กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

 

        ลูก...อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ปวันรัตน์ สมพิศ อายุ 23-ปี อาชีพกรีดยางค่ะ ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนจากศูนย์อบรมสำนักสงฆ์จันทรัตนาราม อำเภอเบตง จังหวัดยะลาเจ้าค่ะ ลูกไม่เคยมาวัดพระธรรมกายมาก่อน แต่มีคนที่ไปมาแล้ว มาบอกว่า...วัดพระธรรมกายเป็นวัดที่ใหญ่โตมาก กว้างขว้าง และมีพระเจดีย์สวยงามมาก ลูกจึงอยากไปสัมผัสด้วยตนเอง และพอตัดสินใจมาบวชแล้ว ก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ รู้สึกว่าใช่เลย บางสิ่งที่แสวงหามานานนั้นอยู่ตรงนี้นี่เอง

 

 

 

        ตอนเข้าโครงการวันแรก ลูกนั่งสมาธิเมื่อยมาก เจ็บและทรมานเหมือนเนื้อจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ลูกจึงออกไปพักแล้วกลับมานั่งต่อ ก่อนนั่งสมาธิลูกได้แผ่เมตตาและบอกกับตัวเองว่า...ถ้าพระอาจารย์ไม่ให้ออกจากสมาธิ ลูกก็จะไม่ลืมตาหรือลุกไปไหน ลูกนั่งสมาธิ โดยไม่คิดอะไรเลย นั่งไปเรื่อยๆสักพัก ลูกก็เห็นภาพหลวงพ่อมาอยู่ตรงหน้าลูก เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯอยู่ทางด้านขวา เห็นคุณยายอาจารย์อยู่ทางด้านซ้าย และไม่นานภาพต่างๆก็หายไป แล้วลูกก็เห็นแสงเล็กๆอยู่เหนือสะดือขึ้นมาเล็กน้อย แสงนั้นขยายใหญ่ขึ้นเป็นวงกลม แล้วก็หายไป และแสงที่เป็นวงกลมนั้นก็โผล่ขึ้นมาอีก...

 

        หลังจากนั้น ลูกก็เห็นองค์พระ องค์พระนั้นใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น จนท่วมตัวลูก ลูกเห็นตัวเองนั่งอยู่กลางองค์พระ และองค์พระก็อยู่กลางท้องลูก ในกลางองค์พระมีดวงแก้วเล็กๆที่ส่องสว่างมาก และมีดวงแก้วดวงใหญ่ล้อมรอบองค์พระไว้อีกทีหนึ่ง แสงสว่างแผ่กระจายไปทั่ว ลูกรู้สึกเหมือนในท้องของตัวเองไม่มีตับไตไส้พุงอะไรเลย มีแต่แสงสว่างจ้าเต็มท้อง ทุกรูขุมขนของลูกมีแสงแผ่ออกมาทั้งตัว เมื่อออกจากสมาธิแล้วลูกก็ยังมีความรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในสมาธิตลอดเวลาเลยค่ะ ลูกมีความสุขมาก

 

 

 

        ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่จัดโครงการนี้ขึ้น ที่ทำให้ลูกๆทุกคนมีโอกาสได้ปฏิบัติธรรม และได้เข้าถึงความสุขภายใน ถ้าเกิดว่า...ลูกไม่ได้เจอหลวงพ่อ ลูกก็คงไม่มีวันนี้ วันที่ลูกได้รู้ว่า “ความสุขที่แท้จริงนั้น เราไม่ต้องไปไขว่คว้าหรือหาจากที่ไหนเลย เพราะความสุขที่แท้จริงและนิรันดรนั้น รอเราอยู่แล้ว ภายในตัวของเราเอง”

 

แม้ตัวลูก อยู่ใต้สุด แดนปักษ์ใต้

ศูนย์กลายกาย อยู่ใกล้พ่อ มิห่างเหิน

แม้เสียงปืน ดังแค่ไหน ลูกก็เมิน

เพราะมัวเพลิน หลับตานิ่ง ดิ่งเข้ากลาง

ใต้แค่ไหน ก็อยู่ใกล้ ใจใกล้พ่อ

มิรีรอ นั่งธรรมะ ให้ชัดใส

เหมือนพ่อบอก นั่งธรรมะ เข้ากลางไว

ระเบิดดัง สักแค่ไหน ใจดิ่งกลาง

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ปวันรัตน์ สมพิศ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ

 

