ชีวิตที่ถูกเติมเต็มด้วยสมาธิ

ผลปฏิบัติธรรม

ของ

กัลยาณมิตร โชตั้น บารัว (บังคลาเทศ)

ผมชื่อ โชตั้น บารัว อายุ 30 ปี ทำงานเป็นวิศวกรโปรแกรม ของโรงงานเหล็กขนาดใหญ่ในบังคลาเทศ และเป็นอาสาสมัครทำงานในองค์กรทางพุทธศาสนามีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง คือ “บุดดิส รีเสิร์ช แอนด์ พับลิเคชั่น เซ็นเตอร์ ออฟ บังลาเด่ส” ซึ่งเน้นทางด้านมนุษยธรรมให้กับสังคมชาวพุทธ เพื่อยกระดับจิตใจและคุณธรรม

ก่อนหน้านี้ผมได้ยินชื่อเสียงของ มูลนิธิธรรมกาย และกิจกรรมต่างๆ จาก ศ.ดร.จินาโพธิภิกขุ จนกระทั่งในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2549 ที่เมืองจิตตะกอง มีการจัดงานฉลอง 2,550ปี พระพุทธศาสนา และถวายมหาสังฆทาน โดยมีพระภิกษุ แม่ชีคณะสาธุชนจากประเทศไทยมาร่วมพิธีถวายพระประธานแก่คณะสงฆ์ งานนี้เองทำให้ผมได้รู้จักตัวแทนจากวัดพระธรรมกาย และได้รับจานดาวธรรมจากมูลนิธิธรรมกายด้วยครับ

หลังจากนั้น ตอนต้นปี พ.ศ.2550 ผมได้รับโทรศัพท์และ E-mail จากเจ้าหน้าที่ของวัดพระธรรมกาย แจ้งเกี่ยกับการสอบ World-PEC ซึ่งเขาถามผมว่า “สนใจที่จะเข้าร่วมสอบแบบ Online หรือไม่” ซึ่งนี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับผม ผมตอบตกลงสมัครสอบทันที

การสอบครั้งนี้ดีมากๆ ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับที่ผมได้ศึกษามา ตำราทางวิชาการบางครั้งก็ไม่สามารถตอบคำถามทุกอย่างในตัวเราได้ หลังจากได้อ่านมงคลชีวิตข้อแรก “ไม่คบคนพาล” แล้ว ผมก็มั่นใจว่า จะบอกลักษณะของบัณฑิตได้ คำอธิบายต่างๆในหนังสือ A Manual of Peace ล้วนเป็นประโยชน์ ต่อการนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน

ต่อมาทางหมู่คณะวัดพระธรรมกาย ได้เดินทางมารับรางวัลออทิส ดิปองกอร์ ให้กับ พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ทำให้ผมได้รู้จักกับ พระอาจารย์สุชิน จากวัดพระธรรมกาย ซึ่งแนะนำให้ผมดูรายการ DMC เป็นภาษาอังกฤษ นับเป็นสิ่งใหม่และน่าดึงดูดใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะรายการสดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย (พระราชภาวนาวิสุทธิ์) เป็นประโยชน์อย่างมาก ต่อผู้เริ่มต้นที่จะเรียนรู้เรื่องการนั่งสมาธิ แม้ผมจะมาจากตระกูลชาวพุทธ ชีวิตในวัยเด็กคุ้นเคยกับการสวดมนต์เป็นประจำ แต่ก็ไม่เคยนั่งสมาธิมาก่อนเลย พอได้ดูรายการสอนนั่งสมาธิบ่อยๆ ผมจึงได้ฝึกนั่งสมาธิเกือบทุกๆวัน

