การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศโซโลมอน

 

        หลังจากที่ได้รับความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ และ พระปลัดสุธรรม สุธมฺโม ได้มอบหมายให้มาอบรมอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนถึงอ่อนที่สุดในประเทศโซโลมอน เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมและพระอาจารย์อีกสองรูป ก็ได้มาพักอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง ชื่อหมู่บ้านบารานัมเบอร์ครับ

 

 

 

        วิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวโซโลมอน โดยทั่วไปจะอยู่กันเป็นกลุ่มๆตามลักษณะภูมิประเทศ เช่น เนินเขา หุบเขา ซึ่งแต่ละหมู่บ้านก็จะมีระยะทางห่างกันมาก ไปมาหาสู่กันลำบาก ส่วนใหญ่เดินทางด้วยเท้า ทำให้ในแต่ละหมู่บ้านไม่มีเสียงรบกวนจากเครื่องยนต์ พวกเราจึงได้มาฝังตัวอยู่กับผู้คนในชุมชนนี้ เพื่อทำความรู้จักกับชาวบ้านให้ทั่วเกาะ จากนโยบายของหลวงพ่อที่เคยให้ไว้กับพระอาจารย์สุธรรม วัดกิ่วลม และพระอาจารย์วิชาญ วัดบ้านขุน พวกเราเห็นว่า แนวทางนี้เหมาะสมที่จะนำมาใช้ในโซโลมอนได้ดีครับ คือ ไปหาบ้านทุกหลัง ทำความรู้จักกับทุกๆครอบครัว และจำชื่อให้ได้

 

        หลังจากที่เราได้มาอยู่ที่นี่ได้เพียงวันสองวัน ก็ได้มีเด็กเล็กเด็กโตมาร่วมนั่งธรรมะด้วยครับ ซึ่งเราจัดนั่งธรรมะทุกๆคืน คืนละหนึ่งชั่วโมง เริ่มตั้งแต่เวลาหนึ่งทุ่มถึงสองทุ่ม หลังจากนั้นก็ได้เปิดสื่อธรรมะให้ดูก่อนกลับบ้านด้วย

 

 

 

 

        บ้านหลังนี้ ยังไม่ใช่บ้านที่ดีที่สุดในโลก แต่บ้านหลังนี้จะกลายเป็นวัดแห่งแรกในโซโลมอน เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นของการปักหลักขยายงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย ในโซโลมอนและทั่วโลกต่อไปครับ

 

 

 

 

 

        พวกเรามีความตั้งใจอย่างมาก ว่า...ปีนี้จะมาจำพรรษาที่โซโลมอนให้ได้ เพื่อช่วยขยายงานพระพุทธศาสนาที่หลวงพ่อได้มอบหมาย ให้ประสบความสำเร็จอย่างเร็วที่สุด โดยไม่คำนึงถึงความยากลำบากในเรื่องความเป็นอยู่และการขบฉัน พวกเราขอมอบกายถวายชีวิตเป็นเดิมพัน เพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย ในโซโลมอนให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป ให้ผ้าเหลืองอร่ามไปทุกๆเกาะเลยครับ

 

 

 

        หลังจากการนั่งธรรมะ ทุกคืนก็จะมีการเปิดสื่อธรรมะให้ดู เช่น สื่อทบทวนบุญบวชพระหนึ่งแสนรูป วันมาฆบูชา หรือบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นห้าแสนคน ทุกคนต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า คุณครูไม่ใหญ่หล่อและหนุ่มมาก และก็ยิ่งตกตะลึงเมื่อพระอาจารย์บอกว่า หลวงพ่ออายุ 66ปีแล้ว ทุกคนแทบจะไม่เชื่อว่า คนที่อายุขนาดนี้จะยังคงหนุ่มอยู่ และไม่น่าเชื่อว่าการรวมคนทำความดีจำนวนมากอย่างนี้ยังคงมีอยู่ในโลก

 

        เมื่อทุกคนได้เข้ามาปฏิบัติธรรมบ่อยเข้า พระอาจารย์ก็ได้เปิดสื่อเกี่ยวกับวัฒนธรรมชาวพุทธให้ดู เช่น การตักบาตรของชาวพุทธ ก็ได้มีชาวโซโลมอน จำนวนสี่คน ที่อยากจะมีโอกาสได้ใส่บาตรกับพระอาจารย์บ้าง รุ่งเช้าวันต่อมา ทุกคนได้ตื่นแต่เช้าเพื่อมาเตรียมอาหารสำหรับตักบาตร

 

 

 

         การตักบาตรครั้งนี้ นับเป็นครั้งแรกที่มีการตักบาตรในโซโลมอนครับ ทุกคนต่างตั้งใจ ถึงแม้จะไม่เคยตักบาตรมาก่อนเลยในชีวิต ขณะที่ใส่บาตรทุกคนก็ฟังคำแนะนำจากพระอาจารย์ไปด้วย แต่ก็มีเรื่องแปลกอยู่เรื่องหนึ่งครับ คือ มีนกแก้วสีสวยตัวหนึ่ง มาเกาะต้นมะเฟืองตั้งแต่เช้า เหตุผลที่ว่าแปลก เพราะร้อยวันพันปี คนแถวนี้ไม่เคยเห็นนกแก้วตัวนี้เลยครับ และช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังจะใส่บาตร นกแก้วตัวนี้ก็บินมาเกาะที่ไหล่พระอาจารย์ตลอดเวลา โดยไม่บินหนีไปไหนเลย จนกระทั่งใส่บาตรเสร็จ นกตัวนี้ก็ยังเกาะไหล่พระอาจารย์อยู่ จนพระอาจารย์เดินกลับ สักพักนกแก้วตัวนี้ก็บินจากไป ไม่กลับมาให้เห็นอีกเลยครับ หลังจากที่ใส่บาตรเสร็จทุกคนก็กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า มีความสุขมากที่ได้ใส่บาตรครับ

 

 

 

 

 

 

        จากการที่ได้มาใส่บาตรกับพระอาจารย์ในครั้งนี้ จะมีใครบ้างที่อยากจะบวชเป็นพระเหมือนพระอาจารย์บ้างนั้น โปรดติดตามรายงานวันพรุ่งนี้ครับ

 

พระสังเวียน อตฺตทโม และทีมงานในโซโลมอน