ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาทชาวญี่ปุ่น

 

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทโยชิโนะ ชูจิ ฉายา ฐิติโก อายุ 56-ปีครับ กระผมเคยบวชพระนานาชาติรุ่นที่ 6_และอยู่ต่อเป็นเวลา 6-เดือน จากนั้นได้มาบวชพระชาวญี่ปุ่นรุ่นที่ 1_เมื่อจบโครงการแล้ว ได้กลับไปเป็น staff ช่วยงานเผยแผ่แก่ชาวญี่ปุ่น ที่วัดพระธรรมกายโตเกียว และต้องการปฏิบัติธรรมมากขึ้น จึงได้มาบวชในครั้งนี้ คือ รุ่นที่ 2

 

        ก่อนหน้านี้ กระผมเคยประสบอุบัติเหตุ มีอาการเจ็บขา ไม่สามารถนั่งสมาธิในท่านั่งขัดสมาธิได้ ต้องนั่งเก้าอี้ตลอด แต่เมื่อได้มาบวชพระครั้งนี้ และได้ขึ้นถวายปัจจัยแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ในวันอาทิตย์ที่ 15-สิงหาคม พ.ศ.2553_เมื่อหลวงพ่อให้พรพวกกระผมว่า “ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ดี”_ทำให้กระผมมีความรู้สึกว่า น่าจะนั่งสมาธิที่พื้นได้ ก็เลยลองนั่งดู ปรากฏว่าก็นั่งได้สบายเป็นเวลา 1-ชั่วโมง กระผมรู้สึกประหลาดใจ และดีใจไปพร้อมๆกัน จากวันนั้นกระผมก็สามารถนั่งสมาธิที่พื้นได้ตลอด และพบว่าการนั่งขัดสมาธิ ทำให้หาศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดได้ง่ายขึ้น และนั่งได้ดีกว่านั่งบนเก้าอี้

 

        หลังจากพระธรรมทายาทชาวญี่ปุ่น ได้มาปฏิบัติธรรมที่สุขสว่าง จังหวัดเชียงใหม่ กระผมนั่งสมาธิวันละกว่าห้าชั่วโมง โดยตื่นตีสามทุกวันเพื่อมานั่งสมาธิ กระผมสามารถวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดได้ทันที โดยไม่ต้องนึกอะไร จากนั้นดวงกลม ใส สว่าง ก็ผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย มาพร้อมกับความรู้สึกที่มีความสุขมาก กระผมรู้สึกเหมือนมีพลังภายในจากปลายเท้าวิ่งขึ้นมาถึงศีรษะ และผ่านทะลุขึ้นไปข้างบนไปจนถึงสวรรค์

 

        จากนั้น กระผมก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมาที่กลางท้อง เรียงซ้อนขยายใหญ่ไปเรื่อยๆ จากใหญ่ไปเล็ก และจากเล็กไปใหญ่ สลับกันไป ความรู้สึกว่า...มีความสุขมาก ก็ท่วมท้นขึ้นมาในจิตใจ และเห็นความสว่าง เวลานั่งสมาธิเสร็จจะรู้สึกตัวเบา ใจเบา สบาย เหมือนเดินอยู่บนก้อนเมฆ

 

 

 

        กระผมนั่งสมาธิมาเป็นเวลาสามปีครึ่งแล้ว ปีแรกรู้สึกไม่ค่อยได้อะไร แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังนั่งต่อไป จนกระทั่งเมื่อวันที่ 21-สิงหาคม พ.ศ.2553_ได้ยินพระอาจารย์ฐานวุฑฺโฒ เทศน์เรื่องเกี่ยวกับการ “ทำวิชชา”_ซึ่งฟังแล้วประทับใจมาก เลยเข้าใจว่า ตัวเองคงจะมีหน้าที่มาทำแบบนี้บ้าง ถึงได้พยายามนั่งต่อมาเรื่อยๆ

 

 

        นอกจากนี้ กระผมยังพบว่า การนั่งสมาธิเป็นวิธีทำให้ใจสงบมากที่สุด และช่วยแก้นิสัยใจร้อนของกระผมได้ด้วย กระผมคิดว่า ในโลกของเรายังเต็มไปด้วยการรบราฆ่าฟัน การแบ่งแยกสีผิว วรรณะ รวมไปถึงความอดอยากของมนุษย์ ถ้าทุกคนได้นั่งสมาธิ และได้ช่วยกันเผยแผ่สมาธิไปทั่วโลก ก็จะสามารถแก้ปัญหาต่างๆนี้ได้

 

        สุดท้ายนี้ กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้ดำริให้มีการบวชพระนานาชาติ รวมทั้งการบวชพระชาวญี่ปุ่นเกิดขึ้น ตลอดจนสอนการนั่งสมาธิให้กับชาวโลก ทำให้กระผมได้มานั่งสมาธิจนพบความสุขภายในครับ

