โทษของวจีกรรมต่อผู้มีคุณ

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2546

ผมเกิดวันที่ ๑๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๔ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบพ่อแม่ที่แท้จริงเลย ย่าบุญธรรมเป็นผู้นำผมมาเลี้ยงตั้งแต่เป็นทารกอายุได้เพียง ๑๕ วัน หลังจากแม่และย่าบุญธรรม ตอนอายุ ๑๗ ปี ผมได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกหลานที่แท้จริงของญาติพี่น้อง นับแต่นั้นชีวิตก็เปลี่ยนไปผมออกจากบ้านตอนอายุ ๑๙ ปี มาเรียนและทำงานตามลำพังที่อเมริกา ใช้ชีวิตเรียบง่าย ได้เข้าวัดไทยและมีโอกาสรับใช้หลวงเตี่ย

ทุกครั้งที่ผมทำบุญจะอธิษฐานให้กับพ่อแม่ ทั้งที่ไม่เคยรู้ว่าท่านทั้ง ๒ ชื่ออะไร มีชีวิตอยู่หรือไม่ แล้วก็อธิษฐานให้พ่อแม่บุญธรรมและญาติที่มีบุญคุณด้วยทุกครั้ง ผมสร้างพระธรรมกายประจำตัวให้พ่อแม่ โดยจารึกชื่อท่านที่ฐานองค์พระเพียงแค่ว่า คุณพ่อ คุณแม่

คำถาม

กรรมใดทำให้ไม่เคยพบกับพ่อแม่ที่แท้จริง แม้แต่ชื่อของท่านก็ยังไม่ทราบ เพราะอะไรชีวิตผมจึงได้เกิดอยู่ในพระพุทธศาสนา แล้วอยู่ในหมู่คณะของหลวงพ่อหรือไม่

ฝันในฝัน

กัลยาณมิตรท่านนี้มีส่วนอย่างสำคัญในการช่วยสร้างวัดพุทธเมวูด และวัดอีกหลายแห่ง บุพกรรมของท่านเกิดจากเหตุในอดีต ๒ ชาติรวมกัน ชาติหนึ่งท่านเป็นลูกที่เอาแต่ใจตัวเอง พ่อแม่อบรมสั่งสอนอย่างไรก็ไม่ฟัง ได้หนีออกจากบ้าน อีกทั้งเวลาพ่อแม่ตักเตือนมักพูดว่า เบื่อจังเลยชอบบ่นเรื่อย สอนเรื่อย รู้แล้วน่า ไม่ต้องมีพ่อแม่สอนก็ได้ และไม่มีพ่อแม่ก็ได้ จะได้ไม่ต้องสั่งสอนกัน พูดดังนี้บ่อยๆ ด้วยจิตที่เป็นอกุศล พอมีครอบครัวภายหลังอายุมากแล้วจึงกลับมาขอขมา ได้เจอกับหมู่คณะได้สร้างบุญร่วมกัน

อีกชาติหนึ่งวิบากกรรมตระหนี่ตามมาส่งผล ทำให้เกิดเป็นคนยากจนลำบากมาก เมื่อมีครอบครัวก็ลำบากยิ่งขึ้น มีลูกแต่ไม่สามารถเลี้ยงได้ ด้วยความรักลูกจึงนำลูกไปทิ้งไว้หน้าบ้านคนที่มีฐานะให้เขาเอาไปเลี้ยง ตอนหลังเมื่ออายุมากแล้วจึงได้เจอหมู่คณะและได้สร้างบุญร่วมกันมา

วิบากกรรม ๒ อย่าง คือวจีกรรมที่พูดกับพ่อกับแม่ ไม่มีพ่อแม่ก็ได้ กับกรรมที่เอาลูกของตัวไปทิ้งให้คนอื่นเลี้ยง ทำให้ไม่รู้ว่าพ่อแม่คือใคร และด้วยวิบากกรรมที่กล่าวมาจึงทำให้ไม่เคยพบกับพ่อแม่ที่แท้จริง แม้แต่ชื่อและเรื่องราวประวัติความเป็นมาของท่านทั้งสองก็ไม่รู้เพราะวจีกรรม ดังนั้นใครที่มีพ่อแม่ถือว่าโชคดีมาก ไปกราบท่านแล้วพูดกับท่านดีๆ

บุญในอดีตที่ได้ทำในพระพุทธศาสนาทำให้มาเกิดในร่มเงาของพระพุทธศาสนาอีก มีโอกาสได้มาสนับสนุนพระพุทธศาสนาเหมือนในชาติปัจจุบัน และเคยทำบุญร่วมกับหมู่คณะมา จึงมีโอกาสได้มาเจอแล้วมาสร้างบุญร่วมกันอีก

จะเห็นว่าสิ่งที่เราทำด้วยวจีกรรมเล็กๆ น้อยๆ ไม่น่ามีผล แต่ถ้าไปทำกับผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่จะเป็นครุกรรม กรรมหนัก ส่วนพ่อแม่ไม่ได้เอาเรื่องอะไรเพราะท่านรักเรา