ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ.2553
ตอน ศีลคือตัวคูณ บริสุทธิ์มากได้บุญมาก
ศีลคือตัวคูณ บริสุทธิ์มากได้บุญมาก
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
วันก่อนมีสมาชิกเขตในเกิดความสงสัย มาถามครูไม่ใหญ่ว่า “คุณพ่อคุณแม่ของลูกเขตในบางคน ทำไม...เมื่อละจากโลกนี้ไปแล้ว จึงไปอยู่แค่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาเท่านั้น แต่กรณีของพระที่เพิ่งบวชได้ไม่นาน 1อย่างกรณีของลูกพระธรรมทายาทที่เพิ่งบวชได้เพียงแค่ 6-วัน ทำไม...เมื่อท่านมรณภาพไปแล้ว กลับได้ไปอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เฟสสอง
(1สนใจอ่าน บวช 7 วัน มรณภาพแล้วไปดาวดึงส์ คลิกที่นี่)
ทั้งนี้เป็นเพราะบุญที่คุณพ่อคุณแม่ของลูกเขตในบางคนได้รับนั้น เป็นบุญที่เกิดจากการอุทิศเป็นหลัก ไม่ได้ทำเองเป็นหลัก ฉะนั้นบุญที่พวกท่านได้รับจึงได้บุญแบบนิดๆ ถ้าอยากจะได้บุญแบบเต็มที่ ตัวท่านจะต้องสั่งสมบุญด้วยตนเองเป็นหลัก ตัวอย่างเช่น ทำกฐินด้วยตนเอง เป็นต้น
เปรียบได้กับ...ก๋วยเตี๋ยวเราก็ต้องกินเอง โอเลี้ยงเราก็ต้องดูดเอง ใครมากินแทนหรือดูดแทนเรา เขากินได้ดูดได้ แต่เราอิ่มไม่ได้ อีกทั้งชีวิตของฆราวาสนั้นคับแคบ และยากที่จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้อย่างเต็มที่
ส่วนกรณีของพระที่เพิ่งบวชได้ไม่นาน อย่างกรณีของลูกพระธรรมทายาทดังที่กล่าวข้างต้น แม้เพิ่งได้เพียงแค่ 6-วัน เมื่อท่านมรณภาพไปแล้ว กลับได้ไปอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟสสอง ทั้งนี้ก็เป็นเพราะว่า ท่านตั้งใจออกบวช ฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้ ซึ่งบุญในการบวชนี้ถือว่าเป็นบุญที่แรง และยังเป็นบุญที่ท่านได้ทำด้วยตนเองอีกด้วย เมื่อบวชแล้วท่านก็ตั้งใจรักษาศีล 227-ข้ออย่างบริสุทธิ์บริบูรณ์ แม้ไม่กี่วันก็ตาม เมื่อศีลบริสุทธิ์มาก ใจก็พลอยบริสุทธิ์ตามไปด้วย ผู้ที่มีศีลบริสุทธิ์จะทำบุญอะไรก็ได้บุญมาก อีกทั้งศีลยังเป็นเสมือนตัวคูณบุญที่เกิดขึ้นในเวลาที่เราทำบุญ ด้วยเหตุนี้เองพระภิกษุที่มีศีลบริสุทธิ์ เวลาสั่งสมบุญอะไร บุญที่เกิดขึ้นก็จะทับทวีเพิ่มขึ้น จึงทำให้พระภิกษุรูปนั้นได้บุญที่ทำไปอย่างเต็มที่เต็มกำลัง
(สมมติว่า พระธรรมทายาทรุ่นแสนรูปนี้ รักษาศีลข้อวัตรปฏิบัติอย่างบริสุทธิ์บริบูรณ์ ถือว่าเราได้อุดรูรั่วของใจไว้แล้ว เพราะฉะนั้นบุญที่เกิดขึ้นจึงเต็มเม็ดเต็มหน่วย ถ้าเป็นพระ...จะทำกฐินผ้าป่าหรือทำบุญอะไรก็แล้วแต่ หรือจะสร้างอาคาร 100-ปีคุณยายอาจารย์ บุญจะมากกว่าคฤหัสถ์)
