ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 4

 

คำถามข้อที่ 6.ทำไมครอบครัวของเรา ต้องเจอวิกฤตในชีวิตพร้อมกันหมดทุกคน และเวลาหลุดวิกฤตก็หลุดพร้อมๆกันครับ

 

        สาเหตุที่ทำให้ทุกคนในครอบครัวของลูก ต้องมาเจอกับวิกฤตในชีวิตพร้อมๆกัน และหลุดพ้นจากวิกฤตพร้อมๆกัน ทั้งนี้ก็เป็นเพราะบุพกรรมที่ทุกคนในครอบครัวได้เคยประกอบกรรมดีและกรรมไม่ดีร่วมกัน ในภพชาติที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกคนสวนของท่านเศรษฐี ได้มารวมกันส่งผล เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในภพชาติดังกล่าว ภายหลังจากที่ตัวลูกได้ศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเรื่องการเพาะปลูกพืชผลชนิดต่างๆ ตามคำแนะนำของพวกชาวบ้านในละแวกนั้นแล้ว ตัวลูกและลูกน้องที่เหลือ (ซึ่งก็คือสมาชิกในครอบครัวของลูกในภพชาติปัจจุบัน)-จึงได้ช่วยกันทำไร่ทำสวนกันอย่างขยันขันแข็ง จนเป็นผลทำให้ผลผลิตทางการเกษตรที่ได้เจริญงอกงาม และขายดิบขายดีจนมีกำไรเป็นที่น่าพอใจของทุกคน

 

 

        ในตอนนั้น ชีวิตของทุกคนก็เริ่มดีขึ้น อีกทั้งทุกคน ไม่ว่าจะเป็นตัวลูกและลูกน้อง ยังรักใคร่กลมเกลียวกันเหมือนกับเป็นครอบครัวเดียวกันอีกด้วย เพราะเวลาจะทำกิจการงานใดๆ ทุกๆคนก็จะพร้อมใจกันทำ หรือเวลาที่จะไปวัดทำบุญ ทุกๆคนก็จะไปวัดพร้อมๆกัน หรืออย่างเวลาที่ทางวัดมีกิจกรรมงานบุญอะไร ตัวลูกก็จะเป็นผู้นำทีมในการสั่งสมบุญ ซึ่งสมาชิกในกลุ่มของลูกก็จะช่วยกันทำกิจกรรมงานบุญเหล่านั้น ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยความปีตีเบิกบานใจ

 

 

 

        ด้วยผลแห่งบุญที่ตัวลูกและลูกน้อง ต่างได้ทุ่มเททำกันนี้เอง จึงไปดึงดูดให้บุญเก่าที่แต่ละคนได้เคยทำเอาไว้ในอดีตชาติได้ช่องส่งผล จนเป็นผลทำให้ฐานะการเงินของตัวลูกและทุกๆคนดีขึ้นอย่างเป็นอัศจรรย์ ด้วยเหตุนี้เอง...เวลาที่ทุกๆคนทำบุญ ไม่ว่าจะเป็นตัวลูกหรือลูกน้องของลูก (ที่ร่วมเป็นร่วมตายกัน)-จึงได้อธิษฐานจิตตอกย้ำซ้ำๆคล้ายๆกันว่า “ขอให้ได้เกิดเป็นครอบครัวเดียวกัน และขอให้ได้สร้างบารมีร่วมกันต่อไป”

 

 

 

        ในเวลาต่อมา เมื่อการค้าเจริญรุ่งเรืองขึ้น ทั้งตัวลูกและลูกน้องจึงมีภาระหน้าที่ที่เพิ่มมากขึ้นเป็นเงาตามตัว ซึ่งก็เป็นผลทำให้...แต่ละคนต้องวุ่นอยู่กับเรื่องงานและภาระหน้าที่ที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ จนทำให้ตัวลูกและทุกๆคนเริ่มหลงทาง ลืมภาระหน้าที่ที่แท้จริงของชีวิต...นั่นก็คือการสร้างบารมี ยกตัวอย่างเช่น...พอมีใครสักคนว่างเว้นจากภารกิจการงาน คนที่ว่างก็จะมาชวนสมาชิกที่เหลือให้ไปวัดทำบุญด้วยกัน แต่ด้วยความที่บางคนยังเคลียร์งานไม่เสร็จ คนที่ทำงานไม่เสร็จจึงไม่ค่อยมีอารมณ์จะไปวัด และมักจะบอกปัดด้วยเหตุผลที่สวยหรูดูดีว่า “ขอโทษจริงๆ วันนี้งานเข้า เราคงไปวัดด้วยไม่ได้”-จากจุดนี้เอง...จึงทำให้ในช่วงนั้น ทั้งตัวลูกและลูกน้องของลูกจึงไม่ได้ไปทำบุญที่วัดพร้อมหน้ากันเหมือนเมื่อก่อน

