สามีไม่ชอบวัด

คนไม่ชอบวัด

21. สามีไม่ชอบวัด

คำถามจากทางบ้าน:

ตัวลูกหลังจากแต่งงานแล้ว สามีก็ไม่สนับสนุนในการมาสร้างบารมีกับวัดพระธรรมกายเลย คอยหาเหตุให้มีปากเสียงและมีกิริยาที่ไม่พึงพอใจอยู่เสมอ บางครั้งถ้ามีพระจากวัดพระธรรมกายมาที่บ้าน สามีก็จะขับไล่และพูดตะคอกใส่ หรือแสดงอาการให้รู้ว่าไม่ต้อนรับ ช่วงที่วัดมีข่าวยิ่งทำให้สามีไม่ชอบมากยิ่งขึ้นไปอีก แต่ว่าเมื่อกาลเวลาผ่านไป วัดพระธรรมกายและหมู่คณะก็ยิ่งเติบโต สามีเริ่มเอนเอียง เริ่มให้ความสนใจ ลูกก็ยังหวังอยู่เสมอว่าคงมีสักวันที่สามีจะเข้าใจ

เมื่อดูจานดาวธรรม (รายการธรรมะผ่านจานดาวเทียม ช่อง DMC) สามีก็มีความเข้าใจมากขึ้น มีจิตเลื่อมในในสิ่งที่หลวงพ่อแนะนำ สังเกตได้จากการที่สามีบอกว่า หลวงพ่อพูดดีจัง เขาจึงเริ่มแอบนั่งสมาธิ วันไหนไม่ได้เปิดโทรทัศน์ เขาก็บอกว่า “อ้าว ทำไมวันนี้ไม่เปิดหลวงพ่อล่ะ”

จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง เขาก็ได้ทำให้ลูกรู้สึกแปลกใจและดีใจมาก เขาบอกให้ลูกเอาเงินไปสร้างพระธรรมกายประจำตัวให้เขาด้วย แล้วเขาก็ได้ถวายปัจจัยด้วยมือของเขาเอง พร้อมกับน้ำตาแห่งความปีติ ต่อมาเขาร่วมบุญและได้ไปหล่อรูปเหมือนทองคำของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ องค์ที่สามด้วย

ก่อนที่สามีจะเสียชีวิตหนึ่งวัน พระอาจารย์ที่วัดได้มาเยี่ยม ทำให้เขามีโอกาสถวายสังฆทาน และได้ร่วมบุญหล่อพระประธานที่ประดิษฐานในอาคารภาวนาด้วย ถึงแม้ตอนนั้นสามีจะพูดไม่ได้แล้ว แต่เขาก็รับรู้และยินดีทุกอย่างเกี่ยวกับบุญในการหล่อพระครั้งนี้ ตัวลูกเองรู้สึกดีใจมากที่สามีสามารถกลับใจได้ ถึงแม้จะเป็นช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตเขาก็ตาม กรรมที่สามีขัดขวางการทำความดีของลูก และที่เขาเคยพูดไม่ดีไว้กับวัด จะส่งผลให้เขาเป็นอย่างไรหรือไม่ บุญใดทำให้สามีเข้าใจหมู่คณะในช่วงท้ายของชีวิต เขาตายแล้วไปไหน ได้ฝากอะไรถึงตัวลูกและลูกสาวบ้างไหม

ที่นี่มีคำตอบ:

คู่ชีวิตก็ต้องการแค่นี่แหละ ขอให้ผู้ที่อยู่เคียงข้างได้สร้างบารมีร่วมกัน เพราะอยากจะเป็นคู่บุญคู่บารมีกัน ขอเพียงแค่นี้ ไม่ได้ขออะไรมากกว่านี้

สามีตายแล้ว ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อ มีวิมานทองขนาดย่อมๆของสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา สายยักษ์ มีเขี้ยวยาวและปากเหม็น ที่ไปเป็นเทพบุตรสายยักษ์ ก็ด้วยบุญที่ทำในช่วงท้ายมาปิดอบายให้ และที่ปากค่อนข้างเหม็น เพราะวจีกรรมที่ด่าว่าผู้มีศีล ด่าว่าวัด เพราะความไม่รู้ ผู้มีศีลเขาไม่ได้ไปแช่งอะไร แต่พอตัวทำเข้า มันมีวิบากกรรม พญามารเขาเซตโปรแกรมว่า จงด่า จงมีความเห็นผิด ให้ไม่เข้าใจว่าผู้ที่มายืนอยู่ตรงหน้านี้ คือ เนื้อนาบุญ คือ อายุพระศาสนา นึกว่าเป็นขอทานกำลังจะมาขอเรา เอาเปรียบสังคมอะไรต่างๆเหล่านั้น นี่สมมตินะ หรือไล่บ้าง ว่าบ้าง ในเวลาพระไปบิณฑบาต ก็จะเป็นวจีกรรม ถ้าไม่มีบุญทำเอาไว้ ผลก็จะทำให้ไปอบาย หมุนเวียนมาเป็นมนุษย์ใหม่ เกิดมาผิวจะหยาบ มีกลิ่นตัว กลิ่นปากก็เหม็น แต่นี่บุญช่วงท้ายยังปิดอบาย

ตอนนี้เขาซาบซึ้งในเรืองบุญบาปมาก แล้วก็นึกย้อนเสียดายว่า ไม่น่าด่าว่าผู้มีศีลเลย แล้วก็อยากได้บุญเพิ่มมากขึ้น จะทำบุญด้วยยาอมส่งไปให้ก็ไม่หายเหม็นนะ ไม่เกี่ยว เดี๋ยวเอายาอมมาถวายพระ แล้วบอกช่วยเป็นไปรษณีย์ส่งให้หน่อย กรณีนี้ต้องเป็นบุญใหญ่ๆ ตอนนี้ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ด้วยความปีติใจ ทำให้สภาพทุกอย่างดีขึ้นและกลิ่นปากลดลง

ลูกถูกสามีขัดขวางไม่ให้มาวัดสร้างบารมี เพราะชาติในอดีตก่อนเจอหมู่คณะ ลูกไม่เข้าใจหมู่คณะเลย มีข่าวที่สื่อเขาลงไป สื่อสมัยก่อนก็คล้ายๆอย่างนี้ พูดกันต่อๆไป พวกที่ไม่ชอบวัดบ้าง รับจ้างมาด่าบ้าง อิจฉาริษยาบ้าง ไม่เข้าใจจริงๆบ้าง ก็ได้ห้ามคนที่จะมาสร้างบุญว่า เธออย่าไปเลย วัดนี้รวยแล้ว ไปสร้างวัดจนๆเถอะ เธออย่าไปเลย วัดนี้หนังสือพิมพ์ลงข่าวนะ เป็นต้น ต่อมาภายหลังเปลี่ยนใจ เพราะพอมาศึกษาก็เข้าใจจึงได้มาสร้างบารมี วิบากกรรมที่เคยห้ามคนมาสร้างบารมี จึงดึงดูดให้มาเจอสามีเช่นในปัจจุบันที่ห้ามลูกมาทำบุญนี่แหละ

โดย คุณครูไม่ใหญ่ (พระราชภาวนาวิสุทธิ์)

7 พฤศจิกายน พ.ศ.2548