ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 6 เมษายน พ.ศ.2556
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 6
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 6เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ที่ออกอากาศทางช่อง DMCภายหลังจากที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้สมัครเข้ารับราชการทหาร โดยสังกัดอยู่ในหน่วยเดียวกันกับคุณพ่อของลูกในภพชาตินั้นแล้ว ตัวลูกก็ได้มุ่งมั่นตั้งใจพัฒนางานทุกๆ ด้าน ในหน่วยงานราชการทหารที่ตัวลูกรับผิดชอบดูแลอยู่ อย่างเต็มที่เต็มกำลังเรื่อยมาพระราชามีรับสั่งให้คัดเลือกนายทหารมาทำหน้าที่เป็นทหารส่วนพระองค์จวบจนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง พระราชาองค์ที่จะออกบวช ก็ทรงมีรับสั่งให้ทางส่วนกลาง คัดเลือกนายทหารที่มีความรู้ความสามารถ และมีหน่วยก้านดีขึ้นมาจำนวนหนึ่ง เพื่อมารองรับภารกิจพิเศษที่มาจากพระราชาโดยตรง หรือพูดง่ายๆ ว่า มาทำหน้าที่เป็นทหารส่วนพระองค์นั่นเอง งานนี้ให้จัดหามาเพราะต้องการด่วน ซึ่งตัวลูกในภพชาตินั้น ก็เป็นหนึ่งในผู้ที่ถูกคัดเลือกให้มาอยู่ในทหารหน่วยนี้ด้วยเมื่อตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้ย้ายสังกัดมาประจำการอยู่ในทหารหน่วยดังกล่าว ที่รองรับงานจากพระราชาองค์ที่จะออกบวชโดยตรงแล้ว ตัวลูกก็ได้รับมอบหมายจากพระราชาให้ไปทำหน้าที่หาข้อมูล และติดต่อประสานระหว่างหัวเมืองต่างๆ ทั้งภายในแคว้นและภายนอกแคว้นตัวลูกทำหน้าที่หาข้อมูล และติดต่อประสานระหว่างหัวเมืองต่างๆและหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น สามารถหาข้อมูลที่ถูกต้องและชัวร์ชัดใช่มาแล้ว ตัวลูกก็จะนำข้อมูลเหล่านั้นมาถวายรายงานต่อพระราชาโดยตรง ซึ่งตัวลูกก็สามารถสนองงานรับใช้พระราชา ได้อย่างดีเยี่ยมมาโดยตลอดจนกระทั่งเมื่อพระราชาได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวช ด้วยความเคารพรักและเทิดทูนพระองค์อย่างเปี่ยมล้นหัวใจนี่เอง จึงทำให้ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้ตัดสินใจสละทุกสิ่งทิ้งเพศฆราวาส แล้วก็ออกบวชตามพระองค์ไปด้วย และหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้นออกบวชแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ ควบคู่ไปกับการศึกษาธรรมะ ทั้งภาคปริยัติและภาคปฏิบัติอย่างเต็มที่เรื่อยมาตัวลูกได้ตัดสินใจออกบวชตามพระราชาจวบจนกระทั่งเมื่อตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา มีพรรษากาลที่มากขึ้นแล้ว ด้วยความรู้ความสามารถ และความเฉลียวฉลาดที่มีอยู่ในตัวของลูกเป็นทุนเดิมอยู่แล้วนี่เอง จึงทำให้พระเถระผู้สืบทอดวิชชาธรรมกายต่อจากพระมหาเถระ ได้เมตตามอบหมายให้ตัวลูกออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะยังแคว้นต่างๆ ที่อยู่ห่างไกลจากพระพุทธศาสนา หรือเป็นแคว้นที่ไม่มีหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลยนั่นเองพระเถระได้มอบหมายให้ตัวลูกออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะยังแคว้นต่างๆและเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้รับมอบหมายหน้าที่อันสำคัญยิ่งจากพระเถระเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกปลื้มปีติดีใจและภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก ที่จะได้รับบุญช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายให้ขยายออกไปยังดินแดนแคว้นต่างๆและด้วยความรู้สึกที่ปลื้มปีติภาคภูมิใจนี้เอง จึงกลายเป็นแรงผลักดันที่สำคัญ ที่ทำให้ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้ทุ่มเททำหน้าที่เป็นพระธรรมทูต นําธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้แผ่ขยายเข้าไปสู่ดวงใจของมหาชนในดินแดนแคว้นต่างๆ ได้อย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียวมหาชนเกิดความรู้ความเข้าใจในเรื่องราวความจริงของชีวิตได้อย่างถูกต้องเมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้มหาชนทั้งหลาย ที่ได้มาศึกษาเรียนรู้ธรรมะจากตัวลูกในภพชาตินั้น เกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตได้อย่างถูกต้อง แล้วก็หันมานับถือพระพุทธศาสนากันอย่างมากมาย อีกทั้งพวกเขายังได้รับความสุขใจจากการปฏิบัติ ตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอีกด้วยเมื่อตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา