จดหมายจากหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดครุนอก จังหวัดสมุทรปราการ

 

        กระผม พระครูปลัดสุพล กนฺตจารี อายุ 52ปี พรรษา32เจ้าอาวาสวัดครุนอก จังหวัดสมุทรปราการ พระกัลยาณมิตรรุ่น47ที่แม้ไม่หล่อ แต่ก็รักการสร้างบารมีมากครับ

 

 

 

        หลวงพ่อครับ นับตั้งแต่มีโครงการบวชอุบาสิกาแก้ว ห้าแสนคน มาเยือนที่วัดของกระผมครั้งแรก กระผมก็เริ่มเป็นโรคหัวใจ คือ หัวใจพองโตขึ้นมาทันทีครับ ความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะช่วยสานงานพระศาสนาครั้งนี้ ได้คุกรุ่นอยู่ทุกจังหวะการเต้นของหัวใจของกระผม เพราะกระผมเป็นลูกพระธัมฯพันธุ์แท้ ที่มีความซาบซึ้งถึงแก่น ในมโนปณิธานการสร้างบารมีของพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะเป็นอย่างยิ่งครับ กระผมเคยมาร่วมงานที่วัดพระธรรมกายหลายต่อหลายครั้ง มาแล้วประทับใจมาก จึงได้ก๊อปปี้ลิขสิทธิ์ดีๆมาพัฒนาที่วัดของกระผม อย่างเช่น การจัดวางรองเท้า วัฒนธรรมคุณยาย ที่สอนทำความสะอาดแบบถึงกึ๋น ทั้งภายในและภายนอก และกิจวัตรประจำวันที่กระผมไม่เคยมีข้ออ้าง ข้อแม้ เงื่อนไข นั่นก็คือ การเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาครับ

 

        กระผมได้น้อมนำธรรมะของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ มาเทศน์สอนญาติโยมอยู่เสมอครับ และไม่ว่าหลวงพ่อจะมีโปรเจคบุญอะไร กระผมก็ไม่เคยตกบุญทุกบุญ ทำอย่างเต็มที่เต็มกำลังเสมอมา และก็น่าแปลกนะครับ ยิ่งทำบุญไปเท่าไหร่ ปัจจัยก็งอกกลับมาทับทวีคูณอย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้กระผมเชื่อมั่นในบุญมากครับ และเมื่อวัดครุนอกของกระผมมีโครงการก่อสร้างพระธาตุเจดีย์ศรีปราการที่สวยงามและประณีต ถวายเป็นพุทธบูชา ต้องใช้งบประมาณในการก่อสร้างถึง 20ล้านบาท กระผมก็บอกบุญสร้างเสร็จได้ภายในสองปี จนมีแต่คนสงสัยว่า ทำได้อย่างไร กระผมก็บอกได้คำเดียวว่า “ทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยบุญ” ครับ

 

        หลวงพ่อครับ สำหรับโครงการบวชอุบาสิกาแก้ว ห้าแสนคน ในครั้งนี้ กระผมเข้าใจครับว่า หลวงพ่อต้องใช้บุคลากรที่เป็นพระแท้มาเป็นหัวหน้าศูนย์ จำนวนมาก เพื่ออบรมให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน งานนี้กระผมจึงอาสารับเป็นหัวหน้าศูนย์เองเลยครับ กระผมและพระลูกวัดตื่นเต้นกันมาก ช่วยกันเคลียร์พื้นที่วัดให้สว่างสดใส พร้อมรองรับอุบาสิกาแก้วด้วยความเบิกบาน ช่วยกันวางแผนตามคนมาบวช ตั้งแต่ติดต่อกับผู้หลักผู้ใหญ่ในพื้นที่ คือ ท่านนายกเทศมนตรีอำเภอพระประแดง คุณบุญเลิศ ฟักเลิศ ที่ท่านให้ความร่วมมือดีมาก หาคนมาบวชให้ได้ 60กว่าคน แจ้งข่าวทางวิทยุชุมชน ใครมาจัดงานบวช งานสวด งานศพ วันพระ วันโกน กระผมและพระลูกวัดก็จะคว้าไมค์พูดเชิญชวนให้มาบวชอุบาสิกาแก้ว จนวัดครุนอกก็ได้หน่ออ่อนมาบวชแบบทะลุทะลวง 160คน ทำให้กระผมเกิดอาการปลื้มแล้วปลื้มอีก ปลื้มต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน ทั้งก่อนอบรม ขณะอบรม แล้วก็หลังอบรมด้วยครับ เพราะอุบาสิกาแก้วหลายคนที่มาบวช มีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น

 

 

 

        มีอยู่คนหนึ่ง ก่อนบวช เธอเป็นสาวสวยตลอด 24 น. พอทราบว่ามีโครงการบวช เธอบอกว่า เธอต้องคิดหนักถึงหนึ่งเดือนเต็มๆ อยากบวชเอาบุญก็อยาก แต่ก็ต้องตัดใจอย่างแรง เพราะปกติ เธอต้องส่องกระจกตลอด ต้องสวยตั้งแต่สามียังไม่ตื่น แล้วก็สวยตลอดวันจนกว่าสามีจะหลับ มาบวชครั้งนี้ ตอนแรกเธอก็บอกผู้ประสานงานว่า จะอยู่แค่เจ็ดวัน ถ้านานกว่านี้ต้องขาดใจตายแน่ๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ได้เริ่มฝึกสมาธิ ใจก็มุ่งข้างในมากกว่าข้างนอก เดี๋ยวนี้เปลี่ยนใจจากยึดกระจกเป็นสรณะ เป็นยึดองค์พระภายในเป็นที่พึ่งแล้ว สวยจากภายใน ไปไหนก็ไม่ต้องคอยส่องกระจกตลอดเวลา ดูเชื่อมั่นสดใสกว่าเดิมเยอะเลยครับ

