ทุกย่างก้าว เป็นต้นบุญต้นแบบแห่งความดี

        การเดินธุดงค์ธรรมชัยของพุทธบุตรกองพลหนึ่งแสนรูป เป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ที่มีคุณค่าต่อพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง อย่างเช่น การเดินธุดงค์ของพุทธบุตรผู้กล้าจากศูนย์อบรมวัดมิ่งเมืองพลาราม จังหวัดขอนแก่น ที่เริ่มก้าวแรกในการเดินธุดงค์ตั้งแต่ดวงตะวันยังไม่ทันจะโผล่พ้นขอบฟ้า เป็นระยะทางกว่าเก้ากิโลเมตร โดยตลอดเส้นทางบนถนนสายมิตรภาพ พุทธบุตรทุกรูปต่างสำรวม กาย วาจา ใจ ให้หยุดนิ่งในศูนย์กลางกาย แม้ภายนอกจะก้าวเดินแต่ภายในนั้นหยุดนิ่ง         และเมื่อไปถึงวัดแรก คือ วัดสะอาด ก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ช่วยกันพัฒนาวัดให้สะอาดสมชื่อในทันที พอเสร็จแล้วในวันเดียวกัน ทุกรูปก็ธุดงค์ต่ออีกหกกิโลเมตรไปยังวัดศรีทอง พอไปถึงก็ลุยพัฒนาวัดทันทีเช่นกัน วัดนี้มีพื้นที่ค่อนข้างกว้างใหญ่ แต่ท่านเจ้าอาวาสอาพาธอยู่เป็นแรมปี มีเพียงหลวงตาอายุ 70ปี คอยรักษาการแทน เมื่อเห็นพระธุดงค์พร้อมใจช่วยกันพัฒนาวัดอย่างนี้แล้ว ก็ซาบซึ้งใจ ท่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ตลอดเวลา เพราะปีติใจมาก เมื่อเห็นต้นแบบการทำความดีของพระธุดงค์ ที่ทั้งเช็ดทั้งขัดทั้งถู         มัคนายกที่มีอยู่ด้วยกันห้าคนก็เกิดมีแรงใจขึ้นมา จึงไปหยิบไม้กวาด หยิบจอบ หยิบเสียม มาช่วยพระธุดงค์พัฒนาวัดด้วยความสนุกสนาน ไม่เพียงเท่านั้น ชาวบ้านในหมู่บ้านก็มาร่วมด้วยช่วยกันอีกหลายแรง การมาธุดงค์ครั้งนี้ นอกจากจะทำให้วัดศรีทอง สะอาดสว่างไสวแล้ว ยังได้ปลูกศรัทธาความรักในพระพุทธศาสนาให้เกิดขึ้นในดวงใจของญาติโยมอีกด้วย         ในวันรุ่งขึ้น เมื่อพระธุดงค์ออกบิณฑบาต ก็สร้างความฮือฮา ชาวบ้านทั้งตื่นเต้นตื่นตัวเบิกบานกันสุดๆ เพราะภาพพระธุดงค์ที่เดินสายบิณฑบาตเป็นทางยาวกว่า 50รูป ด้วยอาการสงบ สง่างาม สะกดทุกดวงใจ ชาวบ้านพากันออกมานั่งพนมมือรอใส่บาตรที่หน้าบ้านอย่างคึกคัก ต่างก็ดีใจ ปีติใจไปตามๆกัน ผู้เฒ่าผู้แก่ก็บอกว่า “เป็นบุญตาเหลือเกินที่ได้มาเห็นภาพแบบนี้ เกิดมาชาตินี้คุ้มแล้วที่ได้ใส่บาตรกับพระดีๆที่เป็นพระแท้แบบนี้ ทุกรูปดูงดงาม น่าเลื่อมใสจริงๆ”         วันนั้น ชาวบ้านออกมาใส่บาตรกันแทบทุกบ้าน ทำให้มีอาหารตักบาตรมากมายจนต้องใช้รถกระบะถึงสี่คัน ขนอาหารตักบาตรกลับวัด         ที่วัดศรีทองมีสามเณรอายุ 15ปีอยู่หนึ่งรูป บวชได้สามพรรษา แต่ก่อนสูบบุหรี่ เพราะท่านยังไม่รู้ถึงพิษภัย พอมีพระธุดงค์มาอยู่ที่วัด ทำให้ได้เห็นข้อวัตรปฏิบัติของพระธุดงค์ก็เกิดศรัทธา เข้ามาขอทำกิจวัตรกิจกรรมร่วมกับพระธุดงค์ด้วย ทำให้เลิกสูบบุหรี่ได้อย่างเด็ดขาด         ตลอดเส้นทางการเดินธุดงค์ของพุทธบุตรวัดมิ่งเมืองพลาราม นับเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีในทุกย่างก้าวอย่างแท้จริง โดยเฉพาะกับเด็กดีวีสตาร์ ที่จะคอยมาต้อนรับด้วยการช่วยแบกกลด สะพายย่าม และยังชวนกันมาล้างเท้าพระธุดงค์อีกด้วย นอกจากนี้ ไม่ว่าจะธุดงค์ไปทางไหน