ไฟฟ้าแรงสูง ช็อต !ไม่ตาย

 

        ลูกชื่อ นุชชนก สามีของลูกชื่อ วิชัย ศรีทะไวย ลูกเป็นนักบุญภาคใต้ค่ะ บ้านอยู่ที่หาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เข้าวัดตั้งแต่ ปี พ.ศ.2525_ค่ะ ลูกและสามีเชื่อมั่นในมหาปูชนียาจารย์ แบบสุดชีวิต จึงทำให้ลูกได้เจออานุภาพจะๆจังๆหลายครั้ง จนตอนนี้มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วตลาด ดังจะขอเล่าให้ฟังต่อไปนี้ค่ะ

 

        บ้านของลูกเป็นอาคารพาณิชย์สองคูหาอยู่ในตลาด ลูกมีหุ้นส่วนธุรกิจ คือ สามีของลูกเองค่ะ เราเป็นหุ้นส่วนกัน เราแบ่งพื้นที่กัน ห้องหนึ่งลูกขายของเด็กเล่น และเครื่องสังฆภัณฑ์ อีกห้องหนึ่งสามีเปิดร้านซ่อมมอเตอร์ไซด์ สามีเป็นที่รักของทุกคนในตลาด เพราะเขาบริการทุกระดับประทับใจ ทุกโอกาส แถมยังซ่อมรถให้พ่อค้าแม่ค้าฟรี ไม่คิดค่าแรง จะคิดเงินก็ต่อเมื่อต้องเปลี่ยนอะไหล่เท่านั้น ทุกคนจึงเรียกสามีของลูกว่า “พี่บ่าว” (แปลว่า พี่ชาย) ค่ะ

 

 

 

        เช้าวันหนึ่งในปี พ.ศ.2547_สามีของลูกได้เปิดร้านตั้งแต่เช้าตามปกติ เขาต้องปีนขึ้นไปบนตู้เหล็กซึ่งเป็นที่เก็บเครื่องมือซ่อมรถ ซึ่งเขาจะไม่ใส่รองเท้า เพราะถือว่าเป็นการแสดงความเคารพต่อเครื่องมือทำมาหากิน แต่ตอนที่ยืนอยู่บนตู้เหล็ก เขาได้เอื้อมมือไปหยิบสายยางเติมลมที่เกี่ยวอยู่กับตะขอเหล็ก ทันใดนั้น...นาทีระทึกก็เกิดขึ้น กล่าวคือ...

 

        สามีของลูกโดนไฟดูดอย่างแรง จนมือไปติดกับตะขอเหล็ก เท้าลอยขึ้น ตัวเหวี่ยงไปมา เขาพยายามสลัดมืออย่างไรก็ไม่หลุด เหมือนยิ่งดิ้น...ยิ่งดูด ติดหนึบจนตัวแข็ง...ตัวชา หัวใจอ่อนแรงจนระทดระทวยลงเรื่อยๆ และในเสี้ยววินาทีเฉียดนั้นเอง เขานึกถึงเหรียญหลวงปู่ปราบมารที่ห้อยอยู่ที่คอทันที และอยู่ๆเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เหมือนมีอะไรทราบมาถีบที่ยอดอกของสามีของลูกอย่างแรง จนกระเด็นหลุดจากตะขอเหล็ก จากนั้นร่างของเขาก็หล่นลงมากองอยู่กับพื้น พอลูกหันมาเห็นเข้าก็ตกใจ วิ่งเข้าไปอุ้มเขานอนบนตัก ถามว่า...พี่...เป็นอย่างไรบ้าง

 

        ตอนนั้น สามีของลูกไม่หายใจแล้ว ลิ้นจุกปาก ตาเหลือกค้าง ลูกตกใจแล้วตะโกนร้องอย่างสุดเสียงว่า “หลวงปู่...ช่วยด้วย”_จนคนในตลาดกรูกันเข้ามามุงเต็มร้าน ตะโกนกันอย่างอึกทึกว่า...พี่บ่าวเป็นลม

