มะเร็งกล่องเสียง ใช้ไม้ดันคอหอยจนตาย (1)

 

        คุณพ่อของลูกเกิดในครอบครัวชาวจีน มีความเชื่อแบบชาวจีน คือ ไหว้เจ้า แต่ก็ใส่บาตรบ้างในวันสำคัญ หรือวันคล้ายวันเกิด หากชวนทำบุญกับทางวัดพระธรรมกายก็จะร่วมด้วยทุกครั้ง ท่านป่วยเป็นมะเร็งกล่องเสียงระยะเริ่มต้น ทำให้ไม่สามารถพูดได้ เพราะผ่าตัดกล่องเสียง ต่อมาคุณพ่อป่วยด้วยโรคสมองเสื่อมในซีกที่ควบคุมพฤติกรรม ภายหลังก็ไม่สามารถเดินได้ต้องนอนอยู่กับที่ ก่อนเสียชีวิตท่านหกล้มขณะทำความสะอาดร่างกายให้ท่านในห้องน้ำ เมื่อลูกทราบหลังจากนั้นสามวันก็พาท่านไปรักษาที่โรงพยาบาล พอรุ่งขึ้นท่านก็เสียชีวิต ตอนเช้ามืดของวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ.2552 รวมสิริอายุได้ 77 ปี

 

คำถาม

 

1.คุณพ่อละโลกแล้วเป็นอย่างไรคะ

 

คำตอบ

 

        ก่อนที่คุณพ่อของลูกจะเสียชีวิต คตินิมิตของท่านผ่องใสไม่เศร้าหมอง เพราะในขณะนั้นภาพกรรมนิมิตฝ่ายบุญกุศล เช่น ภาพที่ท่านเคยทำบุญใส่บาตรในวันสำคัญ หรือวันคล้ายวันเกิด หรือภาพตอนที่ท่านได้ร่วมบุญกับทางวัดในเวลาที่ลูกมาชวนทำบุญ เป็นต้น ภาพเหล่านั้นก็ได้ย้อนมาฉายให้ท่านได้เห็นอยู่ภายในใจของท่านอย่างชัดเจน

 

 

        ดังนั้น เมื่อคุณพ่อของลูกละจากโลกนี้ไปแล้ว ด้วยกำลังบุญที่ตัวท่านเคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิต ก็ได้ส่งให้ท่านไปเกิดเป็นภุมมเทวา¹ ระดับกลาง ที่มีรูปร่างลักษณะเหมือนผู้ที่มีอายุประมาณสามสิบ-สี่สิบปี และอาศัยอยู่ในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่งซึ่งมีความเชื่อเดียวกันกับท่าน

 

 

        ส่วนวิมานของท่านก็มีลักษณะคล้ายๆกับบ้านทรงจีนบนโลกมนุษย์ เพียงแต่ว่ามีขนาดใหญ่กว่าและมีความละเอียดประณีตกว่า คุณพ่อของลูกได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในภพภูมิของท่าน

 

¹ภุมมเทวานั้นจะคล้ายๆกับเมืองมนุษย์ และตายตอนไหนมักจะมีอายุขนาดนั้น แต่พอได้รับบุญที่อุทิศไปให้ก็จะมีอายุอ่อนเยาว์ลง

 

 

 

คำถาม

 

2.คุณพ่อเสียชีวิต เพราะท่านหมดอายุขัย หรือเป็นเพราะผลจากการหกล้มกระดูกหักคะ

 

คำตอบ

 

        สาเหตุที่ทำให้คุณพ่อของลูกเสียชีวิต ทั้งนี้เป็นเพราะสังขารร่างกายของท่านในช่วงนั้นไม่ค่อยแข็งแรง เพราะมีโรคภัยไข้เจ็บมารุมเร้า คือ เป็นทั้งโรคมะเร็งกล่องเสียง และโรคสมองเสื่อม ประกอบกับเศษกรรมกาเมฯเจ้าชู้ และเศษกรรมปาณาติบาตที่ตัวท่านเคยทำเอาไว้ในหลายพุทธันดรก่อนๆโน้น ได้ตามมาส่งผลร่วมกัน

 

        เรื่องมีอยู่ว่า...ในภพชาติดังกล่าว คุณพ่อของลูกได้เกิดเป็นลูกชายของผู้ใหญ่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งถือว่าเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านในหมู่บ้านนั้น จึงทำให้ท่านเป็นคนมีนิสัยใจร้อน วู่วาม เอาแต่ใจตัวเอง ไม่กลัวใครมาตั้งแต่เด็ก

