยู่ข้างทางในบางเวลาไม่ได้เพราะเสียงสาธุการของโยม เป็นเสียงของศรัทธาอันบริสุทธิ์ ซึ่งได้เปล่งออกมาจากหัวใจด้วยความจริงใจ จึงทำให้ผมรู้สึกปลื้มมากจนขนลุกซู่ชูชันไม่หยุดเลยครับ หรือแม้ขนาดเด็กตัวน้อยๆ ที่มากับพ่อแม่ พอเห็นพระธุดงค์เดินมา ก็ยังเกิดแรงบันดาลใจตะโกนเสียงแจ๋วออกมาบอกพระธุดงค์อย่างสุดเสียงว่า ผมจะบวชตลอดชีวิตครับซึ่งพอผมได้ยินอย่างนั้นผมก็ยิ่งปลื้มสุดปลื้มจริงๆเลยครับ
หลวงพ่อครับ ผมรู้สึกดีใจมากๆเลยครับที่ได้เดินตามสร้างบารมีไปกับหลวงพ่อ หลวงพ่อทำให้เครื่องแบบที่ผมกำลังสวมใส่ กลายเป็นผ้าชุดสุดท้ายของผมครับ ซึ่งผมมีความภูมิใจในตัวเองที่การอยู่ในเพศสมณะของผมนี้ ได้ช่วยปิดอบายและเปิดหนทางสวรรค์ให้ญาติโยมทุกๆคน ซึ่งผมภูมิใจมากๆเลยครับยิ่งไปกว่านั้น ผมก็รู้สึกภูมิใจ ปลื้มใจและดีใจเป็นที่สุด ที่ตัวผมและเพื่อนๆพระธรรมทายาททั้ง 1,127 รูปได้ทำความฝันของหลวงพ่อให้เป็นความจริงขึ้นมาได้ด้วยการเอาชีวิตเป็นเดิมพันครับ หลวงพ่อครับ นับจากวันนี้ชีวิตของผมจะไม่หนีหลวงพ่อไปไหน และจะขอตามติดหลวงพ่อเพื่อการสร้างบุญสร้างบารมีเรื่อยไปจนถึงที่สุดแห่งธรรมเลยครับ