พบอานุภาพบุญทันทีทีเข้าวัด

 

        ลูกมาวัดครั้งแรก เมื่อวันอาทิตย์ต้นเดือนสิงหาคม พ.ศ.2553 นี้เองค่ะ ลูกรู้สึกตื่นเต้นมาก และรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่วัดช่างใหญ่โตสวยงามอลังการ แต่ก็เต็มไปด้วยความสะอาด สงบ และสง่างาม แถมยังได้มาเห็นหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ตัวจริงที่หน้ารัตนบัลลังก์ ลูกทั้งดีใจทั้งปลื้มยิ่งกว่าได้เห็นดาราดังเสียอีกค่ะ เพราะคุณครูไม่ใหญ่ตัวจริงทั้งหนุ่มและสง่างามกว่าในดีเอ็มซีมากค่ะ วันนั้น ลูกรู้สึกประทับใจสุดๆเลยค่ะ

 

 

 

        หลังจากนั้น ลูกก็มาวัดทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน รวมเวลาได้สามเดือนแล้วค่ะ และลูกยังพาลูกสาวอายุสามขวบ และลูกชายอายุแปดขวบมาวัดด้วย เด็กๆก็ชอบใจกันใหญ่ เพราะว่ามาวัดแล้วสนุก แถมมีซีดีการ์ตูนบุญโตและละครธรรมะให้ซื้อกลับบ้านได้ด้วย ตั้งแต่เข้าวัดลูกสาวลูกชายของลูกก็ว่าง่าย และเรียบร้อยขึ้นเยอะเลยค่ะ

 

        ลูกมีอาชีพเป็นเซลของบริษัทผลิตอุปกรณ์บรรจุภัณฑ์ค่ะ ต้องออกจากบ้านไปทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า พอเที่ยงก็เลิกงาน แต่ลำพังเงินเดือนพนักงานบริษัทก็ไม่เพียงพอต่อค่าใช้จ่ายในบ้าน หลังเลิกงานลูกจึงต้องไปเปิดร้านขายเสื้อผ้าเด็กที่รับมาจากโรงงานตามตลาดนัด เพื่อหารายได้พิเศษค่ะ และตั้งแต่ลูกได้รู้จักดีเอ็มซี หลังจากขายเสื้อผ้าเสร็จตอนสามทุ่ม ลูกก็จะกลับมานั่งสมาธิกับหลวงพ่อทุกวันเลยค่ะ พอลูกได้ทราบว่าหลวงพ่อจะสร้างอาคาร 100ปีคุณยาย ลูกก็ตั้งใจทันทีว่า...ลูกต้องทำให้ได้หนึ่งตารางเมตร ตอนนี้ลูกก็ทยอยบุญ ทั้งทำด้วยตัวเอง และบอกบุญได้ถึงหนึ่งหมื่นบาทแล้วค่ะ และไม่น่าเชื่อเลยว่า...ลูกจะเป็นผู้ที่โชคดียิ่งกว่าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเสียอีกค่ะ เพราะไม่ต้องลุ้น และไม่ต้องเสียเวลาเก็งตัวเลขจนตัวเกร็งค่ะ กล่าวคือ...

 

        ตั้งแต่ลูกทำงานเป็นเซลมาหกปี ยอดสูงสุดที่ลูกสามารถหาออเดอร์ให้บริษัทได้ คือ ประมาณเจ็ด-แปดแสนบาทเท่านั้น ไม่เคยทะลุเป้าเลย แต่ทันทีที่ลูกได้ทำบุญกฐินคุณยายไปครึ่งตารางเมตร บุญก็ส่งผลให้ลูกได้เห็นกับตัวเองจะๆ จนลูกเองก็ปลื้ม..สุดขีดค่ะ เพราะภายในระยะเวลาหนึ่งเดือน คือ ตั้งแต่เดือนกันยายน ถึง ตุลาคม พ.ศ.2553 ลูกสามารถหาออเดอร์ให้บริษัทได้ทะลุเป้า คือ ทำยอดได้ถึงหนึ่งล้านสองหมื่นบาท เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ชีวิตเลยค่ะ แถมตั้งแต่ต้นเดือนตุลาคมจนถึงวันนี้ ลูกสามารถทำยอดขายล่วงหน้าไปได้ถึงปีหน้ามียอดสูงถึงหนึ่งล้านสามแสนบาทค่ะ ลูกมั่นใจล้านเปอร์เซ็นต์ว่า...เป็นเพราะลูกได้ทำบุญกฐินคุณยายอาจารย์อย่างแน่นอน เพราะลูกได้ทดลองมาแล้วค่ะ คือ วันอาทิตย์ต้นเดือนกันยายน ลูกไม่ยอมมาร่วมงานบุญที่วัด เพราะตั้งใจว่าจะไปขายของที่ตลาดนัดวันอาทิตย์ค่ะ แต่พอลูกไปขายของ วันนั้นทั้งวันลูกก็ขายไม่ได้เลยค่ะ ลูกจึงคิดได้ว่าต้องเป็นเพราะเราปฏิเสธบุญแน่นอนเลย

