หมดทุกข์สุขสุดแล้ สุขล้ำกว่าสวรรค์

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรสมศรี เมืองรักษ์ (ประเทศไทย)

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูกชื่อ สมศรี เมืองรักษ์ อดีตรับราชการครู จังหวัดพิษณุโลก ที่เชิดชูนโยบายประชานิยม...นิยมคุณครูไม่ใหญ่ค่ะ ลูกลืมไปแล้วว่าตัวลูกอายุแค่ 74ปี เพราะข้างนอกสดใสข้างในสดชื่น จึงมีหน้าใสในวัยชราเจ้าค่ะ ลูกเริ่มมาวัดพระธรรมกายเมื่อปี พ.ศ.2538 เพราะเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ.2538 ก่อนที่ตัวลูกจะเกษียณอายุราชการ ลูกสาวพาไปปฏิบัติธรรมที่สวนบัว ตลอดระยะเวลา 7วันที่สวนบัว ลูกรู้สึกว่า ตัวเองโชคดีที่ได้รู้จักและสัมผัสสถานที่สัปปายะเป็นครั้งแรก ลูกจึงติดอกติดใจ มาวัดทุกวันอาทิตย์และปฏิบัติธรรมต่อเนื่องไม่เคยขาดเชียวเจ้าค่ะ

การนั่งสมาธิครั้งแรกของลูก จะเวอร์จิน (Virgin) เหมือนเด็กไร้เดียงสามากค่ะ คือพระอาจารย์แนะนำอย่างไรก็ว่านอนสอนง่าย พยายาม เรียนให้รู้ ดูให้จำ ทำให้คล่อง เรียนให้รู้ ดูให้จริง ทำให้แจ้ง พระอาจารย์ให้นึกดวงแก้ว ลูกก็นึกเห็นดวงแก้ว ให้นึกองค์พระ ก็เห็นองค์พระ ให้นึกองค์พระแก้วใสอยู่ในกลางท้อง ก็นึกเห็นได้ชัดใส แจ่มตลอดเชียวเจ้าค่ะ

แต่ความที่ลูกยังไม่พอใจ ไม่อยากนึกเห็น อยากให้เกิดขึ้นเองโดยไม่ต้องนึก บัดดลนั้น ลูกก็นึกถึงองค์พระและดวงแก้วไม่ได้เห็นอีกเลย ลูกเลยหันมาปฏิบัติตามสูตรไม่ลับที่ครูไม่เคยสอน คือ ลุ้น เร่ง เพ่ง จ้องทุกอย่าง เพื่อเจาะใจให้เจอพระในตัว แต่ก็ต้องถอดถอนใจว่า “ทำไมหนอ” เพียงเพราะลืมคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ว่า “หากอยากใจจะหยาบ ถ้ากำราบความอยากได้ใจก็จะหยุด”

จนกระทั่งวันที่ 6-12 มกราคม พ.ศ.2551 ลูกได้ขึ้นปฏิบัติธรรมที่สวนป่าหิมวันต์ อำเภอภูเรือ จังหวัดเลย รู้สึกประทับใจสถานที่ตั้งแต่ครั้งแรกที่สัมผัส และเมื่อได้ยินคำกลอนที่คุณครูไม่ใหญ่รจนาไว้ สุดแสนจะไพเราะจับจิตจับใจคนวัยเกษียณที่ดั้นด้นมาไกลเหลือเกินว่า...

ธรรมสถานที่นี้ ดีหลาย

ใครอยู่ได้ธรรมกาย แน่แท้

พระนิพพานท่านสอดสาย บุญจรด

หมดทุกข์สุขสุดแล้ สุขล้ำกว่าสวรรค์

เหมือนได้สัมผัสเสียงสวรรค์อันบริสุทธิ์อบอุ่น ทำให้ลูกแอบยิ้มสมคะเนว่า การมาครั้งนี้สำคัญนัก คำว่า “ใครอยู่ได้ธรรมกาย แน่แท้” เสมือนพระเดชพระคุณหลวงพ่อ มาคอยย้ำเตือนด้วยความเมตตากรุณาว่า “ตั้งใจปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมนะลูก” และแล้ววันที่สองของการขึ้นมาปฏิบัติธรรม ขณะที่พระอาจารย์กำลังแสดงธรรม แนะนำการนั่งสมาธิ ลูกกำลังจดคำบรรยายของพระอาจารย์ จู่ๆใจก็หยุดนิ่ง ตัวเบาหวิวโปร่งโล่งราวฟองสบู่ลอยละล่อง แล้วปรากฏองค์พระแก้วใสขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ลูกดูเฉยๆ รู้สึกเย็นชุ่มฉ่ำไปทั่วร่างกายและจิตใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน น่าเสียดายที่เวลาหมดไปอย่างรวดเร็ว

