ผลการปฏิบัติธรรมของสามเณรธรรมทายาท

 

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 เมษายน 2556

ผลการปฏิบัติธรรมของสามเณรธรรมทายาท 

 

 

 

ผลการปฏิบัติธรรมของสามเณรธรรมทายาท

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

  

 

        กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม สามเณรระวิน ศรีชาทุม อายุ 19 ปี จากโครงการธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ ระดับอุดมศึกษา ภาคฤดูร้อน รุ่นที่ 41 ครับ ก่อนมาบวชผมเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์ครับ

 

 สามเณรระวิน ศรีชาทุม

โครงการธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ระดับอุดมศึกษา ภาคฤดูร้อน รุ่นที่ 41

 

        หลวงพ่อครับ ผมมีความคิดอยากที่จะออกบวชตลอดชีวิต มาตั้งแต่ยังเป็นเด็กแล้วครับ เพราะผมอยากจะเป็นผู้เผยแผ่ธรรมะให้กับชาวบ้าน ให้ได้รู้เรื่องกฏแห่งกรรม ผมอยากให้ทุกคนสนใจธรรมะ และเข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตครับ พอผมเข้าไปเรียนในระดับอุดมศึกษา ก็ได้รู้จักกับชมรมพุทธฯ พี่ๆ ชมรมพุทธใจดีมากๆ ครับ พอปิดเทอม พี่ๆ ชวนผมมาเข้าค่ายธรรมะ ดี-มาย-แคมป์ 7 วัน ทำให้ผมได้รู้จักกับโครงการอบรมธรรมทายาท และผมก็ตัดสินใจเข้ามาบวชเป็นธรรมทายาททันทีครับ

      

        ตั้งแต่ก้าวแรกที่ก้าวเข้ามาอยู่ในโครงการ ผมตั้งใจศึกษาธรรมะจากพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงอย่างจริงจัง เพื่อที่ว่าวันหนึ่ง ผมจะได้นำเอาความรู้เหล่านี้ไปเผยแพร่ให้เพื่อนๆและชาวบ้านได้รู้เหมือนกับที่ผมรู้ เช่น เรื่องของ ทาน ศีล สมาธิ กฏแห่งกรรม ความยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและอื่นๆ อีกมากมาย ผมว่ามันเป็นเรื่องราวที่วิเศษมากเลยนะครับ ตั้งแต่เกิดมาจนเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย ยังไม่เคยมีใครมาสอนอย่างนี้เลยนอกจากนี้ผมยังได้ฝึกเรื่องของการพัฒนานิสัย บทฝึกที่พระอาจารย์สอนเป๊ะมากทุกอย่าง ตั้งแต่เรื่องการรักษาความสะอาด การจัดพับเก็บ การห่มดองครองผ้าต้องเนี๊ยบเรียบร้อยมากๆ การวางสิ่งของก็ต้องเป็นระเบียบอย่างที่สุดเลยครับ แต่มันไม่ได้ทำให้ผมและเพื่อนๆ เครียดเลยนะครับ กลับทำให้ผมมีจิตใจที่ละเอียดมากขึ้น ส่งผลดีต่อการปฏิบัติธรรม จากแค่เรื่องง่ายๆ ใกล้ตัว แต่ส่งผลต่อธรรมะที่ละเอียดลึกซึ้งจริงๆ ผมทึ่งกับบทฝึกที่หลวงพ่อวางไว้มากเลยครับ

 