แต่ก่อนผมเป็นคนที่มีอารมณ์ขุ่นมัว และมีจิตใจระส่ำระส่าย อารมณ์ผิดหวังและสับสนก่อตัวขึ้นในใจ สิ่งไร้สาระต่างๆมักเข้ามารุมอยู่ในหัวผมอยู่เสมอ ผมมีเรื่องหลายอย่างในใจ และไม่สามารถแก้ปัญหานั้นได้ บางทีทำเอาผมนอนไม่หลับไปเลย หลังจากที่ผมพยายามทำสมาธิ ทำใจให้อยู่ในกลางดวงแก้วใสๆ และทำอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ขณะที่ผม มองและจรดใจไว้ที่ดวงแก้วใสซึ่งมักจะมาพร้อมกับแสงสีขาวเรืองรองจากตรงกลาง ผมพบว่าตนเองสามารถทำใจให้อยู่กับภายในไปได้เรื่อยๆ เอาความสนใจทั้งหมดไปอยู่กับดวงแก้วใสได้อย่างมีความสุข ทำให้ผมรู้ชัดว่า นี่คือวิธีที่ยอดเยี่ยม ที่จะทำให้ใจหยุดนึกถึงเรื่องไร้สาระที่วนเวียนอยู่ในความคิดได้

ดังนั้น เวลาที่ผมไม่สามารถแก้ไขปัญหาบางอย่างได้ ผมจะนั่งขัดสมาธิและเริ่มหลับตาอย่างเบาสบาย จนกระทั่งจรดใจที่ดวงแก้วใสได้ ทุกอย่างก็เคลียร์ออกไป ไม่ว่าจะเป็นความเศร้า ความหงุดหงิดกระวนกระวาย ความโง่เขลาหายไปหมดเลย และความมีสติ ความกล้าหาญ ความสดชื่นเบิกบาน เข้ามาแทนที่ โดยที่ผมไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย แค่หลับตาลงเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ทำใจให้นิ่งๆอย่างเบาสบาย แล้วความสุขและความพึงพอใจ ก็มาสู่ใจของผมเองอย่างอัตโนมัติ แล้วผมก็เห็นองค์พระท่านประดิษฐานอยู่ในกลางกายของผม ท่านมีลักษณะเหมือนพระประธานในบ้านของผม ผมมีความสุขกับการนั่งสมาธิมาก ผมมั่นใจว่าถ้าผมนั่งต่อไปเรื่อยๆ องค์พระที่ผมเห็นในท้องท่านจะเหมือนองค์พระที่ผมเห็นใน DMC ครับ

ผมเชื่อว่าทุกๆชีวิต ต่างมีเป้าหมายคือความสุขนิรันดร์ ปราศจากความทุกข์และความเดือดร้อนทั้งปวง และสมาธิ จะพาไปสู่การบรรลุเป้าหมายนั้น นอกจากนี้สมาธิยังก่อให้เกิดผลดีต่อความชำนาญและความสามารถของผมอีกด้วย ทักษะในการถอดรหัสซอฟแวร์ ดีขึ้นทุกๆวัน ด้วยการที่ผมฝึกสมาธินี่เอง เพราะตอนนี้ใจของผมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับร่างกายแล้ว เหมือนผมมีเพื่อนแท้ที่อยู่ภายใน ชีวิตของผมถูกเติมเต็ม และผมพึงพอใจกับชีวิตแบบนี้มากครับ ทำให้ผมเกิดแรงบันดาลใจ จึงไปชักชวนกลุ่มชาวพุทธรอบวัดพุทธจิตตะกองกว่า 100 ครอบครัว ให้มาร่วมชม DMC และผมได้ติดตั้งจานดาวธรรมให้กับวัดต่างๆในบังคลาเทศ จำนวน 5 จานแล้วครับ

ผมรู้สึกขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย และช่อง DMC สำหรับการเผยแผ่ความรู้ไปยังประเทศต่างๆทั่วโลก และผมตั้งตารอคอยโอกาสที่จะได้ไปวัดพระธรรมกายในอนาคตอันใกล้นี้ เพื่อมาบวชนานาชาติระยะสั้น ซึ่งผมต้องการจะมาศึกษาสมาธิและธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อนำมาพัฒนาระบบการจัดการของวัดที่บังคลาเทศ ครับ

ด้วยความเคารพนับถืออันประมาณมิได้ครับ