 

 

 

        ยิ่งช่วงไหนที่ตัวลูกและลูกน้องมีงานล้นมือ แต่ละคนก็จะนึกถึงแต่งานจนลืมที่จะไปวัดทำบุญ เมื่อเป็นเช่นนี้บ่อยเข้าๆ ก็กลายเป็นความคุ้นชินจนเป็นเหตุทำให้แต่ละคนเริ่มห่างจากการทำบุญ และไม่ได้ไปวัดทำบุญร่วมกันเหมือนที่ผ่านมา แต่ก็ไม่ถึงขนาดไม่เข้าวัดทำบุญเลย กล่าวคือ จากที่เคยเข้าวัดอยู่เป็นประจำ ก็กลายเป็นทำๆหยุดๆ หยุดๆทำๆ หรือพูดง่ายๆว่าทำตามอารมณ์นั่นเอง วันไหนมีอารมณ์...ก็จะเข้าวัดทำบุญ วันไหนหมดอารมณ์หรือติดธุระ...ก็จะอ้างโน่นอ้างนี่ แล้วก็ไม่ไปทำบุญ จากจุดนี้เอง...แม้จะดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ก็ถือว่ามีผลอันใหญ่หลวงต่อชีวิตในสังสารวัฏ เพราะเมื่อแต่ละคนต่างอ้างเรื่องภารกิจหน้าที่การงานจนไม่ได้เข้าวัดทำบุญ สมาชิกในกลุ่มที่พอจะมีเวลามาวัดก็อาจจะขาดกำลังใจในการสร้างบารมี และเมื่อบ่อยๆเข้าก็เกิดความรู้สึกไม่อยากมาวัดตามไปด้วย ดังนั้น การกระทำเยี่ยงนี้จึงถือเป็นการกระทำที่เข้าข่ายการขัดบุญกันเอง กล่าวคือ ทำให้กำลังใจในการสร้างบารมีของทั้งตนเองและผู้อื่นลดน้อยถอยลง

 

 

 

        ด้วยวิบากกรรมทำบุญตามอารมณ์ จึงทำให้ในภพชาติปัจจุบัน เมื่อทุกคนได้มาเกิดอยู่ในครอบครัวเดียวกัน เวลาเกิดปัญหา...ทุกคนจึงต้องประสบปัญหาพร้อมๆกัน และผ่านพ้นปัญหาเหล่านั้นไปพร้อมๆกัน แต่อย่างไรก็ตาม...แต่ละคนก็ยังมีวิบากกรรมที่แตกต่างกันไปตามแต่ละบุคคล ซึ่งบุพกรรมทั้งดีและไม่ดีเหล่านั้นก็จะส่งผลเฉพาะบุคคล คือ เป็นเอกเทศไม่เกี่ยวข้องกัน ดังนั้น ให้ตัวลูกและทุกๆคนในครอบครัว หมั่นสั่งสมบุญให้มากๆ อย่าได้ประมาทในการดำเนินชีวิตอย่างในภพชาติก่อนๆโน้นอีก

 

คำถามข้อที่ 7.บุพกรรมใดที่ทำให้กระผม กว่าจะตั้งตัวได้ก็ล้มลุกคลุกคลานมากับหลายอาชีพครับ

 

        กว่าตัวลูกจะตั้งตัวได้ก็ล้มลุกคลุกคลานมากับหลายอาชีพ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะวิบากกรรมที่ตัวลูกเคยปฏิเสธการทำบุญในภพชาติที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกชายเศรษฐี มารวมกับวิบากกรรมจากการทำบุญตามอารมณ์ในภพชาติที่เกิดเป็นลูกคนสวนของท่านเศรษฐี ด้วยวิบากกรรมเหล่านี้...จึงมาตัดรอนทำให้บุญที่ตัวลูกเคยสั่งสมเอาไว้ในอดีตชาติส่งผลขาดช่วง จนทำให้ในภพชาติปัจจุบัน ตัวลูกต้องมาประสบปัญหาในหน้าที่การงาน และต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่หลายครั้ง

 