        ลูก...อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ราตรี พิกุล อายุ 60-ปี จากศูนย์อบรมวัดคลองตะเคียน จังหวัดชลบุรีค่ะ ลูกมีอาชีพเก็บพริกและผักบุ้งที่เกิดตามธรรมชาติไปขาย วันหนึ่งลูกได้เจอป้ายประชาสัมพันธ์ชวนบวชอุบาสิกาแก้ว ลูกจึงบอกให้หลานอ่านให้ฟัง พอฟังเสร็จลูกตื่นเต้นมากและตัดสินใจบวชในตอนนั้นทันทีเลยค่ะ แล้วลูกก็ตั้งหน้าตั้งตาเก็บพริกเพื่อนำเงินทั้งหมดที่ได้ไปซื้อชุดอุบาสิกา ทั้งๆที่ไม่มีเงินก็ยังกระเสือกกระสนอยากบวชขนาดนี้ เพื่อนบ้านก็เลยพากันว่า “ลูกบ้าไปหรือเปล่า อีกทั้ง...ขาก็เป๋ ฟันก็เหยิน เงินก็ไม่มี ทำอะไรก็งกๆเงิ่นๆ ไปปฏิบัติธรรมก็จะเป็นภาระให้กับหลวงพ่อและคนอื่น จะบาปเปล่าๆ”-แต่ลูกก็ไม่ได้สนใจคำพูดเหล่านั้น เพราะลูกรู้ตัวว่า...ลูกไม่ได้เป็นอย่างที่ใครๆคิด

 

 

 

        หลังจากเข้าโครงการแล้ว ลูกรู้สึกมีความสุขมากๆเลยค่ะ ก่อนนั่งสมาธิทุกครั้ง ลูกจะอธิษฐานเสมอเลยว่า “ด้วยความตั้งใจมาบวชนี้ ขอให้ลูกนั่งสมาธิให้เข้าถึงดังที่พระอาจารย์สอน”

 

 

 

        ลูกนั่งสมาธิไม่คิดอะไรเลย ปล่อยทุกอย่างโล่งๆว่างๆ สักพักใจมันวูบ...วูบ ลูกตกใจมาก แต่ก็ไม่ยอมลืมตา นั่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่นานลูกก็เห็นดวงแก้วใส ลูกมองไปเรื่อยๆไม่คิดอะไร สักพักลูกก็เห็นองค์พระอยู่กลางท้อง องค์พระหันไปทางเดียวกันกับลูก ลูกรู้สึกมีความสุขมากๆเลยค่ะ มีความสุขจนกลั้นน้ำตาแทบไม่อยู่เลย และลูกตั้งใจไว้ว่าหลังจากนี้ไป ลูกจะนั่งสมาธิทุกวัน ไม่ให้ขาดเลยค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ราตรี พิกุล

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

        ลูก...อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน บานเย็น มหาพรม อายุ 43-ปี อยู่ศูนย์วัดคลองตะเคียน เหมือนกันค่ะ อาชีพรับซื้อเศษยางพาราจากโรงงาน ลูกได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมเป็นครั้งแรกที่ภูเรือ หลังจากกลับลงมาแล้ว ลูกก็ตั้งใจทุ่มเทแรงกายแรงใจช่วยงานหลวงพ่อทุกๆโครงการมาตลอดค่ะ ไม่เคยพลาดเลยแม้แต่เพียงบุญเดียว หลวงพ่อค่ะ...การบวชในครั้งนี้ก็เช่นกัน ลูกสามารถชวนคนมาบวชกับลูกได้ถึงแปดคนเลยค่ะ ลูกรู้สึกดีใจและปลื้มใจมากที่ตัวลูกได้เป็นทั้งคนชวนบวชและคนบวชเอง

 

 

 

        หลังจากเข้าอบรมแล้ว ลูกตั้งใจปฏิบัติธรรมทุกรอบ ทำตลอดต่อเนื่อง ทั้งตอนหลับตาและลืมตาค่ะ ในวันที่สองของการอบรม ลูกนั่งหลับตาทำใจนิ่งๆว่างๆ ไม่นานลูกก็เจอแสงสว่างและดวงแก้วใส ลูกนั่งดูไปเรื่อยๆ สักพักก็มีแสงสีรุ้งพุ่งเข้ามาที่กลางท้องของลูก แล้วปรากฏเป็นก้อนกลมสีดำ ตอนนั้น ลูกนำใจมาจรดที่กลางท้องอย่างเดียวเลยค่ะ แล้วนั่งต่อไปเรื่อยๆจากก้อนกลมสีดำนั้นก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นองค์พระใส หันหน้าไปทางเดียวกันกับตัวลูก องค์พระขยายใหญ่และใสขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะตอนที่หลวงพ่อนำนั่งสมาธิทางดีเอ็มซี องค์พระจะยิ่งใสและเปล่งรัศมีใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมากเลยค่ะ ลูกรู้สึกนิ่งสงบและมีความสุขมากๆค่ะ แล้วตอนนี้ไม่ใช่เฉพาะลูกมีความสุขเพียงคนเดียวนะคะ อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนที่ศูนย์วัดคลองตะเคียนทุกคน ต่างก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี จนแทบจะยกชั้นแล้วค่ะ ลูกมั่นใจค่ะว่า ก่อนจบโครงการต้องยกชั้นกันแน่นอนค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน บานเย็น มหาพรม