 

 

        ในเวลาต่อมา ท่านก็ได้ไปติดพันผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันกับท่าน เพียงแต่ว่าในตอนนั้นฝ่ายหญิงยังไม่ตกลงปลงใจว่าจะคบหากับท่าน ในฐานะเพื่อนหรือคนรักดี เพราะเธอเห็นนิสัยของท่านที่ใจร้อนวู่วาม เอาแต่ใจตนเอง จนเธอรู้สึกขยาด

 

 

        จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่ง ได้มีขบวนของพ่อค้าจากต่างเมือง เดินทางเข้ามาที่หมู่บ้านของท่านเพื่อรับซื้อผลิตผลทางการเกษตร ในระหว่างที่ขบวนของพ่อค้าจากต่างเมืองได้เข้ามารับซื้อผลิตผลทางการเกษตรอยู่นั้น ลูกชายของพ่อค้าจากต่างเมืองก็เกิดไปติดใจผู้หญิงคนเดียวกันกับที่คุณพ่อของลูกหมายปองอยู่ เมื่อสองชายหมายปองผู้หญิงคนเดียวกัน จึงเกิดอาการเขม่นไม่ชอบหน้ากัน ในตอนนั้นคุณพ่อของลูกก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากที่มีหนุ่มต่างถิ่นมาลูบคมกันถึงที่ แต่ถึงกระนั้นท่านก็ยังเก็บอาการดังกล่าวไว้ เพราะท่านต้องเป็นคนกลางในการซื้อขายสินค้ากับพ่อค้ากลุ่มนี้

 

 

        แต่เมื่อท่านเห็นว่าการซื้อขายไม่เป็นธรรม เพราะผลผลิตทางการเกษตรของชาวบ้านถูกโกงตาชั่ง อีกทั้งยังถูกกดราคา และยังถูกกล่าวหาว่าเอาของเก่าเก็บมาขาย ด้วยความที่ท่านรู้สึกหงุดหงิดลูกชายของพ่อค้าที่มาติดพันผู้หญิงที่ท่านชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงทำให้ท่านรู้สึกไม่พอใจและออกมาโวยวายแทนพวกชาวบ้าน ซึ่งทางฝ่ายของกลุ่มพ่อค้าก็ไม่ยอมเช่นกัน แถมยังพูดจากับท่านแบบพร้อมที่จะมีเรื่อง ส่วนคุณพ่อของลูกก็พร้อมที่จะมีเรื่องอยู่แล้ว

 

 

        เมื่อคุณพ่อของลูกสบโอกาส ท่านจึงรีบปรี่เข้าไปหาลูกชายพ่อค้าต่างเมืองคนนั้น ส่วนคนอื่นๆ ท่านก็ได้ให้ลูกน้องของท่านกันเอาไว้ โดยท่านได้เอาไม้หน้าสามฟาดไปที่บริเวณศีรษะของลูกชายพ่อค้าจนล้มลง และท่านยังเอาไม้กระหน่ำตีซ้ำไปอีกหลายครั้ง เมื่อเห็นว่าหนำใจแล้ว ท่านจึงเอาไม้ไปกดที่บริเวณลำคอของลูกชายพ่อค้าอย่างแรง และพูดขู่ไปอีกว่า อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของท่าน

 

 

        ด้วยความที่คุณพ่อของลูกลงมือหนักเกินไป จึงทำให้ลูกชายของพ่อค้าขาดใจตาย ทั้งๆที่คุณพ่อของลูกไม่มีเจตนาที่จะฆ่าลูกชายพ่อค้าแต่อย่างใด เพียงแค่ต้องการสั่งสอนให้เข็ดหลาบเท่านั้น แต่ในตอนนั้นท่านกำลังโกรธจัดจึงควบคุมตัวเองไม่อยู่ เมื่อท่านรู้ว่าลูกชายพ่อค้าได้ตายแล้วด้วยน้ำมือของท่าน ท่านจึงรู้สึกกลัวและคิดที่จะหลบหนีความผิดที่ได้ทำเอาไว้ ท่านจึงรีบไปหาผู้หญิงที่ท่านรัก และได้ฉุดพาเธอหนีไปด้วยกัน ซึ่งเธอก็ไม่ได้เต็มใจที่จะไปด้วย และที่สำคัญพ่อแม่ของฝ่ายหญิงก็ไม่ยินยอมที่จะให้ไป อีกด้วย

