โลกประทับใจ เมื่อสไบห่มหัวใจหญิง

 

 

 

        ทางฝั่งทวีปยุโรป รายงานว่า เมื่อวานนี้ ยี่สิบวัดทั่วยุโรปร่วมพิธีกรรมผ่านทางหน้าจอดีเอ็มซี ร้อยเปอร์เซ็นต์ ด้วยบรรยากาศที่สงบเงียบและปลื้มปีติ โดยเฉพาะพิธีบวช ขาวสะอาดไปทั้งวัด เพราะภายในวัดก็มีอุบาสิกาแก้วในชุดสีขาวขาว ภายนอกวัดก็มีหิมะตกพรำๆ จนเหมือนวัดได้บวชด้วย เพราะรอบวัดก็เป็นสีขาวไปหมด และในวินาทีที่รับผ้าสไบแก้ว หลายท่านน้ำตาไหลรินอย่างปลื้มปีติมาก บอกว่า “วันนี้เป็นวันที่รอคอย ได้รับผ้าสไบแก้วแล้ว ทำให้หวนระลึกถึงสิ่งดีงามที่เคยปฏิบัติตั้งแต่สมัยเด็ก คือ การไปรักษาอุโบสถศีลที่วัด”

 

 

 

 

        ยิ่งเมื่อผ้าสไบแก้วได้สัมผัสหน้าอกด้านซ้าย ก็ยิ่งดูสงบเสงี่ยมสง่างาม เมื่อเห็นภาพถ่ายทอดสดทางหน้าจอดีเอ็มซี เห็นอุบาสิกาชุดขาวนับแสนที่รวมกันในสภาธรรมกายสากล และมหาธรรมกายเจดีย์ ต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เป็นภาพที่ทรงพลังมากที่สุด ถึงกับร้องอุทานออกมาว่า “อู้ฮู...สะกดสายตาเหลือเกิน” ผู้มาใหม่ก็ยิ่งประทับใจ ทำให้อยากทำบุญอาคาร 100ปี คุณยายอาจารย์ ขึ้นมาทันที เพื่อการเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก

 

 

 

        ส่วนทางฝั่งทวีปอเมริกา งานนี้ก็มาตามนัด กลางวันทำกิจกรรมของการอบรม กลางคืนร่วมกิจกรรมถ่ายทอดสดทางหน้าจอดีเอ็มซีต่อเลยจนถึงเช้าตรู่ เสร็จพิธีตอนเจ็ดโมงเช้า ก็ตักบาตรกันต่อ ไม่มีใครอยากถอดผ้าสไบแก้วออกจากตัวกันเลย

 

        อย่างที่วัดพระธรรมกายมินนิโซตา มีคุณลุงชาวลาวท่านหนึ่ง ขับรถมาเป็นเพื่อนคุณป้า(ชาวลาว)จากรัฐเนแบรสกาถึงรัฐมินนิโซตา ใช้เวลาแปดชั่วโมง คุณลุงมาถึงก็เข้ามาถามว่า “ลุงจะได้สไบแก้วไหม”

 

        ตอนคุณลุงเดินไปขอผ้าสไบแก้วกับพระอาจารย์ ทุกคนมองคุณลุงเป็นตาเดียวกัน คุณลุงก็เลยบอกว่า “ลุงไม่ห่มหรอก แต่ขอเอาไปบูชา”

 

        ส่วนคุณพี่อีกท่านหนึ่ง ชื่อคุณบุษฏี อายุ 54ปี แต่หน้าตึงเหมือน 30ปี เธอเป็นผู้โชคดีมีบุญ เพราะได้บวชสองชั้น ขณะนั่งสมาธิ เธอเห็นดวงกลมๆขยายคลุมตัว ความสุขเข้ามาท่วมท้นเธอทันที จนต้องกลั่นเป็นหยดน้ำตา

 

        แม้แต่พี่ๆป้าๆหน้าอ่อนกว่าวัย จากวัดพระธรรมกายชิคาโก ก็ไม่น้อยหน้า นั่งดีจนเห็นดวง ล่าสุดเห็นองค์พระขึ้นมาเป็นสายแล้ว พร้อมกับเผยเคล็ดที่จะทำให้ทุกคนกลายเป็นหน่ออ่อนที่แข็งแรงของพระศาสนาก็คือ กินน้อย นอนน้อย พูดน้อย นั่งมาก ในหนึ่งอาทิตย์อยากได้ธรรมะให้เยอะที่สุด ก็ให้นั่งวันละ 5-6ชั่วโมง แต่คนที่คอยเชียร์ คอยลุ้นอยู่ไม่ห่าง ต้องยกให้เจ้าหน้าที่พี่เลี้ยง งานนี้ พวกเธอไม่ได้นอนมาเกิน 24ชั่วโมงแล้ว เพื่อดูแลเจ้าภาพที่ทยอยกันมาเรื่อยๆ แต่ขอบอก “พี่เลี้ยงก็นั่งธรรมะสว่างเหมือนกัน ทำให้หายเหนื่อยและมีกำลังใจ ภายในมีความสุขมากค่ะ”