ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ.2555
ปรโลกนิวส์ ตอน ภรรยาผมเคยเป็นหมอหนุ่มใจดี ตอนที่ 1
ภรรยาผมเคยเป็นหมอหนุ่มใจดี ตอนที่ 1
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
ลูกและภรรยา เข้าวัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535 และหลังจากนั้นตัวลูก, ภรรยาและครอบครัวก็ได้เข้ามาสั่งสมบุญที่วัดอย่างสม่ำเสมอ อีกทั้งยังมีโอกาสได้สั่งสมบุญใหญ่ๆ กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะมาตลอดต่อเนื่อง เช่น ทำบุญโมดุล , บุญอาคาร 100 ปีคุณยาย , ทำบุญหล่อหลวงปู่ทองคำองค์แรกประมาณ 4 กิโลกรัม, และก่อนเสียชีวิตมีโอกาสได้ทำบุญหล่อหลวงปู่ทองคำอีก 1 กิโลกรัม ตลอดระยะเวลาการสร้างบารมี ตัวลูกและครอบครัวได้สั่งสมบุญถวายมหาทานกับหมู่คณะรวมประมาณ 5 โกฏิแล้วครับ
ภรรยาของตัวลูกรู้ตัวว่า ตัวเธอเป็นมะเร็งเต้านม ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2552 แต่มะเร็งก็ได้ลุกลามไปในกระแสเลือดอย่างรวดเร็ว และเสียชีวิตลงอย่างสงบในวันที่ 16 มีนาคม 2555
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
คำถามข้อที่ 1 ภรรยาของลูกละโลกแล้ว ไปอยู่ที่ไหน เธอมีข้อความอะไรฝากมาถึงตัวลูกและสมาชิกในครอบครัวบ้างหรือไม่ และบุพกรรมใดที่ทำให้เธอต้องมาป่วยเป็นโรคมะเร็งเต้านมแล้วก็รักษาไม่หาย จนทำให้เธอต้องจากโลกนี้ไปเร็วมากครับ
ก่อนจะเสียชีวิตตัวเธอก็ได้พยายามทำตามหลักวิชชา
ด้วยการตรึกระลึกนึกถึงบุญทุกๆ บุญ
คำตอบ.....ก่อนที่ภรรยาของลูกจะเสียชีวิต ในขณะที่ตัวเธอกำลังนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ตัวเธอก็ได้พยายามทำตามหลักวิชชา ด้วยการตรึกระลึกนึกถึงบุญทุกๆ บุญที่ตัวเธอได้ตั้งใจทุ่มเทสั่งสมมา เช่น บุญถวายปัจจัยร่วมบุญทุกๆ บุญกับพระเถระที่ตัวเธอเคารพรัก, บุญสร้างโมดุลหลังคามหารัตนวิหารคด, บุญสร้างอาคาร 100 ปีคุณยายฯ และบุญหล่อรูปเหมือนพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารด้วยทองคำ เป็นต้น
แต่ด้วยความที่ในตอนนั้นใจของเธอ ยังคงมีความรู้สึกที่เป็นห่วงครอบครัวและลูกๆ ของเธออยู่ ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงเป็นผลทำให้ตัวเธอสามารถนึกถึงบุญต่างๆ ได้เป็นช่วงๆ สลับกับความรู้สึกที่เป็นห่วงกังวลในเรื่องของครอบครัวและลูกๆ ของเธอ
หากช่วงไหนใจเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญ
ก็จะเป็นผลทำให้ความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานทุเลาเบาบางลงไปได้
