ผลการปฏิบัติธรรม สามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต สามเณรเอกราช กิมง่วนสง

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ.2555
ผลการปฏิบัติธรรมสามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต

ผลการปฏิบัติธรรม สามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต
สามเณรเอกราช กิมง่วนสง
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง

ลูกเณรชื่อสามเณรเอกราช กิมง่วนสง อายุ 22 ปี เปรียญธรรม 7 ประโยค เป็นคนจังหวัดอุบลราชธานีครับสมัยที่ลูกเณรยังเป็นเด็ก โยมยายจะชอบให้ลูกเณรตื่นตั้งแต่เช้ามาใส่บาตรก่อนไปโรงเรียนเป็นประจำเลยครับ ซึ่งลูกเณรก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย แต่กลับรู้สึกว่าอยากบวชดูบ้างครับ จนปี พ.ศ. 2545 วัดที่หมู่บ้านได้จัดโครงการอบรมสามเณรภาคฤดูร้อนขึ้น แล้วก็มีพระอาจารย์มาชวนเด็กๆที่โรงเรียนบวช ลูกเณรก็รีบวิ่งกลับบ้านไปบอกโยมยายทันที แต่โยมยายไม่อยากให้ไปบวช เพราะกลัวลูกเณรจะถูกเพื่อนๆรังแก เนื่องจากลูกเณรตัวเล็กนิดเดียวและผอมด้วย แต่พอโยมยายเห็นลูกเณรขออยู่หลายที และทำท่าเหมือนจะร้องไห้ โยมยายก็เลยยอมให้บวชครับ แล้วพระอาจารย์ก็พาสามเณร มาร่วมงานวันคุ้มครองโลกที่วัดพระธรรมกายด้วย ลูกเณรตื่นเต้นมาก พอได้เห็นมหาธรรมกายเจดีย์ ลูกเณรรู้สึกปีติอย่างบอกไม่ถูก และรู้สึกว่าอยากจะมาอยู่ที่นี่จังเลย พอตอนเย็นต้องเดินทางกลับ ลูกเณรก็คิดในใจไปตลอดทางว่า “เราจะต้องมาบวชอยู่ที่นี่ให้ได้” แต่ตอนนั้นลูกเณรต้องเรียนให้จบชั้น ป. 6 ซะก่อนครับ

สามเณรเอกราช กิมง่วนสง
เปรียญธรรม 7 ประโยค

แต่พอวันเวลาผ่านไป ความตั้งใจที่อยากบวชก็ชักจะเลือนๆไปด้วย จนลูกเณรเรียนอยู่ชั้น ม.1 ก็ต้องย้ายไปอยู่กับโยมแม่ที่ต่างตำบล ในช่วงนั้นได้เกิดเหตุการณ์น้ำท่วม ซึ่งเป็นน้ำที่ถูกปล่อยออกมาจากเขื่อน กระแสน้ำจึงทั้งเชี่ยวและแรงมาก ทำให้สะพานไม้ของหมู่บ้านพังลงเหลือแต่เสา ชาวบ้านเลยเอาไม้กระดานมาพาดไว้เดินข้ามชั่วคราว วันหนึ่งลูกเณรต้องเดินข้ามสะพานนี้ แล้วก็โชคร้ายมากที่ไม้กระดานพังลง ลูกเณรก็เลยตกลงไปในน้ำที่ไหลเชี่ยวอย่างแรง แล้ววินาทีนั้น ภาพใบหน้าของโยมแม่ก็ผุดขึ้นมาให้เห็น และในทันใดภาพของมหาธรรมกายเจดีย์ก็ผุดขึ้นมาด้วย ทำให้ลูกเณรจำขึ้นมาได้ว่าเคยตั้งใจเอาไว้ว่าจะบวช เลยนึกในใจว่าขอให้รอดเถอะแล้วจะกลับไปบวช หลวงพ่อครับ ในทันทีที่ลูกเณรตั้งใจว่าจะกลับไปบวช ก็มีคนโยนเชือกที่ผูกกับถังน้ำลงมาให้ แล้วมือของลูกเณรก็คว้าไว้ได้พอดีเลย ทำให้ลูกเณรรอดตายครับ

พอเรียนจบชั้น ม. 1 ก็เลยตัดสินใจขอโยมแม่บวชในโครงการภาคฤดูร้อน แต่ขอยังไงๆ โยมแม่ก็ไม่อนุญาต เลยใช้ไม้ตาย อดข้าวประท้วงซะเลยครับ ลูกเณรทนหิวอดข้าวอยู่หนึ่งวัน โยมแม่ก็ยอมใจอ่อนอนุญาตให้มาบวชที่วัดพระธรรมกายครับ

ลูกเณรได้ผ่านบทฝึกการเป็นสามเณรที่เข้มข้น จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ซึ่งลูกเณรได้ตัดสินใจที่จะบวชอุทิศชีวิตให้กับพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย จะขอมอบกายถวายชีวิตแด่หลวงพ่อ และจะขอเป็นทนายแก้ต่างให้พระพุทธศาสนาตลอดไปครับ