 

        แล้วก็มีอีกหลายคนที่นั่งธรรมะได้ผลปฏิบัติที่ดีมาก เห็นดวงสว่างที่กลางท้อง และมีความสุขกับความสว่างนั้น กระผมฟังแล้วภาคภูมิใจและปีติใจมาก ทำให้เกิดแรงบันดาลใจอยากจัดปฏิบัติธรรมที่วัดของกระผมทุกสุดสัปดาห์เลยครับ

 

 

        อีกความเปลี่ยนแปลง ที่กระผมทึ่งมากก็คือ แก๊งเด็กแสบเกือบ 20คนข้างวัด ที่กระผมบอกตามตรงครับว่าปวดหัวมากกับเด็กกลุ่มนี้ คุณครูก็พากันส่ายหน้า พ่อแม่ก็พากันส่ายหัว ในความดื้อขั้นเทพยังอาย ชอบเล่นกันรุนแรง แย่งข้าวของกัน พูดจาก็ไม่ไพเราะ แต่พอมีโครงการอุบาสิกาแก้ว เด็กกลุ่มนี้ก็มักจะมาป้วนเปี้ยนทุกวัน เพราะที่วัดมีขนมมีปานะให้ทาน แรกๆพอมีคนให้ขนมก็พากันยื้อแย่งทุบตีกัน พี่เลี้ยงอุบาสิกาแก้วก็แสนจะใจเย็นครับ ไม่รู้ว่าเคยประกวดนางงามหรือเปล่า เพราะเธอรักเด็ก ค่อยๆสอนเด็กๆกลุ่มนี้ ตั้งแต่กิริยาท่าทางให้เรียบร้อยนุ่มนวล พูดจาให้ไพเราะเสนาะหู รู้จักแบ่งปัน และยังสอนให้ช่วยรับบุญต่างๆด้วย สอนกันเรื่อยมาทุกวันจนหมดโครงการ

 

 

        พอถึงวันสุดท้าย พวกเด็กๆพากันมาวัดแต่เช้า คราวนี้ไม่ได้มาเอาขนมแล้วนะครับ แต่มาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการเก็บงานทุกอย่าง ที่กระผมต้องประหลาดใจมากก็คือ เด็กๆพูดจาไพเราะมาก มาถึงก็ทักทายสวัสดีกันเรียบร้อย ได้รับข้าวของอะไรก็แบ่งปันกัน เจ้าคนหัวโจกที่เคยตีหัวเพื่อนคราวก่อน คราวนี้กลับบอกว่า “ของหนูเอาไว้ทีหลังก็ได้ค่ะ”

 

        กระผมอึ้งแล้วก็ทึ่งจริงๆครับ ที่ผลพวงของโครงการนี้ ทำให้ดีได้ทั้งคนร่วมโครงการ รวมถึงคนที่ไม่เกี่ยวแต่ก็ขอเอี่ยวด้วย

 

        สำหรับช่วงเข้าพรรษานี้ ตอนแรกกระผมมีความตั้งใจว่า จะขออยู่เงียบๆ ซุ่มอ่านบาลีเพื่อสอบประโยคสามให้ได้ จะได้เรียนต่อให้ได้ประโยคสิบตามที่หลวงพ่อสอนครับ แต่เมื่อมีโครงการบวชพระแสนรุ่นเข้าพรรษามาถึง กระผมก็เปลี่ยนความคิดใหม่ทันที คือ เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง เพราะงานฟื้นฟูพระศาสนาครั้งนี้ เป็นภารกิจเร่งด่วนที่ต้องทำตอนนี้เท่านั้นครับ กระผมจึงขานรับนโยบายของหลวงพ่อทางจานดาวธรรมทันที โดยไม่มีอิดออด ว่าอย่างไรก็ต้องว่าตามกันครับ

 

        ตอนนี้ ทีมอุบาสิกาแก้วที่วัดครุนอก ก็ได้ยกขบวนออกทำหน้าที่ชวนชายแมนแมน บวชกันอย่างสนุกสนานบุญบันเทิงครับ กระผมว่า ถ้าเหล่าพุทธบุตรทุกรูปเห็นความสำคัญ แล้วก็ร่วมด้วยช่วยกันกับบรรดาหน่ออ่อนไฟแรงทั้งหลาย นิมิตหมายแห่งความเรืองรองของพระพุทธศาสนาต้องเกิดขึ้นแน่นอนครับ และกระผมก็ขอเริ่มต้นที่ตัวของกระผมเองครับ ที่จะตั้งใจลุยสร้างบารมีกับหลวงพ่ออย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันครับ

 

เจ้าอาวาสวัดครุนอก จังหวัดสมุทรปราการ