 

 

 

       เมื่อหนีไปด้วยกันแล้ว ก็พากันไปอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ห่างไกลจากหมู่บ้านของท่าน โดยหันไปประกอบอาชีพเลี้ยงสัตว์เพื่อเอาไปขายให้เขาฆ่าแทนอาชีพเดิม แต่เมื่อเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง ท่านก็เกิดอาการคิดถึงบ้านและอยากกลับไปหาคุณพ่อคุณแม่ของท่าน ดังนั้นเมื่อลูกน้องเก่าของท่านได้แจ้งข่าวมาให้ท่านทราบว่า คุณพ่อคุณแม่ของท่านกำลังป่วย ท่านจึงตัดสินใจเดินทางกลับไปที่บ้านเกิด เพื่ออยู่ดูแลคุณพ่อคุณแม่ของท่านจนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

 

 

        ด้วยวิบากกรรมที่ท่านเคยฆ่าคนโดยไม่เจตนา คือ การเอาไม้ไปตีศีรษะและกดเข้าที่บริเวณลำคอของลูกชายพ่อค้าจนขาดใจตาย และวิบากกรรมจากการฉุดผู้หญิงไปเป็นภรรยา โดยที่พ่อแม่ของฝ่ายหญิงไม่ยินยอม และตัวเธอก็ยังไม่พร้อมใจ จึงกลายเป็นวิบากกรรมที่ติดตามตัวท่านนับแต่ภพชาตินั้นเรื่อยมา แม้กระทั่งในภพชาติปัจจุบันวิบากกรรมดังกล่าวจะเจือจางลงไปแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีกำลังเหลือเป็นเศษกรรมที่ยังคอยหาช่อง ตามส่งผลอยู่ตลอดเวลา

 

 

        ดังนั้น เมื่อเศษกรรมกาเมฯและเศษกรรมปาณาติบาตในภพชาติเดียวกันนั้น สบโอกาสได้ช่องมาส่งผลร่วมกัน จึงทำให้ในภพชาติปัจจุบันท่านต้องมาป่วยเป็นโรคมะเร็งกล่องเสียงในที่สุด

 

        ส่วนบุพกรรมที่ทำให้ท่านต้องมาป่วยเป็นโรคสมองเสื่อม ทั้งนี้ก็เป็นเพราะเศษกรรมปาณาติบาตในภพชาติดังกล่าว คือ ภพชาติที่ท่านเกิดเป็นลูกชายของผู้ใหญ่บ้าน ที่ท่านเคยเอาไม้ไปตีศีรษะลูกชายของพ่อค้า และเคยเลี้ยงสัตว์เพื่อเอาไปขายให้เขาฆ่าในช่วงที่ท่านหนีความผิดไปอยู่หมู่บ้านอื่น จึงส่งผลให้ในภพชาติปัจจุบัน ท่านต้องมาป่วยเป็นโรคสมองเสื่อมจนทำให้เดินไม่ได้ และทำให้หกล้มในห้องน้ำจนกระดูกหักและเสียชีวิตในเวลาต่อมา แม้เศษกรรมที่ท่านก่อเอาไว้จะมีกำลังอ่อนลงแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังไม่หมด และยังคอยหาช่องทางส่งผลกับตัวท่านต่อไปอีกหลายภพหลายชาติ

 

 

        ดังนั้น ลูกต้องหมั่นทำบุญ ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา และตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ เพื่อจะได้น้อมเอาบุญเหล่านี้อุทิศส่งไปให้ท่าน เพื่อที่เศษกรรมดังกล่าวจะได้เจือจางลงเบาบางลง และกลายเป็นอโหสิกรรมในที่สุด อีกทั้งหากลูกเข้าถึงและศึกษาวิชชาธรรมกายต่อ ลูกก็ไปสอนท่านให้นั่งสมาธิและไปช่วยท่านได้ด้วย

 

        ส่วนตัวลูกจะมีส่วนกับการตายของท่านหรือไม่ และบุญที่ลูกทำจะมีผลอย่างไรต่อท่านบ้าง คงจะต้องติดตามในคราวต่อไป