ซึ่งถ้าหากช่วงไหน ใจของเธอเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญต่างๆ ที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมมา ในช่วงนั้นใจของเธอก็จะมีความรู้สึกที่ชุ่มชื่นเบิกบานอยู่ในบุญเป็นอย่างมาก ซึ่งก็จะเป็นผลทำให้ความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็งที่ตัวเธอกำลังเป็นอยู่ค่อยๆ ทุเลาเบาบางลงไปได้ แต่ถ้าหากช่วงไหน ใจของเธอไปติดอยู่กับความห่วงกังวลในเรื่องของครอบครัวและลูกๆ ของเธอ ในช่วงนั้น อาการเจ็บป่วยอันเกิดจากโรคมะเร็งที่ตัวเธอกำลังเป็นอยู่ก็จะกำเริบขึ้นมา ซึ่งก็จะเป็นผลทำใหตัวเธอเกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก และเมื่อตัวเธอเกิดความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเช่นนั้น คุณหมอจึงต้องใช้ยาระงับความเจ็บปวดให้กับเธอ
ด้วยความที่ในใจมีภาพของบุญสลับกับภาพของความห่วงกังวลเรื่องครอบครัว
จึงเป็นผลทำให้ใจของเธอไม่ผ่องใสอย่างเต็มที่อย่างที่ควรจะเป็น
และด้วยความที่ภายในใจของภรรยาของลูกมีภาพของบุญสลับกับภาพของความห่วงกังวลเกี่ยวกับเรื่องของครอบครัวและลูกๆ ของเธอดังที่ได้กล่าวไปแล้วนี้เอง จึงเป็นผลทำให้ใจของเธอไม่ผ่องใสอย่างเต็มที่อย่างที่ควรจะเป็น จนกระทั่งมาถึงในช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตภรรยาของลูกก็ถูกความเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็งเข้ามารุมเร้าอย่างหนัก จนทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกลึกๆ อยู่ภายในใจว่า “ ตัวเธอเองคงจะทนต่อความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างนี้ได้อีกไม่นาน ” และหลังจากนั้นไม่นานนักตัวเธอก็ได้เสียชีวิตลงในที่สุด
เมื่อเสียชีวิตลงกายละเอียดก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ
แล้วก็มายืนอยู่ที่ข้างๆ ร่างของตัวเธอเอง
และเมื่อภรรยาของลูกได้เสียชีวิตลงไปแล้วกายละเอียดของเธอก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบแล้วก็มายืนอยู่ที่ข้างๆ ร่างของตัวเธอเอง ด้วยอาการที่มึนๆ งงๆ และก็ยังไม่รู้สึกตัวว่า “ตัวเธอเองได้เสียชีวิตไปแล้ว” แต่สิ่งที่ตัวเธอรู้สึกได้ในตอนนั้นก็คืออาการเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็งที่ตัวเธอกำลังเป็นอยู่ได้หายไปอย่างเป็นปลิดทิ้ง ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวเธอเกิดความเข้าใจว่า “ ตัวเธอเองได้หายป่วยแล้ว ” ซึ่งก็ทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
เธอรู้สึกเสียดายที่ตัวเธอต้องจากโลกนี้ไปเร็วเกินไป
แต่พอเวลาผ่านได้สักพักหนึ่งกายละเอียดของภรรยาของลูกก็ได้เห็นร่างของตัวเธอเองกำลังนอน อย่างสงบนิ่งอยู่บนเตียง และในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเองตัวเธอก็ได้เห็นลูกๆ ของเธอกำลังเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของตัวเธอ เมื่อกายละเอียดของภรรยาของลูกได้เห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นนั้นแล้ว ตัวเธอก็รู้สึกตัวได้ในทันทีว่า “ในตอนนี้ตัวเธอเองได้เสียชีวิตไปแล้ว” ซึ่งก็ส่งผลทำให้ความรู้สึกของเธอได้แปรเปลี่ยนไปในทันที คือจากเดิมที่ตัวเธอรู้สึกดีใจเพราะคิดว่าตัวเธอเองได้หายป่วยแล้ว ก็ได้กลับกลายมาเป็นความรู้สึกเสียดายที่ตัวเธอต้องจากโลกนี้ไปเร็วเกินไป และด้วยความรักความห่วงใยของคนที่เป็นแม่นี้เอง จึงทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากที่จะไม่ได้อยู่ดูแลลูกๆ ของเธออีกต่อไป