(นี่คือเหตุผลว่า ทำไม...เราจึงต้องฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้ ทั้งนี้เป็นเพราะต้องการให้พวกเราทุกคนได้บุญกันเต็มที่ ยกกำลังไปเรื่อยๆ อย่าง...พระธรรมทายาทรุ่นแสนรูปเข้าพรรษานี้ ทำไมเราจึงต้องประคับประคองบ้าง บางรูปก็ต้องเคี่ยวบ้างเข็นบ้าง ก็เพราะอยากให้ท่านได้บุญ)
อีกทั้งเมื่อท่านมรณภาพไปแล้ว ท่านยังได้โอกาสมานั่งสมาธิ ทบทวนบุญอยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งตัวท่านก็สามารถนั่งสมาธิจนใจหยุดนิ่งได้ในระดับหนึ่ง จึงมีผลให้ตัวท่านสามารถระลึกนึกถึงบุญได้อย่างชัดเจน เพราะใจนิ่ง (ใจของกายละเอียดนิ่ง)_ซึ่งการนั่งสมาธินี้ก็เหมือนกับการขยายภาชนะ คือ ใจ ที่จะรองรับบุญให้ใหญ่ขึ้น และกลั่นให้สะอาดขึ้น เพราะฉะนั้นจึงเอาบุญมาใช้ได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง
ดังนั้น ช่วงท้ายสุดของชีวิต คือ ช่วงเวลา 7-วันหลังจากที่ท่านมรณภาพไปแล้ว จิตของท่านจึงเป็นบุญล้วนๆ (ตอนบวชก็เป็นบุญระดับหนึ่งแล้ว เมื่อเป็นกายละเอียดมานั่งทบทวนบุญ มานั่งสมาธิ ก็เป็นบุญล้วนๆ เพราะเห็นด้วยตนเองแล้วว่า ตายแล้วไม่ได้สูญ อีกทั้งมีพระธรรมกายมาบอกด้วย ท่านจึงทราบว่า ท่านต้องนึกถึงบุญ)
(2สมมติว่าพระธรรมทายาทรุ่นแสนรูป ตั้งใจดีๆในพรรษานี้ นั่งสมาธิให้มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีกันทุกๆรูป บุญจะส่งผลก่อน สิ่งที่ผิดพลาดก่อนบวชนั้นจะรอจังหวะส่งผล ถ้าเราไม่ให้ช่อง บาปอกุศลก็ไม่ได้จังหวะ เหมือนนักมวยเวลาจะต่อยกัน คอยจังหวะจะต่อย พอดีระฆังหมดยก ก็ไม่ได้ช่องต่อย)
ศีล อุปมาเหมือนชันที่ใช้อุดรอยรั่วของภาชนะ สิ่งที่จะรองรับบุญนั้น คือ ใจ เมื่อศีลพร่องก็เหมือนกับภาชนะมีรอยรั่ว คือ ใจก็จะรั่ว บุญที่ได้รับก็จะหกๆหล่นๆ ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย เหมือนเอาชะลอมตักน้ำหรือเอาเข่งตักน้ำ ดูเหมือนเยอะ แต่ยกขึ้นมาแล้วเหลือนิดเดียว เพราะมีรูรั่ว
ที่สำคัญที่สุด กิจวัตรกิจกรรมที่ท่านได้ทำในแต่ละวันนั้น ล้วนแล้วเป็นทางมาแห่งบุญแห่งกุศลทั้งสิ้น ด้วยเหตุนี้เองจิตใจของท่านจึงถูกหล่อหลอมให้วนเวียนอยู่แต่ในเรื่องที่เป็นบุญ อยู่ตลอดเวลา
ด้วยเหตุดังที่กล่าวมานี้ 2ผลบุญที่ท่านทำจึงได้ช่องส่งผลก่อนผลของบาปอกุศลที่ตัวท่านเคยทำผิดทำพลาดมาก่อนหน้านี้ และเมื่อบุญได้ช่องส่งผล ท่านจึงได้ไปเกิดเป็นเทพบุตร ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เฟสสอง ในที่สุด
****************
มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player