เทวดามาหรือยัง ภาค 1

จดหมายจากหลานคุณยาย IN MY HEART

ตอน: เทวดามาหรือยัง? ภาค 1

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดค่ะ

ลูก ป้าสมบัติ แต่งชาติ เจ้าเก่า..รุ่นเก๋า..มาอีกแล้ว...ค่า.. มาพร้อมกับเรื่องราวอันแสนดี๋..ดีกว่าเดิม หลวงพ่อคะ..หนังเกาหลี เขายังดูกันเป็นซีรี่ส์ เรื่องของคุณยาย..ลูกจึงขอเล่าเป็นซีรี่ส์บ้าง เดี๋ยวสู้วัยรุ่นสมัยนี้ไม่ได้ อีกทั้งเรื่องราวของคุณยายเป็นเรื่องดีมากๆไม่อยากเก็บไว้ IN MY HEART คนเดียว มันอัดอั้นอยากพูด..ดังนั้น..มันต้องแบ่งปันกันฟัง งั้น..มาฟังกันต่อเลยค่ะกับเรื่อง เทวดามาหรือยัง..?

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน ตอนที่พันตำรวจโทเชื่อม สามีของลูกได้รับคำสั่งย้ายจากทางกรมฯ ให้มาเป็นหัวหน้าสถานีตำรวจธัญบุรีใหม่ๆ พอย้ายกันมาได้ 7 วัน ลูกก็มาวัดตามปกติ แต่พอคุณยายท่านเห็นลูก ท่านก็กวักมือเรียกเข้าไปหา ประโยคแรกที่ท่านทัก คือ “คุณสมบัติ...ยายไปตรวจโรงพักคุณเชื่อมมาแล้วนะไม่มีเทวดารักษาเลยนะคุณนะ”“ที่นั่นน่ะ.. สกปรกจัง หน้าโรงพักก็รก น้ำขังเกรอะกรัง ไปทำให้สะอาดเรียบร้อยซะ แล้วไปปลูกต้นหมากรากไม้ด้วย เทวดาจะได้ลงรักษาให้ ไปทำเสียนะคุณนะ” หลวงพ่อคะ..อะไรกันนี่..งองู 2 ตัวมาเจอกันอีกแล้วค่ะ ลูกงงมาก เพราะสามีลูกเพิ่งจะมีคำสั่งย้ายมา ทำไมคุณยายท่านไปดูโรงพักมาแล้วหรือ ถ้าไป..ท่านไปตอนไหน ไปกับใครแล้วทำไมไม่เจอเรา คำถามต่างๆ ผุดขึ้นเต็มไปหมด แต่ลูกยังไม่ทันถามท่านกลับ ท่านก็ทักสวนขึ้นอีกว่า

จากนั้นลูกก็ตาลีตาเหลือกเลยค่ะ ตกใจเพราะความกลัวที่โรงพักไม่มีเทวดารักษา เพราะกับคุณยายนี่..ลูกเจอมาเยอะแล้วค่ะ ลูกรู้ซึ้งถึงความศักดิ์สิทธิ์ของท่าน หากเตือนแล้ว ไม่ทำตาม จะต้องเจออะไรดีๆ แน่ ดังนั้นลูกจึงไปบอกสามี เขาก็ไปเกณฑ์ลูกน้องมาช่วยกันทำตามที่คุณยายบอก เมื่อทำเสร็จแล้ว ลูกก็มารายงานท่านอีก ท่านก็บอกว่า “อ้าวคุณสมบัติ..ทำไมไม่ทำให้มันเรียบร้อยล่ะ ปลูกต้นไม้ก็ปลูกให้มันเยอะๆ ตกแต่งให้มันสวยสิ” หลวงพ่อคะ..ลูกสงสัยมากค่ะ ว่าทำไมคุณยายท่านรู้ ทั้งที่ท่านก็ไม่ได้ไปโรงพักด้วยตนเอง แต่ถึงกระนั้นลูกก็ตอบคุณยายไปว่า “คุณยาย..จะปลูกต้นไม้สวยๆ เอาต้นไม้มาลงเพิ่ม มันต้องใช้ตังค์ ช่วงนี้หนูไม่มีตังค์เลยค่ะ” คุณยายท่านก็ชี้แนะต่อค่ะว่า “ก็ให้หลับตาสิลูก นั่งธรรมะหลับตาเข้า ธรรมะใสๆ เดี๋ยวก็มีคนมาช่วยเอง” ลูกก็เชื่อท่านค่ะ นั่งมากกว่าปกติแล้วก็อธิษฐาน ปรากฏว่ามีคนมาช่วยจริงๆ ค่ะ ทั้งแรง ทั้งเงิน เอาต้นไม้มาลงจัดสวนสวยงามมาก ตอนนั้น..ลูกรู้สึกแค่นี้ก็น่าจะ OKแล้ว จึงรีบรายงานคุณยาย แล้วถามท่านว่า “ลูกทำเสร็จแล้วค่ะ..เทวดามาหรือยังคะ”

