ผมเห็นหลวงปู่ที่กลางท้อง

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ.2553

ตอน ผมเห็นหลวงปู่ที่กลางท้อง

พลิกชีวิต..ด้วยบุญทอดกฐิน

ตอน ผมเห็นหลวงปู่ที่กลางท้อง

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ครอบครัวไพจิตร

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

หลวงพ่อครับ การพบกันนับเป็นวาสนา แต่นับจากนี้ทั้งวาสนาและโชคชะตา ได้นำพาให้ผมมาทำบุญทอดกฐินในปีนี้ครับ ในฐานะที่ผมเป็นคนใหม่ ก็ขอแนะนำตัวก่อนครับว่า...ผมชื่อ วรพจน์ ส่วนภรรยาของผมชื่อ วราภรณ์ ไพจิตร ครับ เราสองคนเป็นเจ้าของ บริษัท อินโนเวทีฟ ไอเดนติฟิเคชั่น ซิสเต็มส์ จำกัด และ บริษัทเทคน่า จำกัด บริษัทของผมผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ RFID_ถ้าพูดให้เข้าใจง่ายที่สุดก็คือ ผลิตไมโครชิพ ที่ฝังเข้าไปในตัวสัตว์ เช่น สุนัข วัว ปลา เต่า แพะ แกะ กอริลล่า ฯลฯ เพราะอยู่ๆหากเราไปถามเจ้าสุนัข หรือแกะว่า เจ้าของชื่ออะไร มันก็จะร้องตอบเราว่า “บ๊อกๆกับแบ๊ะๆ”_ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกครับว่า “บ๊อกกับแบ๊ะ”_คือ ใคร

แต่ถ้าเจ้าสุนัขกับแกะตัวนั้นถูกฝังชิพแล้ว เราก็จะตรวจสอบข้อมูลได้ว่า ใครเป็นเจ้าของ เกิดเมื่อไร อยู่ฟาร์มไหน ฉีดวัคซีนหรือยัง แม้สัตว์นั้นจะหายไป ก็รู้ว่ามันอยู่ในพิกัดไหนของมุมโลกครับ ซึ่งเป็นที่นิยมมากในต่างประเทศครับ และบริษัทของผมก็เป็นแห่งแรก และแห่งเดียวในประเทศไทยที่ผลิตอุปกรณ์ชนิดนี้ครับ แต่วันนี้ ผมไม่ได้จะมาฝังชิพให้ใครหรอกครับ แต่จะขอมาแชร์ความปลื้มที่เอ่อล้น หลังจากตัดสินใจทำบุญถึง 50 M

นี่คือ โรงงานผลิตไมโครชิพของผมครับ

หลวงพ่อครับ ผมเพิ่งรู้จักวัดตอนปลายปี 50_แต่ก็ไม่ค่อยได้มาครับ เพราะบางทีก็อยู่เมืองนอกบ้าง ติดงานบ้าง อย่างทอดกฐินเมื่อปี พ.ศ.2552_ที่ผ่านมา ผมก็ไม่ได้ทำ เพราะไม่ทราบข่าว อีกทั้งบุญสร้างอาคาร 100-ปีคุณยาย ก็เพิ่งจะรู้จากซีดีที่ภรรยาของผมเปิดให้ฟังขณะขับรถอยู่ที่ประเทศอังกฤษ เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2553_นี้เองครับ แต่ชีวิตของผมถูกฝึกให้คุ้นกับวัดมาตั้งแต่เล็กๆ เพราะคุณพ่อคุณแม่จะพาผมไปวัดทุกวันเสาร์อาทิตย์ แม้ขนาดตอนที่ผมจีบภรรยาของผมใหม่ๆ ผมก็คิดไม่ออกว่าจะต้องพาเธอไปไหน นอกจากวัด ซึ่งเดิมทีเดียวเธอก็ไม่ได้ชอบผมหรอกครับ แต่เธอเห็นผมพามาวัด เธอก็เลยชอบผม เพราะเธอชอบเรื่องการทำบุญสุดๆเหมือนผม