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทโอะซะกะ ไทจิ ฉายา ณฏฺฐิโต อายุ 62-ปี การมาบวชของกระผมในครั้งนี้ เพราะต้องการมีเวลาปฏิบัติธรรมเยอะๆ กระผมคิดว่าเวลาในชีวิตเหลือน้อยแล้ว จึงต้องมาเอาบุญจากการบวชด้วย ไม่ใช่ทำงานอย่างเดียว “งานก็สำคัญแต่การนั่งสมาธิสำคัญกว่า”

 

        ย้อนไปเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว กระผมได้พบความมหัศจรรย์ของสมาธิ ที่ทำให้กระผมหายจากโรคหัวใจได้ภายในหนึ่งเดือน เป็นเรื่องเหลือเชื่อแต่ก็เป็นความจริง กระผมนอนป่วยอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล และทำสมาธิโดยนึกถึงดวงแก้ว และวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา น่าอัศจรรย์ใจ กระผมหายป่วย สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ภายในสามสัปดาห์ ซึ่งตอนแรกก็ลางานไว้แล้วว่า คงป่วยยาวนานเป็นปี แต่เพียงแค่หนึ่งเดือนกลับมาทำงานได้ และเมื่อกระผมได้ไปวัดพระธรรมกายนากาโน่ ได้เห็นภาพองค์พระสีน้ำเงินผุดซ้อนกันจากจอดีเอ็มซี ซึ่งเหมือนกับที่กระผมเห็นในท้องตอนที่นอนป่วยในโรงพยาบาล ก็ยิ่งอัศจรรย์ใจมากขึ้น

 

 

 

        ก่อนจะมาบวช กระผมนั่งสมาธิทุกวัน วันละ 30-นาที หรือ 1-ชั่วโมง ทำพร้อมกันทั้งครอบครัว คือ พ่อ แม่ ลูก จะมานั่งสวดมนต์และนั่งสมาธิร่วมกัน และให้ลูกกราบพ่อแม่ก่อนนอน ถ้ายังไม่ได้ทำ ถึงจะง่วงอย่างไรก็ไม่ยอมให้นอน เพราะเป็นข้อตกลงร่วมกันของครอบครัวเรา และลูกชายของกระผมก็ได้มาบวชเป็นสามเณรชาวญี่ปุ่นในครั้งนี้ด้วย

 

 

 

        เวลาปฏิบัติธรรม กระผมจะทำใจสบาย ๆ ไม่คิดอะไร เอาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด พอใจเริ่มเป็นสมาธิ ก็รู้สึกร่างกายหายไปเลย ทันใดนั้นก็เห็นความสว่าง เป็นดวง ดวงกลมสีเหลืองผุดขึ้นมา สว่างบ้าง หายไปบ้าง จากนั้นก็สว่างขึ้นมาทันที เท่ากับตอนกลางวัน อยู่ประมาณ 5-นาที ร่างกายรู้สึกเหมือนลอยอยู่ น้ำตาก็ไหลออกมาเอง รู้สึกมีความสุขมาก เวลาทำกิจกรรมอื่น ก็รู้สึกเหมือนองค์พระคุ้มครองตัวเราอยู่ตลอดเวลา พอหลับตาก็เห็นองค์พระขึ้นมาอย่างเป็นธรรมชาติ พอดูอีกทีก็เห็นอีก

 

 

 

 

        การมาบวชในครั้งนี้ กระผมอยากมีเวลานั่งสมาธิเยอะๆ แต่ไม่ได้คาดหวังถึงผลที่จะเกิดขึ้น เมื่อปฏิบัติธรรมได้ขนาดนี้ กระผมก็ดีใจมาก และตั้งใจว่าจะมาบวชทุกปี เพื่อสั่งสมบุญให้กับตัวเองและครอบครัว ก่อนหน้านี้กระผมไปวัดทุกอาทิตย์ แต่จากนี้ไปจะไปวัดทุกครั้งที่ว่าง ไปทำบุญ นั่งสมาธิ พักผ่อน เพื่อเติมพลังให้กับตัวเอง และการทำงานต่อไปครับ

 

 

 

        กระผมตั้งใจว่าจะกลับไปช่วยชวนคนญี่ปุ่นมาบวช และมาปฏิบัติธรรมกันให้เยอะๆครับ และกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่ได้สร้างวัดสาขาในประเทศญี่ปุ่น ทำให้กระผมได้ไปวัด และได้มาบวชที่ประเทศไทย

 

 

พระธรรมทายาทโอะซะกะ ไทจิ ณฏฺฐิโต