        แต่เมื่อผลบุญในอดีตชาติที่ตัวลูกได้สั่งสมมาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำอย่างตลอดต่อเนื่อง มาหลายภพหลายชาติได้ช่องส่งผล จึงทำให้แม้ตัวลูกจะล้มลุกคลุกคลานขนาดไหน แต่ตัวลูกก็สามารถหาช่องทางแก้ไขปัญหา และพลิกฟื้นวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ในที่สุด

 

คำถามข้อที่ 8.วิบากกรรมจากการเป็นเด็กสลัมจนๆของกระผมหมดหรือยังครับ หากยังไม่หมด จะต้องแก้ไขอย่างไรครับ

 

        จริงๆแล้ว...วิบากกรรมที่ทำให้ตัวลูกต้องมาเกิดเป็นเด็กสลัม หรือเป็นคนที่มีฐานะยากจน ยังไม่หมด เพียงแต่กำลังของวิบากกรรมเหล่านั้น...เริ่มเจือจางเบาบางลงไปเรื่อยๆ แต่ถึงกระนั้น มันก็พร้อมที่จะส่งผลอยู่ตลอดเวลา

 

        อย่างในภพชาติที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกคนสวนของท่านเศรษฐี และได้สั่งสมบุญใหญ่โดยการสร้างวัดในขณะที่ตัวเองก็กำลังตกต่ำนั้น แม้จะมีอานิสงส์มากเพียงไร แต่วิบากกรรมที่ตัวลูกเคยปฏิเสธการทำบุญในภพชาติที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกชายเศรษฐี และวิบากกรรมจากการทำบุญตามอารมณ์ในภพชาติเดียวกันกับที่ตัวลูกเกิดเป็นลูกคนสวนของท่านเศรษฐี ก็ได้มาชิงช่วงและตัดรอนทำให้ในภพชาติต่อๆมาหลังจากนั้น รวมถึงในภพชาติปัจจุบัน ตัวลูกต้องพลัดไปเกิดอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะยากจน และมีความเป็นอยู่อย่างยากลำบาก ก่อนที่ตัวลูกจะสร้างเนื้อสร้างตัวได้

 

        ยกตัวอย่างเช่นในบางชาติ...ด้วยวิบากกรรมที่ตัวลูกเคยปฏิเสธการทำบุญ และวิบากกรรมจากการทำบุญตามอารมณ์ดังกล่าว ก็ได้ดึงดูดทำให้ตัวลูกต้องไปเกิดเป็นลูกของข้าราชการชั้นผู้น้อยของพระราชาองค์ที่ออกบวช ซึ่งมีฐานะยากจนและอาศัยอยู่ในชนบทอันห่างไกล แต่บุญจากการสร้างวัด ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวลูกสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวขึ้นมาจนเป็นเศรษฐีได้ในภพชาตินั้น

 

 

 

        ส่วนภรรยาและสมาชิกภายในครอบครัวของลูก ในภพชาติปัจจุบันนั้น จริงๆแล้ว...แต่ละคนต่างก็ได้เกิดมาเจอกันและมีความผูกพันกันหลายภพหลายชาติแล้ว พูดง่ายๆว่า...นับตั้งแต่ในภพชาติที่ตัวลูกได้รวบรวมทีมงานเพื่อพลิกฟื้นผืนดินที่รกร้าง สร้างวัดให้สว่างไสวด้วยแสงธรรม สมาชิกทุกๆคนในภพชาตินั้น หมายถึงตัวลูก ภรรยาของลูก สมาชิกภายในครอบครัว และเหล่าลูกน้องที่ร่วมเคียงบ่าเคียงไหล่ช่วยกันสร้างวัด ก็ได้เกิดมาเจอกันในทุกๆชาติ เพียงแต่ในบางชาติ บางคนก็ได้เกิดมาเป็นสมาชิกภายในครอบครัวของลูก ส่วนบางคนก็ไม่ได้เป็น แต่ถึงกระนั้น...ทุกๆคนก็จะได้กลับมาเจอกัน และได้มารวมกลุ่มสร้างบารมีร่วมกันอีก

 

 

 

        ดังนั้น ตัวลูกและสมาชิกในครอบครัวทุกๆคน ต้องหมั่นทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา อย่างเต็มที่เต็มกำลังในทุกๆงานบุญ และทุกๆภารกิจที่หมู่คณะมอบหมายให้ และที่สำคัญให้ทุกๆคนสวมหัวใจยอดกัลยาณมิตรชักชวนผู้อื่นให้มาสู่เส้นทางธรรม เพื่อที่กำลังแห่งวิบากกรรมที่แต่ละคนเคยทำเอาไว้ จะได้เจือจางเบาบาง และไม่สามารถส่งผลได้ในที่สุด