 

        น้องที่ขายกาแฟอยู่ฝั่งตรงข้าม ได้เอาน้ำร้อนผสมน้ำแดง มาให้ลูกกรอกปากสามี เพราะคิดว่าเขาเป็นลม พอสามีของลูกดื่มน้ำแดงแล้ว เขาก็หายใจได้ แต่ยังลืมตาไม่ขึ้นและยังพูดไม่ได้ แต่เขาก็พยายามส่งสัญญาณบอกให้ทุกคนรู้ว่า...โดนไฟดูด โดยยกมือชี้ไปที่คัตเอาท์ พอทุกคนหันไปทางคัตเอาท์จึงรู้ว่าสามีของลูกโดนไฟดูด จากนั้นคนที่มุงกันอยู่เต็มร้านก็แตกฮือออกจากที่เกิดเหตุ

 

        ลูกและลูกชายช่วยกันหามร่างของสามีส่งโรงพยาบาล ตลอดทางลูกพูดแต่ว่า...หลวงปู่...ช่วยด้วย คุณหมอตรวจอาการแล้วถึงกับอึ้งและทึ่งมากว่า สามีของลูกรอดมาได้อย่างไร และสงสัยว่าถูกไฟดูดจริงหรือเปล่า ทำไมไม่เป็นอะไรเลย ตรวจซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างละเอียด เพราะทุกรายที่โดนไฟดูดรุนแรงขนาดนี้จะต้องหัวใจวายตาย หรือไม่ก็เป็นอัมพาตสถานเดียว ต้องใช้เวลาพักฟื้นอย่างน้อยสามหรือสี่ปี แต่สามีของลูกกลับไม่เป็นอะไรเลย มหัศจรรย์มากที่ไฟฟ้าแรงสูงดูดที่มือแต่ไปออกที่เท้าโดยไม่ผ่านหัวใจ มีหลักฐานที่เห็นชัดๆ คือ โคนนิ้วมือข้างขวาและฝ่าเท้าข้างซ้ายของสามีของลูกเป็นรูกลวงโบ๋ ขนาดเอานิ้วก้อยแหย่ลงไปได้ คุณหมอบอกผลการตรวจให้ทราบเพียงสั้นๆว่า โอ...อัศจรรย์จริงๆ

 

 

 

        คุณหมอให้สามีของลูกนอนที่โรงพยาบาล เพื่อดูอาการหนึ่งคืน ก็ให้กลับบ้านได้ หลังจากนั้น คุณหมอก็ยังงงไม่หาย และได้โทรศัพท์มาถามอาการของสามีอย่างต่อเนื่องด้วยความเป็นห่วงเป็นเวลาหนึ่งปี เพราะไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสามีของลูกจะรอดชีวิตได้จริงๆ

 

        หลังจากวันนั้น พ่อค้าแม่ค้าในตลาด ได้มาถามลูกและสามีกันใหญ่ว่า รอดมาได้อย่างไร มีของดีอะไรติดตัว สามีของลูกก็บอกทุกคนในตลาดว่า เขาห้อยเหรียญหลวงปู่ปราบมารติดตัว เขาจึงนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯได้ตลอด ท่านช่วยชีวิตเขาไว้ให้หลุดจากไฟดูด ลูกจึงได้โอกาสทำหน้าที่กัลยาณมิตรและเป็นพยานยืนยัน ให้พ่อค้าแม่ค้าในตลาดเห็นอานุภาพของความศักดิ์สิทธิ์ของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระผู้ปราบมาร และลูกก็สามารถชวนคนมาทำบุญได้มากมาย จนพ่อค้าแม่ค้าในตลาดรู้กันว่า ถ้าอยากทำบุญต้องมาหา...พี่นก และพี่บ่าว เจ้าค่ะ