คุณยายท่านก็พูดสวนขึ้นแบบนิ่งๆ ว่า “นี่คุณสมบัติ.. เทวดาจะมาได้อย่างไร เทวดาไม่มาหรอก โรงพักข้างบนนี่สกปรกเลอะเทอะ หยากไย่ แมงมุมน่ะ เต็มเชียว ไปทำให้สะอาดซะนะ” ลูกก็บอกท่านว่า “คุณยายคะ โรงพักน่ะ เป็นที่ไปที่มาของคน ขี้ดินขี้โคลนก็มีเลอะเป็นธรรมดา ตำรวจที่เขาอยู่ที่นั่นเขาก็ทำความสะอาดอยู่แล้ว” ตอนนั้น..ลูกชักจะอิดออดยึกยัก แต่ท่านก็รู้ว่าต้องพูดด้วยประโยคไหน ที่ทำให้ลูกยอมทำ “คุณสมบัติ..ถ้าทำไม่สะอาด เทวดาเขาไม่อยู่นะ” ลูกก็ตอบท่านกลับอีกว่า “คุณยายคะถ้าจะให้สะอาดกว่านี้ ปรับปรุงให้มันดีขึ้น มันต้องใช้ตังค์เยอะมากนะคะ” จากนั้นคุณยายท่านก็แนะนำให้ใช้วิธีเดิม คือหลับตานั่งสมาธิอธิษฐาน

คราวนี้ลูกนั่ง..แล้วก็มีเสียงออกมาจากศูนย์กลางกายว่า โรงไม้นายหม่องจะช่วยเราได้เรื่องกำลังคน ส่วนโรงไม้นายตี๋จะช่วยเราได้เรื่องอุปกรณ์ ปรากฏว่าพอวันรุ่งขึ้นลูกไปเจรจากับเขา เขาก็ยอมช่วยโดยไม่ต้องเสียตังค์เลยค่ะ คราวนี้..คนงานต่างมาช่วยกันใช้เกรียงขูดสิ่งสกปรกตามพื้น ตามฝาผนังออก เลื่อนโต๊ะ ขัดโต๊ะ ทำทุกอย่างใหม่หมด ปรับปรุงอยู่เกือบเดือน จนสะอาดหมดจด จนลูกคิดในใจว่า เนี้ยบอย่างนี้ เทวดาต้องมาแน่ๆ คุณยายคงไม่ทักอะไรอีกแล้ว จากนั้น..ลูกก็ ALERT กระตือรือร้นรีบไปรายงานคุณยายทันทีอีก... แต่ปรากฏว่าท่านกลับบอกว่า “คุณ.. อย่าทำแบบผักชีโรยหน้า ทำไมห้องขังนักโทษมีขี้แห้งเกรอะกรังเต็มไปหมด น่าเวทนา น่าสงสารเขา เหม็นอับก็เหม็นอับ ปล่อยให้ยุงกัดเขาน่ะ มันเป็นบาปนะ แล้วมุ้งลวดก็สกปรกให้ไปทำซะใหม่นะ”

หลวงพ่อคะ..คุณยายพูดราวกับมองเห็นภาพห้องขังอยู่ตรงหน้าในขณะนั้น คุณยายท่านรู้ทุกซอกทุกมุมแบบละเอียดยิบเหมือนยืนอยู่ที่โรงพัก ตัวลูกเองอยู่ที่นั่นแท้ๆ ยังไม่เห็นอะไรได้แบบท่านเลย ด้วยเหตุนี้ ลูกจึงกลับไปบอกสามีอีกตามเคย เขาจึงเกณฑ์นักโทษมาทำความสะอาดกันเองจนสะอาดสะอ้าน แต่พอครั้งนี้ทำเสร็จ ลูกไม่กล้าทำ ALERT แล้วค่ะ เพราะหากกลับไปรายงานท่านอีก ท่านก็ต้องเห็นโน่นเห็นนี่ว่ามันสกปรกอีก แต่พอลูกไปรายงานท่านจริงๆ ครั้งนี้คุณยายท่านตอบไม่เหมือนทุกครั้งค่ะ คือ...กระดาษหมดอีกแล้วค่ะ คงต้องต่อกันภาค 2 ว่าเทวดาจะมาไหม? จะมาอย่างไร? หากเราจะให้เทวดามารักษาบ้านเราบ้างต้องทำอย่างไร? ติดตามฟังกันดีๆ อย่ากระพริบหู แต่สามารถดูด้วยดวงตาระยิบระยับได้นะคะ ส่วนตอนนี้ลูกต้องออกไปบอกบุญอีกแล้วค่ะ เพราะเสาคู่หน้าอาคาร 100 ปีคุณยาย ที่หลวงพ่อตั้งชื่อว่า เสาต้นมหาสมบัติจักรพรรดิ ลูกชอบชื่อนี้ที่ซู๊ดค่ะ อยากจะมีแผ่นทองของตัวเองไปอยู่บนเสานี้ให้ได้ เพราะลูกจะได้มีมหาสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่องติดตัวไป ขอบารมีหลวงพ่อให้ลูกทำสำเร็จด้วยนะคะ

โรงพักธัญญบุรีที่สามีลูกเคยดูแลอยู่

ป้าสมบัติมากราบคุณยายและได้มาทำบุญกับท่านบ่อยๆ

เสาคู่หน้าอาคาร 100 ปีคุณยาย (เสาต้นมหาสมบัติจักรพรรดิ)