จากนั้น ทุกครั้งของการนั่งสมาธิ ลูกจะนึกว่าตัวเราบางเบา มีองค์พระอยู่ตรงกลาง เมื่อนึกบ่อยๆ ก็เกิดขึ้นจริง คือ ลูกเห็นดวงแก้ว แล้วดวงแก้วขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ มองกลางดวงเห็นองค์พระ ในเวลานั้นรู้สึกไม่มีตัวตน กลายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับอากาศ โปร่ง โล่ง เบา สบาย ไม่ปวดเมื่อย บางครั้งเมื่อมององค์พระไปเรื่อยๆ องค์พระก็ขยายใหญ่ แต่บางครั้งก็มีขนาดเท่าเดิม เวลาใดที่ใจหยุดนิ่ง จะเห็นองค์พระใสสว่างที่กลางกายฐานที่เจ็ดชัดเจนมาก

หลังจากเกษียณอายุราชการ ลูกได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนบัว สวนพนาวัฒน์ สวนป่าหิมวันต์ สลับกันเป็นประจำทุกเดือน ลูกตั้งใจปฏิบัติธรรมต่อไป เพราะเวลาชีวิตเหลือน้อย ต้องติวเข้มเต็มที่ ลูกปรารถนาพระธรรมกายภายในเป็นที่พึ่ง พระธรรมกายภายในช่วยประดับประดาชีวิตลูกให้มีความสุข การได้นั่งสมาธิ ได้เพลินอารมณ์ชมธรรมชาติในสถานที่ปฏิบัติธรรม และทำกิจกรรมต่างๆ ช่วยให้มีความสุข สงบ สบาย บันเทิงเริงอารมณ์

หากมีเรื่องมากระทบใจ ก็สามารถควบคุมอารมณ์ได้อย่างดี อีกทั้งครอบครัวของลูกก็สนับสนุนการปฏิบัติธรรมเต็มที่ มีเวลาว่างจะมาปฏิบัติธรรมร่วมกัน ครอบครัวจึงอยู่เย็นเป็นสุข ทุกคนมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง นับได้ว่าเป็นครอบครัวแก้ว ครอบครัวธรรมกายค่ะ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกอยากจะเรียนว่า ทุกสถานที่ปฏิบัติธรรมที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เมตตาสร้างขึ้นนั้น ล้วนเป็นสถานที่สัปปายะ อยู่สบายสไตล์สวรรค์ เอื้อต่อการเข้าถึงธรรมอย่างที่สุด เหมือนเป็นสถาบันแห่งการเรียนรู้สู่ความสุขที่แท้จริง ลูกอยากให้คนทั้งโลกมีโอกาสได้พบสุขสันต์จันทร์ถึงเสาร์ ตลอดคอร์สของการปฏิบัติธรรม เพราะการนั่งธรรมะจะตรึงหัวใจ และให้ความสุขแก่ทุกคนในทุกห้วงนาทีที่ได้สัมผัส อันเป็นความสุขรสชาติใหม่ไม่จำเจ

เมื่อลูกได้ทราบดำริของพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า จะสร้างสถานที่ปฏิบัติธรรมแห่งใหม่ที่บ้านปฏิบัติธรรมเขาใหญ่ World Peace Valley ลูกจึงได้ร่วมบุญทันที และยังชักชวนเพื่อนๆ ให้ได้มาร่วมสร้างบุญสัปปายะอีกด้วย และแน่นอนลูกตั้งตาตั้งใจรอที่จะไปปฏิบัติธรรมที่ World Peace Valley เป็นประเดิมเริ่มแรกค่ะ

ลูกอยากเรียนความจริงจากใจอีกอย่างว่า ก่อนหน้าที่จะเข้าวัด เวลาทำบุญลูกจะทำแค่ช่วงเทศกาลเท่านั้น แต่เมื่อได้มาพบกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้มาพบกับหมู่คณะ ไม่ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อจะให้ความเมตตาชวนร่วมบุญอะไร ลูกจะยิ้มรับ ทำเต็มที่เต็มกำลังทั้ง ทาน ศีล ภาวนา จำนวนครั้งในการขึ้นไปปฏิบัติธรรมของลูก ถ้านับถึงเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ก็ครบร้อยครั้งแล้วค่ะ เพราะลูกตระหนักดีว่า ถ้าไม่ได้คุณครูผู้นำชีวิต ฉายแสงสว่างอันบรรเจิด ลูกก็คงมืดมัวไม่เห็นแสงสว่างที่แท้จริงแห่งชีวิต

ลูกขอเชิดชูครูผู้สร้างคน และกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ อย่างสุดหัวใจที่ทุ่มเทกายใจ ให้ลูกๆได้สะสมบุญบารมีอย่างสม่ำเสมอ จะหาท่านใดใจกว้างอย่างนี้ไม่มีอีกแล้ว สุดท้ายนี้ ลูกขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อสุขภาพแข็งแรง อายุยืนยาวสองร้อยซาวปี๋ จะได้สอนธรรมะลูกหลานเหลนสืบต่อไป ตราบนานเท่านาน เจ้าค่ะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

สมศรี เมืองรักษ์