สิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชาย

ผลการปฏิบัติธรรม

พระธรรมทายาทนิโรธ จารุวณฺโณ

โครงการบรรพชาและอุปสมบทหมู่พระธรรมทายาท

รุ่นบูชาธรรม 64ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ โครงการ 1

สวนลิ้นจี่ พนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

กระผม พระนิโรธ จารุวณฺโณ พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 64ปี พระ

เดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ครับ การบวชครั้งนี้เป็นการบวชครั้งที่3 แล้วครับ ซึ่งในแต่ละครั้งที่กระผมได้บวช ผลการปฏิบัติธรรมก็จะแตกต่างกัน สำหรับผลการปฏิบัติธรรมในการบวชครั้งนี้ของกระผม รู้สึกว่าจะดีกว่าทุกๆครั้งครับ

ในช่วงแรกที่เข้าโครงการอบรมพระธรรมทายาท กระผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก ในเรื่องของผลการปฏิบัติธรรม เพราะช่วงที่ผ่านมาของการนั่งธรรมะ ก็จะมีพัฒนาการของประสบการณ์ภายใน ที่อยู่ในระดับของอารมณ์สบาย นิ่งๆ เฉยๆ มาโดยตลอด แต่มาครั้งนี้ มีประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและปลื้มปีติใจมากในช่วงของการบวชของกระผมครับ คือ...

ในช่วงที่กล่าวคำขออุปสมบท พอกระผมเริ่มกล่าวคำว่า “สังฆัม ภันเต...” ก็รู้สึกใจสงบ นิ่งๆ สบายๆ แต่พอคณะสงฆ์ได้กล่าวคำเพื่อยกกระผมขึ้นเป็นพระภิกษุดังขึ้น ทันใดนั้น กระผมก็เห็นภาพเป็นจุดเล็กๆ อยู่ในกลางความสว่าง พอหยุดใจลงไปในกลางความสว่างนั้น ภาพองค์พระก็ผุดขึ้นมาให้เห็น ความรู้สึกตอนนั้นมีความสุขมาก จนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยครับ ได้แต่รู้สึกปลื้มๆ อยู่ในใจว่า “การบวชครั้งนี้ของเรา ต้องได้บุญมากแน่ๆเลย”

กระผมพบว่าประสบการณ์ที่กระผมได้นี้ เป็นเพราะกระผมวางใจนิ่งๆไว้ที่ศูนย์กลางกาย แล้วดูไปด้วยใจสบายๆ เพียงเท่านี้เองครับ

หลังจากที่ได้บวชแล้ว ก็เข้าสู่กิจวัตร กิจกรรมประจำวันของความเป็นพระ คือ การปฏิบัติธรรม กระผมรู้สึกว่ากิจวัตร กิจกรรม ที่ผ่านไปในแต่ละวัน เป็นช่วงเวลาที่กระผมมีความสุขที่สุดในชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เพราะกระผมได้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ได้อยู่ในเพศภาวะที่ประเสริฐที่สุด การที่ได้นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ซึ่งเป็นธงชัยของพระอรหันต์ เป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชายครับ

พอหลังจากบวชแล้ว พระธรรมทายาททั้ง 111รูป ได้ขึ้นมานั่งปฏิบัติธรรมที่สวนลิ้นจี่ ในช่วงแรกของการนั่งก็มีอาการปวดเมื่อยบ้าง ฟุ้งบ้าง สลับกันไป กระผมก็พยายามนึกภาพอะไรที่มันเบาๆ ทำให้ใจสบายๆ ก็เลยนึกภาพขนนกที่ค่อยๆลอยแตะบนผิวน้ำ แล้วผิวน้ำก็กระจายเป็นวงกว้างออกไปเรื่อยๆ รู้สึกกายเบา ใจเบา ความปวด ความเมื่อย ความฟุ้ง ก็ค่อยๆหายไป เปลี่ยนเป็นความนิ่ง เบา สบาย เข้ามาแทน

กระผมก็หยุด นิ่ง เฉย ไปเรื่อยๆ ใจก็เริ่มหยุด เริ่มนิ่ง เริ่มเห็นแสงสว่างภายใน กระผมก็ทำใจหยุดนิ่งลงไปกลางความสว่าง ก็เห็นเป็นจุดเล็กๆในกลางความสว่างนั้น พอนั่งไปเรื่อยๆ ภาพองค์พระก็ผุดขึ้นมา เป็นภาพเหมือนกับที่กระผมเคยเห็นตอนที่กระผมบวชอยู่ในโบสถ์เลยครับ กระผมก็มั่นใจเลยว่า ใช่เลย

ตอนนี้ ไม่ว่ากระผมจะทำกิจวัตร กิจกรรมอะไร องค์พระก็อยู่ในกลางท้องของกระผมตลอดเวลาเลยครับ ซึ่งกระผมก็จะพยายามประคับประคองใจ ให้อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่7 ตลอดเวลา พอเข้าไปนั่งในรอบของการปฏิบัติธรรม พอหลับตาลง ภาพองค์พระก็ปรากฏให้เห็นทันที ยิ่งหยุดยิ่งนิ่งลงไปในกลางองค์พระ ก็จะเห็นองค์ใหม่ผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ ที่น่าแปลกคือ แต่ละองค์ที่ผุดซ้อนขึ้นมานั้น กายของท่านจะมีความใส และขนาดใหญ่ไม่เท่ากัน ยิ่งผุดขึ้นมากายของท่านก็จะยิ่งใสและใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ กระผมมีความสุขมากเลยครับ เพราะประสบการณ์ภายในครั้งนี้ เป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดในรอบ 10ปีของกระผมที่นั่งปฏิบัติธรรมมา ตอนนี้กระผมก็พยายามรักษาองค์พระให้อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่7 ให้ได้ตลอดเวลา ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน

กระผมขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อนะครับ ที่เปิดโอกาสให้กระผมได้มาบวชในรุ่นบูชาธรรม 64ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ กราบขอบพระคุณพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ที่ท่านได้เสียสละทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ และสติปัญญา ในการอบรมฝึกฝนให้กับพวกเราทั้ง 111รูปในรุ่นนี้ ขออานิสงส์ผลบุญที่เกิดจากการบวชและการประพฤติปฏิบัติธรรมของลูกพระทุกรูปในรุ่นนี้ ส่งผลให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ขอให้ขาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อหายเจ็บเร็วๆนะครับ

ป.ล.กระผมรักพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆครับ

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ

พระนิโรธ จารุวณฺโณ

พระธรรมทายาทรุ่นบูชาธรรม 64ปี

พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ โครงการ 1