คุณยายสั่งฟ้า

จดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART

ตอน คุณยายสั่งฟ้า

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดค่ะ

กัลฯวิรงรอง รัตนฉายา

ลูก วิรงรอง รัตนฉายา อดีตผู้บริหารบริษัทการบินไทย ฝ่ายโฆษณาและสาระบันเทิง ในอดีตลูกและทีมงานได้สร้างสรรค์และผลิตสื่อสารคดีพระพุทธศาสนาของบริษัทการบินไทย มา-กว่า 10 ปี ซึ่งเป็นสารคดีที่ได้รับการกล่าวขานกันมากในยุคนั้น และได้ถูกนำมาออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ทุกช่องค่ะ จนได้รับรางวัลโทรทัศน์ทองคำ ในปี พ.ศ.2535 ต่อมาในปี พ.ศ.2539 ลูกได้รับรางวัลเสมาธรรมจักร สาขาสื่อมวลชนผู้ส่งเสริมพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นงานที่ลูกภาคภูมิใจ และรางวัลที่ได้ทำให้ลูกจดจำไว้ในใจถึงอานุภาพของคุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง มาจนถึงทุกวันนี้

ลูกมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2523 วันแรกที่ลูกมาวัด ลูกใส่เสื้อแดงมาวัดเรียกว่าอย่างแรงเลยค่ะ เพราะมีแต่คนใส่ชุดขาวมาวัด เมื่อลูกได้เจอคุณยาย ลูกประทับใจมากๆในความเรียบง่าย สบายๆของท่าน แต่ลูกก็อดประหลาดใจไม่ได้ว่า คุณยายร่างผอมบางจะปัดลูกระเบิดและมีกำลังมาสร้างวัดพระธรรมกายได้อย่างไร ลูกเคยถามท่านว่า “คุณยายคะ คุณยายคิดยังไงถึงมาสร้างวัดตอนอายุ 60 คะ แล้วคุณยายไม่เหนื่อยเหรอคะ” คุณยายก็ตอบลูกว่า “อ๋อ!ไม่เหนื่อยหรอกคุณ เพราะหลวงพ่อธัมมะ หลวงพ่อทัตตะท่านเป็นคนลงมือ ยายก็ทำละเอียด หลวงพ่อท่านอยากได้อะไรก็มาบอกยาย เดี๋ยวยายก็นั่งเข้าที่ไปหามาให้” และท่านก็จะพูดเสมอว่า “หลวงพ่อธัมมะ ท่านเกิดมามีหน้าที่ ท่านต้องมาสร้างที่ปฏิบัติธรรมให้คนมานั่งธรรมะกันเยอะๆ” และสิ่งที่ลูกทึ่งมากๆ ในความศักดิ์สิทธิ์ของคุณยาย คือ คุณยายไม่รู้หนังสือแต่กลับเป็นต้นแบบของคนทั้งวัดพระธรรมกาย พระเณรในวัดพระธรรมกาย จะให้ความเคารพคุณยายมาก และท่านสามารถทำให้ชายฉกรรจ์ ที่เพิ่งจบปริญญาออกบวชอุทิศชีวิตให้กับพระพุทธศาสนาได้ นอกจากนี้ความสามารถในการดูแลวัดของคุณยาย ทำให้ฝรั่งที่ลูกพามาวัดถึงกับอึ้งตะลึงไปเลย และขอสัมภาษณ์คุณยายเพื่อนำไปลงในหนังสือ สวัสดีแมกกาซีน ในปี พ.ศ.2535 คุณยายอาจารย์จึงได้รับการคัดเลือกให้เป็น 1 ใน 7 ของผู้หญิงเก่งของประเทศไทย

ภาพเก่าวันวานยังสวยอยู่ ที่ลูกรับของที่ระลึกจากมือคุณยายอาจารย์

ในปี พ.ศ.2531 ลูกเริ่มทำสารคดีพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีการรวมคนทำสื่อสีขาว ที่บริสุทธิ์ใสๆ ถ่ายทำเรื่องแรกคือ หัวใจมาฆบูชา ปรากฏว่าวันนั้นฝนตกหนักมาก ลูกจึงโทรศัพท์มาบอกน้องที่วัดให้ช่วยกราบเรียนขอบารมีคุณยายช่วยคุมบุญให้ว่า ไม่เอาฝน คุณยายก็ให้คนอัญเชิญดวงแก้วมาที่กองถ่าย พอดวงแก้วมาถึงกองถ่ายสักพัก ฟ้าก็เปิดเลย แล้วก็เกิดเหตุอัศจรรย์ คือ พระอาทิตย์ทรงกลด ทีมงานทุกคนเห็นเหมือนกันหมด ตั้งแต่นั้นมา ทีมงานของลูกจึงได้ชื่อใหม่ว่ากองถ่ายไม่กลัวฝน และทุกครั้งที่ออกกองถ่าย ลูกจะต้องกราบเรียนคุณยาย และจะขอคุณยายว่า “คุณยายขา พรุ่งนี้หนูจะถ่ายหนัง หนูขอแสงสวยๆนะคะ ไม่เอาฝน เอาพระอาทิตย์ หรือขอพระจันทร์เต็มดวง” คุณยายก็จะบอกว่า “ค่ะ ได้คุณ เดี๋ยวยายช่วย” แต่ที่จะลืมไม่ได้เลยคือ เรื่องเวลา...ว่าถ่ายทำกี่โมง เลิกกี่โมง เพราะคุณยายเป็นคนตรงเวลามากๆ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกถ่ายทำหนัง และกราบเรียนคุณยายไว้ แต่วันนั้นกองถ่าย ถ่ายเกินเวลา จากเลิก 6 โมงเย็น ก็ยาวไปถึง 6 โมงครึ่ง ปรากฏว่า พอเลย 6 โมงปุ๊ป ฝนก็เทลงมาทันทีเลย ลูกก็มานั่งนึกว่า “ไม่น่าเลยเรา น่าจะเผื่อเวลาไว้หน่อย เราก็ลืมไปว่าคุณยายท่านตรงเวลา”