        โครงการนี้ พระอาจารย์เน้นเรื่องการทำสมาธิเป็นหลัก ซึ่งผมก็จะทำตามที่พระอาจารย์ท่านสอนทุกอย่างครับ โดยก่อนนั่งทุกครั้งผมจะทำให้ตัวเองอารมณ์ดี ด้วยการยิ้มให้กับตัวเองสักประมาณ 2 นาทีครับ แล้วค่อยๆ หลับตาเบาๆ จากนั้นจึงค่อยๆ ภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ทำอย่างสบายๆ และผ่อนคลาย ทิ้งทุกเรื่อง เอาใจมุ่งตรงต่อศูนย์กลางกายอย่างเดียวครับ ประมาณ 1 นาทีคำภาวนาก็ค่อยๆ หายไป ใจก็ค่อยๆ สงบ นิ่ง เงียบ เป็นอยู่อย่างนั้น ผมก็จะทำเบาๆ ค่อยๆ นึกถึงดวงแก้ว นึกๆ ไป ดวงแก้วก็ชัดขึ้นมาเองครับ พอมองนิ่งๆ เฉยๆ ในดวงแก้วก็มีองค์พระขึ้นมาครับ พอผมนึกว่าอยากเห็น องค์พระก็หายไปเลย แต่พอใช้วิธีสงบๆ ทำเบาๆ ทำเฉยๆ ท่านก็จะมาปรากฏให้เห็น หลวงพ่อครับ ทุกครั้งที่ผมเห็นองค์พระ ผมจะมีความสุข เป็นความสุขที่อยากจะอยู่นิ่งๆ เฉยๆ เป็นปกติ แล้วทั้งเนื้อทั้งตัวก็จะโล่ง โปร่ง เบา สบายอย่างบอกไม่ถูกครับ

 

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของสามเณรระวิน ศรีชาทุม

 

        ในวันบรรพชาที่ผ่านมา ในระหว่างที่ผมเดินเวียนประทักษิณนั้น ผมก็ได้ทำสมาธิไปด้วย นึกถึงองค์พระที่ศูนย์กลางกายไปด้วยครับ แล้วผมก็ได้เห็นดวงธรรมและองค์พระขยายครอบตัวของผม และค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นจนครอบมหาธรรมกายเจดีย์ ดวงธรรมและองค์พระที่เห็นนั้นใสและขาวมากๆ เลยครับ เวลาที่ผมเดินเวียนประทักษิณ ผมก็จะมองดวงธรรมและองค์พระตลอด เมื่อถึงพิธีขอขมาผู้ปกครอง ผมก็ยังทำสมาธิให้ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายได้เรื่อยๆ จนถึงเวลาที่พระอุปัชฌาย์ให้โอวาท เป็นช่วงที่ผมปลื้มมากๆ ดวงธรรมกับองค์พระก็ชัดมากๆ ใสยิ่งกว่าแก้วที่สะท้อนแสงเสียอีกครับ โดยองค์พระท่านปรากฏอยู่ที่กลางท้องของผม และดวงธรรมก็ใหญ่ครอบตัวผม และค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นจนครอบห้องแก้วสารพัดนึกครับ ซึ่งผมสามารถประคองสติมีองค์พระอยู่ในกลางท้องได้ตลอดทั้งวัน

 

        หลวงพ่อครับ พอผมได้เห็นองค์พระด้วยตัวเอง จึงทำให้เข้าใจว่าความสุขภายใน ความสุขที่แท้จริงมันเป็นแบบนี้นี่เอง เป็นความสุขที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าสุขยังไง บอกได้แค่เพียงว่า มีความสุขมากๆ ปลื้มปีติมากๆ ครับ

 

สามเณรระวิน ศรีชาทุม ในท่า Peace Position

 

        ผมต้องกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงครับ ที่ได้คิดโครงการดีๆ แบบนี้ขึ้นมา ทำให้ผมได้มาบวชได้มาพบกับความสุขที่แท้จริง ทำให้ผมได้รู้ว่าการเป็นบัณฑิตที่สมบูรณ์นั้น ไม่ใช่มีแค่ความรู้และใบปริญญาเท่านั้น แต่ควรที่จะศึกษาวิชาสำหรับการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องควบคู่กันไปด้วย และผมจะนำเอาความรู้ที่ได้รับในการมาบวชครั้งนี้ กลับไปเผยแพร่ให้ทุกคนที่ผมรู้จัก ให้ชาวบ้าน ให้เพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัยได้รู้ได้เห็นได้มีความสุข หลวงพ่อครับ ตอนนี้ผมยังเป็นสามเณรอยู่ เพราะอายุยังไม่ถึง แต่วันหนึ่งผมจะกลับมาบวชเป็นพระให้เร็วที่สุด ในอนาคตผมจะบวชเป็นพระตลอดไปให้สมดังที่ได้ตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กครับ

 

        สุดท้ายนี้ ผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับลูกๆ โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาไปนานๆ นะครับ