เมื่อเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่งกายละเอียดเกิดความรู้สึกอยากที่จะกลับมาที่บ้าน
และทันทีที่ตัวเธอคิดกายละเอียดก็ได้แว้บกลับมาที่บ้านของตัวเธอเองในทันที
และเมื่อกายละเอียดของภรรยาของลูกเกิดความรู้สึกเสียใจอาลัยรักเช่นนั้นตัวเธอจึงได้เข้าไปอยู่ใกล้ๆ ลูกๆ ของเธอแล้วก็พยายามพูดปลอบโยนลูกๆ ทุกคนด้วยความรักและเป็นห่วง แต่ไม่ว่าตัวเธอจะพยายามพูดปลอบโยนลูกๆ ของเธออย่างไรก็ตาม ลูกๆ ของเธอก็ไม่สามารถที่จะรับรู้หรือรับทราบในสิ่งที่ตัวเธอพยายามจะสื่อสารได้เลย จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่งกายละเอียดของภรรยาของลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะกลับมาที่บ้านของตัวเธอเอง และทันทีที่ตัวเธอคิดเช่นนั้น กายละเอียดของเธอก็ได้แว้บกลับมาที่บ้านของตัวเธอเองในทันที
ในระหว่างที่กายละเอียดกำลังเดินวนเวียนไปมาอยู่ในบ้านตัวเธอก็ได้เหลือบไปเห็น
พระของขวัญและของที่ระลึกที่ตัวเธอได้รับมาจากงานบุญต่างๆ
และเมื่อกายละเอียดของภรรยาของลูกได้แว้บกลับมาอยู่ที่บ้านของตัวเธอเองแล้ว ตัวเธอก็ได้เดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้านด้วยความรู้สึกที่เป็นห่วงกังวลในเรื่องราวต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัว, เรื่องลูกๆ ของเธอ และเรื่องกิจการงานของตัวเธอเอง เป็นต้น เมื่อความรู้สึกที่เป็นห่วงกังวลในเรื่องต่างๆ ได้เกิดขึ้นกับใจของเธอเช่นนี้ จึงทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกสับสนและจับต้นชนปลายไม่ถูก แล้วก็ยังไม่รู้ว่าตัวเธอเองจะต้องทำอย่างไรต่อไป ซึ่งในระหว่างที่กายละเอียดของภรรยาของลูกด้วยความรู้สึกที่สับสนและทำอะไรไม่ถูกอยู่นั้น ตัวเธอก็ได้เหลือบไปเห็นพระของขวัญและของที่ระลึกที่ตัวเธอได้รับมาจากงานบุญต่างๆ
เมื่อกายละเอียดเลยทำให้ตัวเธอกลับได้สติขึ้นมา
แล้วก็นึกทบทวนในบุญทุกๆ บุญ
และเมื่อกายละเอียดของภรรยาของลูกได้เห็นพระของขวัญและของที่ระลึกเหล่านั้นแล้ว ก็เลยทำให้ตัวเธอกลับได้สติขึ้นมาแล้วก็สามารถนึกถึงคำสอนของพระเถระขึ้นมาได้ จากนั้นกายละเอียดของภรรยาของลูกก็ไม่รอช้าได้รีบทำตามหลักวิชชาที่ตัวเธอได้เคยศึกษาเรียนรู้มาเป็นอย่างดีในสมัยที่ตัวเธอยังมีชีวิตอยู่ ด้วยการนึกทบทวนในบุญทุกๆ บุญที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมเอาไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง เช่น บุญถวายปัจจัยร่วมบุญทุกๆ บุญกับพระเถระที่ตัวเธอเคารพรัก, บุญสร้างโมดุลหลังคามหารัตนวิหารคด, บุญสร้างอาคาร 100 ปีคุณยายฯ และบุญหล่อรูปเหมือนพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารด้วยทองคำ เป็นต้น
