ทุกย่างก้าวของพระธุดงค์ เปรียบดังลมหายใจของพระพุทธศาสนา

 

 

 

        บางคนที่กำลังถีบจักรยานมาด้วยความเมามัน เมื่อเจอคณะพระธุดงค์ก็ถึงกับกระโดดลงจากรถจักรยานในทันที เพื่อจะลงมานั่งกับพื้นยกมือไหว้พระธุดงค์ เมื่อไปถึงวัดหนองปรือ พระธุดงค์ก็แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เมื่อเห็นชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่เป็นจำนวนมากมาคอยตั้งแถวรับ โดยมีการจัดเตรียมน้ำสะอาดลอยดอกมะลิเอาไว้ เพื่อประกอบพิธีล้างเท้าพระ ชาวบ้านพากันนั่งอย่างเป็นแถวเป็นแนว และค่อยๆรินน้ำลงบนเท้าทั้งสองข้างของพระธุดงค์ แล้วบรรจงใช้ผ้าสะอาดเช็ดเท้าตามอีกที เป็นภาพที่สร้างความปีติยินดีกันไปถ้วนหน้า เพราะเมื่อชาวบ้านเห็นพระธุดงค์ที่เต็มไปด้วยความสำรวมก็มีความเคารพเลื่อมใส ส่วนพระธุดงค์ที่เห็นความศรัทธาของชาวบ้านก็เกิดความปีติใจ

 

 

        พระครูสุนันทโชติ(เจ้าอาวาสวัดหนองปรือ)อายุ 80กว่าปี ได้เมตตาออกมาต้อนรับคณะพระธุดงค์ด้วยตนเอง ท่านกล่าวว่า “หลวงพ่อบวชมา 50พรรษา ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสอยู่ประจำที่วัดนี้มาตลอด อยู่มาตั้งแต่ยังไม่มีโบสถ์ ไม่มีศาลา ก็ค่อยๆพัฒนาวัดมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ชราภาพมากแล้ว หลวงพ่อปลื้มมากๆที่มีโอกาสได้ต้อนรับพระธุดงค์เยอะๆแบบนี้ เห็นเด็กหนุ่มๆมาบวชกันอย่างนี้ทำให้หัวใจของหลวงพ่อพลอยมีกำลังไปด้วย ถ้าอย่างไรก็อยู่ต่อที่นี่สักสี่ถึงห้ารูปนะ มาช่วยกันทำวัดและชุมชนให้สว่าง”

 

 

 

 

        เมื่อพระธุดงค์มาถึงวัดแล้วก็ไม่รอช้า ช่วยกันพัฒนาวัดในทันที โดยวันแรกช่วยกันพัฒนาระบบไฟฟ้า ทำความสะอาดห้องน้ำที่เต็มไปด้วยตะไคร่น้ำและหยากไย่ วันที่สองพัฒนาโบสถ์และศาลาที่เต็มไปด้วยมูลนก ขี้ฝุ่นและขี้ดิน พระธุดงค์ทำกันอย่างขยันขันแข็ง สะอาดหมดจด จนชาวบ้านบอกกันว่า “หลวงพี่นี่สุดยอดเลยครับ ผมไม่เคยเห็นวัดที่ไหนจะสะอาดอย่างนี้มาก่อนเลย หลวงพี่ทำได้อย่างไร ขนาดใต้ถุนศาลายังไม่เหลือฝุ่น เอาเสื่อมาปูนอนใต้ศาลายังได้เลยนะครับ”

 

        พระลูกวัด อดีตกองพลเจ็ดพันตำบล ที่กลับมาบวชใหม่อีกครั้งที่วัดหนองปรือก็กล่าวว่า “หลวงพี่ดีใจมากๆ ที่มีคณะพระธุดงค์มาจากวัดพระธรรมกาย มาช่วยพัฒนาวัด ทำให้หลวงพี่มีแรงบันดาลใจ และมีแนวร่วมในการฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในชุมชน เพราะลำพังตัวหลวงพี่เองก็คิดไม่ออกว่าจะเริ่มต้นอย่างไร มีพระธุดงค์มาช่วยกันอย่างนี้ รู้สึกมีแรงใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ”

 

 

 

        ในช่วงเช้า เมื่อพระธุดงค์ออกบิณฑบาต ก็สร้างความฮือฮากันไปทั้งบาง โดยมีชาวบ้านออกมาใส่บาตรกันมากมาย ชาวบ้านชอบใส่บาตรมากๆ มาใส่บาตรกันแทบทุกบ้าน และทุกคนก็ตั้งใจว่าจะต้องใส่ให้ครบกับจำนวนพระที่มาบิณฑบาตอีกด้วย เพราะฉะนั้นถ้าใครเตรียมของออกมาไม่พอก็จะวิ่งกลับเข้าไปในบ้านเพื่อนำภัตตาหารออกมาเพิ่ม เมื่อบิณฑบาตไปที่ตลาด พ่อค้าแม่ขายก็พากันมาตั้งแถวใส่บาตรด้วยความคึกคัก หลายคนบ่นว่า “ไม่รู้เลยว่าจะมีพระมาบิณฑบาตเยอะอย่างนี้ ฉันเลยเตรียมของไม่ทัน”

 

 

 

 

        แต่ขนาดบ่นว่าเตรียมตัวไม่ทัน ก็ยังสามารถหาภัตตาหารมาใส่บาตรจนครบทุกองค์ ด้วยศรัทธาของสาธุชนทำให้พุทธบุตรต้องหารถกระบะขนอาหารใส่บาตรกลับวัด ซึ่งแต่ละวันจะต้องใช้รถกระบะเป็นจำนวน 4-5คันกันเลยทีเดียว นอกจากการพัฒนาวัดแล้ว พระธุดงค์ยังเป็นศูนย์รวมใจของชาวบ้านอีกด้วย โดยในช่วงค่ำก่อนที่จะประกอบพิธีจุดประทีปถวายเป็นพุทธบูชา ชาวบ้านก็จะมาร่วมสวดมนต์ทำวัตรเย็น และนั่งสมาธิกับคณะพระธุดงค์ คุณลุงท่านหนึ่งบอกว่า “หลายปีแล้วครับที่ไม่มีการเวียนเทียนรอบโบสถ์แบบนี้ ถ้าไม่มีพระธุดงค์มา พวกผมก็คงไม่ได้มาสร้างบุญสร้างกุศลกันแบบนี้หรอกครับ”