ก็จะเห็นพลังศรัทธาของญาติโยมที่พร้อมใจกันมาทำบุญ ถวายภัตตาหาร ฟังธรรมะ ร่วมสวดมนต์ และร่วมกันพัฒนาวัดไปพร้อมๆกับพระธุดงค์ และในครั้งนี้ก็มีพุทธบุตรผู้กล้าของศูนย์อบรมวัดมิ่งเมืองพลาราม ขอบวชต่อไปวันต่อวัน ถึง 35รูป และปวารณาบวชตลอดชีวิตถึงสิบรูป ซึ่งส่วนหนึ่งจะได้กลับไปพัฒนาวัดในชุมชนของตนเองให้สว่างไสวรุ่งเรืองสืบไป         ส่วนพุทธบุตรที่วัดพระพุทธบาทชนแดน จังหวัดเพชรบูรณ์ ก็ออกเดินธุดงค์ด้วยความพร้อมเพรียง แม้หนทางจะยาวไกลถึง 18กิโลเมตร แต่พุทธบุตรทุกรูปก็ไม่หวั่น เพราะพร้อมแล้วที่จะนำความสว่างไสวไปสู่ทุกดวงใจของสาธุชน ตลอดเส้นทางแม้จะร้อนแดดแต่ไม่ร้อนใจ เพราะทุกรูปก้าวย่างไปอย่างมีสติ ด้วยความสงบสำรวม         และภาพการเดินธุดงค์ในครั้งนี้ก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ เมื่อชาวบ้านหลายครัวเรือนที่เคยเข้าใจวัดพระธรรมกายแบบผิดๆ พากันกลับตัวกลับใจเปลี่ยนความคิดใหม่ เพราะเห็นความสงบ สง่างาม ของพระธุดงค์ที่มาจากโครงการของวัดพระธรรมกาย ก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใสเป็นอย่างมาก และทำให้ถึงบางอ้อว่า...ที่มีข่าวว่าวัดพระธรรมกายทำอย่างโน้นอย่างนี้ในทางลบๆนั้น...ไม่จริงเลย         วันนี้ ทุกคนได้มาเห็นกับตาแล้วก็ขอเปลี่ยนความคิดในทันที เพราะถ้าวัดไม่ดีจะสร้างพระดีๆอย่างนี้ให้เกิดขึ้นมากมายได้อย่างไร แล้วคราวหน้าจะขอส่งลูกหลานในหมู่บ้านให้มาบวชในโครงการต่อไปของวัดพระธรรมกายอีกด้วย ทำเอาพุทธบุตรทุกรูปปลื้มไปตามๆกันที่ญาติโยมเป็นสัมมาทิฐิ ทุกภารกิจตลอดเส้นทางการเดินธุดงค์ได้สร้างศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาให้งอกงามในใจของญาติโยมได้เป็นอย่างมาก และในครั้งนี้ก็มีพุทธบุตรที่พร้อมอุทิศชีวิตสืบสานงานพระพุทธศาสนาด้วยการบวชต่อโดยไม่กำหนดวันลาสิกขาถึง 20กว่ารูป         ส่วนการเดินธุดงค์ของพุทธบุตรจากวัดโฉลกศิราราม จังหวัดสุราษฏร์ธานี ก็มีความตั้งใจที่จะฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้กลับมาในทุกชุมชนเช่นเดียวกัน โดยตลอดเส้นทางก็จะมีญาติโยมมาให้การต้อนรับให้อุ่นใจเสมอ เมื่อไปถึงที่หมายไม่ว่าจะเป็นที่ใดก็ตาม พระธรรมทายาทก็ได้ช่วยกันพัฒนาวัด ด้วยการทำความสะอาด ปรับปรุงระบบสาธารณูปโภคต่างๆ ทั้งระบบน้ำ ระบบไฟฟ้า รวมทั้งช่วยกันซ่อมแซมห้องน้ำ ทำให้ทุกพื้นที่ภายในวัดสะอาดเอี่ยม เปลี่ยนแปลงจากเดิมจนชาวบ้านจำแทบไม่ได้         และในช่วงเช้า เมื่อพุทธบุตรเดินสายออกบิณฑบาต ก็พบว่าชาวบ้านออกมาใส่บาตรกันอย่างคับคั่ง มีบางคนเก็บความปลื้มใจไว้ไม่อยู่ พูดออกมาว่า “เกิดมาก็เพิ่งจะเคยเห็นพระมาบิณฑบาตเยอะๆแบบนี้ แต่ละรูปก็ช่างงดงาม สงบสำรวมสมเป็นพระแท้จริงๆ”         บางคนก็บอกว่า “ฉันอยากให้มีพระมาบิณฑบาตอย่างนี้ทุกวัน เห็นแล้วมันตื้อมันตันในอก ได้ทำบุญแบบนี้ทำให้มีความสุขมากๆเลย”         และทุกครั้งที่บิณฑบาต ก็จะได้ภัตตาหารมาอย่างล้นหลาม จนต้องแบ่งอาหารส่วนหนึ่งมอบเป็นอาหารกลางวันให้กับเด็กนักเรียนในหมู่บ้าน ทำให้ปลื้มอกปลื้มใจกันไปถ้วนหน้า ทั้งผู้ให้และผู้รับ