เมื่อกายละเอียดนึกทบทวนบุญมากเข้ามากเข้า
ใจของเธอยิ่งเกิดความรู้สึกปลื้มปีติในบุญมากขึ้นไปเรื่อยๆ
และเมื่อกายละเอียดของภรรยาของลูกได้นึกทบทวนบุญที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่มากเข้ามากเข้า ใจของเธอก็ยิ่งเกิดความรู้สึกปลื้มปีติในบุญมากขึ้นไปเรื่อยๆ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงเป็นผลทำให้กระแสธารแห่งบุญที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมเอาไว้ในภพชาติปัจจุบันนี้ ได้ช่องเข้ามาหล่อเลี้ยงใจของตัวเธอมากขึ้น แล้วก็มากขึ้นไปเรื่อยๆ ตามลำดับ และเมื่อกระแสธารแห่งบุญที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมเอาไว้ในภพชาติปัจจุบันนี้ได้ช่องเข้ามาหล่อเลี้ยงใจของเธอมากเข้า ก็เลยเป็นผลทำให้ตัวเธอสามารถที่จะปล่อยวางเรื่องราวความห่วงกังวลต่างๆ ลงไปได้ แล้วตัวเธอก็ได้คิดสอนตัวเองขึ้นมาว่า “ ทั้งชีวิตที่ผ่านมา เราก็ได้ทำเพื่อครอบครัวมาโดยตลอด แล้วเราจะมาห่วงกังวลอะไรในตอนนี้ ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องทำเพื่อตัวของเราเอง ด้วยการหาที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงภายในให้กับตัวเราเองให้ได้ ”
ในเช้าของวันที่ 3 นับจากวันที่ตัวเธอเสียชีวิตเธอได้รีบมายังบุญสถานที่ตัวเธอเองคุ้นเคย
ซึ่งก็คือวัดพระธรรมกายนั่นเอง
และเมื่อกายละเอียดของภรรยาของลูกคิดสอนตัวเองได้เช่นนั้นแล้ว ในเช้าของวันที่ 3 นับจากวันที่ตัวเธอเสียชีวิต ตัวเธอก็ไม่รอช้าได้รีบ มายังบุญสถานที่ตัวเธอเองคุ้นเคยในทันที ซึ่งบุญสถานที่ว่านั้นก็คือวัดพระธรรมกายนั่นเอง และเมื่อกายละเอียดของเธอได้แว้บมาถึงที่วัดพระธรรมกายแล้ว ตัวเธอก็ได้มานั่งสมาธิและร่วมงานบุญพิธีที่วัดจนถึงช่วงเย็น และเมื่อถึงช่วงเวลาเย็นกายละเอียดของเธอก็ได้ไปเดินเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ด้วยใจที่ผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก ซึ่งในขณะที่ตัวเธอกำลังเดินประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์อยู่นั้น ตัวเธอก็ได้น้อมนำใจกลับมาไว้ที่ศูนย์กลางกายพร้อมกับนึกถึงบุญทุกๆ บุญที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งก็เป็นผลทำให้ใจของเธอเกิดความแช่มชื่นเบิกบานอยู่ในบุญมากขึ้นไปเรื่อยๆ
เมื่อใจอยู่ในบุญมากเข้าก็ได้กลับมารวมหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย
และเมื่อใจของเธอเกิดความแช่มชื่นเบิกบานอยู่ในบุญมากเข้า ภาพของบุญต่างๆ ที่ตัวเธอได้เคยสั่งสมมาตลอดชีวิตของการสร้างบารมี ก็ได้มาปรากฏฉายขึ้นภายในใจของเธออย่างเป็นอัตโนมัติ และเมื่อใจของเธอจดจ่ออยู่กับภาพของบุญเหล่านั้นไปเรื่อยๆ ในที่สุดใจของเธอก็ได้กลับมารวมหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย แล้วตัวเธอก็สามารถเข้าถึงความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจเป็นอย่างมาก
