วันแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของชีวิต

    หลังผ่านพ้นการรายงานตัว เข้าอบรมโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูปอย่างคึกคักตามวัดต่างๆทั่วประเทศ ก็ถึงฤดูกาลเริ่มเข้าสู่การฝึกฝนอบรมตนเองอย่างเข้มข้น เริ่มเรียนรู้ข้อวัตรปฏิบัติของการเป็นพระแท้

 

    ณ วัดพระธรรมกาย เมื่อธรรมทายาทเดินทางมาถึงระเบียงอบรม พระพี่เลี้ยงก็ให้นั่งรวมตัวกัน และมีการตรวจสอบในเบื้องต้นว่า มีใครนำสิ่งเสพติด เช่น บุหรี่ หรือสิ่งของต้องห้ามที่ไม่จำเป็นในการอบรมมาบ้าง บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบไร้เสียงพูดคุยใดๆทั้งสิ้น จนกระทั่งมีผู้กล้า คือ วัยรุ่นคนหนึ่งชื่อ กัลยาณมิตรภาณุ โสมภีร์ อายุ 21ปี ได้นำบุหรี่ที่เก็บไว้ในกล่องสบู่พร้อมไฟแช็คออกมาให้พระพี่เลี้ยง และบอกด้วยความหนักแน่นว่า “ผมไม่สูบแล้วครับ”

 

    จากนั้น ธรรมทายาทบางส่วนที่เหลือก็ได้นำบุหรี่และไฟแช็คที่ติดตัวมา นำมามอบให้พระพี่เลี้ยงทั้งหมด จึงเป็นข้อตกลงว่านับจากนี้เป็นต้นไป ทุกๆคนจะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองอย่างเคร่งครัด เพื่อที่การบวชครั้งนี้จะได้เป็นมหากุศล ทั้งต่อตนเอง ต่อครอบครัว และต่อประเทศชาติ

 

    กัลยาณมิตรภาณุ หรือ น้องออฟ เล่าว่า “ผมมาวัดพระธรรมกายครั้งนี้เป็นครั้งที่สองครับ ครั้งแรกก็คือวันที่มาสมัครแต่ไม่ได้เข้ามาข้างใน ไม่คิดว่าจะใหญ่โตขนาดนี้ แต่ทุกอย่างก็เป็นระเบียบ และเงียบสงบ มาแล้วสบายใจ ยิ่งพอเมื่อคืนได้ฟังพระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่าทางทีวี แต่ไม่รู้ว่าท่านอยู่ที่ไหน ผมฟังท่านเล่าเรื่องคุณยายอาจารย์ที่ท่านบรรลุธรรม ก็ยิ่งทึ่ง มีกำลังใจในการนั่งสมาธิ

 

    ผมประทับใจวัดนี้ที่สอนให้เลิกเหล้า เลิกบุหรี่ ผมรู้ว่าบุหรี่ไม่ดี แต่ที่ผ่านมาก็เลิกไม่ได้ แต่พอมาที่นี่วันแรก ผมตัดใจเลยนะครับ เอาบุหรี่ให้พระอาจารย์ เลิกเลยครับ ตั้งใจอยากบวชมากกว่า วันนี้ผ่านมาหนึ่งวัน มันไม่นึกถึงบุหรี่เลยครับ แทบไม่มีเวลานึกถึง เพราะพระอาจารย์ไม่ปล่อยให้เรามีเวลาว่าง เหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อกล่าวว่า อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปเปล่าๆ

 

    แต่พระอาจารย์ก็ใจดีนะครับ ช่วยเหลือทุกอย่าง ผมก็เลยตั้งใจจะปฏิบัติให้ดี อยากกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี ตั้งใจบวชให้พ่อให้แม่ครับ

 

    จังหวัดสระบุรี วันแรกของการมารายงานตัว จัดที่วัดพระพุทธบาทสระบุรี ธรรมทายาทจะมารวมตัวกันที่นี่กว่าสามร้อยคน โดยมีพระเดชพระคุณพระธรรมปิฎก เจ้าคณะจังหวัดสระบุรี เมตตามาเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ และคุณถาวร พรหมมีชัย ผู้ว่าราชการจังหวัดสระบุรี มาเป็นประธานฝ่ายฆราวาส ในพิธีตัดปอยผมให้ธรรมทายาท บรรยากาศเต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์และความปลื้มปีติของเหล่าหมู่ญาติของธรรมทายาททุกท่าน