สามารถเผยแผ่ธรรมะให้เข้าไปสู่ดวงใจของมหาชนในดินแดนแคว้นต่างๆ ได้อย่างกว้างขวางแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับมากราบรายงานให้พระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระได้ทราบ ด้วยความรู้สึกปลื้มปีติเบิกบานใจ ซึ่งพระเถระก็ได้เมตตาชื่นชมและอนุโมทนาสาธุการ พร้อมทั้งให้แนวทางและนโยบายในการเผยแผ่ธรรมะกับตัวลูกอย่างมากมายตัวลูกได้เดินทางกลับมากราบรายงานให้พระเถระได้ทราบเมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวลูกในภพชาตินั้น ยิ่งเกิดความรู้สึกปลื้มปีติและภาคภูมิใจในการทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิมแบบมากๆ มากๆ แล้วตัวลูกก็ได้ออกเดินทางไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะต่อ ด้วยความรู้สึกที่ไม่หวาดกลัวและไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคใดๆ เลยแต่ด้วยความที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา เป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองค่อนข้างสูง กอปรกับในช่วงที่ผ่านๆ มา ตัวลูกก็ประสบความสำเร็จกับเผยแผ่ธรรมะในดินแดนแคว้นต่างๆ มาโดยตลอด ด้วยเหตุดังที่ได้กล่าวไปแล้วนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกในภพชาตินั้น เกิดความประมาทชะล่าใจ และไม่ทันได้ระมัดระวังอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับตัวลูกเลยตัวลูกในภพชาตินั้น ไม่ทันได้ระวังอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับตัวลูกยกตัวอย่างเช่น มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตัวลูกก็รู้ทั้งรู้ว่าเขตพื้นที่แห่งหนึ่ง กำลังมีปัญหาและความขัดแย้งอย่างรุนแรงในเรื่องของคำสอนที่แตกต่าง และการแย่งชิงศาสนิกกันระหว่างลัทธิเทวนิยมสองกลุ่มแม้ว่าตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา จะรู้ทั้งรู้ในเรื่องของปัญหาและความขัดแย้งดังกล่าวก็ตาม แต่ตัวลูกก็ยังฝืนออกเดินทางไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ ยังเขตพื้นที่แห่งนั้น โดยไม่ได้สนใจถึงความปลอดภัยของตัวลูก และทีมงานเผยแผ่ธรรมะที่เดินทางไปกับตัวลูกเลย ตัวลูกคิดเพียงอย่างเดียวว่าต้องลุยพวกลัทธิเทวนิยมทั้งสองกลุ่ม ไม่พอใจตัวลูกและทีมงานทุกๆ คนเป็นอย่างมากและทันทีที่พวกลัทธิเทวนิยมทั้งสองกลุ่ม ที่อยู่ในเขตพื้นที่ดังกล่าว ได้ทราบข่าวการเดินทางเข้ามาเผยแผ่ธรรมะของตัวลูกในภพชาตินั้น พวกเขาก็เกิดความรู้สึกไม่พอใจตัวลูกและทีมงานทุกๆ คนเป็นอย่างมาก จนถึงขั้นกับส่งคนมาลอบทำร้ายตัวลูกและทีมงาน ด้วยการจุดไฟเผาที่พักบ้าง รมควันที่พักบ้าง รวมทั้งส่งพวกนักเลงมาขู่ทำร้ายหมายจะเอาชีวิตของตัวลูกบ้าง เป็นต้นเมื่อทีมงานเผยแผ่ธรรมะที่เดินทางไปกับตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา เจอกับเหตุการณ์ที่เสี่ยงตายหลายๆ อย่างเช่นนั้น พวกเขาก็ได้ส่งข่าวกลับไปรายงานให้พระเถระ ผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระได้ทราบ ทันทีที่พระเถระได้ทราบข่าวดังกล่าวแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกเป็นห่วงตัวลูกและทีมงานทุกๆ คนเป็นอย่างมาก และด้วยความรู้สึกเป็นห่วงนี้เอง ตัวท่านจึงได้ส่งข่าวไปบอกกับตัวลูกและทีมงานทุกๆ คนว่า “ให้ทุกๆ คนเดินทางออกไปจากเขตพื้นที่แห่งนั้น แล้วก็ไปเผยแผ่ธรรมะยังเขตพื้นที่แห่งอื่น ที่มีความพร้อมและปลอดภัยกว่าเขตพื้นที่แห่งนั้นก่อน” เป็นการเตือนว่า ลูกอย่าเพิ่งห้าว ให้ใจเย็นๆ ปลอดภัยไว้ก่อนทีมงานเผยแผ่ธรรมะได้ส่งข่าวกลับไปรายงานให้พระเถระได้ทราบเมื่อตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้รับทราบข่าวที่มาจากพระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระเช่นนั้น แม้ว่าตัวลูกจะรู้สึกไม่อยากถอย และอยากที่จะสู้อยู่ในเขตพื้นที่แห่งนั้นต่อไปก็ตาม แต่ด้วยความรู้สึกเคารพรักและเลื่อมใสศรัทธาในพระเถระ แบบหมดทั้งหัวใจนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกในภพชาตินั้น ยอมที่จะตัดสินใจพาทีมงานเผยแผ่ธรรมะทุกๆ คนออกไปจากเขตพื้นที่แห่งนั้น แล้วก็ไปเผยแผ่ธรรมะยังเขตพื้นที่แห่งอื่น ตามที่พระเถระได้บอกเอาไว้ตัวลูกในภพชาตินั้นพร้อมทั้งทีมงานทุกๆ คน เดินทางออกจากเขตพื้นที่แห่งนั้นและหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น พร้อมทั้งทีมงานทุกๆ คน เดินทางออกจากเขตพื้นที่แห่งนั้นไปได้เพียงแค่ไม่นาน พวกนักเลงที่กลุ่มลัทธิเทวนิยมส่งมา