ใครทำกรรมใดไว้ ตนจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

 

        บุพกรรมที่ทำให้ลูกต้องมาเลี้ยงดูพี่ชาย และต้องคอยแก้ไขปัญหาครอบครัวในทุกๆเรื่องแต่เพียงผู้เดียวนั้น ทั้งนี้เป็นเพราะในภพชาติเดียวกันกับภพชาติที่ลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรที่เกะกะเกเร คบเพื่อนไม่ดี ไม่ชอบเข้าเรียนหนังสือ หนีเที่ยว พี่ชายของลูกในภพชาติปัจจุบันได้ไปเกิดเป็นพี่สาวของลูกในภพชาตินั้น และก็ต้องคอยดูแลตัวลูก เหมือนที่ลูกต้องมาคอยดูแลพี่ชายในภพชาตินี้

 

 

        ดังนั้น สิ่งที่ลูกได้ประสบในภพชาตินี้ ก็เป็นเหมือนกับกระจกเงาที่สะท้อนถึงสิ่งที่ลูกได้เคยกระทำไว้ในอดีตนั่นเอง ซึ่งในภพชาติดังกล่าวนั้น กว่าที่ตัวลูกจะกลับเนื้อกลับตัว กลับใจหันมาลดละเลิกอบายมุข หันกลับมาทำความดี เช่น ทำบุญตักบาตรบ้าง ตามโอกาส เป็นต้น ก็เป็นช่วงที่เกือบจะถึงบั้นปลายของชีวิตไปเสียแล้ว

 

 

        สำหรับพี่ชายของลูกนั้น ให้ลูกช่วยเหลือเท่าที่ตัวลูกจะไม่เดือดร้อน และสอนให้พี่ชายของลูกได้รู้ว่า ถ้าเรามีบุญน้อยก็จะต้องมาลำบากอย่างนี้ ถ้าเราสั่งสมบุญมาเยอะก็จะทำให้ชีวิตของเราไม่ต้องลำบากเหมือนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ลูกต้องเป็นกัลยาณมิตรให้พี่ชายได้สั่งสมบุญให้มากๆ และให้ลูกลองถามพี่ชายของลูกว่า “ถ้าน้องตายไปตอนนี้ พี่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือไม่”

 

 

        แต่ถ้าจะให้ดี ก็แนะนำให้พี่ชายของลูกมาบวช ซึ่งจะทำให้ไม่ว่างเว้นจากการสร้างบารมี มีบุญให้ทำมากมาย รับรองว่าถ้าบวชแล้วจะสนุกสนานบุญบันเทิง จะเพลิดเพลินกับชีวิตสมณะอย่างแน่นอน

 

คำถามข้อที่ 4.ในอดีต ลูกมีหน้าที่อะไรในหมู่คณะคะ

 

        สำหรับเรื่องราวของลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ เรื่องมีอยู่ว่า...ในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรรูปงามอยู่ในแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช เมื่อโตขึ้น ลูกได้ไปสมัครเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช และด้วยความสามารถของลูกจึงทำให้ตัวลูกได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่เป็นครูฝึกทหารใหม่ในกองทัพ

 

 

        ในเวลาต่อมา เมื่อพระราชาทรงตัดสินพระทัยออกบวชแล้ว ลูกก็ยังไม่ได้ตามออกบวชในตอนนั้น แต่เมื่อถึงช่วงกลางที่ใกล้จะถึงช่วงบั้นปลายของชีวิต ลูกก็ได้คิด...จึงคิดได้ว่า ในช่วงชีวิตที่ผ่านมานั้น ตนเองได้ทำหน้าที่ฝึกทหารใหม่เป็นจำนวนมาก ซึ่งทหารที่ตัวลูกฝึกก็ล้วนได้ออกไปทำหน้าที่ในสนามรบอย่างชายชาติทหารแทบทั้งสิ้น แต่เมื่อมีการรบเกิดขึ้น ก็ย่อมมีการสูญเสียตามมาเช่นกัน

 

 

        ด้วยความที่ตัวลูกได้ทำหน้าที่ในการฝึกทหาร ให้รู้จักวิธีการฆ่าข้าศึก จึงทำให้ทหารที่ตัวลูกฝึก ได้ใช้วิธีการเหล่านั้นไปฆ่าข้าศึกจนตาย หรือไม่ก็อาจจะพลาดท่าถูกข้าศึกฆ่าตาย ซึ่งไม่ว่าจะเป็นไปในรูปแบบใด ตัวลูกก็ล้วนมีส่วนแห่งกรรมเหล่านั้นด้วยทั้งสิ้น เมื่อตัวลูกได้คิดเช่นนี้ จึงได้ออกบวชตามพระราชาในที่สุด

 

 

        ครั้นได้บวชแล้ว ลูกก็ตั้งใจศึกษาธรรมะ ฝึกฝนอบรมตนเองอย่างเต็มที่ และได้ทำหน้าที่เทศนาสั่งสอนธรรมะแก่สาธุชน

 

 

        ในพุทธันดรที่ผ่านมา ในช่วงแรกที่ลูกเพิ่งจะออกบวชและได้ทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะควบคู่กันไปนั้น ลูกก็จะนั่งสมาธิแบบตามอารมณ์ คือ นั่งบ้างไม่นั่งบ้าง วันไหนมีอารมณ์อยากจะนั่งสมาธิก็นั่ง แต่วันไหนไม่มีอารมณ์อยากจะนั่งสมาธิก็ไม่นั่ง จึงทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของลูกไม่ก้าวหน้า จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปจนถึงช่วงบั้นปลายของชีวิต ลูกจึงคิดได้ ลูกจึงตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างเอาจริงเอาจังมากขึ้น จนเป็นผลทำให้ตัวลูกสามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายใน และเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ได้ในที่สุด

 

 

        ส่วนบุพกรรมที่ทำให้ลูกต้องมาเกิดเป็นผู้หญิงในภพชาติปัจจุบัน เป็นเพราะวิบากกรรมเจ้าชู้ที่ตัวลูกได้เคยทำเอาไว้ในภพชาติที่ลูกได้เคยเป็นกุลบุตรเกเรดังกล่าว ด้วยความที่ลูกเกะกะเกเร ชอบหนีเที่ยว ชอบยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข และคบเพื่อนไม่ดีนี้เอง จึงเป็นผลให้ลูกไปทำผิดศีลข้อที่สามในภพชาตินั้น ดังนั้นในภพชาตินี้ ลูกต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีให้เต็มที่ และตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ จะได้ไปแก้ไขวิบากกรรมที่ลูกเคยทำผิดพลาดเอาไว้ในอดีต ภพชาติต่อไปจะได้เกิดเป็นชาย เพื่อที่จะได้กลับมาบวชสร้างบารมีเหมือนดั่งในพุทธันดรที่ผ่านมา

 

 

*****************