นายกเทศมนตรีหญิงพบอานุภาพแห่งบุญ

 

 

 

        ลูกเข้าวัดพระธรรมกายตั้งแต่เป็นนักศึกษา พออายุได้ 36 ปี ก็เข้าสปาค่ะ...สปาภายใน หรือคอร์สอบรมสมาธิแก้ว ที่ต้องฝึกสมาธิอย่างเข้มข้นที่วัดนานถึงสองเดือน ฝึกจนลูกรู้สึกซาบซึ้งและเข้าใจในเรื่องการสร้างบารมี และอยากสมัครเข้ามาเป็นอุบาสิกาเขตในมากๆ แต่ด้วยความสวยที่สะดุดตา อายุที่สะดุดใจ ตลอดจนความสามารถที่ไม่เหมือนใครของลูก ทางบ้านจึงอ้อนวอนขอร้องให้เข้าวงการ...การเมืองค่ะ ลูกจึงจำเป็นต้องพลิกผันชีวิตไปลงสมัครรับเลือกตั้ง จากเหตุการณ์นี้เองค่ะ ทำให้ลูกได้รู้ว่า...พี่น้องประชาชนในตำบลคอนสวรรค์ เป็นผู้ที่มีวิสัยทัศน์อย่างสุดๆ แถมยังตาถึงที่เลือกลูกให้มาเป็นนายกเทศมนตรี อย่างต่อเนื่องถึงสามสมัยแล้วค่ะ ซึ่งลูกก็ใช้ตำแหน่งหน้าที่การงาน สร้างความเจริญสุดๆให้กับบ้านเกิด อีกทั้งยังหยั่งรากลึกของศีลธรรมสู่ใจชาวบ้านในระดับรากหญ้า โดยนำโครงการของหลวงพ่อทุกโครงการไปแนะนำให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมอย่างทั่วถึง ตั้งแต่บวชพระ บวชอุบาสิกาแก้ว และทุกๆโครงการที่ผ่านมา

 

        ย้อนไปในช่วงที่ลูกเข้าวัดใหม่ๆ ก็ไม่เคยคิดจะทำบุญเป็นล้านกับเขาหรอกค่ะ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องของคนรวย จึงปล่อยให้พวกคนรวยๆเขาทำกันไป แต่พอลูกมาฟังเรื่องราวอานุภาพของคนเข้าวัดหลายๆคนที่จนกว่าลูก มีเงินทำบุญมากที่สุดไม่ถึงหนึ่งร้อยบาท แต่พอทำบุญอย่างสุดกำลัง ทำไปทำมา กลับมีเงินงอกมาเป็นล้านๆให้ทำบุญได้อย่างเหลือเชื่อ พอลูกได้ยินได้อ่านเรื่องราวแบบนี้บ่อยๆเข้า ก็เลยลองทำบุญจนหมดกระเป๋าก่อนกลับบ้านดูบ้าง พอทำบ่อยๆความตระหนี่ที่เกาะกินใจมันก็ลดลงอย่างฮวบฮาบค่ะ จนรู้สึกขึ้นมาเองว่า การทำบุญระดับเอ็ม มันไม่ใช่เรื่องเฉพาะของคนรวย มันควรจะเป็นเรื่องของคนอยากรวยมากกว่า จากนั้นลูกจึงไปคุยกันในพี่ๆน้องๆ และรวบรวมเงินกันจนได้เอ็มแรกของครอบครัวทำบุญให้คุณแม่ค่ะ

 

        แต่ต่อมาในปี พ.ศ.2549 เป็นปีที่สุขภาพของคุณแม่ทรุดหนัก คือ จู่ๆเส้นโลหิตในสมองแตก ทำให้คุณแม่กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปในบัดดล นอนปิดตาสนิทไม่ได้สติรับรู้อะไรเลย จึงกลายเป็นความสะเทือนใจครั้งสำคัญที่สุดที่ทำให้ลูกคิดได้ว่า “แม่เราก็รวยแต่มาในวันนี้ สมบัติจำนวนมากของแม่ที่กองไว้ กลับช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลย หนำซ้ำยังหมดโอกาสใช้”

 

        พอคิดอย่างนี้ปุ๊บ หัวใจของลูกก็ถูกคลิกปั๊บ โดยบอกกับตัวเองทันทีว่า เราต้องทำให้ตัวเองมีบุญมากที่สุดเดี๋ยวนี้ จะมารอให้ป่วยสาหัสเป็นแบบคุณแม่แล้วค่อยทำบุญมันไม่ทันการณ์ เพราะตอนนั้น เราอาจไม่มีสติจะรับรู้ในเรื่องบุญแล้ว ซ้ำเผลอๆ หากเราขับรถออกไป โดนชนเปรี้ยงปร้างขึ้นมาก็อดทำบุญพอดี พอคิดเสร็จปุ๊บ หัวใจลูกก็ถูกปลดล๊อกให้เปิดออก ลูกรีบไปรวบรวมเงินส่วนตัวของตัวเองที่เก็บๆไว้ทั้งหมด ตัดสินใจทำบุญทอดกฐินปี 49 เอ็มแรกของชีวิตทันที และนับจากนั้นก็ไม่เคยประมาทในชีวิตเลย กล่าวคือ ลูกเป็นประธานกองกฐินระดับเอ็มมาตลอดทุกปีเจ้าค่ะ