 

        เหมือนที่หลวงพ่อสอนว่า การปฏิเสธบุญ คือ การปฏิเสธความรวย ทำให้ลูกบอกกับตัวเองใหม่ว่า ต่อไปเราจะต้องไม่ปฏิเสธบุญทุกอย่าง เพราะในวันอื่นๆที่ลูกตั้งใจทำบุญและบอกบุญกฐินคุณยาย ลูกก็จะขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ขายของได้หมดแถมมีกำไรดีทุกครั้ง และการทำงานที่บริษัทก็สามารถทำยอดขายได้ดีกว่าเมื่อก่อนอย่างผิดหูผิดตาเลยค่ะ จากเมื่อก่อนที่มันตื้อตัน และเหน็ดเหนื่อยมาตลอด ตอนนี้ลูกรู้สึกเหมือนชีวิตของลูกสว่างไสว สมองก็ปลอดโปร่ง ความคิดลื่นไหล ปัญหาอุปสรรคต่างๆก็น้อยลง เกิดมีช่องทางประกอบอาชีพที่ดีกว่าเดิม คือ ตอนนี้ลูกกำลังเซ้งร้านในห้าง เพื่อเปิดกิจการขายเสื้อผ้าเป็นของตัวเอง และหาออเดอร์ทำยอดขายให้ตัวเองแล้วค่ะ ลูกหวังว่าจะได้เป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ และได้มาสร้างบารมีกับหลวงพ่ออย่างเต็มที่ด้วยค่ะ

 

        ตอนนี้ ลูกได้ลางานกับเจ้าของบริษัทไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ ลูกบอกหัวหน้างานว่า ลูกจะมาบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนล้านคนในวันที่ 16-29 ธันวาคมนี้ และก็ได้รับอนุมัติง่ายๆ จนลูกก็อัศจรรย์ใจมากเลยค่ะ เพราะเมื่อก่อนการจะลางานยาวๆอย่างนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย แถมทันทีที่ลูกบอกทุกคนว่าจะมาบวชอุบาสิกาแก้ว ก็มีพี่ที่ขายเสื้อผ้าด้วยกันเอาชุดขาวมาให้ลูกฟรีๆทันทีสองชุดค่ะ พี่เขาบอกว่า ขอร่วมบุญด้วย ลูกรู้สึกปีติในบุญอย่างสุดๆเลยค่ะ ลูกอยากมาเป็นหน่ออ่อนเศรษฐีที่วัดเร็วๆค่ะ

 

        อีกทั้งตอนนี้ ลูกมีปัจจัยมาทำบุญให้ครบหนึ่งตารางเมตรได้แล้วค่ะ ทุกวันนี้ลูกจะสวดมนต์นั่งสมาธิ และอาราธนาศีลทุกวัน ลูกรู้สึกเชื่อมั่นในบุญมาก และตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะติดตามสร้างบารมีกับหมู่คณะ รีบเก็บเกี่ยวบุญให้มากๆค่ะ ลูกอยากบอกทุกคนว่า เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จของชีวิต คือ บุญ และตอนนี้บุญที่แรงที่สุดก็คือบุญกฐิน 101 ปีคุณยายค่ะ

 

บุศยมาศ อุตมะ