กายละเอียดได้เดินไปยังโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
แล้วก็ได้เข้าไปนั่งฟังธรรมร่วมกับนักเรียนอนุบาลฝันในฝันฯ ทุกๆ คน
ซึ่งหลังจากที่กายละเอียดของภรรยาของลูกเดินเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวเธอก็ได้กลับมานั่งสมาธิต่ออยู่ที่บริเวณด้านหน้าของมหาธรรมกายเจดีย์ แล้วตัวเธอก็ได้ดูความสว่างภายในที่ตัวเธอได้เข้าถึงต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง มาถึงช่วงเวลาเย็นของวันถัดไป ซึ่งตรงกับวันที่ 4 นับจากวันที่ตัวเธอเสียชีวิต กายละเอียดของภรรยาของลูกก็ได้เดินไปยังโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา แล้วตัวเธอก็ได้เข้าไปนั่งฟังธรรมร่วมกับนักเรียนอนุบาลฝันในฝันฯ ทุกๆ คน ด้วยใจที่เลื่อมใสและเคารพในการฟังธรรมเป็นอย่างมาก
ในระหว่างที่กำลังนั่งฟังธรรมะอยู่นั้นใจก็ยังคงจดจ่อ
อยู่กับความสว่างภายในที่ตัวเธอได้เข้าถึงอยู่ตลอดเวลา
ซึ่งในระหว่างที่กายละเอียดของภรรยาของลูกกำลังนั่งฟังธรรมะอยู่ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยานั้น ใจของเธอก็ยังคงจดจ่ออยู่กับความสว่างภายในที่ตัวเธอได้เข้าถึงอยู่ตลอดเวลา ซึ่งก็ส่งผลทำให้ตัวเธอได้รับความสุขใจแบบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยในชีวิตที่ผ่านๆ มา และเมื่อตัวเธอได้รับความสุขใจเช่นนั้น จึงทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกเสียดายขึ้นมาในใจว่า “ ถ้าหากตัวเธอรู้ว่าการเข้าถึงความสว่างภายใน จะทำให้ตัวเธอมีความรู้สึกเป็นสุขใจถึงเพียงนี้ ตัวเธอจะตั้งใจนั่งสมาธิให้เต็มที่ตั้งแต่ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่เลย ”
แม้ว่ากายละเอียดภรรยาของลูกจะเกิดความรู้สึกเสียดายขึ้นมาในใจอย่างนั้นก็ตาม แต่ตัวเธอก็ได้ตัดใจแล้วก็ได้ตั้งใจฟังธรรมะต่อไป ด้วยใจที่แช่มชื่นเบิกบานและมีปีติสุขหล่อเลี้ยงใจอยู่ตลอดเวลา
เมื่อการแสดงธรรมได้จบลก็ได้กลับไปนั่งสมาธิต่อ
อยู่ที่บริเวณด้านหน้าของมหาธรรมกายเจดีย์
และเมื่อการแสดงธรรมในโรงเรียนอนุบาลฯ ได้จบลง กายละเอียดของภรรยาของลูกก็ได้กลับไปนั่งสมาธิต่ออยู่ที่บริเวณด้านหน้าของมหาธรรมกายเจดีย์ จนกระทั่ง เมื่อมาถึงช่วงรุ่งเช้าของวันที่ 5 ทันทีที่ตัวเธอ ซึ่งนั่งสมาธิอยู่ที่บริเวณด้านหน้าของมหาธรรมกายเจดีย์ ได้ลืมตาขึ้นมาตัวเธอก็ได้พบกับสิ่งที่ทำให้ตัวเธอเกิดความรู้สึกตื่นตาตื่นใจแล้วก็ปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก
ส่วนว่า สิ่งที่กายละเอียดของภรรยาของลูกได้เห็นนั้นจะเป็นอะไร
บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป
"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)
Desktop Version