อุปกรณ์คู่ชีพสำหรับผู้กำกับอย่างลูก คือ กล้องส่องทางไกลและวอร์

และเหตุการณ์ที่ทึ่งยิ่งไปกว่านั้นคือ ปีที่พายุเกเข้า ฝนตก พายุกระหน่ำทั้งประเทศ แต่กองถ่ายของลูกก็ยังยืนยันที่จะถ่ายทำต่อ โดยไม่หวั่นไหว ทั้งๆที่กองถ่ายทำอื่นๆเขาพักงานกันไปหมดแล้ว วันนั้นลูกไปถ่ายทำสารคดีเรื่องอยู่กับยาย ที่ศาลายา พายุเกกำลังเข้าทั่วประเทศ น้ำก็ท่วม ทีมงานก็โทรมาถามว่าเอาแน่หรือพี่แดง ลูกก็สั่งเดินหน้า เพราะมั่นใจว่าขอคุณยายแล้ว ว่าหนูถ่าย 7 โมงเช้าและขอถึงค่ำ แล้วขอเห็นพระจันทร์เต็มดวงด้วย คุณยายก็ให้พร ว่าขอให้ชนะมาร ปรากฏว่าวันนั้นออกจากบ้าน 6 โมงเช้า ฝนยังตกกระหน่ำ แต่พอไปถึงศาลายาปุ๊ป 7 โมงเช้าเป๊ะ ฝนหยุดทันที ฟ้าเปิดแสงสวยมากๆ วันนั้นเราถ่ายกันถึง 5 ทุ่ม ได้ภาพตามที่ขอคุณยายทุกอย่าง และพอถ่ายทำเสร็จ ฝนก็ตกทันที ทุกคนในกองถ่ายอัศจรรย์ใจมากๆเพราะวันนั้นฝนตกทั่วประเทศยกเว้นศาลายา และผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ครั้งนั้นก็ยังมีชีวิตอยู่ ยืนยันถึงความมหัศจรรย์ของคุณยาย ที่สั่งฟ้า ห้ามฝน เรียกตะวัน และจันทราบนท้องฟ้า ได้อย่างน่าอัศจรรย์

หลวงพ่อเจ้าคะ....เมื่อลูกได้ทราบข่าวบุญใหญ่ของการสร้างอาคาร 100 ปี คุณยายอาจารย์ ลูกอยากจะบอกให้ทุกคนทั่วโลกรู้ว่า “ทุกๆท่านกำลังจะได้สร้างประวัติศาสตร์ที่บันทึกความดี ของคนดีที่สุดในโลก คือ คุณยายอาจารย์ ท่านเป็นบุคคลศักดิ์สิทธิ์ ที่บริสุทธิ์มากๆ ถ้าอาคารหลังนี้สร้างเสร็จ เพียงแค่ได้เรียกชื่ออาคารก็เป็นบุญกุศลแล้ว ซึ่งโดยมากแล้วเขามักจะสร้างอนุสาวรีย์ไว้ระลึกถึงบุคคลสำคัญ ให้คนได้เห็นได้ระลึกถึง แต่อาคารหลังนี้เป็นประดุจดั่งอนุสาวรีย์ของคุณยายที่มีลมหายใจ เพราะมีการเคลื่อนไหวตลอดเวลา ประวัติศาสตร์ของการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายจะถูกบันทึกตลอดเวลา และใครที่ได้เข้ามาในอาคารหลังนี้จะเหมือนเราได้มาเป็นทองแผ่นเดียวกันกับคุณยาย มาอยู่ในกลางของคุณยายที่หลวงพ่อบอกว่าในกลางของท่านเป็นประดุจดั่งพระเจดีย์เคลื่อนที่เป็นฐานทัพของพระธรรมกายนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน เพราะฉะนั้นอย่ามัวรอช้า รีบมาเอาบุญใหญ่กับคุณยายกันนะคะ”

ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ

ลูกวิรงรอง รัตนฉายา