ผมรักการทำบุญมากครับ แม้ในช่วงที่ผมตกงาน ทั้งเนื้อทั้งตัวผมเหลือเงินอยู่เพียงหมื่นบาทสุดท้าย แต่พอทราบว่า วัดที่พิษณุโลก มีแต่หอระฆัง แต่ไม่มีระฆัง ผมจึงได้ถวายค่าระฆังไป 8,000-บาททันที ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่า...ทำไมผมถึงมีนิสัยรักการทำบุญแบบสุดกำลังแบบนี้เรื่อยมา จนกระทั่งมีโอกาสได้มารู้จักวัดพระธรรมกาย และพอปีนี้ได้ทราบข่าวการทอดกฐินปี 53_ผมและภรรยาก็ตัดสินใจทำบุญแบบง่ายๆทันที 10-M_ครับ เพราะผมเห็นคุณค่าอันมหาศาลว่า เงินของผมจะเกิดประโยชน์ต่อพระศาสนาระดับโลกอย่างไร แต่ตอนหลังผู้ประสานงานโทรศัพท์มาว่า ประธานเปิดม่านรูปหล่อทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เหลือสามคนสุดท้าย ผมจึงโทรศัพท์ไปหาภรรยาของผมทันทีครับ บอกเธอว่า ชีวิตผมมีสิ่งที่ดีที่สุดในโลก ก็คือ มีเธอเป็นภรรยา เพราะเราสนับสนุนในเรื่องการทำบุญของกันและกันมาโดยตลอด อีกทั้งเราก็ใจตรงกันเสมอในเรื่องการทำบุญ

ตอนนั้น ผมคิดในใจว่า มีหลายคู่ชีวิตที่เขาต้องฝ่าวิกฤติอย่างแสนสาหัส กว่าจะมีเงินก้อนมาทำบุญ แต่ผมว่า...ขณะที่เรากำลังมีเงิน ก็ต้องรีบทำบุญ แล้วอธิษฐานว่า ขออย่าให้คู่ชีวิตของเราไปเจอวิกฤติสาหัสขนาดนั้นเลย เราควรจะโรยชีวิตของเราด้วยกลีบกุหลาบไปด้วยกัน ซึ่งผมและภรรยาปรึกษากันไม่ถึงห้านาที ก็ตัดสินใจทำบุญทันทีครั้งยิ่งใหญ่ที่สุด 50-M_แรกของชีวิต ช่างเป็นความปลื้มที่โรแมนติกที่สุดเลยครับ

หลวงพ่อครับ วันที่ 10-ตุลาคม ที่ผ่านมา เป็นวันประวัติศาสตร์ที่ผมจะไม่มีวันลืมเลยครับ เพราะตั้งแต่เช้าขณะที่ผมขึ้นไปรับกล่องมีแก้วน้อยกับหลวงพ่อ สายตาของหลวงพ่อ ทำให้ผมรู้สึกสว่างวาบไปทั้งตัวเลยครับ จนเกิดมหาปีติอย่างบอกไม่ถูก แล้วยิ่งถึงช่วงพิธีกดปุ่มอัญเชิญยอดมหาวิหารหลวงปู่ด้วยแล้ว ผมปลื้มจนเหมือนถูกสะกดให้นิ่ง จนน้ำตาซึม ซึ่งถ้าผมไม่กลัวใครเขาหาว่าบ้า ผมคงแหกปากตะโกนอย่างสุดเสียงแล้วว่า “หลวงปู่ครับ ผมกลับมาแล้วครับ ผมกลับมาทำหน้าที่ของผมแล้ว”

ผมปลื้มสุดชีวิตเลยครับ ที่เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯชัด

ราวกับท่านปาฏิหาริย์ มาปรากฏที่กลางท้องของผม

หลวงพ่อครับ ตั้งแต่ผมเข้าวัด...มานั่งสมาธิ ก็พบแต่ความมืดตื้อมืดมิดมืดสนิทครับ แถมมองไปกลางท้องทีไร ก็เห็นแต่กระเพาะ ตับ และลำไส้เล็ก ตลอดเวลา แต่วันที่ผมนั่งสมาธิในมหาวิหารก่อนอัญเชิญดวงแก้ว วางบนจักรแก้ว ทันใดนั้นเองครับ...ปาฏิหาริย์ของผมก็เกิด คือ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ...องค์ทองคำ ท่านมาปรากฏชัดแจ่มที่กลางท้องของผม ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ใช้ความพยายามนึกถึงท่านเลย แถมผมยังพยายามทดสอบโดยลองคิดเรื่องอื่นดู แต่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯก็ไม่ยอมไปไหนเลยครับ ราวกับท่านจงใจปาฏิหาริย์กายให้ผมเห็นท่านชัด ทั้งหลับตาลืมตา อย่างที่ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ยังความปลื้มให้เกิดกับผมจนน้ำตาจะไหล ผมปลื้มจนไม่อยากได้อะไรแล้ว ปลื้มจนอยากจะยกโลกทั้งใบให้ทุกคน รู้สึกเกิดความรักและปรารถนาดีกับทุกคนอย่างแรงกล้า ซึ่งถ้าใครมาขออะไรผมตอนนั้น ผมยินดียกให้หมดเลยครับ แต่โชคดีนะครับ...ที่ตอนนั้นไม่มีใครมาขอบริษัทของผม ไม่อย่างนั้นผมคงหมดตัว

ผมตัดสินใจไม่ผิดเลยครับ ที่ขอเป็น 1 ในผู้อัญเชิญดวงแก้ว

หลวงพ่อครับ จากเหตุการณ์ในวันนั้น ทำให้ผมเข้าใจแล้วว่า สมาธิจะสร้างสันติภาพที่แท้จริงได้ เพราะมันทำให้คนเราปรารถนาดีต่อกันอย่างแท้จริง พอเสร็จพิธีในวันนั้น ผมก็รีบโทรศัพท์ไปหาภรรยาของผมทันทีเลยครับ เธอบอกผมว่า เธอก็ปลื้มเหมือนกัน เธอดูการถ่ายทอดอยู่ที่ประเทศอังกฤษ เธอได้เห็นผม แล้วเธอก็นั่งน้ำตาไหล เพราะความปีติครับ หลวงพ่อครับ ผมและภรรยารู้สึกว่าเราตัดสินใจไม่ผิดเลยครับที่ทำบุญอย่างเต็มกำลัง เพราะมันเต็มที่กับความรู้สึกของเราทั้งสองสุดๆ วันนี้ทำให้ผมเข้าใจความรู้สึกของยาจกถวายเข็มแล้วครับ แล้วก็รู้อีกว่า เราไม่สามารถจะเสแสร้งปลื้มได้ เพราะความปลื้มมักจะเกิดกับคนประเภทที่มีแค่ 100-แล้วทำเกือบหมด มากกว่าพวกที่มี 10,000-แต่ทำ 10_ครับ จากตรงนี้ ผมอยากบอกทุกคนว่า มาทำความปลื้มสุดๆให้เกิดกับตัวเองสักครั้งหนึ่งในชีวิตเถิดครับ กับการทำบุญทอดกฐินในครั้งนี้ ความปลื้มไม่ได้ขึ้นกับว่าจะทำบุญเท่าไหร่ แต่ความปลื้มจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อทำบุญสุดๆและเต็มกำลังครับ

ปลื้มกับการทำบุญกฐินปีนี้สุดๆเลยครับ

สุดท้ายนี้ ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่ออย่างสูงสุดครับ ที่มอบพระของขวัญรัตนชาติไว้ให้ผม เป็นเครื่องระลึกนึกถึงบุญครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมเคยทำ ผมจะไม่มีวันลืมเลย ขอให้หลวงพ่อแข็งแรงนะครับ ผมและภรรยาของผมรักหลวงพ่อมากครับ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

วรพจน์ ไพจิตร

สนใจรายละเอียด อาคาร 100 ปี คุณยายอาจารย์ คลิกที่นี่

ชม Video Scoop กฐิน 101 ปี คุณยายอาจารย์

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player