ก็ได้เดินทางมาถึงบริเวณที่พักของตัวลูก พร้อมกับเตรียมที่จะมาจัดการกับตัวลูกอย่างเต็มที่ เรียกได้ว่าตัวลูกในภพชาตินั้น รอดพ้นจากวิกฤติมาอย่างหวุดหวิดกันเลยทีเดียวหลังจากที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้ออกเดินทางไปเผยแผ่ธรรมะยังเขตพื้นที่แห่งอื่น ตามที่พระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระได้บอกเอาไว้แล้ว ตัวลูกก็ได้มุ่งมั่นตั้งใจทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะอย่างเต็มที่เต็มกำลังเรื่อยมาตัวลูกมุ่งมั่นตั้งใจทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะอย่างเต็มที่เต็มกำลังเรื่อยมาแต่ด้วยความที่ตัวลูกในภพชาตินั้น มุ่งแต่ที่จะทำประโยชน์ให้เกิดขึ้นกับผู้อื่นเพียงอย่างเดียว จึงทำให้ตัวลูกลืมที่จะให้ความสำคัญกับประโยชน์ของตัวเองไป หรือพูดง่ายๆ ว่า ตัวลูกไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญการนั่งสมาธิสักเท่าไหร่ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ ผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูกยังไม่ค่อยจะก้าวหน้าอย่างที่ควรจะเป็นและในแต่ละครั้งที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้เดินทางกลับมากราบถวายรายงานต่อพระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระนั้น พระเถระก็มักจะสอบถามถึงผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูก พร้อมกับย้ำเตือนตัวลูกอยู่เสมอๆ ว่า “ให้ตัวลูกหมั่นทำความเพียรควบคู่ไปกับการทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ เพื่อที่ว่าตัวลูกจะได้ทำประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมไปด้วยกัน”พระเถระมักย้ำเตือนให้ลูกหมั่นทำความเพียรคู่กับการทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะซึ่งตัวลูกในภพชาตินั้น ก็ได้น้อมรับโอวาทของพระเถระมา แล้วก็พยายามที่จะปฏิบัติตามมาโดยตลอด แต่ตัวลูกมักจะเพลิดเพลินไปกับการรับบุญภายนอก จนลืมที่จะแบ่งเวลาให้กับการนั่งสมาธิ หรือการประกอบความเพียรทางใจอยู่เสมอๆจนกระทั่งเมื่อวันเวลาได้ล่วงเลยผ่านไป จนตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา เริ่มที่จะมีอายุมากขึ้นแล้ว ตัวลูกจึงเริ่มได้คิดว่า “ณ ตอนนี้ ตัวลูกยังหาที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงให้กับตัวเองไม่ได้เลย” และเมื่อความคิดเช่นนี้ได้เกิดขึ้นมาภายในใจของลูกแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกสลดใจเป็นอย่างมาก แล้วตัวลูกก็ไม่รอช้า ได้ลงมือประกอบความเพียรอย่างกลั่นกล้า ด้วยการนั่งสมาธิและประคองใจตามหลักวิชชา ที่ตัวลูกได้เคยศึกษาเรียนรู้มาจากพระเถระ ผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระในทันทีตัวลูกได้ทำความเพียรจนสามารถหยุดใจเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้แล้วในที่สุด ด้วยผลแห่งความเพียรที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้หมั่นประกอบอย่างถูกหลักวิชชา ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวลูกสามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายใน ที่มาพร้อมกับความสุขใจแบบที่ตัวลูกไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลยในชีวิตได้ภายหลังจากที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจเผยแผ่ธรรมะด้วยความสุข สดชื่น เบิกบานใจไปจนกระทั่งถึงวันสุดท้ายของชีวิต เมื่อตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมาละจากโลกไปแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม สมกับนักรบกล้าแห่งกองทัพธรรมเมื่อตัวลูกละจากโลกแล้วก็ได้ไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้และเมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยมาจนถึงในภพชาติปัจจุบัน ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมาก็ได้มาเกิดเป็นตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ ส่วนคุณพ่อของลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ก็ได้มาเกิดเป็นคุณพ่อของลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ด้วยเช่นกันส่วนว่า เรื่องราวของคำถามข้อต่อไป จะมีรายละเอียดเป็นอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในวันถัดไป
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 6
[ 9 เม.ย. 2556 ] - [ 18272 ]
Desktop Version