 

        จนกระทั่งมาปี พ.ศ.2552 ลูกมีโอกาสไปนั่งสมาธิที่พนาวัฒน์ ได้ไปฟังคุณศรัณย์ เจ้าของธุรกิจทำรองเท้าโมโนโบ้ กับ คุณสุรีย์ เขาคุยกันเรื่องการทำบุญ พอฟังไปฟังมาก็ปลื้มแทนเขาทุกบุญ จนรู้สึกอยากปลื้มสุดๆด้วยตัวเองบ้าง จึงคิดว่า คนไม่ธรรมดาอย่างนายกจุ๋ม น่าจะเป็นเจ้าภาพสร้างอาคาร 100 ปีคุณยาย สักหนึ่งห้องได้ เพราะสมบัติของเราก็มี จึงตั้งจิตอธิษฐานขอพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ หลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ ว่า...ขอให้ลูกได้เงินมาแบบง่ายๆสุดๆ เอาแบบชนิดที่ว่า มีเงินจำนวนมากมากองอยู่ตรงหน้า และลูกมีหน้าที่ถวายอย่างเดียว

 

        ไม่น่าเชื่อค่ะ พอลูกลงมาจากพนาวัฒน์ อยู่ๆก็มีคนมาสนใจอยากซื้อที่ดิน 300 ตารางวา ที่จังหวัดขอนแก่นของลูก ทั้งๆที่ลูกไม่ได้ประกาศขายอะไรเลย และมากไปกว่านั้น กลับมีหลายๆเจ้า มาสนใจที่ดินแปลงนี้ในเวลาเดียวกันค่ะ

 

 

 

        อีกทั้ง อยู่ๆพี่สะใภ้ของลูกก็บอกว่า คนมีบุญอย่างลูกให้อยู่เฉยๆไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวเธอจะเป็นคนติดต่อเรื่องราคาให้เอง ให้ลูกทำแค่นั่งสมาธิอธิษฐานก็พอ จากนั้นพี่สะใภ้ก็ไปดำเนินการ ทำให้มีคนมาสู้ราคา เพราะอยากได้ที่ดินผืนนี้มาก จากราคาทุนที่ซื้อมาเพียง 1.9 ล้านบาท แต่กลับขายได้ที่ราคา 11.5 ล้านบาท ทำให้ลูกได้เงินมาทำกฐินหนึ่งห้องเป็นอัศจรรย์ค่ะ ซึ่งยังไม่พอแค่นั้นนะคะ คือ พอใจเปิดในการทำบุญแล้ว ลูกก็ปลื้มปีติใจอย่างสุดๆ จึงไปหาพี่ ไปพูดถึงอานิสงส์การสร้างอาคาร 100 ปีคุณยาย ให้เขาฟัง พี่ชายก็บอกลูกว่า ไม่ต้องอ้อมค้อม พูดมาสั้นๆ จะเอาอะไรบอกมาเลยตรงๆ เมื่อพี่ชายเปิดช่องอย่างนี้ ลูกก็ไม่รอช้า รีบบอกไปทันทีเลยว่า มาชวนทำบุญสองล้าน พอพี่ชายฟังปุ๊บ ก็โต้กลับด้วยเสียงที่ตกใจสุดขีดว่า “อะไร...จะให้ทำบุญตั้งสองล้าน เอ็งนี่...มันกล้านะ...กล้ามาบอกให้เฮียทำบุญทีเดียวสองล้าน ถ้าเอ็งกล้าขอขนาดนี้ เฮียก็กล้าให้ ถ้าไม่ให้ เดี๋ยวจะเสียชื่อที่เกิดมาเป็นพี่เอ็ง”

 

        พอลูกฟังดังนั้น ก็ตกใจ ไม่คิดว่าพี่ชายจะยอมทำบุญ เพราะตั้งแต่เกิดมาเคยชวนพี่ชายทำบุญมากที่สุดก็แค่สร้างพระ แต่อยู่ๆวันนี้ พี่ชายของลูกยอมทำบุญสองล้านอย่างอัศจรรย์

 

        หลวงพ่อคะ ตั้งแต่ลูกเข้าวัดพระธรรมกายมา มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นในชีวิต ประดุจการโรยเส้นทางชีวิตด้วยกลีบกุหลาบ คือ จากเด็กโนเนม ก็ได้เป็นนายกเทศมนตรีหญิง จากที่ไม่เคยคิดแม้แต่จะทำบุญเป็นเอ็ม ก็เจอปาฏิหาริย์ทำได้เป็นสิบเอ็ม อีกทั้งแม้ปีที่แล้วลูกทำบุญไปแล้วสิบเอ็ม ปีนี้ก็มีสตางค์งอกออกมาให้ทำอีกหนึ่งแผ่นทองเจ้าค่ะ

 

เพชราพร ภูมิรัตนประพิณ