และจากการที่หลวงพ่อเมตตา ให้สามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต ได้ขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สุขสันโดษ ซึ่งต้องบอกเลยครับ ว่าบรรยากาศที่นี่เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมมากๆ แล้วลูกเณรก็มีผลการปฏิบัติธรรมมากราบถวายหลวงพ่อด้วยครับ

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ
สามเณรเอกราช กิมง่วนสง

ในช่วงสัปดาห์แรกนั้น ผลการปฏิบัติธรรมของลูกเณรไม่ก้าวหน้าเลยครับ เพราะพอนั่งหลับตาทีไรเป็นฟุ้งขึ้นมาทันทีเลย แต่พอพระอาจารย์ให้อ่านโอวาทของหลวงพ่อ ที่ได้แต่งเป็นบทกลอนไว้ว่า

จะฟุ้งน้อย ฟุ้งมาก ไม่ยากดอก
เดี๋ยวจะบอก เคล็ดลับ ไว้ใช้แก้
เพียงค่อยค่อย ลืมตา เท่านั้นแล
ฟุ้งว่าแน่ ก็ยังแพ้ แค่ลืมตาฯ

คราวนี้พอฟุ้งปั๊บ ลูกเณรก็จะลืมตาทันที แล้วก็เริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ แบบใจเย็นๆ ทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของลูกเณรก้าวหน้าและดีขึ้น หลังจากที่ลูกเณรแก้อาการฟุ้งได้แล้ว คราวนี้พอหลับตา ปรับร่างกาย ก็จะภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ควบคู่ไปกับการนึกถึงดวงแก้ว สักพักใจก็เริ่มหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย หลวงพ่อครับ มันแปลกมาก เพราะทันทีที่ใจนิ่ง ลูกเณรก็จะรู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่ตัวคนเดียวในที่โล่งๆ และสักพักตัวของลูกเณรก็ยืดได้และหดได้ แล้วก็มีอาการเหมือนตัวหมุน แล้วก็รู้สึกเหมือนตกจากที่สูง หวาดเสียวมากๆ สักพักก็เห็นดวงแก้วกลมใสผุดขึ้นมาที่ศูนย์กลางกายครับ ในตอนนั้นลูกเณรทำอะไรไม่ถูก เพราะกลัวว่าดวงแก้วจะหายไป เลยทำตามโอวาทของหลวงพ่อว่า “ให้เป็นผู้ดูที่ดี อย่าเป็นผู้กำกับ” ลูกเณรก็เลยดูไปเฉยๆที่ตรงกลางของดวงแก้ว สักพักก็เห็นองค์พระผุดซ้อนขึ้นมาสวยงามครับ ในตอนนั้นลูกเณรมีความสุขจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก เป็นความรู้สึกที่ยากจะหาอะไรมาเทียบได้ครับ

ลูกเณรต้องกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ได้เมตตาชี้แนะแนวทางปฏิบัติ ทำให้ลูกเณรได้พบกับความสุขที่แท้จริง ที่ไม่มีอะไรมาเทียบได้ ช่วงเวลาที่เหลืออยู่นี้ ลูกเณรจะตั้งใจบวชให้ได้ 2 ชั้น เพื่อถวายเป็นของขวัญอันล้ำค่าแด่หลวงพ่อ และลูกเณรจะรักหวงแหนวิชชาธรรมกาย ให้สมกับที่หลวงพ่อได้ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจในการอบรมพร่ำสอนลูกเณรครับ

สามเณรเอกราช กิมง่วนสง ในท่า Peace Position

ปล. ในช่วงที่ได้ปฏิบัติธรรมที่สุขสันโดษ ลูกเณรและเพื่อนๆ สามเณร ได้ช่วยกันแต่งบทกลอน ขอน้อมนำกราบถวายหลวงพ่อครับ

เมื่อเห็นน้ำ หยดนิ่ง ติดปลายหญ้า
ต้องแสงฟ้า พาให้ตรึก นิมิตใส
สายลมโบก กลิ่นพฤกษา พาสุขใจ
นิ่งภายใน หยุดในหยุด ตรงจุดกลาง
เสียงต้นไผ่ ลมกรรโชก โบกไสว
เสียงจากใจ ดังแว่วมา สัมมา อะระหัง
แสงดวงสูรย์ พ้นหมู่เมฆ ที่บดบัง
แสงจากกลาง ส่องสว่าง กระจ่างใจ
พิรุณโปรย ลมพัดมา พาสดชื่น
มวลแมกไม้ ร่มรื่น พาสุขสันต์
สมญานาม สุขสันโดษ ที่โจษจัน
สวนสวรรค์ บนแดนดิน ถิ่นโลกาฯ

กราบแทบเท้าหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง
สามเณรเอกราช กิมง่วนสง