 

    หลังเสร็จพิธี มีคุณยายแม่ชีท่านหนึ่งนั่งอยู่กับลูกๆหลานๆ เมื่อผู้นำบุญเดินไปถามว่า “เป็นอย่างไรบ้าง ปลื้มไหมคะ”

 

    คุณยายตอบว่า “ปลื้มมากๆ ปลื้มตั้งแต่ตอนที่หลานตั้งใจจะบวชให้ที่วัดพระพุทธบาทสระบุรี แต่ท่านเจ้าคณะจังหวัดชวนว่าให้มาบวชในโครงการพระแสนรูปดีกว่า ก็ตกลงว่าบวชในโครงการพระแสนรูปนี่แหละ แล้วก็ไปบวชที่วัดแก้วเสด็จ ก่อนหน้านี้ 2-3เดือน ยายเดินไม่ได้นะ แต่พอหลานบอกว่า ยาย...ผมไม่อยากบวชหน้าไฟให้ยาย ผมอยากบวชให้ยายตอนนี้แหละ ฟังแล้วมันปลื้มสุดๆ แล้วยังไงก็ไม่รู้ จู่ๆมันก็อัศจรรย์ ลุกได้เดินได้ขึ้นมา วันนี้ก็เลยได้มาร่วมงานตัดปอยผมหลาน วันบวชก็จะมาอีก มันปลื้มมาก”

 

    ธรรมทายาทที่ตัดปอยผมเสร็จ ก็มีความปลื้มปีติมากเช่นกัน ได้เดินมาหาผู้นำบุญ และก็มายกมือไหว้ขอบคุณผู้นำบุญทุกคนด้วยความซาบซึ้งใจ ที่พยายามไปชวนเขามาบวชจนได้ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่มีวันที่ดีๆเช่นนี้ วันแห่งสัมพันธภาพที่ดีกับพ่อกับแม่ หลังจากเคยร้างหมางเมินกันมานาน และก็คงติดอยู่ในใจตลอดชีวิต ขอบพระคุณทุกคนที่ปรารถนาดีจริงๆ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกัน ซึ่งก็สร้างความปลื้มปีติเป็นทวีคูณให้กับผู้นำบุญทุกๆคน

 

    ที่วัดวิชิตสังฆาราม จังหวัดภูเก็ต ผู้บวชก็ทะลุเป้าเกินร้อยไปนานแล้ว ถือเป็นประวัติศาสตร์ของจังหวัดภูเก็ตเลยก็ว่าได้ ที่มีการบวชหมู่ร้อยกว่ารูป บรรดาคณะสงฆ์ที่วัดวิชิตสังฆารามกว่าสิบรูป ต่างก็เบิกบานกันมาก รีบมาถามพระหัวหน้าศูนย์ว่า มีอะไรให้ท่านช่วยบ้าง และท่านก็กุลีกุจอช่วยกันเตรียมสถานที่ เตรียมงานปลงผมธรรมทายาทที่จัดขึ้นในวันนี้

 

    ด้านผู้ใหญ่ฝ่ายปกครอง เมื่อท่านได้มาเห็นภาพงาน ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่อยากจะเชื่อเลย ที่ภูเก็ตแม้เราจะเคยมีคำสั่งให้บวชในวาระต่างๆ แม้เป็นคำสั่งก็ยังมีผู้บวชแค่เพียง 5-6คน ท่านจึงคาดไม่ถึงว่าจะมีคนมาบวชมากขนาดนี้ เมื่อเห็นผลงานว่ามีคนมาบวชมากจริงๆ และพิธีต่างๆก็จัดขึ้นอย่างเป็นระบบระเบียบ น่าเลื่อมใส ท่านจึงเกิดความไว้เนื้อเชื่อใจบอกว่า งานวิสาขบูชาที่ภูเก็ตคราวนี้ เห็นทีต้องให้ทางวัดพระธรรมกายช่วยแล้ว

 

ผู้สมัครบวชไม่เสียค่าใช้จ่ายในการบวช